شبکه توزیع محتوا و سرویس دهنده ی فضای اینترنتی تحت عنوان آکامای به معرفی 35 کشور ذیل پرداخت که نرخ نفوذ اینترنت در بین کاربرهای آنها پایین تر از 20 درصد است. این بدین معناست که به دلیل کمبود زیرساخت ها، در این کشورها از هر پنج نفر یک نفر و چه بسا کم تر از آن می توانند به اینترنت دسترسی داشته باشند.
لیست کشورهایی که نفوذ اینترنت در بین کاربرهای آنها پایین تر از 20 درصد است:
1. گواتمالا
2. هندوراس
3. نیکاراگوئه
4. السالوادور
5. سنگال
6. بورکینافاسو
7. مالی
8. غنا
9. ساحل عاج
10. بنین
11. الجزایر
12. لیبی
13. سودان
14. اریتره
15. اتیوپی
16. کامرون
17. اوگاندا
18. رواندا
19. جمهوری دموکراتیک کنگو
20. مالاوی
21. زیمبابوه
22. زامبیا
23. نامیبیا
24. ماداگاسکار
25. موزامبیک
26. آنگولا
27. یمن
28. پاکستان
29. ترکمنستان
30. نپال
31. هندوستان
32. بنگلادش
33. سری لانکا
34. میانمار
35. اندونزی
خیلی از این مکان ها مقاصد توریستی نیستند و استفاده ی کم اینترنت در آنها تا حدی به دلیل جنگ، نا آرامی مدنی و فقر است. برای مثال لیبی، مالی، یمن و بورکینافاسو به علت تبلیغات کنونی وزارت خارجه آنها برعلیه جهانگردی شدیدا ممنوع الورود هستند.
اما برخی از کشورهای دیگر واقعا ارزش دیدن را دارند. مثال آن تعطیلاتی در ساحل نیکاراگوئه، تور پیاده روی در میان دامنه های کوه هیمالیا در لاداخ هند، و یک پیاده روی ماجراجویانه سه روزه از منطقه کالاو(Kalaw) تا دریاچه اینله (Inle Lake)در میانمار است.
لاداخ هند مکان دنجی برای کناره گیری از فضای دیجیتال است. چرا آفتاب پرست ها و میمون های لمور ماداگاسکار را دید نزنیم؟ در بین جزائر اندونزی گردش نکنیم؟ کلیساهای سنگ تراشیده اتیوپی را تحسین نکنیم؟ گوریل های کوهی جمهوری کونگو را گیر نیندازیم؟ و به کاوشگری در بیابان و خط ساحلی خوش عکس و کاملا ویران شده نامیبیا نپردازیم؟ 
مناطق برجسته دیگر در لیست ما از منظر گردشگری شامل کشورهایی همچون گواتمالا، سنگال، مالاوی، موزامبیک، ترکمنستان، سریلانکا و نپال است.
البته مناطق بسیاری بدون دسترسی به اینترنت وجود دارد که در میان این کشورها یافت نمی شود. برای مثال مغولستان یکی از از خلوت ترین کشورهای جهان است و دائما به عنوان مکانی ایده آل برای دوری از فضای دیجیتال تبلیغ می شود. سفری برای دیدن شکارچیان عقاب قزاقستانی در کوهستان آلتای شما را از شهرها، جاده ها و آنتن دهی موبایل دور خواهد کرد. اما خبری از روستاییان نیست، برای اینکه اکثریت جمعیت مغولستان در پایتخت آن- یلان بطار- زندگی می کنند که آنتن دهی بسیار خوبی دارد.
سارا بکستر منطقه پاتاگونیای شیلی در شرق دور روسیه را نیز به عنوان مکانی بکر معرفی می کند که در آنجا بیشتر خرس خواهید دید تا انسان. او همچنین پارک ملی الیاس مقدس در رنگل آلاسکا که بزرگترین منطقه ی حفاظت شده ی آمریکاست و قلمرو یوکن در کانادا که هشتاد درصد آن درمعرض پوشش امواج وای فای نیست را به عنوان مکانهایی برای دوری از زندگی دیجیتال پیشنهاد می کند.
در کجای دنیا استفاده از اینترنت ممنوع است؟
در کره شمالی می توان مکانهایی ایده آل برای دوری از فضای دیجیتال پیدا کرد. این بدین جهت است که جهانگردانی که از این کشور بازدید می کنند حق استفاده از اینترنت را ندارند. تلفن های همراه خارجی در آنجا کار نمی کند. بعلاوه سیم کارت های داخلی آنجا گران و نامعتبر هستند. از قضا کره ی شمالی واقعا آنتن دهی خوبی دارد. چرا؟ این سوال را مارتین لوی از شرکت توزیع محتوا در ایالات متحده تحت عنوان کلودفر بدین گونه پاسخ می دهد: « به خاطر چندین تن تلفن همراه چینی وارد شده که دارای سیم کارت چینی هستند».
