شاید شما نیز از جمله کسانی باشید که متوجه ازدحام گردشگران در نقطه ای خاص از برخی شهرها یا مناطق کشور شده باشید و این موضوع برایتان آزار دهنده باشد. فرض کنید برای ماه عسل برنامه ریزی کرده اید به شمال بروید و پس از تلاش برای رزرو هتل یا ویلا در شمال کشور متوجه شوید که به دلیل ازدحام جمعیت جای خالی وجود نداشته یا قیمت ها بالا رفته است. حتی اگر موفق به این کار شوید نیز این پایان دردسرهای ازدحام جمعیت نیستید. تصور کنید که توانسته اید برای چند روز در یکی از بهترین هتل های مازندان مانند هتل توریستی قلندر یا هتل پارسیان اتاق اجاره کنید و پس از ورود به این استان و اقامت در هتل، با ازدحام جمعیت در سواحل، خیابان ها، رستوران ها و همه جای شهر مواجه شوید که بسیار ناخوشایند است.
صنعت گردشگری و سفر در مقیاس جهانی با سرعتی سرسام آور در حال رشد است که بسیار سریع تر از رشد تولید ناخالص جهانی رشد کرده و سالانه بیش از 8 تریلیون دلار در اقتصاد جهانی سهم دارد. با این وجود، در برخی شهرهایی که بالاترین رکورد در زمینه جذب گردشگر را دارند، کشورها و ساکنان در حال پرسیدن این سوال از خود هستند که آیا رشد گردشگری در این منطقه مطلقاً خوب است یا می تواند به یک معض تبدیل شود.
برای آشنایی با مشکلاتی که این شهرها ممکن است در سال های آینده با آن ها روبرو شوند و اینکه چگونه باید این نیمه تاریک رشد صنعت گردشگری و جذابیت توریستی را مدیریت کرد، شورای سفر و توریسم جهانی نمایه مقاصد گردشگری سال 2030 را به عنوان راهی برای بررسی آمادگی این مقاصد در صنعت توریسم و بر اساس رشد توریسم و توانایی شهرها برای مدیریت این رشد تهیه کرده است. این نماینه بر روی 75 شاخص گردشگری، از جمله تمرکز بازدید کنندگان، آمادگی شهری و مشارکت سیاست های محلی، برای شناسایی چالش های پیش روی بیش از 50 شهر بزرگ جهان تمرکز دارد.
بر اساس این گزارش، شهرهایی که بالاترین رشد را در زمینه توریسم داشته اند در صورت برنداشتن قدم های مناسب برای مدیریت این رشد، در آینده ای نزدیک با محدودیت زیرساخت های شهری مواجه خواهند شد. همچنین از برخی شهروندان این مناطق در مورد تاثیرات منفی رشد توریسم و سیل گردشگران بر زندگی و کار آن ها، نوع واکنش مقامات به آن و اینکه چطور بازدید کنندگان می توانند به مردم محلی که تمام سال در این منطقه زندگی می کنند احترام بگذارند سوال شده است.
آمستردام
آمستردام با کمتر از 1 میلیون جمعیت و بیش از 18 میلیون بازدید کننده در سال گذشته، با افزایش قابل توجه قیمت املاک به دلیل بالا رفتن اجاره کوتاه مدت و همچنین شلوغی خیابان ها و ایجاد مشکلاتی برای قوانین نه چندان سختگیرانه در زمینه مواد مخدر مواجه شده است. در نمایه گفته شده، آمستردام بیشترین تمرکز بازدید کننده را داشته که فشار زیادی به شهر و زیرساخت های آن وارد کرده است. بدین ترتیب ساکنان شهر به آمستردام به طعنه لقب «ونیز» داده اند که نماد شهری است که زیر پای گردشگران داخلی و خارجی له شده است.
