برای بسیاری از ما رخ داده که رزرو هتل انجام داده ایم، در ترمینال فرودگاه نشسته و بی صبرانه منتظریم که ما را فرا خوانده تا سوار هواپیما شده و به سمت مقصدمان پرواز کنیم. اما زمانی که ما در سالن انتظار نشسته و هواپیمای که قرار است سوار آن شویم را نگاه کنیم چه اتفاقاتی رخ داده و چه اقداماتی انجام می گیرد که هواپیمای مذکور برای پرواز آماده شود؟
هواپیمایی که شما را به مقصدتان می رساند به احتمال زیاد تازه از یک سفر دیگر بازگشته است. وقتی که این هواپیما به زمین می نشیند، تغییرات زیادی متحمل شده و در عرض چند ده دقیقه از یک هواپیمای وارد شده به فرودگاه به یک هواپیمای در شرف خروج از باند فرود تبدیل می شود. در قسمتی از باند که هواپیما حضور دارد شاهد رفت و آمد خودروها و افرادی هستیم که می خواهند هر چه سریع تر هواپیمای شما را برای بازگشت به آسمان ها آماده کنند زیرا هواپیمایی که روی زمین قرار دارد به هیچ عنوان درآمدزایی برای شرکت هواپیمایی نخواهد داشت.
هواپیمایی که شما را به مقصدتان می رساند به احتمال زیاد تازه از یک سفر دیگر بازگشته است. وقتی که این هواپیما به زمین می نشیند، تغییرات زیادی متحمل شده و در عرض چند ده دقیقه از یک هواپیمای وارد شده به فرودگاه به یک هواپیمای در شرف خروج از باند فرود تبدیل می شود. در قسمتی از باند که هواپیما حضور دارد شاهد رفت و آمد خودروها و افرادی هستیم که می خواهند هر چه سریع تر هواپیمای شما را برای بازگشت به آسمان ها آماده کنند زیرا هواپیمایی که روی زمین قرار دارد به هیچ عنوان درآمدزایی برای شرکت هواپیمایی نخواهد داشت.
در ادامه می خواهیم شما را با 10 اقدامی که قبل از بلند شدن هواپیما رخ می دهند آشنا کنیم.
1- پارک کردن هواپیما
به محض این که هواپیما فرود می آید و از باند پرواز خارج می شود، خلبان از کنترل کننده های زمینی فرامینی را برای حرکت به مکانی برای پارک کردن و خالی کردن مسافران دریافت می کند. فرودگاه های بزرگ می توانند مسیر حرکت موسوم به «هواپیمارو» (taxiway ) پیچیده و گیج کننده ای داشته باشند در حالی که در برخی دیگر این مسیر بسیار ساده و متمایز است. در حال نزدیک شدن به ترمینال فرودگاه، خلبان به سمت دروازه معین شده برای خالی کردن مسافران گذشته و به دستورهای فردی که هدایت خلبان در قسمت موسوم به ramp را بر عهده دارد و از یک وسیله باتوم مانند براق و به رنگ نارنجی استفاده می کند توجه خواهد کرد. ممکن است سیستم های روشنایی هدایت کننده ای نیز وجود داشته باشند که خلبان را به سمت گیت ورودی راهنمایی کند. در حالی که هواپیما رفته رفته سرعت خود را کاهش داده و متوقف می شود، هدف چرخ جلویی هواپیما یک خط رنگی مشخص روی قسمت ramp است که با نوع هواپیما مطابقت دارد. این فرآیند باعث می شود که هواپیما در نقطه مناسب و درست برای اتصال به پلکان مخصوص ورود و خروج مسافران به هواپیما قرار گیرد.
2- اتصال منبع نیروی بیرونی به هواپیما
موتورهای هواپیما، نیروی پیشرانه و الکتریکی لازم در حین پرواز را تامین می کنند اما تمامی هواپیماهای مسافربری یک موتور جت کوچک دارند که نیروی الکتریسیته لازم هنگام پارک شدن خودرو را تامین می نماید، موتوری که از آن با نام «واحد نیروی یدکی» یا APU (Auxiliary Power Unit) یاد می شود. این منبع نیرو در مخروط دم هواپیما قرار داشته و خلبان هنگام توقف از آن برای تامین نیروی سیستم های هواپیما استفاده می کند. اما این موتور سوخت قابل توجهی مصرف می کند، از این رو بسیاری از فرودگاه ها یک سیستم تامین نیروی زمینی جدا یا ژنراتورهایی در کنار گیت دارند. وقتی که دریچه اتصال مخصوص هواپیما باز شود و ارتباط بین این منابع نیروی بیرونی و هواپیما از طریق کابل های محکم برقرار گردد، منبع نیرو تعویض شده و موتورها خاموش می شوند.
