تفلیس شهری پر از بناها و اثر های تاریخی، تپه های پوشیده از سبزه و رودخانه هایی پر پیچ و خم می باشد که همه ی آن ها در سایه ی صخره های سنگی راست قامت و صافی که دور تا دور شهر را فرا گرفته اند، مقرر شده اند و در این میان، خانه های زیبای آن، با بالکنی های چوبی مزین شده شان تعریف می شوند. این شهر محل بسیار مناسبی برای اقامتی کوتاه مدت می باشد و در اینجا می خواهیم به شما پیشنهاد بدهیم که چگونه
رزرو هتل انجام دهید و وقت خود را سپری کنید.
وقتی که از غرب وارد تفلیس، پایتخت فوق العاده زیبای گرجستان که همگان را شیفته خود کرده است شوید، از کنار مجسمه ی شاه دیوید سازنده ( دیوید آقامشنبلی ) عبور خواهید کرد. کسی که از سال 1089 میلادی تا زمان مرگش در سال 1125، در این کشور حکومت کرد. او در وسط میدان و بالای جایگاه سنگی اش به روی اسب ، با وقار و شجاع به نظر می رسد. پشت این مجسمه ساختمان هایی که با معماری سنتی روسی ساخته شده اند قرار دارند و آن را بسیار خوش منظره تر کرده اند.
این بنای تاریخی، سمبلی از قدرت و کامیابی کشور می باشد، چرا که شاه دیوید، دوران طلایی ای را در تاریخ این سرزمین، با موفقیت های مدیدش در دفع هرگونه حمله ای رقم زده است. جالب است بدانید که نام او بر سر در فرودگاه کوتسای نیز حک شده است.
جایی که برای این مجسمه در نظر گرفته شده است بسیار مناسب می باشد و دلیل آن مشرف بودن او به تجدید حیات زیبایی، صلح و آرامش موجود در کشور و مهمان نوازی مردم منطقه است، که باعث شده گردشگری و توریسم دوباره به این کشور رونق بخشد و با جلب نظرات به این ناحیه، آن را به دوران طلایی اش باز گرداند.
اگر که شما برای حتی یک روز قرار است به آن جا بیایید، پیشنهاد می کنیم که نصف روز را به گشت و گذار در شهر بپردازید. مؤسسه توریستی “تعطیلات گرجستانی یا (Georgian Holidays)” برای تفلیس توری نیم روزی را با قیمت 29 یورو راه اندازی کرده است که شامل یک راهنمای اختصاصی برای شما و بلیط ورودی به تمام بخش های دیدنی شهر مثل؛ کلیسای سه گانگی مقدس سامبا، قلعه ناریکالا و کلیسای سیونی، می شود.
اگر که علاقه ای به شرکت در این تور ندارید، در اینجا شما را راهنمایی خواهیم کرد که چطور از 24 ساعت فرصت خود استفاده کنید.
*کجا ساکن شوید.
هتل “رومز (Rooms)” بکر ترین و لوکس ترین جا برای اقامت در این شهر می باشد. صاحب این هتل یک کازینودار عاشق زرق و برق است، به همین دلیل انتظار نقاشی های عجیب و مختلف، دکور های نامعمول، نور پردازی های خوش منظر و زینت کاری های جالب را داشته باشید.
یک نکته : اگر که با بودجه ی کمتر به دنبال جایی حتی متفاوت تر می گردید، خوابگاه – هتل “فابریکا” را به شما پیشنهاد می کنیم. طراحی داخلی این هتل از کارخانه ی چرخندگی ای که قبلاً در آن جا بوده الگو گرفته شده است. شما می توانید به ازای هر فرد با قیمت حتّی 10 پوند یک اتاق را در اینجا اجاره کنید، اما بدانید که ممکن است بخاطر سر و صدای موسیقی تا نیمه شب ادامه دارد، نتوانید بخوابید.
*حتماً از شهر قدیمی ” آلتشتاد ” دیدن کنید.
خیابان های سنگ فرش شده ی کهنه ی شهر قدیم پر از پیچ و خم هستند و از هر طرف که نگاه کنید ، ساختمان هایی رنگارنگ و متزلزل را در کنار خانه های جدیدتر آجری که طرح بالکن های ویژه ی آن مختص به این شهر است را نمایان می سازد. این منازل و خیابان ها با معماری کلاسیک روسی و هنر نو در هم آمیخته شده اند و از نظر دیداری بسیار تأثیر گذار می باشند.
میدان آزادی ، با جلوه ی نئو کلاسیکش، جایی است که در سال 1991 مجسمه ی لنین به عنوان نمادی از پایان حکومت شوروی، تخریب شد. به بالای ستونی که در وسط میدان قرار دارد بنگرید تا مجسمه ی درخشان ساخته شده از طلای سنت جورج را ببینید. خیابان اصلی شهر یعنی “روستاولی“، به همین میدان راه دارد. ساختمان پارلمان، خانه ی اپرا، تئاتر باله و موزه ی ملّی نیز همه در ادامه ی این خیابان قرار دارند.