با این وجود برخی از ساکنان شهر نیز می گویند که شرایط آن طور که رسانه ها ادعا دارند بد نیست. مانکه وروگیندویج، شهروند آمستردامی که خود در زمینه تورهای مسافرتی فعالیت می کند در این باره می گوید: « در نهایت موزه ها بودجه کافی در اختیار داشته و کسب و کارهای کوچک نیز اوضاع خوبی پیدا کرده اند. در 42 سال زندگی ام، شهر خود را اینقدر زیبا ندیده ام». البته این بدان معنا نیست که کارهای زیادی برای انجام دادن نیست و دولت هلند نیز به سرعت در حال کار بر روی زیرساخت های شهر است. در برخی از نقاط شهر آمستردام اجاره های کوتاه مدت مانند Airbnb ممنوع شده و برنامه هایی برای جلوگیری از لنگر انداختن کشتی های مسافربری در لنگرگاه آمستردام نیز وجود دارد. همچنین تلاش هایی برای ترغیب و تغییر جهت گردشگران به سمت دیگر شهرهای هلند مانند زاندوورت در 40 کیلومتری مرکز آمستردام صورت گرفته و به آن لقب «ساحل آمستردام» داده شده تا گردشگران فکر کنند که یک مقصد در دسترس و نزدیک است.
وروگیندویج در این باره نیز چنین گفته است: «شهر در حال اجرای پروژه های مختلف برای توسعه انواع مختلفی از توریسم با تاکید بر روی دوام، سفر آرام یا محله های کمتر شناخته شده با پروژه هایی مانند 24H Noord است. ما مخالفتی با گردشگران فراوان در آمستردام نداریم. فقط می خواهیم که آن ها و شهر بالاتر از سطح توریسم توده ای قرار داشته باشند».
سان فرانسیسکو
شهر ساحلی ایالت کالیفرنیا همواره به خاطر پل گلدن گیت و بارانداز ماهیگیران خود مورد توجه گردشگران بوده است اما شکوفایی سیلیکون ولی در این منطقه نیز فشار مضاعفی بر منابع شهر وارد کرده، در حالی که هر ساله بر تعداد گردشگرانی که به سان فرانسیسکو می آیند افزوده می شود. این شهر نیز یکی از پرازدحام ترین شهرها بر اساس گردشگران ورودی است. یکی از مشهورترین خیابان های این شهر خیابان لومبارد است که به خاطر پیچ و تاب های فراوانش با نام «کج و کوله ترین خیابان جهان» شناخته می شود. کریستین دورکین، که خانواده او برای نسل ها در این شهر زندگی کرده اند در این باره می گوید: «ترافیک خودروها برای سفر به این منطقه کوتاه از شهر بر ازدحام خیابان های اطراف افزوده و به طور کلی ترافیک سنگینی ایجاد می کند. گروه هایی از گردشگران در انتهای خیابان برای گرفتن سلفی دور هم جمع می شوند بدون اینکه متوجه باشند خودروها به سمت آن ها می آیند. همچنین بنظر می رسد که اشخاص حاضر در پیاده روها نیز توجه ندارند که خانه های اطراف خیابان لومبارد املاکی خصوصی بوده و اغلب وارد فضا و حریم خصوصی این خانه ها می شوند». در پاسخ به شکایات ساکنان این منطقه، مقامات شهر یک سیستم رزرو محدود را برای رفتن به این خیابان در نظر گرفته اند که از سال آینده میلادی به اجرا در خواهد آمد.
البته خیابان لومبارد تنها خیابان شهر سان فرانسیسکو نیست که در آن گردشگران بیش از حد به املاک شخصی نزدیک می شوند. پارک میدان آلامو در مرکز شهر نیز در محاصره خانه های رنگی دوران ویکتوریایی متعلق به دهه 1890 قرار دارد که از آن ها با عنوان «بانوهای رنگی» یاد شده که به خاطر به نمایش درآمدنشان در سریال تلویزیونی «Full House» بر شهرت آن ها افزوده شده است. دورکین در این باره نیز چنین می گوید: «در یک بازدید اخیر از پارک آلامو، بچه های من حیرت زده به مردمی نگاه می کردند که یکی پس از دیگری وارد ایوان خانه ای که در سریال Full House به نمایش درآمده بود شده و عکس های خانوادگی می گرفتند. دخترم از من پرسید، مامان، آیا آن ها نمی دانند که در این خانه ها آدم زندگی می کند؟ شاید فکر می کنند که تنها لوکیشنی از سریال است».
