هتل و مسافرت با قطار تاریخچه ای بسیار طولانی دارند. رابطه بین این دو بسیار نزدیک بوده است: کسانی که با قطار مسافرت می کردند به مکانی برای خوابیدن و استراحت کردن در بین راه نیاز داشتند، از این رو شرکت های راه آهن تصمیم گرفتند که در کنار کسب و کار مسافرتی خود وارد عرصه هتلداری نیز شوند. اگر چه اولین هتل های کنار خط آهن به طور عمده برای استفاده کارگران راه آهن ساخته شده بودند اما هتل های بعدی برای زندگی مجلل و پرهزینه در کنار خطوط راه آهن ساخته شدند. اندرو ساندووال اشتراوس، استاد دانشگاه نیومکزیکو و نویسنده کتاب «هتل: تاریخچه آمریکایی» در این باره چنین می گوید: «مردمانی که در دهه 1880 و 1890 به مسافرت های طولانی با قطار به نقاط دوردست می رفتند عموماً انسان های ثروتمندی بودند».
بسیاری از هتل های مهم و بزرگ کنار خط آهن ایالات متحده از دهه 1880 تا دهه اول قرن بیستم میلادی ساخته شدند. آن دوران زمان خوبی برای ثروتمند بودن به شمار می رفت زیرا خبری از مالیات بر درآمد در ایالات متحده نبوده و از آنجایی که هنوز خودرو اختراع نشده و سبک مسافرت تغییر نکرده بود، همه چیز برای ساخت هتل های لوکس آماده و مهیا بود. هتل های جدید علاوه بر امکانات مجلل دارای اتاق های ارزانتری نیز بودند که به گفته ساندووال اشتراوس بهترین گزینه برای جذب مسافران طبقه متوسط بودند. اما آن دوران خبری از رزرو آنلاین هتل نبوده و مسافران با استفاده از خطوط راه آهن خود را به این هتل ها می رساندند.
کانادا نیز اگر چه تاریخچه خط آهن- هتل متفاوتی دارد اما ساخت هتل های مجلل به سبک ویلاهای ییلاقی در کنار خطوط راه آهن نیز در این کشور در همان دوران شکل گرفت. برخی از این هتل های کنار خطوط راه آهن هنوز هم در ایالات متحده وکانادا فعال بوده و از میهمانان و مسافران پذیرایی می کنند که در ادامه این مطلب به برخی از آن ها می پردازیم.
1- گرند هتل، جزیره ماکیناک، میشیگان
به منظور فراهم کردن اقامتگاه های درخور برای نیاز روز افزون مسافرانی که در فصل تابستان به منطقه زیبا و تفریحی جزیره ماکیناک در میشیگان می آمدند، کمپانی خط آهن مرکزی میشیگان، شرکت گرند رپیدز و خط آهن ایندیانا ریل رود و چند کمپانی دیگر در سال 1886 دست به تاسیس شرکتی در زمینه هتلداری زدند که مسئولیت ساخت هتل جزیره ماکیناک را بر عهده گرفت. گرند هتل این جزیره با قالب چوبی ساخته شده و سال بعد از آن درهای خود را به روی مسافران و مهمانانی که با قطارهای بخار برای لم دادن در پیشخوان زیبای با طول 600 فوت آن به این منطقه سفر کرده بودند باز کرد. قیمت یک شب اقامت در این هتل بین 3 تا 5 دلار بود. با پایان قرن نوزدهم میلادی، خودروهای جدید به این جزیره راه یافته بودند اما خیلی زود قانونی تصویب شده که ورود خودروها به جزیره را ممنوع می کرد. این قانون در دهه 1930 با شدت بسیاری اعمال می شد. این جزیره امروزه هم اجازه ورود به خودروها نمی دهد اما تنها در فصل های گرم سال می توان به گرند هتل بروند.
2- هتل فیرمونت بانف اسپرینگز، بانف، آلبرتا
بعد از اینکه خط آهن پاسیفیک کانادا در سال 1885 تکمیل شد، ویلیام کورنلیوس ون هورن، مدیر عامل این کمپانی، پتانسیل توریسم غرب کانادا را درک کرده و تصمیم گرفت که تعداد مسافران خط آهن خود را افزایش دهد. هتل لوکس بانف اسپرینگز در آلبرتا که اکنون با عنوان فیرمونت شناخته می شود در میان اولین هتل هایی بود که از طریق برنامه ون هورن ساخته شد. این هتل که توسط یک معمار نیویورکی به نام بروس پرایس طراحی شده و با الهام از معماری قلعه های اسکاتلند در سال 1888 ساخته شد. هتلی که امروزه نیز در این منطقه فعال است در اواخر دهه 1920 و پس از نابودی هتل اولیه در اثر آتش سوزی سال 1926 ساخته شد.
این هتل در درون پارک ملی بانف قرار داشته و هنوز هم دوستداران سفر با قطار از طریق تورهای گردشگری که توسط کمپانی راکی ماونتنیر برنامه ریزی می شود خود را به آن می رسانند.
3- هتل فرونتناک له چاتیو فیرمونت، کبک سیتی
بروس پرایس علاوه بر طراحی هتل مورد قبل، طراحی هتل فرونتنا له چاتیو در کبک سیتی کانادا را نیز بر عهده داشت که یکی دیگر از پروژه های هتلداری کمپانی راه آهن پاسیفیک کانادا بود. این هتل که با هیبت دیدنی خود روی رودخانه لارنس ساخته شده در سال 1893 افتتاح شد. امروزه این هتل دارای مرکز آب درمانی و استخر داخلی، شاتل های اسکی به مسیرهای برفی خارج از شهر و چندین رستوران است. ایستگاه قطار کبک سیتی تنها چند دقیقه از این هتل فاصله دارد.
