چگونه تخریب جنگل ها به خاطر تهیه روغن پالم، بستر مناسبی را برای تغییرات اقلیمی فراهم می آورد

به هركسی كه در مورد این موضوع كه موجودات تغییر ژنتیكی داده شده چه بر سر سیستم كشاورزی ما می آورند و شركتی مانند مونسانتو چگونه در سراسر جهان گیاهان را در انحصار گرفته است، نگران باشد، باید گفت كه یك هیولای خطرناك دیگر هم در پیش روی انسان ها قرار دارد.
چند سالی است كه کالاهای حاوی روغن پالم (روغن نخل) در دسترس قرار گرفته اند، اما هیولای تخریب جنگل ها به خاطر این محصولات به طور معمول برای یك مصرف كننده معمولی، محسوس و ملموس نیست.

چرا كه صنعت روغن پالم نه تنها تهدیدی برای مكان های بكر و جذابی مانند پالاوان در فیلیپین می باشد (كه چندین مرتبه توسط مخاطبان عنوان بهترین جزیره را در جهان به خود اختصاص داده است)، بلكه سلامتی تمام كره زمین را نیز به خطر انداخته است.
در این مطلب نگاهی به ماهیت تخریب گرِ نابودی جنگل ها برای تهیه روغن پالم، تأثیرات آن بر روی تغییرات اقلیمی، مشكلات پایدار همراه با روغن پالم و برخی از راه حل های بالقوه برای این مصائب می اندازیم.
می توانیم با داشتن مسافرت های مسئولانه، نه تنها با فرهنگ های مختلف آشنا شویم، بلکه با ارتباط برقرار کردن با مردمان مناطق دیگر، اطلاعات مفیدی را به آنها ارائه کنیم، بنابراین به عنوان نمونه، با رزرو هتل های مشهد، نه تنها سفری به این استان داشته باشید، بلکه آنچه در این مطلب در مورد مضرات تولید روغن پالم یاد می گیرید را نیز با مردم این استان در میان بگذارید.

اگر قصد سفر به استان هرمزگان را دارید، با رزرو هتل هما بندرعباس، هم از زیبایی نخلستان های این استان لذت ببرید و هم با مردمان محلی در مورد زیان های ناشی از قطع درختان جنگل های گرمسیری این منطقه از کشور به گفتگو بنشینید.

تخریب جنگل به بهانه تهیه روغن پالم
روغن پالم مانند ذرت و سویای تغییر ژنتیك داده شده، سالانه در مقیاس بزرگی معادل 50 میلیون تن (حدود 30 درصد از تمام روغن های گیاهی) تولید می گردد و راه خود را تقریباً به داخل هر چیزی كه استفاده می كنیم، یافته است.
در ایالات متحده حدوداً نیمی از تمام وسایلی که مصرف خانگی دارند، تولیداتی هستند كه در ساخت آنها از این روغن استفاده شده، مانند شامپو و پاك كننده های غذایی.
به بیان دیگر، اگر فرآیند تولید روغن پالم، تخریب جنگل ها را تشدید نماید، كه این خود یكی از دلایل تغییرات آب و هوایی است، آنگاه ما به عنوان یك اجتماع با مشكل بزرگی روبه رو هستیم.
روغن پالم از درختان نخل تهیه می شود، درختی كه بومی غرب افریقا است، ‌اما همین درخت در هر منطقه با آب و هوای گرمسیری و مرطوب می تواند رشد كند. امروزه، این درخت در آسیا، افریقا و امریكا رشد می كند، اما بیش از سه چهارم از روغن پالم جهان از اندونزی و مالزی تأمین می گردد.
در حالی كه این كشورها خیلی با قدرت های بزرگ جهانی قابل قیاس نیستند، اما تأثیر منفی این روغن بسیار وسیع و زیاد است.
نابودی درختان برای روغن پالم، اثری ویرانگر بر روی جنگل های استوایی (جنگل های بارانی) دارد. چون بسیاری از این اكوسیستم های متنوع از نظر زیستی حفاظت شده نیستند (و یا به خوبی تحت مراقبت قرار ندارند)، بنابراین به طور روزافزون طُعمه شركت های تولید كننده روغن پالم شده اند.
در نتیجه، تخریب جنگل های استوایی در مقیاسی بزرگ انجام گرفته، بسیاری از منحصربفردترین حیوانات كره زمین با خطر شدید روبه رو شده، جمعیت های بومی جابجا و آواره شده و مورد سوء استفاده قرار گرفته اند.