شهر سان فرانسیسکو سالانه 9 میلیارد دلار از جانب گردشگران درآمد دارد به همین دلیل مقامات شهر ترافیک را پذیرفته و برای تمیز کردن دیگر بخش های شهر و جذاب کردن آن برای گردشگران تلاش می کنند.
پراگ
پایتخت جمهوری چک نیز یکی دیگر از شهرهایی است که ازدحام گردشگران در آن دردسرساز شده و در حالی که تنها 1.3 میلیون نفر جمعیت دارد، در سال گذشته بیش از 7.9 میلیون گردشگر خارجی از آن دیدن کرده اند. بسیاری از گردشگران حتی از منطقه یک پراگ که منطقه قدیمی شهر، مالا استرانا و منطقه قلعه ای شهر در آن واقه شده خارج نمی شوند که اثرات منفی بر این منطقه داشته است.
چارلی نویل، که اصالتاً اهل لندن بوده اما از سال 2002 در پراگ زندگی می کند می گوید: «مایه شرمساری است که مرکز شهر توسط گردشگران محاصره شده و حتی آنجا نیز مردم محلی می توانند نوشیدنی های ارزان قیمت را در مناطقی که بیشتر برای دانشجویان شناخته شده است پیدا نمایند. ما از یک نسخه کمتر شلوغ شهر پراگ در محله هایی مانند لتنیا با باغ زیبایش که یکی از بهترین مناظر شهر است، خیابان وینوهاردی با ردیف های درختان در اطرافش، کارلین پرطرفدار و ورسووایس مجلل لذت می بریم».
برای در کنترل داشتن تاثیرات گردشگری بر این شهر، شورای شهر پراگ قوانینی برای سکوت شبانه تنظیم کرده، استفاده از وسیله حمل و نقل دو چرخه موسوم به سگوی را ممنوع کرده و اکنون در حال کار بر روی ممنوع کردن دوچرخه های فروش نوشیدنی است که بر شدت ترافیک در شهر افزوده اند. همچنین وزارت گردشگری جمهوری چک مانند مقامات شهر آمستردام در حال تلاش برای ترغیب مردم به خارج شدن از شهر است.
بارسلونا
بارسلونا در سال های اخیر برای کنترل گردشگرانی که در خیابان های آفتاب گیر آن ازدحام کرده و شهر را به یکی از شلوغ ترین مقاصد گردشگری جهان تبدیل کرده با مشکل مواجه بوده است. با بیش از 30 میلیون بازدید کننده در سال گذشته، تعداد گردشگران بسیار بیشتر از جمعیت 1.6 میلیون نفری شهر بوده که منابع این شهر را بیش از پیش محدود ساخته است.
مارتا لورن وچیانا، ساکن بارسلونا که خود در زمینه گردشگری فعالیت دارد می گوید: «وقتی گردشگران در گروه های هشت نفره یا بیشتر سوار اتوبوس های محلی می شوند باعث رنجش خاطر ما می شوند. این خودروها در واقع نوعی مینی بوس کوچک است که مردم محلی از آن برای رفتن به خانه هایشان روی تپه های شهر بارسلون استفاده می کنند، به خصوص افراد مسن یا خانواده هایی که فرزند یا نوزاد داشته یا کیسه های خرید سنگینی همراهشان دارند. دستکم یک خودرو را برای مردم محلی بگذارند تا مجبور نباشند تا زمان رفتن تمام گردشگران منتظر بمانند».
به عنوان یک مقصد گردشگری ساحلی، شهر بارسلونا گاهی اوقات گردشگران بی ملاحظه ای را به خود جذب می کند. ماریا خوزه کاسترو که سال گذشته به بارسلونا نقل مکان کرده در این باره چنین اظهارنظر می کند: «واقعاً ناراحت کننده است وقتی می بینید که گردشگران در خیابان آشغال می اندازند». وی همچنین وی می گوید که از گردشگرانی که لباس های نامناسب به تن دارند و با همان لباس ها از ساحل به داخل خیابان های شهر می آیند گله مند است، اتفاقی که بر اساس قوانین شهر نباید رخ دهد.
