عبارت «گردشگری سیاه» انواع مختلفی دارد. برای مثال، گردشگری میراث، گردشگری آموزشی، گردشگری فیلم و گردشگری ماجراجویانه. مکان‌هایی که در این نوع گردشگری از آنها بازدید می‌شوند عبارتند از: محل‌های اعدام در ملاء عام، محل‌های مربوط به کشتار و ویرانی‌های انبوه و قتل‌ها، میدان‌های جنگ یا مکان‌هایی که افراد مشهور در آنجا از دنیا رفته‌اند(جیمز دین، جان فیتزجرالد کندی)، محل‌های دفن(مقبره‌ها، مونولیت‌های جنگ و گورستان‌ها)، مکان‌های برده‌داری، محل‌هایی که بلایای طبیعی مانند طوفان و سونامی در آنجا رخ داده است، زندان‌ها و شبیه‌سازی وقایع مرتبط با مصیبت‌ها و مرگ.
گردشگران علاقه‌مند به تجربه گردشگری سیاه از گروه‌های سنی مختلفی هستند، از کهنسالان گرفته تا دانش‌آموزان جوان. بعضی‌ها به جنبه‌های فرهنگی و تاریخی یک مکان علاقه‌مندند و بعضی‌ها به جنبه‌های مرتبط با طبیعت.
پرطرفدارترین مقاصد گردشگری سیاه عبارتند از: قلعه برَن در رومانی، کاتاکامب یا مقبره‌های دخمه‌ای پاریس، اردوگاه آشویتس در لهستان، اِسلیپی هالو، سیلِم، نیو اورلئان و ندامتگاه Eastern State در امریکا، شهر ناپل در ایتالیا و بسیاری مکان‌های دیگر در دنیا. در اروپا گردشگران می‌توانند به مسیر 49 گورستان که توسط شورای اروپا به‌عنوان منطقه‌ای فرهنگی معرفی شد بروند. این گورستان‌ها در 37 شهر از 16 کشور قرار گرفته‌اند و بیشترین گورستان‌ها در کشور اسپانیا قرار دارند.
تورهای ویژه در مرز مکزیک یکی دیگر از مثال‌های گردشگری سیاه هستند. پیاده‌روی‌های شبانه‌ای که ترتیب داده می‌شوند، عبور مهاجران بدون ویزا از مرز مکزیک و ورود آنها به امریکا را شبیه‌سازی می‌کند. این مسیر شامل تجربه‌های تجرعملی و احساسی مانند عبور از تونل‌ها و ترس از ربوده‌شدن توسط آدم‌ربایان خیالی‌ست.
قاچاق مواد مخدر موضوع تورهای نارکوی کلمبیاست. در این تورها گردشگران از مکان‌هایی که با قاچاقچیان معروفی مانند پابلو اسکوبار مرتبط هستند دیدن می‌کنند.
موضوع تورهای متعدد در اسپانیا جنگ داخلی‌ست که شامل بازدید از پناهگاه‌های ضد هوایی و سنگرهای زیرزمینی می‌شوند.
تمامی این تورها در طبقه‌بندی گردشگری سیاه قرار می‌گیرند. این شکل از صنعت گردشگری با پخش فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی مربوط به جنگ طرفداران بیشتری پیدا کرد و همچنان نیز در حال رشد است.
