خانه >> ایرانگردی >> آرامگاه شاعر و عارفان شیراز را بشناسید
آرامگاه شاعر و عارفان شیراز را بشناسید

آرامگاه شاعر و عارفان شیراز را بشناسید

شهر شیراز یکی از زیباترین و منحصر به فردترین شهرهای کشور است که شاعران و عارفان زیادی در آن به خاک سپرده شدند؛ بعضی از آن ها بسیار شناخته شده و برخی ناشناس ماندند. جالب است بدانید این آرامگاه ها هر سال میزبان بیشترین تعداد گردشگران و علاقمندان به فرهنگ و ادب هستند؛ از این رو انتظار می رود هتل های شیراز یکی از بهترین گزینه ها برای اسکان مسافران است چراکه هر فرد با هر میزان بودجه قادر به رزرو هتل در این شهر است.

آرامگاه حافظ

حافظ شیرازی با لقب “لسان الغیب” ( کسی که از غیب سخن می گوید ) از شاعران نامی جهان است. او در خانواده ای متوسط به لحاظ مالی در شیراز به دنیا آمد، در نوجوانی قرآن را از بر کرد و به همین دلیل به او حافظ می گفتند. سپس در دربار شاهنشاه آن زمان به دیوان گری مشغول شد. شاعری شغل اصلی او نبود و در بسیاری از شعرهایش که تنها منبع موثق اطلاع یافتن از زندگی شخصی او است، صحبت از درخواست وظیفه ( حقوق و مستمری) می کند.
شاعری که در زادگاهش دفن شد بدون اینکه قدمی آن طرف تر از شهرش گذاشته باشد. برخی دلیل این عدم تمایل به سفر را شرایط آب و هوایی مطبوع و طبیعت سرسبز شیراز می دانند که امکان غزل سرایی را فراهم می کرده ضمن اینکه حاکم وقت هم انسانی بسیار درستکار و آزادی خواه بوده است؛ از این رو همه شرایط مناسب در این شهر چهار فصل فراهم بوده و دلیلی برای مهاجرت وجود نداشت. برخی دیگر با اشاره به پاره ای از اشعار وی که مربوط به زمانی است که شیراز مورد هجوم دشمن قرار می گیرد و حاکمی ظالم و شرور جایگزین می شود، می گویند: حافظ جهت ظلم ستیزی و آگاه ساختن مردمش در شیراز می ماند و به سرودن اشعاری که جهت فکری مردم را برای براندازی حکومت فاسد آماده کند می پردازد. بنابراین باز هم از سفر پرهیز می کند. اما دلیل واقعی این یک جا نشینی چه بوده را تنها حافظ می داند.

تاریخچه حافظیه

تاریخچه حافظیه همانند حافظ مقبره اش هم دست خوش بازی روزگار بوده است. اولین بار محمد یغمایی وزیر حاکم گورکانی فارس، شش یا هفت دهه بعد از وفات حافظ، گنبدی بر روی مقبره وی ساخت. بعدها در زمان شاه عباس و حتی قرن ها بعد در زمان نادر شاه بنا تعمیر و مرمت شد. تا اینکه کریم خان پادشاه محبوب زندیه تالاری زیبا با چهار ستون روبروی آرامگاه بنا کرد و محوطه را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم نموده و آن را با باغی زیبا آراست. کریم خان سنگ قبری درخور بر روی آرامگاه حافظ قرار داد و به یکباره چهره آرامگاه را متحول ساخت. سال ها بعد حاکمین قاجار بنا را مرمت کردند. در دوران پهلوی اول آرامگاه صاحب یک سردر سنگی شد و تالار کریمخانی گسترش پیدا کرد و تبدیل به تالاری با بیست ستون سنگی شد. در حدود سال 1386 نیز بنا مرمت اساسی شده و حتی برخی مقبره های خانوادگی اطراف حافظیه که از قدمت زیادی برخوردار بودند به مجموعه اضافه شدند و به عنوان بخش های حافظ شناسی یا کارگاه های هنری مورد استفاده قرار گرفتند.