ساکنان شهر بارسلونا می گویند که گردشگران باید گام های اساسی برای کثیف نکردن شهر و آرام تر بودن در طول شب برای کاهش بار زحمت مردم محلی بردارند. همچنین در سال های اخیر دولت برای کاهش این مشکلات برنامه هایی را به اجرا درآورده است.
تورنتو
البته همه شهرها رشد گردشگران را به عنوان یک مولفه بد و ناخوشایند در نظر نمی گیرند. کایل کولیه، ساکن شهر تورنتو و فعال حوزه تکنولوژی در این باره می گوید :«شخصاً از اینکه می بینیم افراد بسیاری به شعر فوق العاده ما، تورنتو، سرازیر می شوند خوشحالم. من در شانگهای، چین، نیز زندگی کرده ام به همین دلیل از نظر من تورنتو فضای خالی زیادی دارد». البته این بدان معنا نیست که شهر تورنتو با مشکلی در زمینه ازدحام گردشگران مواجه نیست. در حالی که صنعت توریسم شهر ظاهراً برای کنترل این موج گردشگران آماده است اما به گفته مردم محلی بیشترین فشار ناشی از این موضوع در عرصه مسکن حس می شود.
اریک ویچوپن، از ساکنان شهر تورنتو که وبلاگی در مورد شهر اونتاریو دارد می گوید: «تورنتو از قبل با یک کمبود قابل کنترل در زمینه مسکن مواجه بود. به ویژه در مرکز شهر، این مشکل با ظهور مراکز اجاره ای تعطیلات بدتر شده است. البته این روزها قوانینی برای ممنوعیت اجاره مسکن در دوران تعطیلات وضع شده است اما همه می دانند که برخی موجران هنوز همه به صورت غیرقانونی املاک خود را به گردشگران اجاره می دهند».
برای گردشگران، یک ذره احترام نسبت به محیط اطراف برای مردم محلی بسیار قابل توجه است. کولیه در این باره چنین اظهار نظر می کند: «ریختن آشغال چیزی است که مرا ناامید می کند. بدون شک شما دوست ندارید که مردم در خانه شما آشغال بریزند پس چرا این کار را با دیگران انجام می دهید؟ به زمین احترام بگذاریم و مردم، به خصوص کسانی که نمی شناسید».
صنعت گردشگری و سفر در مقیاس جهانی با سرعتی سرسام آور در حال رشد است که بسیار سریع تر از رشد تولید ناخالص جهانی رشد کرده و سالانه بیش از 8 تریلیون دلار در اقتصاد جهانی سهم دارد. با این وجود، در برخی شهرهایی که بالاترین رکورد در زمینه جذب گردشگر را دارند، کشورها و ساکنان در حال پرسیدن این سوال از خود هستند که آیا رشد گردشگری در این منطقه مطلقاً خوب است یا می تواند به یک معض تبدیل شود.
برای آشنایی با مشکلاتی که این شهرها ممکن است در سال های آینده با آن ها روبرو شوند و اینکه چگونه باید این نیمه تاریک رشد صنعت گردشگری و جذابیت توریستی را مدیریت کرد، شورای سفر و توریسم جهانی نمایه مقاصد گردشگری سال 2030 را به عنوان راهی برای بررسی آمادگی این مقاصد در صنعت توریسم و بر اساس رشد توریسم و توانایی شهرها برای مدیریت این رشد تهیه کرده است. این نماینه بر روی 75 شاخص گردشگری، از جمله تمرکز بازدید کنندگان، آمادگی شهری و مشارکت سیاست های محلی، برای شناسایی چالش های پیش روی بیش از 50 شهر بزرگ جهان تمرکز دارد.