حیوانات تحت تأثیر این تخریب ها قرار گرفته اند
طبق گزارشات صندوق جهانی طبیعت، مزارع روغن پالم تنها طی 20 سال اخیر، باعث از بین رفتن بیش از 8 میلیون هكتار از جنگل های حیاتی در اندونزی، بورنئو و پاپوا گینه نو شده اند.
این كار، نه تنها یك خسارت وحشتناك به جهان طبیعی وارد كرده است، بلكه با تشدید تغییرات اقلیمی و تولید گازهای گلخانه ای در طی فرآیند بریدن و سوزاندن درختان جنگلی، آسیب زدن به كل سیاره زمین را تداوم بخشیده است.
این یعنی از بین رفتن بخش اعظمی از اكسیژن تأمین شده توسط این درختان و دیگر پوشش های گیاهی و جایگزینی آن با كربنی كه به شكل دود ذخیره شده بوده است.
البته این مسئله حتی نمی تواند توضیح دهد كه تخریب زیستگاه بومی برای حیواناتی كه در این جنگل ها زندگی می كنند، چه مفهومی می تواند داشته باشد.
بسیاری از ما تصاویری دلخراش از اورانگوتان هایی كه در نتیجه تخریب جنگل ها صدمه دیده اند را دیده ایم. اما بیایید گونه های دیگر در معرض خطر را كه در حال از دست دادن آنها هستیم، از یاد نبریم، مانند كرگدن های جاوه ای، ببرهای سوماترایی، خرس های آفتابی، پلنگ های ابری و فیل های سوماترایی. زمانی كه درختان یك جنگل استوایی قطع شده و منطقه به آتش كشیده شد، این حیوانات بدون محل مناسب برای سكونت و غذا در این مناطق باقی مانده و اغلب قربانی شكارچیان غیرقانونی یا كشاورزانی می شوند كه در تلاش برای مراقبت از محصولاتشان هستند. پیش بینی می شود كه برخی از این گونه ها در طول یك دهه منقرض گردند.
اگر از بین رفتن گونه های حیوانی گرانبها دلیل كافی برای ایجاد نگرانی نیستند، خُب، انسان ها چطور؟ مزارع روغن پالم، جنگل هایی را از بین می برند كه مردمان بومی قرن های متمادی در آنها سكونت داشته اند.
در این فرآیند، مسببان امر، این مردم را از منابع غذایی كه در طول تاریخ به آنها متكی بوده اند، محروم نموده اند. برخی از مردم مجبور به ترك خانه شده اند تا بستر مناسب برای برپایی این مزارع فراهم گردد. بقیه هم بدون اینکه چاره دیگری داشته باشند، تبدیل به كارگران این مزارع شده اند.
طبق گزارش وب سایت رِینفارست رِسكیو، زمین های كسانی كه نزدیك به مزارع مزبور زندگی می كنند، به خاطر وجود آلودگی خاك و آب در معرض آسیب دیدگی بوده و به خاطر تخریب جنگل ها، بدون هیچ حفاظی در معرض سیل ها و گِلرودها قرار گرفته اند.
افسانه روغن پالم پایدار
از آنجائیكه رسانه ها در مورد تأثیرات این روغن زیاد سخن گفته اند، تلاش هایی برای از بین بردن نگرانی مردم انجام پذیرفته اند.
شركت های بزرگ از كلمات شعارگونه ای مانند روغن پالم پایدار و روغن پالم ارگانیك در لیست محصولاتشان استفاده می نمایند، حتی اگر خود عبارت روغن پالم را نیز مورد استفاده قرار داده باشند (این روغن اغلب اوقات به آسانی همراه با روغن های گیاهی دسته بندی می گردد).
نیت آنها هرچه كه می خواهد، باشد، حقیقت موضوع این است كه خروجی آنچه تولید می شود، روغن پالم پایدار نیست.
به نظر می رسد كه انجمن آر. اس. پی. او. (میزگرد روغن پالم پایدار)، كه به شركت هایی كه مسئولانه مدیریت می شوند، نشان “پایداری گواهی شده” اعطا می کند، اشاره غیرمستقیمی كه از سوی صنعت غذاهای ارگانیك به آنها شده است را متوجه شده اند و یاد گرفته اند كه كارشان را سرسری انجام دهند، به طوری كه طبق برخی گزارشات، این گواهینامه ها را به منابعی (شرکت هایی) بی ارزش اعطا نموده اند.
زمانیكه یك جنگل قدیمی تخریب می گردد، یكصد سال طول می كشد تا دوباره با یك جنگل جدید جایگزین گردد.
یكی از دلایل اصلی در مورد افزایش مداوم تولید روغن پالم غیرپایدار، بی تفاوتی مصرف كننده می باشد. با وجود مشتریانی كه تمایلی به مصرف نكردن خوراكی های مورد علاقه خود ندارند، مشخص است که این شركت ها هم عجله ای برای تغییر روش های تولیدی خود نخواهند داشت.
متأسفانه، بسیاری از مصرف كنندگان، در مورد نتایج مخربی كه همراه با تولیدات حاوی روغن پالم ایجاد می شوند، ناآگاه هستند و یا حداقل اطلاعات درستی در این مورد ندارند.

