در یكی از روزها درست در ساعت 11 صبح، ترز استالین بیرون از بخش ورودی دهكده باروكی سولوثرن ساكت ایستاده بود و ساعت را نگاه می كرد. به محض رسیدن من و در حالی كه بسیار هیجان زده بود، گفت: “ساعت 12 ظهر باید كنار ساعت (معروف) 11 عددی دهكده باشیم”. او چند روز قبل تر در یك ایمیل نوشته بود كه در این شهر، یازده بسیار ساعت خوشایندی است، اما زودتر از نیمه ظهر رسیدن هم به همان میزان اهمیت داشت. بنابراین باید عجله می كردیم.
پس از عبور از روی یك پل باریك بر روی رودخانه آر، با عبور از كنار عمارت بزرگ و انبار مانند قرن هجدهمی به نام كلاسترپلاتز، شتابان به سمت چپ و به طرف مكانی رفت كه قرار بود اطلاعات بسیار مهمی را در مورد تاریخچه و وسواس غیرعادی این دهكده كمتر شناخته شده در زیر رشته كوهستان جورا واقع در سوئیس افشا نماید. در بخش غربی دیوار بانك سرمایه گذاری، یك ساعت بزرگ روی دیوار نصب شده كه هر چند تا حدودی مخفی است، اما جلب توجه می نماید. و این ساعت همان كلیدی است كه می تواند قفل موضوع كنجكاو كننده ای را باز كند كه برای بسیاری از سوئیسی ها همچنان ناشناخته مانده است.
با مراجعه به وب سایت های فعال در حوزه رزرو آنلاین هتل مانند ایران هتل آنلاین، با رمز و رازهای موجود در پشت پرده بسیاری از مكان های تاریخی ایرانی آشنا می شوید.
ساعت مورد بحث، با یازده شماره ای كه دارد و عدم وجود شماره دوازده روی آن، برای هر رهگذری كه به چرایی آن شك نكند، بسیار گیج كننده می باشد. اما اشتباه نكنید؛ هیچ موضوع تصادفی در میان نیست. وقتی یازده چرخ دنده آن برای به صدا درآوردن 11 زنگِ تعبیه شده می چرخند – ضرباتی كه در ساعت های تصادفی 11، 12، 17 و 18 زده می شوند – این سازه آهنی سرود غیررسمی شهر را به نام “سولوثرنر لاید” به اجرا می گذارد. این سازه فقط گویای ساعت عادی روزانه نیست، هرچند این شیوه اعلام ساعت گیج كننده باشد. این ساعت كمك می كند تا رازهای پشت پرده عدد یازده برملا گردد.
سولوثرن، كه 2000 سال قبل توسط رومیان احداث شد و در حال حاضر به خاطر مجاورت آن با پایتخت كشور یعنی شهر بِرن توسط بسیاری از بازدیدكنندگان به دست فراموشی سپرده شده است، دهكده ای است كه گرفتار عدد یازده شده است. این موضوع نه یك حیله است و نه یك تصادف، و دهكده مزبور منزلگاه یازده كلیسا، یازده كلیسای كوچك، یازده فواره، یازده برج و یازده موزه است – و این یعنی یك اثر معماری عجیب و غریب.
دامنه وجودی این مجموعه از قرن پانزدهم تا به امروز بوده است. برخی از آنها فرسوده و قدیمی شده اند، بعضی دیگر – مانند موزه اِنتر كه تنها موزه سوئیس است كه به رایانه ها و مباحث فناوری اختصاص یافته است – به شكلی مستمر و با ثبات، مدرن هستند. اكثر بازدیدكنندگانی كه سردرگم می شوند، تنها كاری كه می توانند بكنند خیره شدن به بنای قدیمی ساعت بزرگ است كه با ستاره های طلایی، گوی ها و تندیس های متحرك پادشاهان، شوالیه ها و اسكلت ها تزئین شده است. اما من خودم به شخصه دلم می خواست نگاهی عمیق تر به آن داشته باشم.
