این یكی از همان سوال هایی بود كه كاترین لو امید داشت به هنگام آغاز فرآیند افتتاحیه ایتون وركشاپ كه تركیبی از یك هتل، فضای اداری، محلی برای موسیقی، ایستگاه رادیویی، نمایشگاه آثار هنری و … در محل تولد خود یعنی هنگ كنگ است، پاسخ آن را پیدا كند. با آشنایی با این مجموعه لوكس در هنگ كنگ، می توانید با سایت رزرو آنلاین هتل ایران هتل آنلاین هوشمندانه سفر كنید.
لو كه تمام عمر از طرفداران دو فیلم معروف كارگردانی شده توسط وانگ كار وای با نام های “حال و هوای عشق” و “چانگكینگ اكسپرس” بود، زمانی كه وظیفه افتتاح ایتون را بر عهده می گرفت، سبك و سیاق دیداری این كارگردان را در ذهن خود داشت.
لو كه پدرش مدیرعامل گروه هتلسازی لانگهم بود، با یك مجوز وارد این مأموریت گردید – مأموریت افتتاح املاك رویایی خود با یك بودجه مشخص شده همراه با احترام قائل شدن و ارزش گذاردن به امیال و آرزوهای خانوادگی.
نتیجه این امر، ارائه مدلی جدید برای چگونه به نظر رسیدن ظاهر هتل ها و تأكید بر فعالیت های اجتماعی و طراحی های مقطعی و دمدمی به صورت همزمان بود.
در حالیكه برخی از هتل ها مسئولیت های شركتی و كاری خود را وارد رویه های جاری می نمایند – مانند هتل های سبز (طرفدار محیط زیست) كه از طریق ذخیره صابون برای اهدا به پناهگاه های مردمان بی خانمان و یا از طریق سود دهی به كارمندان ساعتی خود این كارها را انجام می دهند – لو می خواست كه ارزش های مورد نظر خود را به جای نشان دادن آنها صرفاً در تصاویر و پوسترها، به شكلی وسیع تر و در سطح جامعه فریاد بزند.
فرآیند مورد بحث در سال 2016 و از زمانی كه لو سفری از محل اقامت خود در واشنگتن دی. سی. – كه میزبان اولین مجموعه ایتون بود – به هنگ كنگ داشت، آغاز گردید، سفری كه در آن تعدادی بالغ بر 20 نفر را در یك كافه برای چشیدن مزه های جدید دور هم جمع كرده و سوال هایی در مورد اینكه دوست دارند در شهر خود چه چیزهایی ببینند و داشته باشند، پرسید.
لو در مصاحبه ای به سی. ان. ان. تراول می گوید: “من صادقانه از آنها سوال كردم كه تغییرات اخیر در هنگ كنگ طی 5، 10 یا 20 سال گذشته را چگونه می بینند و از منظر احساسات و آرزوهایشان، احساس كمبود چه چیزهایی را در این منطقه دارند؟ و پاسخ اصلی به معنای واقعی كلمه، فضای فیزیكی بود.”
اما همه چیز در مورد این فضای فیزیكی بیان نشده بود، اگرچه در شهری شلوغ و پرازدحام مانند هنگ كنگ این مسئله از لزوم و ضرورت توجه برخوردار است.
پاسخ ها همچنین پیرامون فراهم آوری فضای استعاره ای برای حاشیه نشین ها و انسان های خلاق و نوآور نیز بود. آخرهفته ای كه افتتاحیه هتل در آن انجام می شد، یك جشنواره حقوق بشری نیز برگزار گردید كه یك عبارت و شعار كلیدی در خود داشت: “فضای عمومی درخواستی”.
در پشت پرده رویدادهای یكباره، آن صفات و شخصیت های انسانی در تاروپود هتلی كه در ناحیه یائو ما تی واقع شده بود، نفوذ می كند.
اولین چیزی كه میهمانان حین وارد شدن به هتل می بینند، نمایشگاهی از آثار هنری زوج های عجیب و غریب است. روی میز پیشخوان، نسخه هایی از كتاب های متنوع ممنوعه كه اخیراً از چاپ آنها در شهر ممانعت به عمل آمده است، دیده می شوند.
در بیرون و در محوطه، ساختمان با تصاویری از زوج های عجیب و غریب تزئین و آراسته شده است، خصوصاً تصویری جالب توجه كه یكی از زوجین نمی تواند به هنگ كنگ مهاجرت كرده و مجبور شده تا با شریك زندگی خود از طریق اپلیكیشن فیس تایم ارتباط داشته باشد.
یك جزء پراهمیت دیگر برای دیدن؟
یك پله برقی نورانی كه احساسی همانند فایه یانگ در “چانگكینگ اكسپرس” را القا می كند. البته اگر توانستید آن را درست در وسط ازدحامی از آثار هنری، موسیقی و خوراكی بیابید.