3- اتصال منبع هوا
سیستم APU نیروی لازم برای سیستم کنترل هوا در درون هواپیما را نیز تامین می کند تا هوای داخل کابین در حالت پارک شده نیز مناسب باقی بماند. مانند منبع نیروی زمینی، برخی فرودگاه ها از طریق لوله های انعطاف پذیر و با قطر بالایی که به دریچه ای در شکم هواپیما متصل می شوند هوای تازه درون کابین را تامین می کنند.
4- برنامه ریزی مجدد
در این شرایط مسافران از سر جای خود بلند شده و بی صبرانه منتظر خارج شدن از هواپیما هستند. اگر گیت آماده باشد، پلکان و پل مخصوص پیاده شدن مسافران در محل مناسب قرار داده می شود که مستقیماً به درب ورودی گیت مخصوص وصل می گردد. در غیر این صورت خودروهایی که پلکان دارند به در هواپیما متصل شده و مسافران از پله ها پایین آمده و وارد باند فرودگاه می شوند. برخی از هواپیماهای کوچک نیز در قسمت داخلی درهای خود یک پلکان دارند که تنها چند پله تا زمین فاصله داشته و می توان از همان طریق به باند فرودگاه پای گذاشت.
5- خالی کردن بارها و محموله ها
در قسمت راست هواپیما، تیم رمپ وارد عمل می شوند. بعد از باز شدن درهای محل نگهداری بارها و محموله ها، یک سیستم ریلی مناسب با هواپیما به بدنه متصل می شود. پرسنل مسئول این کار بارها را یک به یک روی این سیستم ریلی قرار داده و در نهایت فردی دیگر آن را از روی ریل برداشته و در خودرو مخصوص قرار می دهد. سپس وسایل مسافران به قسمت مخصوص که یک سیستم ریلی دیگر است متصل شده و بارها روی نقاله رها می شوند تا مسافران وسایل خود را بردارند.
6- بارگیری مواد خوراکی
خودروهای مخصوص حمل مواد غذایی نیز به جمعیت شلوغ اطراف هواپیما می پیوندند. آن ها با استفاده از یک سیستم آسانسوری که به ارتفاع در هواپیما می رسد، محفظه های خالی مواد غذایی را از نو پر می کنند به نحوی که هر آیتمی در جای مخصوص خود قرار می گیرد.
7- تمیز کردن توالت ها
شاید این ناخوشایندترین کار برای پرسنل فرودگاهی باشد اما در نهایت یکی باید تانکرهای تعبیه شده برای دستشویی های هواپیما را تخلیه کرده و مخرن آب را پر کند. البته این کار معمولاً در هر بار فرود انجام نمی گیرد. پرسنل مسئول این کار، با استفاده از یک خودرو مجهز به تانکر و یک پمپ مخصوص این کار را انجام می دهند.
8-سوختگیری مجدد
درست مانند خودرو، مخزن بنزین هواپیما نیز باید در هر بار توقف از نو پر شود. تیم عملیاتی یک خط پروازی در مورد میزان سوختی که یک هواپیما در یک روز معمولی نیاز دارد و زمان سوختگیری مجدد تصمیم گیری می کنند. تانکرهای سوخت رسان بزرگ به سیستم سوختی تانک که زیر یکی از بال های آن قرار دارد متصل شده و سوخت را به درون مخزن پمپاژ می کنند.
9- بازگردانده شدن به باند
این عمل با بازگرداندن هواپیما به صورت بکسل شده از ورودی گیت به درون باند توسط خودروهایی خاص صورت می گیرد. وقتی که زمان پرواز کردن فرا می رسد، یکی از این خودروها درست در روبروی چرخ جلو هواپیما قرار گرفته و به قسمت در نظر گرفته شده نوک هواپیما برای بکسل کردن متصل می شود و بدین ترتیب با هدایت خلبان، هواپیما به سمت باند حرکت می کند. البته در فرودگاه های مدرن از سیستم های خودکار جدیدی برای این کار استفاده می شود که مصرف سوخت و سروصدا را به شدت کاهش می دهند.
10-سوار شدن مسافران و پرواز
در این شرایط، تیم پروازی تمامی عملیات لازم پیش از پرواز را به پایان رسانده و درب کابین بسته می شود. شما روی صندلی تان نشسته و از شما خواسته می شود کمربندهایتان را ببندید. و بدین ترتیب سفر شما آغاز می شود.