بر اساس این گزارش، شهرهایی که بالاترین رشد را در زمینه توریسم داشته اند در صورت برنداشتن قدم های مناسب برای مدیریت این رشد، در آینده ای نزدیک با محدودیت زیرساخت های شهری مواجه خواهند شد. همچنین از برخی شهروندان این مناطق در مورد تاثیرات منفی رشد توریسم و سیل گردشگران بر زندگی و کار آن ها، نوع واکنش مقامات به آن و اینکه چطور بازدید کنندگان می توانند به مردم محلی که تمام سال در این منطقه زندگی می کنند احترام بگذارند سوال شده است.
آمستردام
آمستردام با کمتر از 1 میلیون جمعیت و بیش از 18 میلیون بازدید کننده در سال گذشته، با افزایش قابل توجه قیمت املاک به دلیل بالا رفتن اجاره کوتاه مدت و همچنین شلوغی خیابان ها و ایجاد مشکلاتی برای قوانین نه چندان سختگیرانه در زمینه مواد مخدر مواجه شده است. در نمایه گفته شده، آمستردام بیشترین تمرکز بازدید کننده را داشته که فشار زیادی به شهر و زیرساخت های آن وارد کرده است. بدین ترتیب ساکنان شهر به آمستردام به طعنه لقب «ونیز» داده اند که نماد شهری است که زیر پای گردشگران داخلی و خارجی له شده است.
با این وجود برخی از ساکنان شهر نیز می گویند که شرایط آن طور که رسانه ها ادعا دارند بد نیست. مانکه وروگیندویج، شهروند آمستردامی که خود در زمینه تورهای مسافرتی فعالیت می کند در این باره می گوید: « در نهایت موزه ها بودجه کافی در اختیار داشته و کسب و کارهای کوچک نیز اوضاع خوبی پیدا کرده اند. در 42 سال زندگی ام، شهر خود را اینقدر زیبا ندیده ام». البته این بدان معنا نیست که کارهای زیادی برای انجام دادن نیست و دولت هلند نیز به سرعت در حال کار بر روی زیرساخت های شهر است. در برخی از نقاط شهر آمستردام اجاره های کوتاه مدت مانند Airbnb ممنوع شده و برنامه هایی برای جلوگیری از لنگر انداختن کشتی های مسافربری در لنگرگاه آمستردام نیز وجود دارد. همچنین تلاش هایی برای ترغیب و تغییر جهت گردشگران به سمت دیگر شهرهای هلند مانند زاندوورت در 40 کیلومتری مرکز آمستردام صورت گرفته و به آن لقب «ساحل آمستردام» داده شده تا گردشگران فکر کنند که یک مقصد در دسترس و نزدیک است.
وروگیندویج در این باره نیز چنین گفته است: «شهر در حال اجرای پروژه های مختلف برای توسعه انواع مختلفی از توریسم با تاکید بر روی دوام، سفر آرام یا محله های کمتر شناخته شده با پروژه هایی مانند 24H Noord است. ما مخالفتی با گردشگران فراوان در آمستردام نداریم. فقط می خواهیم که آن ها و شهر بالاتر از سطح توریسم توده ای قرار داشته باشند».
سان فرانسیسکو
شهر ساحلی ایالت کالیفرنیا همواره به خاطر پل گلدن گیت و بارانداز ماهیگیران خود مورد توجه گردشگران بوده است اما شکوفایی سیلیکون ولی در این منطقه نیز فشار مضاعفی بر منابع شهر وارد کرده، در حالی که هر ساله بر تعداد گردشگرانی که به سان فرانسیسکو می آیند افزوده می شود. این شهر نیز یکی از پرازدحام ترین شهرها بر اساس گردشگران ورودی است. یکی از مشهورترین خیابان های این شهر خیابان لومبارد است که به خاطر پیچ و تاب های فراوانش با نام «کج و کوله ترین خیابان جهان» شناخته می شود. کریستین دورکین، که خانواده او برای نسل ها در این شهر زندگی کرده اند در این باره می گوید: «ترافیک خودروها برای سفر به این منطقه کوتاه از شهر بر ازدحام خیابان های اطراف افزوده و به طور کلی ترافیک سنگینی ایجاد می کند. گروه هایی از گردشگران در انتهای خیابان برای گرفتن سلفی دور هم جمع می شوند بدون اینکه متوجه باشند خودروها به سمت آن ها می آیند. همچنین بنظر می رسد که اشخاص حاضر در پیاده روها نیز توجه ندارند که خانه های اطراف خیابان لومبارد املاکی خصوصی بوده و اغلب وارد فضا و حریم خصوصی این خانه ها می شوند». در پاسخ به شکایات ساکنان این منطقه، مقامات شهر یک سیستم رزرو محدود را برای رفتن به این خیابان در نظر گرفته اند که از سال آینده میلادی به اجرا در خواهد آمد.