استالین، خود ادعا نمی كرد كه متخصص اعداد و ارقام شناسی است، بلكه فقط علاقه مند به این مباحث می باشد. قدرت او در مورد این مباحث برانگیخته از زندگی كردن و بزرگ شدن در این دهكده و خوشحالی او بابت به اشتراك گذاری دانش خود به عنوان یك باستان شناس است. هنگامی كه در حال نگاه كردن به ساعت 11 عددی بودیم و صدای زنگ آن به پایان رسید، خطاب به من گفت: “این داستان هیچوقت از بین نخواهد رفت. اما اكنون، باید به مسیرمان ادامه دهیم – هنوز هم شاهكارهای عددی زیادی داریم كه باید از نزدیك تماشا كنی”.
در ادامه مسیرمان به سمت منطقه جودنگاس یا خیابان یهودی ها، از مقابل ساختمانی گذر كردیم كه زمانی میزبان اتحادیه آهنگران بوده است – یكی از انجمن های یازده گانه دهكده – و كمی جلوتر به همان مكانی رسیدیم كه استالین در مورد آن صحبت می كرد: كلیسای باشكوه سِینت آرسوس، به طوری كه در زیر نور آفتابِ نیم روز، بسیار درخشنده و پرتلألو بود.
در این عمارت باشكوه و میراث تاریخی، استفاده از عدد یازده در سطحی باور نكردنی زنده است. تخمین زده شده كه این عمارت طی یازده سال ساخته شده و تصور می شود كه كار طراحی آن توسط معمار ایتالیایی گائتانو ماتئو پیسونی انجام شده، كسی كه كار ساخت و ساز را آغشته به نمادها و علامت های متعددی نموده است. این كلیسا نه تنها در فرآیند احداث، بلكه در دنباله های عددی مورد استفاده هم كه نهایتاً تركیبی بسیار قدرتمند را به وجود آورده اند، اشاره به برخی از المان های مرموز دارد.
آنچه كه در مقابل نمای سبك رومی سردرِ آن نگاه ها را به خود جلب می كند، درخشندگی محاسبه شده در پسِ چارچوب كلیسا است. یازده ردیف پله وجود دارند كه توسط یازده ردیف دیگر ادامه یافته و سری سوم یازده تایی هم در بالا قرار گرفته است. دو فواره كلاسیك در دو طرف راه پله به چشم می خورند – یكی مجسمه گیدئون یهود و دیگر مجسمه موسی با دو شاخ بر روی سر – كه هر كدام با یازده شیر آب تزئین شده اند و در گرمای تابستان آب را وارد حوضچه های زیرین می نمایند. یازده درب وجود دارد، حال آنكه ارتفاع سازه به سه بخش تقسیم شده است – كه اندازه هر كدام 11 متر می باشد – و در انتها برج ناقوسی با ارتفاع 66 متر بر روی این عمارت قرار گرفته است. با این اوصاف، اینكه این برج یك دستگاه نوازنده زنگ 12 تایی را در خود مخفی نموده است، نباید خیلی عجیب به نظر برسد.
استالین، در حالی كه هنوز هم بعد از این همه سال با دیدن این سازه سردرگم شده بود، خطاب به من گفت: “پیسونی مشخصاً با این ایده در ذهن دیوانه شده بوده. در آن زمان از طرف دولت به او دستور داده شده بوده كه از عدد یازده در طراحی خود استفاده كند. و او این كار را كرد. حتی یكی از محراب ها از یازده نوع سنگ مرمر مختلف ساخته شده است”.
كلیساهای جامع در شهرهای دیگر پر از بازدید كنندگانی می شوند كه اغلب در حال گفتگو و گپ زدن هستند. اما در اینجا اینگونه نیست. در اینجا احساس به گونه ای است كه گویی سولوثرن از تاریخ بیرون افتاده و به دست فراموشی سپرده شده است. در داخل، فقط من بودم و راهنمای من و پژواك صدای قدم های ما كه به هنگام حركت به سمت یازدهمین سنگ فرش در فضای سالن شنیده می شد، سنگ فرشی كه در قلب ساختمان واقع شده و از آنجا می توانید همه یازده محراب كلیسا را یكجا تماشا كنید. موضوع دیگری كه توجه من را به خود جلب كرد این بود كه حتی نیمكت ها هم در ردیف های یازده تایی چیده شده بودند.