گشتی در آرامگاه حافظ

گشت زدن در حافظیهعلاوه بر حضور حضرت حافظ در این مقبره زیبا، شما قدم در یک بنای تاریخی گذاشته اید که در هر دوره ای دستخوش تغییرات شده است. حالا که به حافظیه رسیده اید، بیایید از غوغای خیابان گریخته و به آرامش این مکان پناه ببربم. در نگاه اول سروها، کاج ها، باغچه ای آراسته با گل های زیبا و بوی بهار نارنج مستتان می کند. اینجا محوطه جنوبی مقبره است؛ بیایید از کنار این باغچه بلند بالا عبور کنیم. حالابه پله ها می رسیم. هرچه از پله ها بالا می رویم، گویی آرامش بیشتری شما را در بر می گیرد و فضای روحانی مقبره بیشتر به چشم می آید.
اینجا همان تالاری است که سنگ بنایش را کریم خان زند بنا نهاد. تالار در ابتدا چهار ستون داشت اما بعدها گسترش یافت و تبدیل به یک ایوان بلندبالا شد. چهار ستون کریمخانی در کنار سبک معماری زندیه هنوز هم در جای خود باقی مانده و بر شکوه و غنای تاریخی این تالار می افزاید. از تالار عبور کرده و وارد محوطه شمالی می شویم؛ روبه‌روی ما آرامگاه حافظ باشکوه قرار دارد. در همان نگاه اول دیدن مقبره میان آن همه سرسبزی و درختان خوش قد و بالا شما را سر ذوق می آورد. آرامگاهی که با چند پله گویی وسط این بهشت بالاتر رفته تا بیشتر به چشم بیاید. هشت ستون و گنبدی زیبا که تماما آرامش را در رگ هایتان سرریز می کند.

دسترسی به حافظیه

اگر می خواهید با وسایل نقلیه عمومی به حافظیه بروید می توانید از اتوبوس و مترو نیز استفاده کنید:
مترو و اتوبوس: با استفاده از مترو خودتان را به ایستگاه زندیه برسانید؛ سپس سوار اتوبوس های خط پایانه شهید دستغیب – بلوار نارنجستان شده و در ایستگاه حافظیه پیاده شوید.
اتوبوس: با استفاده از خطوط پایانه شهید دستغیب – بلوار نارنجستان یا پایانه شهید دستغیب – پایانه نارنجستان خودتان را به ایستگاه حافظیه برسانید. همچنین شما می توانید سوار اتوبوس های خطوط میدان کلبه – میدان ارم یا پایانه ولیعصر – رکن آباد و زیبا شهر شده و در ایستگاه چهارراه حافظیه پیاده شوید:
استان فارس – شمال شهر شیراز. حد فاصل چهارراه حافظیه و چهارراه ادبیات

حافظیه
روایت است که به هنگام دفن وی عده ای افراد متعصب با اشاره به اشعاری از حافظ که در مورد می گساری است با دفن او به شیوه مسلمانان مخالفت کردند اما عده ای دیگر با اشاره به دو پهلو بودن این اشعار وی را یک مسلمان حافظ قرآن می دانستند. در نهایت به نتیجه ای واحد نرسیدند و از دیوان حافظ فالی گرفتند که این بیت آمد: قدم دریغ مدار از جنازه حافظ که گرچه غرق گناه است، می رود به بهشت. از بین نویسندگان و فیلسوفان بزرگ دنیا ، کسانیکه آثار خود را تحت تاثیر اشعار حافظ می دانند می توان به “گوته “و “نیچه” اشاره کرد. گوته می نویسد : حافظا، در غزل هایت می شنوم که شاعران را بزرگ داشته ای، بنگر که اینک پاسخی فراخورت می دهم : بزرگ اویی است که این سپاس به بزرگ داشت اوست.
شاید رسالت این شاعر آرمان طلب و مخالف با مبالغه کاری و ریاکاری به یادگار گذاشتن دیوانی سرشارازاندیشه های گوناگون و عمیق برای نسل های بعد از خود بوده است. عده ای با دیوان حافظ فال می گیرند و به دلیل گستردگی معانی در هر غزل، هر فرد با هر نیت و بنا به حال و احوال خود می تواند پاسخ پرسش خود را از او بگیرد. این امر بسته به اعتقادات مختلف متفاوت است و ممکن است به زعم عده ای یک امر خرافی به نظر بیاید. نقشه بنای حافظیه اول بار توسط یک باستان شناس فرانسوی پیشنهاد شد. در این نقشه آرامگاه دارای یک سقف مسی شبیه کلاه قلندران و درویشان به همراه هشت ستون سنگی بود، که در حال حاضر ضمن بازدید آن را مشاهده خواهید کرد.