4- هتل بریکرز، پالم بیچ، فلوریدا
در دهه 1890، هنری موریسون فلگلر که مردی سرشناس و ثروتمند بود خط آهن ساحل شرقی فلوریدا را توسعه داد که امروزه با نام کمپانی وست پالم بیچ شناخته می شود. ساندووال اشتراوس در این باره می گوید: «نمونه کاملی از یک خط آهن وجود دارد که در میان جوامع انسانی این منطقه پیشگام بود. شرق فلوریدا تا قبل از این که هنری فلگلر خط آهن را راه بیندازد ساکنان بسیار کمی داشت». بعد از ساخت هتل بزرگ رویال پوینچیانا در سال 1894 در لیک وورث، فلگلر مهمانخانه پالم بیچ را در سال 1896 با در رو به ساحل اقیانوس افتتاح کرد. این هتل در سال 1901 به دلیل نزدیکی به امواج شکننده به نام هتل بریکرز تغییر نام داده و هتل کنونی سومین تعمیری است که بعد از آتش سوزی سال 1903 و آتش سوزی دیگری در سال 1925 رخ داده و قالب چوبی آن را به طور کلی نابود ساخت. هتل امروزی که در سال 1926 افتتاح شد، یک اقامتگاه مجلل به سبک رنسانس ایتالیایی است. خط راه آهن و پلی که در نزدیکی این هتل قرار داشتند در دهه 1930 نابود شدند و از آن به بعد خودروها تنها محملی هستند که به طور گسترده مهمانان را به این هتل می آورند.
5- هتل اِل تووار، گرند کنیون، آریزونا
خطوط راه آهن نقش قابل توجهی نیز در ساخت تعدادی از هتل های مجلل قدیمی در پارک های ملی غرب آمریکا داشتند. خط راه آهن گریت نورثرن و بخش هتل سازی آن باعث و بانی ساخت چندین هتل و کلبه ییلاقی در پارک ملی گلاسیر در مونتانا بودند. در گرند کنیون آریزونا نیز هتل اِل تاوور که از کلبه های ییلاقی سوییسی و ویلاهای نروژی الهام گرفته شده است در سال 1905 درهایش را به روی مهمانان باز کرد. این هتل که در کناره گرند کنیون واقع شده توسط یک معمار سرشناس شیکاگویی به نام پارلز ویتلزی ساخته شد که معمار ارشد کمپانی های خط راه آهن اتچینسون، توپکا و سانتا فه بود. کمپانی بسیار خوشنام فرد هاروی مسئولیت اداره این هتل در کنار خط آهن مجاور آن را بر عهده داشت. هاروی که در سال 1901 درگذشت کار خود را با ساخت رستوران هایی در سال 1876 که غذای مسافران خط راه آهن را تامین می کرد آغاز کرده و خیلی زود کار خود را به حوزه هتلداری و فروشگاه های سوغات فروشی توسعه داد. هنوز هم قطارهای متعددی به هتل ال تاوور می روند البته به غیر از ایام کریسمس.
6- هتل اینترکانتیننتال نیویورک بارکلی، نیویورک
با ساخت ترمینال گرند سنترال در نیویورک بین سال های 1903 تا 1913، خط راه آهن نیویورک سنترال نیز مسیرهای راه آهن خود را برقی کرده و در زیر زمین قرار داد و در روی این خط راه آهن و روی زمین، املاک بسیار باارزش و مجللی ساخت. هتل بارکلی که در سال 1926 افتتاح شد و آخرین مورد از 4 هتل مربوط به خطوط راه آهن اطراف ترمینال مذکور بود. مسیرهای قطار به گرند سنترال نیز هنوز در زیر این هتل قرار دارند اگر چه این مسیرهای زیرزمینی منتهی به ایستگاه دیگر مورد استفاده نیستند. امروزه هتل اینترکانتیننتال نیویورک بارکلی بعد از یک بازسازی 180 میلیون دلاری افتتاح شده است. هتل مذکور که در ماه آوریل گذشته افتتاح شد با قیمت 379 دلار برای یک شب اقامت در اتاق ها و 1.100 دلار برای هر سوییت در دسترس مهمانان خواهد بود.
7- هتل گرین بیِر، وایت سولفور اسپرینگز، ویرجینیای غربی
مهمانان منطقه وایت سولفور اسپرینگز در ویرجینیای غربی یک قرن قبل از این که خط آهن باعث بانی ساخت یک اقامتگاه مجلل در منطقه شود نیز پذیرای مهمانانی بود که برای آب تنی به این منطقه می آمدند. در سال 1986، اولین مسافران با استفاده از خط ریل آهن در در ورودی این هتل پیاده شدند اما در سال 1910 بود که خط راه آهن چیساپیک و اوهایو این عمارت را با برنامه هایی بزرگ برای توسعه خریداری کردند. هتل گرین بیر که توسط این کمپانی در سال 1913 با یک مرکز آب درمانی جدید و یک زمین گلف بزرگ ساخته شد. اگر چه در دهه های اخیر ترافیک قطارهای این منطقه کاهش یافته و استفاده از خودرو و هواپیما افزایش یافته است اما هتل گرین بیر هنوز هم از طریق خط راه آهن قابل دسترس است. هزینه اقامت در این هتل بسته به تاریخ و جشن هایی که در آن برگزار می شود متفاوت است.