البته همه مردم در سولوثرن این داستان را می دانند، اما هیچ كس نمی تواند به یاد بیاورد كه دقیقاً چگونه یا چرا دهكده آنها در خصوص این عدد تا به این حد وسواس به خرج داده است. یكی از افسانه های موجود مورد بحث در میان مردم، در خصوص اِلف هایی است كه از كوهستان مجاور به نام ویسنشتین به این مكان وارد شده اند تا به ساكنان دهكده كه خیلی سخت مشغول كار بوده اند اما هرگز به كامیابی و خوشبختی دست نیافته بوده اند، دل و جرأت بدهند. اقتباس عدد یازده و یا “اِلف” در زبان آلمانی، به نوعی احترام مردمان دهكده به ناجیان شان بوده است. با این اوصاف داستان های دیگری نیز در مورد چرایی این موضوع بر سر زبان ها جاری هستند.
یكی دیگر از توضیح های به ظاهر منطقی تر، مفهوم این عدد در كتاب مقدس است، به طوری كه بسیاری از ساكنان سولوثرن پنداشته اند كه یازده عددی “مقدس” و آسمانی است. این عدد در علم اعداد و ارقام شناسی، به عنوان احساسی ترین عدد در میان سایر ارقام در نظر گرفته می شود، كه معمولاً با ایمان و پدیده های روحی در ارتباط است، اما باورهای افراد با ایمان حاضر در كلیسای جامعِ سِینت آرسوس نیز به همان اندازه متقاعد كننده است.
استالین در حال بستن درب پشت سرمان هنگام بازگشت به حیات گفت: “تعداد حواریون دوازده نفر بوده، اما یازده نفر رویای تلاش برای كسب چیزهای بهتر را نمایش می داده اند. برای ما، این موضوع حالتی نمادین به پیگیری های تمام نشدنیمان در خصوص كمال می دهد – این رمز امید ماست”.
اگر مذهب یك رشته از DNA طالع بینی سولوثرن باشد، ژئوپولیتیك چیز دیگری است. در تاریخ، پژواك صدای اعداد، بدون نیاز به جستجوی الگویی خاص، می تواند به اواخر قرون وسطی نسبت داده شود. در سال 1481، دهكده سولوثرن تبدیل به یازدهمین بخش معاهده سوئیس شد، و تا قرن شانزدهم میلادی، خود كانتون (ایالت) به 11 كشور تحت الحمایه تقسیم بندی گردید. بعلاوه، اولین باری كه از عدد یازده استفاده شد، سال 1252 بود كه اتحادیه هایی كه در شورای دهكده رای گیری را انجام دادند، یازده عضو را برگزیدند.
درك و فهم كامل ذهنیت سولوثرن قرون وسطایی غیرممكن است، اما این عدد در حال حاضر به طور طبیعی وارد دهكده می گردد. همچنین دانستن این موضوع كه كودكان از برگزاری جشن ویژه تولد یازده سالگیشان لذت می برند، شگفت انگیز است. به همین ترتیب، نانوایی كونفیسری هوفر، اكنون در صدمین سالگرد تأسیس، با زیركی كافه شكلاتی خود را 11-i نام گذاری نموده، در حالی كه این مفهوم انتزاعی تبدیل به فرصتی شده كه به سرعت توسط برترین كارخانه تولید نوشیدنی این دهكده، به كار گرفته شده است.
یكی از مسئولین این شركت به نام موریتز كانزل، در حالی كه بخش های مختلف شركت اوفی بییر در فاصله كمی از مرز دهكده، كه اسم آن در زبان محلی به معنای یازده نوشیدنی است، را به من نشان می داد، گفت: “پدر من اهل بِرن است و هرگز در مورد “داستان عدد یازده” چیزی نشنیده است، اما ما از ایده یك عدد به عنوان برند استقبال كردیم. این عجیب و البته به یاد ماندنی است. ما اولین كسی بودیم كه این كار را كرد، اما در حال حاضر “عدد یازده” را در همه جا می توانید ببینید. و همه ساله در حال رشد كردن است”.
بیش از 500 سال است كه سولوثرن یك اتحاد عجیب و غریب را با شماره یازده بسط و توسعه داده است. این خیلی بیشتر از یك اتفاق عادی و تصادفی به حساب می آید و در سال های آتی، ممكن است كه همین مسیر ادامه پیدا كند. و در نهایت به این جمله هم فكر كنید: یك هفته قبل، این عدد معنای دیگری داشت.