هرچه به مرکز این شهر نزدیک تر شوید، خیابان ها باریک تر و پر پیچ تر می شوند و به تنها مسجد شهر که مسلمانان شیعه و سنّی بر روی موزائیک های زیبای داخل آن نماز می خوانند هم می رسید. کلیسای سیونی که مربوط به قرن ششم میلادی می باشد، بر اساس کوهستان های زون واقع در بیت المقدس نامگذاری شده است و در سال 1112 توسط دیوید سازنده بازسازی شده و هم چنین کنیسه بزرگی که از سال 1895 تا 1903 توسط یهودیان گرجستانی متعلق به شهر “آخالتسیخ” ساخته شده است نیز، در همین منطقه می باشند.
اگر که از سمت چپ رودخانه ی این شهر گنبدی طلایی رنگ را از پشت تپه های سنت ایلیا دیدید، بدانید که آن “کلیسای سامبا” است و سوّمین کلیسای شرقی ارتدکس از نظر ارتفاع و بلندا می باشد.
در قلب میدان شهر نیز تئاتر عروسکی عجیب و حیرت انگیزی وجود دارد که برج ساعتی آن نمایی درهم و برهم دارد. این ساختمان تنها بخشی از تئاتر عروسکی “گابریادز” می باشد که فقط چند سال از ساخت آن می گذرد و طراحی جادویی آن آدم را به یاد کتاب داستان های دوران کودکیمان می اندازد.
هر ساعت، از بالای برج ساعتی یک فرشته ای عروسکی بیرون می آید و با چکش خود ضربه ای به زنگ ساعت می زند. این کار آن قدر سریع اتفاق می افتد که اگر در این لحظه پلکی بزنید آن را از دست می دهید.
یک نکته : در قلب شهر محلّی به نام “میدان بازار” قرار دارد و از آن مکان هایی است که اگر قبلاً از وجود آن با خبر نباشید، ممکن است که فقط به طور تصادفی آن را پیدا کنید.
دلیلش هم این است که این مرکز تجمع و تجارت، در تونلی زیر میدان “گورگاسالی” قرار دارد که حوضچه های گوگرد را به باغ های گیاه شناسی وصل می کند. همین مسیر کوچک تونلی، فروشگاه های کوچکی را در خود جای داده است که سوغات گرجستان، آثار هنری و عسل می فروشند.
*از مناظر دیدنی استفاده کنید.
اگر به قلّه کوه “سولولاکی” نگاهی بیاندازید، مجسمه 65 فوتیه مادر گرجستان “کارتلیس ددا” را که لباس سنّتی ملت خود را به تن کرده، خواهید دید. این بنای یادبود برای گرامیداشت هزار و پانصدمین سال تولّد این شهر، در سال 1958 میلادی ساخته شد. او در یک دست شیشه ی نوشیدنی ای برای دوستانش و در دیگری شمشیری برای دور کردن دشمنانش نگه داشته است. به بالای کوه بروید و سوار یکی از ترامواهای برقی بشوید ( هزینه : 5 لاری ) تا در قلّه به او بپیوندید و در کنار او از چشم انداز های زیبا و وسیع شهر لذّت ببرید.
کار شما در اینجا تمام نخواهد شد ، چرا که در آن سوی کوه 97 هکتار بوستان گیاه شناسی وجود دارد که منظره ای شگفت انگیز ایجاد کرده است.
بعد از آن، به پل صلح بروید، چرا که این بنا هم برای بازدید محل بسیار مناسبی می باشد. طراحی خیره کننده و مدرن این پل کمانی شکل، که بخاطر همین زیبایی خود هدف بازدید بسیاری از گردشگران دیگر نیز هست، یکی از شاهکار های معمار معروف ایتالیایی “میشل د لوچی” است. ساخته شده از فولاد و شیشه و چراغانی شده با تعداد زیادی لامپ اِل ای دی، نه تنها این سازه در روز دوست داشتنی است، بلکه در شب هم خیره کننده می شود.
این پل با طول 150 متری خود سراسر رود ” متکواری ( کورا ) ” را پوشش می دهد و از روی آن می توانید کلیسای “مِتِخی” ، مجسمه بانی و بنیان گذار شهر “واختنگ گورگاسالی” را در رو به روی آن و قلعه ی ناریکالا را که از بین دو تپه ی بین حوضچه های گوگرد و بوستان های گیاه شناسی سر بیرون آورده است را دید.
*سری به چشمه های معدنی بزنید.
محله ی ” آبانوتوبانی ” ، گرمابه ها و چشمه های معدنی گوگرد را در خود جای داده است. نقاشی های روی گنبد های آن هم که به قرن 17 باز می گردد ، از همین حمام های زیر زمینی خبر می دهند. این ارثی 2000 ساله است که در درون آب های شفاء دهنده و داغ تفلیس نمو پیدا کرده و حتی مشخص شده است که رومی های باستان هم از قرن اول میلادی در اینجا استحمام می کرده اند.