آرامگاه مهدی حمیدی شیرازی

آرامگاه مهدی حمیدی شیرازی
یکی دیگر از جاهای دیدنی شیراز آرامگاه دکتر مهدی حمیدی شیرازی است که در جوار حافظیه قرار دارد. به دلیل فعالیت های سیاسی و اجتماعی به او لقب “شاعر ملی” دادند. حمیدی مخالف شعر نو بود و از این جهت با نیما یوشیج و بقیه نوگرایان مخالفت می کرد و مورد سرزنش طرفداران شعر نو قرار می گرفت. کتاب شعرش به نام “عصیان” از شاهکارهای او است. بانو سکینه آغازی مادر دکتر مهدی حمیدی شیرازی با تاسیس اولین مدرسه دخترانه در شیراز به نام «عفتیه» امکان تحصیل دختران را فراهم کرد.

ملاقات مهدی شیرازی و عباس کیارستمی

داستان دیدار شاعری بزرگ و کارگردانی جهانی بسیار جالب است . از زبان خود عباس کیارستمی ماجرای این ملاقات را بشنوید: عباس کیارستمی: در ایام جوانی دیوان مهدی حمیدی را خواندم و حفظ کردم. سال ها گذشت و من به این فکر افتادم که گذاشتن این همه زمان و انرژی برای حفظ این اشعار بیهوده بود و هیچ جا به دردم نخورد. از خودم و کارم به شدت عصبانی بودم. کاری را با مشقت فراوان انجام داده و بعد از بیهودگی آن کار احساس پشیمانی می کردم. تا اینکه در سفری به لندن در خانه یکی از دوستانم بودم ومتوجه شدم او به ملاقات کسی می رود از او پرسیدم آن شخص کیست؟
جواب داد: مهدی حمیدی. من متعجب و کمی هیجان زده همراه دوستم به دیدار دکتر رفتیم. زمانی که او را دیدم ضعیف و نحیف روی تختی دراز کشیده بود و من یکی از شعرهایش که در بدو ورود به اتاق به ذهنم رسید را برایش خواندم. خودم بغض کردم و او اشک از چشمانش جاری شد. همانجا احساس کردم شاید باید آن اشعار را حفظ می کردم تا در چنین جایی یکی از آن ها که به حال و هوای آن روزهای دکتر بسیار نزدیک بود را بخوانم. در نهایت دکتر مهدی حمیدی شیرازی در سال 65 درگذشت و در حافظیه شیراز به خاک سپرده شد.

آرامگاه سعدی

آرامگاه سعدی
مجسمه سنگی سعدی سالم و پابرجا در ابتدای ورودی آرامگاه اش قرار گرفته است. سعدیه در بین انبوهی از گل های رنگارنگ و درختان سروناز و کاج قرار دارد. در اولین نظر از راه دور گنبد فیروزه ای آرامگاه نظر گردشگران را به خود جلب می کند. هفت رواق حاشیه آرامگاه، هفت مرحله از سیر و سلوک عرفانی را نشان می دهد. فضای سبز درون حیاط به سبک ایرانی درختکاری و گلکاری شده است. دو حوض مستطیل شکل بزرگ در وسط محوطه قرار دارند. حوض سکه رو به روی رواق قرار دارد که در آن سکه به نشان حاجت روا شدن می اندازند.
یک حوض ماهی بسیار بزرگ نیز در آنجا وجود دارد که توسط رشته قناتی که از محوطه آرامگاه سعدی عبور می کند تامین می شود. کاشی کاری های داخل حوض بسیار دیدنی است و در بالای حوض یک نورگیر قرار دارد. کتابخانه سعدیه نیز همان حوالی است. با نگاهی دقیق تر علاوه بر گنبد فیروزه ای که از دور پیدا است، هشت ستون قرمز رنگ بلند بالا بنای سعدیه را به کاخ های ایرانی همانند کرده اند، یک بنای تقریبا معکب شکل با مرمرهای سفید. درون مقبره خبری از بنای مکعب بیرون نیست. یک هشت ضلعی تماما مرمرین که در کنار آن کاشی های فیروزه ای سقف نیز خودنمایی می کنند. دور تا دور هشت ضلعی را با یادگارهای سعدی به خط ابراهیم نوذری آراسته اند و در میان هشت ضلعی سعدی خفته است. بیرون از بقعه، بستنی فروشی ای به نام ” بستنی سعدی” قرار دارد که بسیار معروف است و استفاده از کره و لبنیات خاص در ساخت آن طعمش را بسیار لذیذ کرده است.