البته خیابان لومبارد تنها خیابان شهر سان فرانسیسکو نیست که در آن گردشگران بیش از حد به املاک شخصی نزدیک می شوند. پارک میدان آلامو در مرکز شهر نیز در محاصره خانه های رنگی دوران ویکتوریایی متعلق به دهه 1890 قرار دارد که از آن ها با عنوان «بانوهای رنگی» یاد شده که به خاطر به نمایش درآمدنشان در سریال تلویزیونی «Full House» بر شهرت آن ها افزوده شده است. دورکین در این باره نیز چنین می گوید: «در یک بازدید اخیر از پارک آلامو، بچه های من حیرت زده به مردمی نگاه می کردند که یکی پس از دیگری وارد ایوان خانه ای که در سریال Full House به نمایش درآمده بود شده و عکس های خانوادگی می گرفتند. دخترم از من پرسید، مامان، آیا آن ها نمی دانند که در این خانه ها آدم زندگی می کند؟ شاید فکر می کنند که تنها لوکیشنی از سریال است».
شهر سان فرانسیسکو سالانه 9 میلیارد دلار از جانب گردشگران درآمد دارد به همین دلیل مقامات شهر ترافیک را پذیرفته و برای تمیز کردن دیگر بخش های شهر و جذاب کردن آن برای گردشگران تلاش می کنند.
پراگ
پایتخت جمهوری چک نیز یکی دیگر از شهرهایی است که ازدحام گردشگران در آن دردسرساز شده و در حالی که تنها 1.3 میلیون نفر جمعیت دارد، در سال گذشته بیش از 7.9 میلیون گردشگر خارجی از آن دیدن کرده اند. بسیاری از گردشگران حتی از منطقه یک پراگ که منطقه قدیمی شهر، مالا استرانا و منطقه قلعه ای شهر در آن واقه شده خارج نمی شوند که اثرات منفی بر این منطقه داشته است.
چارلی نویل، که اصالتاً اهل لندن بوده اما از سال 2002 در پراگ زندگی می کند می گوید: «مایه شرمساری است که مرکز شهر توسط گردشگران محاصره شده و حتی آنجا نیز مردم محلی می توانند نوشیدنی های ارزان قیمت را در مناطقی که بیشتر برای دانشجویان شناخته شده است پیدا نمایند. ما از یک نسخه کمتر شلوغ شهر پراگ در محله هایی مانند لتنیا با باغ زیبایش که یکی از بهترین مناظر شهر است، خیابان وینوهاردی با ردیف های درختان در اطرافش، کارلین پرطرفدار و ورسووایس مجلل لذت می بریم».
برای در کنترل داشتن تاثیرات گردشگری بر این شهر، شورای شهر پراگ قوانینی برای سکوت شبانه تنظیم کرده، استفاده از وسیله حمل و نقل دو چرخه موسوم به سگوی را ممنوع کرده و اکنون در حال کار بر روی ممنوع کردن دوچرخه های فروش نوشیدنی است که بر شدت ترافیک در شهر افزوده اند. همچنین وزارت گردشگری جمهوری چک مانند مقامات شهر آمستردام در حال تلاش برای ترغیب مردم به خارج شدن از شهر است.