تخریب جنگل ها در فیلیپین
علیرغم فراوانی این اطلاعات ناراحت كننده، با روند قابل مشاهده در این صنعت كه انتظار می رود طی دهه آتی از رشدی نمایی برخوردار شود، تقاضا برای محصولات حاوی این روغن در حال فراتر رفتن از یك حد منطقی است.
این روغن بیشترین سهم را در میان تولیدات روغن های گیاهی در جهان به خود اختصاص داده است، و به نظر می رسد وجود این ماده به عنوان جزء تشكیل دهنده برخی از محصولات مانند چوب های آب نبات، صابون، سوخت زیستی، رژ لب و غیره در حال رشد می باشد.
در نتیجه، مشاهده می شود که شركت ها به دنبال تغییر شرایط آب و هوایی از گرم و آرامشبخش به وضعیتی نامناسب هستند و منطقه پالاوان در فیلیپین در مركز این فرآیند قرار دارد.
وضعیت حفاظت انسانی و زیست كره ای پالاوان در حال حاضر به شكل تأثیرگذاری در محاصره [افراد و شرکت های سودجو] قرار گرفته است. بیش از 6000 هكتار از زمین های تحت حفاظت خالی از جنگل شده اند و در نهایت 20000 هكتار دیگر از سرزمین های جنگلی قرار است كه به نام گسترش صنعت، از بین برود.
این مسئله منجر به تخریب عظیم “آخرین بخش مرزی” فیلیپینی ها شده و تنوع زیستی و كیفیت منابع آب و خاك را به خطر انداخته است.
این موضوع باعث تضعیف توانایی افراد بومی برای یافتن مواد غذایی نیز گردیده است. این مزارعِ روغن پالم حتی به آنها اجازه نمی دهند كه در زمین های خود مواد غذایی اصلی مانند كاساوا (نوعی نشاسته) را نیز اصطلاحاً همكاشت نمایند.
واقعیت ترسناك این است كه این مزارع نمی بایستی هرگز در مكانی که گفته شد، وجود می داشتند. تمام منطقه در دهه 1980 در سازمان جهانی یونسكو به عنوان منطقه تحت حفاظت زیست كره تعیین گردیده بود.
در حال حاضر حیوانات در حال ناپدید شدن هستند و جمعیت پرندگان هم در حال سقوط است. مزارع روغن پالم منجر به از بین رفتن جنگل ها می شوند و مانع از وجود گذرگاه های ایمن و طبیعی در آنها شده و به طور جدی اكوسیستم های مرتبط با هم را به چالش كشیده اند.
با توجه به اینكه حیوانات و گیاهان مجبور به ترك آشیانه و زیستگاه خود شده اند، به حیوانات و گیاهان جنگل های باقیمانده نیز فشار وارد می نمایند.