تاریخچه سعدیه

تاریخچه سعدیهدر ابتدا بد نیست بدانید سعدی آنقدر برای مردم شیراز مورد محترم بود که خانه وی محل اعتقاد مردم بوده و بسیاری از شیرازی ها لباس شان را به قصد شفا گرفتن در حوض خانه سعدی شستشو می دادند و یا برای گرفتن حاجت سکه ای در حوض می انداختند. سعدی در همان خانقاه که در آن زندگی می کرد، به خاک سپرده شد. اولین بار در زمان حکومت ایلخانیان، شمس الدین محمد صاحب دیوانی، وزیر خوشنام و پرآوازه اباقاخان، آرامگاهی ساده برای سعدی بنا کرد اما این آرامگاه بعدها به دستور یکی از حکام فارس که علیه شاه عباس صفوی شورش کرده بود تخریب شد. سال ها بعد باز هم این کریمخان زند بود که آرامگاهی باشکوه برای سعدی شیرین سخن بنا نمود. یک آرامگاه دو طبقه و زیبا که درخور مقام و منزلت حکیمی همچون سعدی بود.
بنای کریمخانی سالیان سال پابرجا بود و چند بار در زمان قاجار مورد مرمت قرار گرفت. قوام المک شیرازی در زمان قاجار سنگ قبری که رنگی مایل به سرخ داشت، بر سر مزار سعدی قرار دارد که مضمونش ارادت سعدی به پیامبر اکرم(ص) بود و تعمیراتی هم در بنا انجام داد. بنا به همین شکل تا سال 1327 هجری قمری باقی مانده بود تا اینکه معمار مدرن و ایرانی آن روزها به نام محسن فروغی به همراه سایر معماران ایرانی و یک معمار و طراح فرانسوی پروژه ای بزرگ برای بازسازی و گسترش سعدیه آغاز کردند. این پروژه منجر به ایجاد یک باغ بزرگ و باصفا با مرکزیت مقبره سعدی شد و سردری مزین به یک بیت شعر بر روی درب قرار گرفت. بنا با تلفیقی از معماری مدرن و سنتی ایرانی ساخته شد و در نگاه اول شما را به یاد چهلستون خواهد انداخت؛ چراکه در ساخت بنا از این عمارت تاریخی الهام گرفته شده است.

دسترسی سعدیه

اگر می خواهید با وسایل نقلیه عمومی به سعدیه بروید می توانید اتوبوس های خطوط پایانه شهید دستغیب – بلوار نارنجستان و یا بلوار نارنجستان – پایانه نمازی استفاده کنید و درایستگاه سعدیه پیاده شوید. پس از پیاده شدن در این ایستگاه با کمی پیاده روی به آرامگاه می رسید.
استان فارس – ۴ کیلومتری شمال شرقی شیراز – بلوار بوستان – جنب باغ دلگشا

آرامگاه شوریده شیرازی

آرامگاه شوریده شیرازی
حاج محمد تقی با لقب فصیح‌الملک یکی از شاعران برجسته کشورمان است که در 7 سالگی به دلیل بیماری آبله نابینا شد. شاعر نامی در سرودن انواع شغر به خصوص قطغه و قصیده تبحر داشت. لازم به ذکر است در کنار آرامگاه سعدی قبر شاعر معروف شوریده شیرازی قرار دارد.

شاه داعی الله

آرامگاه شاه داعی الله
نام شاه داعی الله، محمود و لقبش سید نظام الدین و تخلصش در شعر “داعی” بوده است. در گذشته پیشوند ” شاه ” را برای برخی عرفا به کار می بردند و چون شاه داعی مردم را به سمت خداپرستی راهنمایی می کرد به او شاه داعی الله می گفتند. آرامگاه وی در گذشته خانقاهی بوده که او در آن زندگی می کرده است. این بقعه به خط نستعلیق منقوش از اشعار شاه داعی الله است که بر روی آجر و کاشی و چوب بنا حک شده اند. سنگ قبرش سرخ رنگ است و بر سر در آرامگاهش شعری از خود او نوشته شده است: چو باد خاك تو خواهد به هر طرف بردن
آدرس: استان فارس ـ شهرستان شیراز ـ بلوار سیبویه – جنب قبرستان دارالسلام خیابان شاه داعی الله

