روز شکرگزاری | Thanks giving day

جشن و شکرگزاری برای نعمت های الهی و برداشت محصول، سنتی است که از گذشته های دور در بسیاری از کشورهای جهان برگزار می شود. این سنت دیرینه که در کشورهای آمریکا، کانادا، لیبریا و برخی از جزایر کارائیب برگزار می شود، یک جشن سنتی و یک تعطیلی ملی در آمریکاست که هر سال در چهارمین پنجشنبه ماه نوامبر جشن گرفته می شود. هر چند در مورد تاریخچه این جشن اطلاعات روشنی وجود ندارد، اما برخی از اسناد حاکی از آن است که شکر نعمت ها و برکات الهی ریشه در آداب و سنن بسیاری از ملل داشته و بیشتر جشن های کهن بر همین اساس پایه گذاری شده اند، هر چند به مرور برخی از این سنن کهن حذف و برخی دیگر افزوده شده اند، اما هنوز هم این جشن ها بر حول محور خانواده و تحکیم روابط اجتماعی می چرخند. با ما همراه باشید تا با این سنت کهن مردم آمریکا بیشتر آشنا شویم. ایران هتل با رزرو آنلاین هتل های ایران همواره می کوشد تا سفری آرام و بی دغدغه را سپری کنید. مسلما رزرو هتل های کیش و مشهد سفر دلپذیرتری را برای شما رقم خواهد زد.

تاریخچه روز شکرگزاری
هر چند در مورد تاریخچه روز شکر گزاری نظر واحدی وجود ندارد، اما بر اساس یک سند آغاز اولین روز جشن شکرگزاری در آمریکا به اکتبر سال 1621 برمی گردد. سالی که برای بومیان منطقه ماساچوست بسیار پربرکت و پر محصول بود و بومیان و زائران به شکرانه برداشت محصول جشنی را برگزار کردند. سنت شکرگزاری نه تنها در میان بومیان آمریکای شمالی بلکه در میان پیوریتن ها و پدران زائر نیز بسیار رایج بود، به همین دلیل زمانی که زائران از انگلستان به آمریکا مهاجرت کردند، برخی از جشن های سنتی مردم انگلیس هم با آن ها به آمریکا و محل سکونتشان که ایالت نیوانگلند بود منتقل شد. با ورود پدران زائر و پیوریتن ها سنت های شکرگزاری بومیان آمریکا تا حدی دستخوش تغییر شد، اما این جشن ها همچنان به قوت خود باقی ماندند.

در سال 1623 تاریخ جشن سالانه برداشت محصول و شکرگزاری به طور رسمی اعلام شد، اما هنوز هم تاریخ جشن های شکرگزاری از ایالتی تا ایالت دیگر فرق می کرد و در ایام مختلفی بر گزار می شد. از این رو کلیساها به عنوان مراجع اعلام جشن شکرگزاری تاریخ آن را اعلام کردند و به مرور زمان دولت محلی هم در کنار کلیسا به انجام این کار پرداخت. این شرایط تا انقلاب آمریکا ادامه داشت تا این که جورج واشنگتن رئیس جمهور آمریکا اولین اعلامیه ملی آمریکا برای جشن شکرگزاری را در 26 نوامبر 1789 قرائت کرد. در سال 1863 پس از آن که آبراهم لینکن روز جشن شکرگزاری را مشخص کرد، تمام ایالت های آمریکا با هم و در یک تاریخ این روز را جشن گرفتند، در اوایل قرن نوزدهم آخرین پنجشنبه ماه نوامبر به عنوان روز شکرگزاری شناخته شد و در نهایت در سال 1941 بود که تاریخ روز جشن شکرگزاری همانند یک قانون فدرالی در آمد و به طور ثابت در چهارمین پنجشنبه ماه نوامبر و در همه ایالت ها جشن گرفته شد.
سنت های آمریکا در روز شکر گزاری

غذاهای مخصوص
استفاده از بوقلمون به عنوان غذای روزشکرگزاری به سال 1621 و زمانی که اولین جشن شکرگزاری برگزار شد برمی گردد. از آن زمان تاکنون هنوز بوقلمون یکی از محبوب ترین و مهم ترین غذاهای روز شکرگزاری به شمار می رود. از غذاهای دیگری که بر سر میز روز شکرگزاری دیده می شود می توان به پای کدو، سیب زمینی شیرین با چاشنی و سس ذغال اخته یا کرنبری وسبزی هایی مانند کلم بروکسل و هویج پخته اشاره کرد.
شکرگزاری
یکی از سنت های رایج مذهبی این روز است، در این روز مردم شاکر موهبت های الهی هستند.
خیریه
در این روز نهادهای خیریه بسیار فعال هستند و این کمک ها را در قالب بسته های غذا یا دیگر مواد مورد نیاز به دست مردم نیازمند می رسانند.

فوتبال آمریکایی
از آن جا که یکی از ورزش های محبوب مردم آمریکا فوتبال آمریکایی است، بیشتر بازی های مهم در این روز برگزار می شود.
پیاده روی
از سال 1924 تا به امروز مراسم پیاده‌روی در روزشکرگزاری و در نیویورک توسط شرکت میسیز برگزار می‌شود. این پیاده‌روی از محله منهتن شروع شده و تا فروشگاه میسیز ادامه می‌یابد.

بدون تردید یکی از روزهایی که همه افراد خانواده در آن دورهم جمع می شوند، روز جشن شکرگزاری است، خانواده های آمریکایی دوست دارند که این روز را در کنار هم سپری کنند، بنابراین روز جشن گزاری یکی از شلوغ ترین روزهای تعطیل آمریکا به شمار می رود. امروزه این جشن سنتی نه تنها در آمریکا بلکه در کشورهای دیگری مانند ژاپن و آلمان نیز با نام و تاریخ دیگری برگزار می شود. در واقع روز شکرگزاری بهانه قشنگی است که خانواده ها را دورهم جمع می کند تا با شادی و سرور نعمت های خدا را به خود و دیگران یادآوری کرده و آن ها را پاس بدارند.