راه حل های تخریب جنگل ها
یورش اخبار زشت و زننده بدون شك شما را بر آن داشته تا در این مورد كاری انجام دهید. خوشبختانه، می توانید در راه حل های جلوگیری از تخریب جنگل ها مشاركت داشته باشید.
به یاد داشتن این موضوع كه انتخاب های ما در سوپرماركت های سراسر جهان مساوی با تأثیرگذاری بر روی زندگی انسان ها، حیوانات و جنگل ها [در نقاط دیگر جهان] است، مسئله ای بسیار مهم می باشد، موجوداتی كه به خاطر هوا و هوس های ما و تحت عنوان تقاضا برای مصرف، دچار رنج می شوند.
از این رو، باید تقاضایمان را بهتر كنیم. در ادامه راه حل هایی برای شما ارائه می گردند:

1) خشم و انزجار خود را به گوش دیگران برسانید
به دنبال مکان ها و سایت هایی باشید كه برای توقف این مسئله، به خصوص در آسیا، در حال جمع آوری امضاء هستند. نهادهای گوناگونی در حال جمع آوری امضاء می باشند تا از شركت ها درخواست کنند برچسب های نشانگر استفاده از روغن پالم را صادقانه بر روی محصولاتشان الصاق نمایند.
وارد كردن نام خودتان در این كمپین ها تنها چند دقیقه طول می كشد، و همین كار احتمالاً منتهی به نجات جان هزاران مردم و همچنین زندگی میلیون ها گیاه و حیوان خواهد گردید. آنها را امضاء كنید و با دیگران به اشتراك بگذارید.
همچنین، از اینكه با شركت هایی كه محصولاتشان را مصرف می كنید، تماس بگیرید، نگران نباشید و موضع و نظر خود را بر ضد روغن پالم به آنها اعلام نمایید.

2) با پول، نظر خود را اعلام نمایید
شاید كمی بدبینی در این مورد خیلی هم بد نباشد. شاید این شركت ها و سیاستمداران فاسد به امضاها، اعتراضات و كارهای صلح آمیز توجهی نمی كنند.
اما متأسفانه به دلارها گوش می دهند، و این دلیلی است بر اینكه اخیراً می بینیم شركت هایی مانند نستله، یونیلیور و كلوگ برای یافتن حداقل یك راه حل در تلاش هستند.
روغن پالم را تحریم كنید، و یا اگر این كار مشكل است (چون برخی از مواد تغییر ژنتیك داده شده مانند سویا یا ذرت در درون محصولات موجود در سوپرماركت ها مخفی می باشند)، تلاش كنید تا میزان استفاده از آن را كاهش دهید.
محصولاتی را بخرید كه حداقل در مسیر پایداری گام برمی دارند و سعی می كنند تا مشتریان نگران را خوشحال نگاه دارند. یك تغییر ناخوشایند در منافع، باعث می شود كه مدیران این شركت ها مشتاقانه به نظرات شما گوش فرا دهند!

3) آنچه می دانید را به اشتراك بگذارید
همه ما به خاطر به اشتراك گذاری مطالب احمقانه در اینترنت مقصر هستیم، چه فیسبوك، چه توئیتر و چه اینستاگرام. الزاماً نیازی به توقف این كار نیست، اما چرا با به اشتراك گذاری مطالب مهم، به دنبال تعادلی در این جریان نباشیم؟
اگر اورانگوتان ها، جنگل های استوایی و مردمان بومی كه در آنها سكونت دارند، برایتان از اهمیت برخوردار هستند، آنگاه حتماً دوستان و اعضای خانواده شما نیز برایشان مهم خواهد بود.
می توانید این مطلب را به اشتراك بگذارید (و پیشاپیش از شما بابت این كار سپاسگزاریم)، اما فراموش نكنید كه افراد دیگر را از جاهایی كه می توانند امضاء های اعتراضی خود را در آنجا به ثبت برسانند، و یا از دلیل اینكه چرا محصولات خاصی را در آینده نمی خرید، با خبر كنید.
غیر از همه اینها، به اشتراك گذاری اطلاعات اساسی كه از نادیده گرفتن موضوعات به این مهمی توسط جریان های رسانه ای حامی شركت های مورد بحث ممانعت به عمل می آورد، به نوعی توانایی ما را نشان می دهد. گاهی اوقات، بدون اینكه متوجه شویم، مدل فكر كردن دوستان و اعضای خانواده را شكل می دهیم یا بر آنها تأثیر می گذاریم.