آرامگاه ابن خفیف

آرامگاه ابن خفیف
ابن خفیف معروف به “شیخ کبیر” از عارفان بزرگ شیرازی است. وی به ریاضت های سخت برای رسیدن به مدارج بالای کمال اعتقاد داشت و در این راه مجاهدت های بسیار کرد. او بسیار سفر کرد و تعلیم فراوان دید و در نهایت به شیراز بازگشت و به تربیت مریدان و شاگردانش مشغول شد. آرامگاه وی پشت بازار وکیل و در محله شاهزاده قرار دارد. باغچه های اطراف آرامگاه و رواق و محراب سنگی با شکوه درون بقعه از زیبایی های این مجموعه است.
آدرس: استان فارس – شهرستان شیراز – چهار راه زند – از زیر گذر بهارستان – پشت بازار وکیل

آرامگاه خواجوی کرمانی

آرامگاه خواجوی کرمانیاگر اهل شعر و شاعری باشید، حتما نام خواجوی کرمانی نیز به گوشتان خورده است؛ اما اگر با شعر اندکی بیگانه اید این بار میهمان شاعری هستیم که نخل بند شعرا لقب گرفته است. خواجوی کرمانی یا کمال الدین ابوالعطاء، شاعری کرمانی بود که در سال 689 در کرمان به دنیا آمد. شاعری که در دوران حکومت مغول می زیست و سال های زیادی از عمرش را به سفر در کشورهای مختلف سپری کرد. وی بعد از یک سفر طولانی، به شیراز برگشته و سال هایی چند به هم نشینی و مجالست با نوابغ و بزرگان شعر و ادب شیراز همچون حافظ بزرگ و عبید زاکانی پرداخت. این هم نشینی با حافظ شیرازی، سبب علاقه شدید حافظ به خواجوی کرمانی شد، تا این دو شاعر بزرگ تاثیر زیادی بر یکدیگر بگذارند و بسیاری از ابیات یکدیگر را در شعرهایشان استفاده کنند. شاعر نابغه آن روزها، در نهایت در شیراز چشم از دنیا فرو بست و به شیوه عشاق شعر و ادب در شیراز آرام گرفت.

مقبره خواجوی کرمانی

مقبره خواجوی کرمانیتصور کنید در میانه فصل بهار جایی در حدود اواسط اردیبهشت که هوای شیراز بیشتر به بهشت می ماند و عطر شکوفه های نارنج فضا را عاشقانه تر کرده، سری به مقبره خواجوی در شمال شیراز و در دامنه کوه صبوی بزنید. چشمه رکناباد معروف غزلیات حافظ نیز درست در همین جا قرار گرفته است. در دامنه کوه و در زیر آسمان و کنار چند درخت که سر به آسمان برده اند مقبره خواجوی کرمانی قرار دارد. روی سنگ مزار این شاعر به خط ثلث یادآوری شده است که همه ما جز ذات اقدس الهی فانی هستیم. در بالا و پایین مزار دو ستون سنگی قرار دارد؛ رسم دیرینه ای که در کنار مقبره اغلب عرفا و شعرا دیده می شود. شکل و شمایل اولیه مقبره در سال 1315 شکل گرفت. بیست سال بعد یک اتاق در کنار مقبره ساخته شد که حالا کاربردی به شکل فرهنگسرا دارد. در سال 1370 هجری شمسی یک بار دیگر بنا مورد مرمت قرار گرفته و چند ستون سنگی بلندبالا در کنار مجسمه خواجوی کرمانی به مجموعه مقبره اضافه شده است.

سه غار در کنار مقبره خواجوی کرمانی

با فاصله اندکی از مقبره خواجوی، سه غار قرار دارد. همانطور که اغلب شنیده ایم بسیاری از عرفا برای عبادت و تسبیح پروردگار در غارها معتکف می شدند؛ شاید خواجوی کرمانی نیز چند سالی در یکی از همان غارها مشغول عبادت بوده است. در یکی از این غارها قبری متعلق به خواجه محمود، وزیر پرآوازه شاه ابوالاسحاق اینجو قرار دارد. بر بالای درب ورودی یک طاق آجری و در داخل غار یک نقش برجسته زیبا که نقش مبارزه رستم با یک شیر است، قرار دارد.
ساعات بازدید: هر روز 7:30 الی 12
احداث کننده: اداره فرهنگ استان فارس
آدرس: ابتدای جاده شیراز اصفهان، تنگ الله اکبر، جنب دروازه قرآن

