بوم گردی چیست؟
بوم گردی همان واژه ی اکوتوریسم می باشد که ریشه ی یونانی دارد. این لغت به معنای محیط زیست یا زیستگاه می باشد. بوم گردی را می توان یک سفر مسئولانه به نقاط طبیعی معرفی نمود، که به نوعی منجر به بهبود سطح زندگی افراد بومی و نیز حفظ طبیعت شده است. در این حوزه بوم گردان یا اکوتوریست ها از زیست بوم های مناطق مختلف بازدید نموده و تمامی ویژگی های طبیعی، فرهنگی، اجتماعی آنجا را حفظ می نمایند. انجمن بین المللی بوم گردی، آن را اینگونه معرفی نموده است : « بوم گردی سفری مسئولانه به مناطق طبیعی است که باعث حفظ محیط زیست و بهبود رفاه مردم بومی می شود.».
الزامات بوم گردی
در فرایند بوم گردی کمترین اثر منفی در طبیعت مناطق اتفاق نمی افتد، و تلاش برپایه ی پایداری الگوهای زیستی منطقه می باشد. در واقع از این منظر می توان به ارتقاء سطح آگاهی بوم گرد اشاره نمود. بوم گرد می بایست از آثار منفی در طی سفر کم نموده و آسیبها را به حداقل برساند. از طرفی نیز حمایت و تقویتِ زیست بوم را در اولویت هایش قرار دهد. این شرایط در طی سفر بر لذت سفر افزوده و تجربه ای دلپذیر را همراه با احساسی رویایی به آنان هدیه می نماید.
از دیگر الزامات بوم گردی می توان به تعداد افراد گروه در سفر نیز اشاره نمود. بوم گردی می بایست در گروه های کوچک یا متوسط و با افراد نسبتا کمتری صورت گیرد. اینگونه مدیریت بر گروه و نظارت بر امور سفر آسان تر و با نظارت بیشتری انجام می شود. همچنین بوم گردان باید قبل از سفر آموزش هایی را در خصوص مواردی نظیرِ مصرف صحیح آب، بازیافت، دوچرخه سواری یا پیاده روی به جای رانندگی با ماشین و نیز صنایع دستی گذرانده باشند.
نقش اقامتگاه های بوم گردی کشور در تداوم این فرایند
اقامتگاه های بوم گردی ایران معمولا در محیطی بومی و کاملا طبیعی تاسیس می شوند. این اقامتگاه ها با رعایت ضوابط زیست محیطی و بر طبق شاخصه های معماری بومی منطقه بنا می گردند. نکته ی حائز اهمیت در خصوص این اقامتگاه ها توجه به اقلیم منطقه می باشد. اقامتگاه های بوم گردی ملزم به بازیافت پسماند های خود هستند و باید در این خصوص مدیریت نمایند. آنها نباید محیط اطراف را آلوده کنند و همچنین می بایست در مصرف انرژی و منابع آب و نیز روشنایی به شکل کاملا بهینه عمل نمایند.
از تاکیدات دیگر در این خصوص، عدم تاثیر منفی بر منطقه جهت ایجاد سیستم های سرمایشی و گرمایشی می باشد. غذاهای سرو شده در اقامتگاه های بوم گردی کشور، معمولا محلی و منطبق با غذای منطقه می باشد. این اقامتگاه ها در ارتقاء سطح درآمد نقش تعیین کننده ای دارند. آنها جهت جذب بوم گردان محیطی کاملا بکر و جذاب را برای آنان فراهم می آورند. و اینگونه سبب ایجاد اشتغال و تامین درآمد کافی در منطقه می شوند.
حضور فعال اقامتگاه های بوم گردی منجر به کسب درآمد بالا در منطقه می باشد. لذا در این مکان ها تلاش بر این است بوم گرد سفری را از گذشته تا حال تجربه نمایند.
اصطلاحات رایج در اقامتگاههای بوم گردی
اصطلاحات رایج در اقامتگاه های بوم گردی، در خصوص نوع ارائه ی سرویس می باشند. این اصطلاحات شامل موارد زیر می باشد:
1.Bed & Breakfast) B.B) : این اصطلاح به معنای آن است که اقامت در اقامتگاه مورد نظر، به همراه یک وعده ی صبحانه صورت می گیرد.
2.H.B (Half Board): این سرویس نیز بدین معنی است که اقامت در اقامتگاه مورد نظر به همراه یک وعده ی صبحانه و نیز یک وعده ی نهار یا شام صورت می گیرد.
3. F.B(Full Board) : معنی این اصطلاح نیز آن است که اقامت در اقامتگاه به همراه ارائه ی هر سه وعده ی اصلی غذا ( صبحانه، نهار، شام ) صورت می گیرد.
4. All (All inclusive) : این اصطلاح نیز بیانگر آن است که اقامت در اقامتگاه مورد نظر، با سرو تمامی وعده های غذایی (صبحانه، نهار، عصرانه، شام و نوشیدنی ها )، رایگان می باشد.