بارسلونا
بارسلونا در سال های اخیر برای کنترل گردشگرانی که در خیابان های آفتاب گیر آن ازدحام کرده و شهر را به یکی از شلوغ ترین مقاصد گردشگری جهان تبدیل کرده با مشکل مواجه بوده است. با بیش از 30 میلیون بازدید کننده در سال گذشته، تعداد گردشگران بسیار بیشتر از جمعیت 1.6 میلیون نفری شهر بوده که منابع این شهر را بیش از پیش محدود ساخته است.
مارتا لورن وچیانا، ساکن بارسلونا که خود در زمینه گردشگری فعالیت دارد می گوید: «وقتی گردشگران در گروه های هشت نفره یا بیشتر سوار اتوبوس های محلی می شوند باعث رنجش خاطر ما می شوند. این خودروها در واقع نوعی مینی بوس کوچک است که مردم محلی از آن برای رفتن به خانه هایشان روی تپه های شهر بارسلون استفاده می کنند، به خصوص افراد مسن یا خانواده هایی که فرزند یا نوزاد داشته یا کیسه های خرید سنگینی همراهشان دارند. دستکم یک خودرو را برای مردم محلی بگذارند تا مجبور نباشند تا زمان رفتن تمام گردشگران منتظر بمانند».
به عنوان یک مقصد گردشگری ساحلی، شهر بارسلونا گاهی اوقات گردشگران بی ملاحظه ای را به خود جذب می کند. ماریا خوزه کاسترو که سال گذشته به بارسلونا نقل مکان کرده در این باره چنین اظهارنظر می کند: «واقعاً ناراحت کننده است وقتی می بینید که گردشگران در خیابان آشغال می اندازند». وی همچنین وی می گوید که از گردشگرانی که لباس های نامناسب به تن دارند و با همان لباس ها از ساحل به داخل خیابان های شهر می آیند گله مند است، اتفاقی که بر اساس قوانین شهر نباید رخ دهد.
ساکنان شهر بارسلونا می گویند که گردشگران باید گام های اساسی برای کثیف نکردن شهر و آرام تر بودن در طول شب برای کاهش بار زحمت مردم محلی بردارند. همچنین در سال های اخیر دولت برای کاهش این مشکلات برنامه هایی را به اجرا درآورده است.
تورنتو
البته همه شهرها رشد گردشگران را به عنوان یک مولفه بد و ناخوشایند در نظر نمی گیرند. کایل کولیه، ساکن شهر تورنتو و فعال حوزه تکنولوژی در این باره می گوید :«شخصاً از اینکه می بینیم افراد بسیاری به شعر فوق العاده ما، تورنتو، سرازیر می شوند خوشحالم. من در شانگهای، چین، نیز زندگی کرده ام به همین دلیل از نظر من تورنتو فضای خالی زیادی دارد». البته این بدان معنا نیست که شهر تورنتو با مشکلی در زمینه ازدحام گردشگران مواجه نیست. در حالی که صنعت توریسم شهر ظاهراً برای کنترل این موج گردشگران آماده است اما به گفته مردم محلی بیشترین فشار ناشی از این موضوع در عرصه مسکن حس می شود.
اریک ویچوپن، از ساکنان شهر تورنتو که وبلاگی در مورد شهر اونتاریو دارد می گوید: «تورنتو از قبل با یک کمبود قابل کنترل در زمینه مسکن مواجه بود. به ویژه در مرکز شهر، این مشکل با ظهور مراکز اجاره ای تعطیلات بدتر شده است. البته این روزها قوانینی برای ممنوعیت اجاره مسکن در دوران تعطیلات وضع شده است اما همه می دانند که برخی موجران هنوز همه به صورت غیرقانونی املاک خود را به گردشگران اجاره می دهند».
برای گردشگران، یک ذره احترام نسبت به محیط اطراف برای مردم محلی بسیار قابل توجه است. کولیه در این باره چنین اظهار نظر می کند: «ریختن آشغال چیزی است که مرا ناامید می کند. بدون شک شما دوست ندارید که مردم در خانه شما آشغال بریزند پس چرا این کار را با دیگران انجام می دهید؟ به زمین احترام بگذاریم و مردم، به خصوص کسانی که نمی شناسید».