در گذشته 60 گرمابه وجود داشته است، ولی الان فقط 5 تا از آن ها در حال کار هستند. اگر که قصد آبتنی کردن را ندارید، حد المقدور از گرمابه ی شماره ی 5 دیدن کنید. موزائیک های کار شده بر دیوار های خارجی آن ، به شکلی نفیس پیراسته شده اند.
یک نکته: اگر که در خلاف جهت رود و به سمت ” لقوتاخوی ” حرکت کنید، بعد از مدتی به آبشاری خیره کننده خواهید رسید که در پشت صخره ها پنهان شده است.
*چه چیزی میل کنید.
کافه لیلا که در کنار برج ساعت و در نقطه ای بسیار دلپذیر قرار گرفته ، با شیوه های ایرانی و آسیای شرقی ، به طرز غیر معمولی تزئین شده است و محّل بسیار عالی ای برای صرف نهار می باشد، مخصوصاً برای کسانی که رژیم گیاهی دارند. چه در داخل و چه در محیط خارج رستوران، مدل گیاهی ” خارچو ” را ، که سوپی سنتی است و عموماً با گوشت گاو سرو می شود، امتحان کنید. نسخه گیاهی این سوپ از قارچ و سس شاه توت درست شده است و با ” امشادی ” که نوعی نان ذرت است سرو می شود. البته ” خاچاپوری “، که نوعی نان پنیری محلی به حساب می آید و از غذاهای اساسی به شمار می رود، هم بسیار عالی تهیه می شود. ” سوکو کتزه سولگونیت ” را هم امتحان کنید. ترکیبی از قارچ و پنیر سولگونی است که در ظرف های گلی سرو می شود. لیموناد های خانگی اینجا نیز به طور ویژه ای شادابی بخش هستند.
برای دسر هم ” چرچ کِلا ” را امتحان کنید که نوعی شیرینی است که از انگور و گردو تهیه می شود. بعد از آن که گردو ها به نخ کشیده شدند، به درون مخلوطی از آب انگور داغ غلیظ شده با آرد فرو برده می شوند و بعد در جایی آویزان می شوند تا برای چند هفته خشک بشوند تا در پایان این پروسه تبدیل به شیرینی هایی به شکل شمع شوند.
بعضی وقت ها شکلات ، بادام و حتی کشمش هم به این ترکیب اضافه می شوند. این خوراکی خوشمزه را در همه جای شهر می توانید پیدا کنید و بدانید که چرچ کلا هدیه و سوغاتی مناسبی نیز می باشد.
*به موزه ی ملّی هم بروید.
همان طور که اشاره کردیم، موزه ی ملی گرجستان در خیابان روستاولی جای گرفته است. این موزه مجموعه ی عظیم و بسیار با ارزشی از اشیاء باستانی و جواهرات ساخته شده از طلایی که به دوران قبل از میلاد مسیح نیز باز می گردند در خود جای داده است.
در طبقه ی اول این ساختمان ، کلکسیونی متأثر کننده از جمجمه های نئاندرتال ها جمع آوری شده است. بعضی از این استخوان ها نزدیک به 70 هزار سال قدمت دارند.
شاید تکان دهنده ترین بخش این موزه طبقه ی دوم آن باشد. نمایشگاهی از آثار مربوط به حکومت شوروی در سال های 1921 تا 1991 میلادی که با نور پردازی های خاص و طرح بندی و دکوری سینمایی، از این واقعه ی تاریخی پرده بر می دارد.
ویزیت این موزه از ساعت 10 صبح تا 6 بعد از ظهر ، به غیر از دوشنبه ها که تعطیل است، برای عموم آزاد می باشد.
*مسیر خود را به سمت شهر سنگی ” آپلیستسیخ ” منحرف کنید.
رسیدن به شهر آپلیستسیخ ( به معنای جنگل خدا ) حدود 90 دقیقه طول می کشد ولی به طور حتم، بازدید از این شهر سنگی شگفت انگیز که پر از غارهای دیدنی است، ارزش وقت شما را دارد. از 6 قرن قبل از میلاد مسیح تا 700 سال بعد از آن یعنی حدوداً ابتدای قرن اول میلادی، 20 هزار نفر در دوران اوج این شهر زندگی می کرده اند. این شهر در کنار رود ” متکواری ” قرار دارد و از بالای بام های آن، می توانید دشت متکواری را ببینید.
شما برای گشت و گذار در این شهر و عبور از میان صخره های سنگی آن به کفش های محکم و مقاوم نیاز خواهید داشت ولی بدانید که پیدا کردن سردابه ها، معابد الهه ی خورشید کارتلی که به قبل از دوران مسیحیت مردم منطقه بر می گردد، تالار کنفرانس و حتی زندان های زیر زمینی، کار سختی نمی باشد. یک نکته ی جالب در مورد این زندان ها، ساختار شبکه ای میله های آن است که این اجازه را به مردم می داده که از روی آن ها عبور کنند.