با این حال با شدت گرفتن تنش ها در منطقه، وزارت خارجه بریتانیا این روزها از جهانگردان بریتانیایی می خواهد که به کره شمالی سفر نکنند. اما بسیاری از کشورهای دیگر وجود دارند که محدودیت های سختی راجع به افرادی که می توانند از اینترنت استفاده کنند و محتوایی که مجاز به رویت آن هستند را اعمال می کنند.
شبکه توزیع محتوای آکامای همچنین چهار کشوری را که در آن سیاست های حکومت مانع از دسترسی شهروندان به اینترنت می شود را خاطر نشان می کند.
لیست کشورهایی که برای اتصال به اینترنت ، مجوز خاصی مورد نیاز است:
• بلاروس
• برمه / میانمار
• کوبا
• کره شمالی
شبکه آکامای همچنین 12 کشور را در لیست خود قرار داد که در آنجا دسترسی به اینترنت از جهت محتوا و فعالیت در اینترنت به شدت محدود است.
برای مثال در چین، شما فقط می توانید وب سایت هایی را مشاهده کنید که سرورشان در داخل کشور باشد. بنابراین انتظار دسترسی به محتوای همیشگی مورد علاقه ی تان را نداشته باشید.
نمی توانید در چین به بسیاری از سایت های خارجی دسترسی داشته باشید
لیست کشورهایی که نمی توانید در آنها به همه ی سایت های خارجی دسترسی داشته باشید:
• چین
• امارات متحده عربی
• عربستان سعودی
• کوبا
• مصر
• ایران
• سوریه
• تونس
• ترکمنستان
• ازبکستان
• ویتنام
بر اساس گزارش میزان استفاده آزاد از اینترنت از جمله کشورهایی که اینترنت در آن آزاد نیست کشور چین، ایران، مصر، میانمار، بلاروس، سوریه، کوبا، ازبکستان، ویتنام، امارات و عربستان سعودی هستند. البته می توان از کشورهای اتیوپی، پاکستان، بحرین، سودان، گامبیا، تایلند، روسیه و قزاقستان نام برد.
فرار از اینترنت در ارتفاع 35.000 پایی 
این روزها ده ها خطوط هوایی امکان استفاده از وای فای در آسمان را ارائه می کنند. حتی خطوط هوایی کشورهایی همچون نروژ، امارات و ترکیه وای فای مجانی ارائه می دهند. با این حال اکثر خطوط هوایی قیمت فوق العاده گرانی تحمیل می کنند، و برخی هیچ دسترسی فراهم نمی کنند.بنابراین هواپیماهای مسافربری یکی از مکان های معدودی است که می توانید برای گریز از اینترنت به آن پناه ببرید.
مارتین لوی از شرکت کلودفر می گوید: « هر لحظه ای که می گذرد، نقاط بیشتر و بیشتری از سراسر دنیا به شبکه اینترنت متصل می شود. اردوگاه های پایه در کوه اورست اندکی قبل به اینترنت متصل بودند و شرکت های برزیلی ارائه دهنده ی مخابرات مشغول نصب کابل های فیبرنوری در آمازونیا هستند. اما هفته قبل من با شماره صندلی 11E از خاورمیانه به روم سفر می کردم وهیچ آنتنی نداشتم (و حتی فضای زیادی برای قراردادن پاهایم نیز وجود نداشت!)»
هنوز آسمان عمدتا بدون دسترسی به وای فای است
حیران در دریا 
برای سال ها کشتی های تفریحی جای خوبی برای دوری از ایمیل های کاری بودند. اما در سال 1999 کشتی تفریحی « نوروژین اسکای » اولین کشتی دارای کافی نت شد و راه را برای سایرین باز کرد. اکنون تقریبا همه ی کشتی های تفریحی کره زمین وای فای ارائه می دهند. در سال 2014 کشتی Royal Caribbean’s Quantum of the Seas رونمایی شد که پهنای باندش بیشتر از مجموع پهنای باند سایر کشتی های تفریحی دنیا بود. این بدین معناست که اگر می خواهید صورتحساب خود را پرداخت کنید، باید انتظار داشته باشید که نیم پوند برای هر دقیقه استفاده از سرویس پیش پرداخت اینترنت و در بهترین حالت 10 پوند برای استفاده از یک بسته اینترنتی پرداخت کنید.
با این حال بسیاری از کشتی های تفریحی به دریاهای واقعا دور افتاده ای سفر می کنند ( مثلا اقیانوس آرام جنوبی و قطب جنوب) و نقاط دسترسی به اینترنت در آنها ممکن است ساعت ها یا روزهای ممتدی ناپدید شود.
ترسا ماچان سرمقاله نویس بخش کشتی های تفریحی نشریه تلگراف تراول می گوید: « در سفری که با یک کشتی تفریحی به حوالی منطقه کیمبرلی استرالیا داشتم، بمدت یک هفته دسترسی به وای فای نداشتم. این طولانی ترین زمانی است که در تمام زندگی ام بدون وای فای سپری کرده ام»