صنایع دستی در بازار حافظیه و سعدیه

رو به روی ای آرامگاه ها بازارچه هایی است برای خریدن صنایع دستی :
خاتم کاری: از کنارهم قرار دادن تکه های چوب به صورت منظم در رنگ ها و جنس های مختلف ساخته می شود. جنس آن ها ممکن است عاج یا طلا یا استخوان یا چوب و غیره باشد. قلمدان، گلدان، جعبه های دستمال کاغذی خاتم کاری را از بازارهای همان حوالی می توانید تهیه کنید.
معرق کاری: صنایع دستی ساخته شده از چوب و فلز که نمونه شیرازی آن زبانزد است .
منبت کاری و قلم‌زنی و مینا کاری و شیشه گری. لباس های سنتی، زیرانداز نمدی و گلیم، جاجیم و قالی، گیوه. ظروف و اشیای از سرامیکی دیگر صنایع دستی این شهر هستند.

زمان بازدید

بهترین زمان به لحاظ آب و هوایی برای بازدید از این اماکن اردیبهشت ماه است . زمانی که شاعران شیرازی از قدم گردشگران و شور و شوقشان جان دوباره می گیرند. پیشنهاد ما به شما آن است که با رزرو هتلی با سابقه درخشان از سفر خود لذت ببرید. از طریق رزرو هتل زندیه و هتل رویال شیراز این امکان را برای خود فراهم کنید .

اطلاعات بازدید

زمان بازدید: همه روزه از ساعت 8:00 تا 20:30. ایام تعطیلی: نهم و دهم محرم روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی، 21 رمضان شهادت امام علی ، 28 صفر رحلت پیامبر، 14 خرداد رحلت امام خمینی ، 25 شوال شهادت امام جعفر صادق.

رزرو اقامتگاه و هتل برای بازدید از آرامگاه های شیراز

کافی‌ست کمی به شعر و غزل علاقه داشته باشید، حتماً گذرتان به شهر شیراز هم می‌افتد. این شهر زادگاه عرفا و شاعران بزرگی همچون سعدی و حافظ است. از همین جهت هر ساله میزبان گردشگران و علاقمندان به این بزرگان است. برای اسکان و اقامت در شهر شیراز اصلاً نباید نگران هیچ چیز باشید. این شهر دارای بهترین اقامتگاه‌ها با موقعیت جغرافیایی عالی است. البته که انتخاب موقعیت مکانی هتل بسته به نیت و هدف از سفر متفاوت است. اگر قصد دیدن جاذبه‌های شیراز را داشته باشید، هتل های بسیاری برای میزبانی از شما وجود دارد. نمونه لاکچری‌ترین هتل های شیراز هتل زندیه شیراز، هتل چمران شیراز و هتل بزرگ شیراز است. با اقامت در این هتل‌ ها می‌توانید به آرامگاه حافظ و سعدی سر بزنید و از اقامت خود در شیراز نهایت لذت را ببرید. همچنین با رزرو هتل‌ های شیراز می‌توانید یک سفر خاطره‌انگیز چند روزه در این شهر داشته باشید و حسابی تفریح کنید.

کلام آخر

کمتر کسی است که قدم به شیراز گذاشته باشد و از آرامگاه های شاعران نامی آن مرز و بوم دیدن نکرده باشد. شاعرانی نام آشنا که هر کدام باعث فخر ایران در مقابل تمامی جهانیان اند و آرامگاه هایی که معماریشان در نوع خود بی نظیر است. شاعرانی که اشعارشان در باور مردمان این سرزمین ریشه دوانده و چراغ راه دیرینه ی ایرانیان است. در سفر به شیراز و از بین اماکن دیدنی بی شمار این شهر، دیدار از این آرامگاه ها و حصور در فضای عرفانیشان را از دست ندهید. نشستن در کنار مقبره حافظ و تفالی به غزلیات حافظ زدن تجربه ای ناب از یک سفر تمام عیار به شیراز خواه بود.

امتیاز دهید (چپ بیشترین)
تنگه دم اسب شیراز
ادامه مطلب

این مطلب چقدر برای شما مفید بود؟

برچسب ها :

اشتراک گذاری

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
[search_hotel]
  • محبوب ترین ها
  • آخرین مقالات
  • منتخب سردبیر