این فهرست توسط جیمز بیری برنده جایزه بشاارودل، تقریباً دو دهه است در چندین شهر و دو قاره درباره غذا و فرهنگ آن گزارش مینویسد تهیه شده است. اکنون منتقد غذا در دفتر نیویورک تایمز استرالیا، رودل یک هیئت جهانی از متخصصان در صنایع خدمات و رستورانهای متشکل از سردبیران و ۲۲ شخصیت مهم آشپزی را قبول کرد( میتوانید پنل آنرا در اینجا مشاهده کنید).
او بیشتر از چهار ماه، از ۸۱ رستوران در ۲۴ کشور و شش قاره بازدید کرد، اقامت در ۳۷هتل، ۲۷۹ ساعت پرواز و برای رسیدن به ۳۰ رستوران بیش از ۱۰۰۰۰۰ مایل را طی کرد. برای مطالعه بیشتر در مورد چگونگی انتخاب رستورانها، توضیحات ما را مطالعه کنید.
در اینجا ما بخشی از این پروژه و همکاری بین سایت سفر+فراغت و غذا و نوشیدنی را منتشر می کنیم. میتوانید باقیمانده برندگان را در سایت foodandwine.com ببینید.
آتیکا، ملبورن
غذای استرالیایی چیست؟ سوالی است که خیلی پرسیده می شود و به ندرت یک جواب قانع کننده وجود دارد. اگر بتوانم روش نشان دهید، نگویید ( روشی است که به جای توضیح، به توصیف و خلاصه سازی داستان می پردازند) را بکار ببریم، برای خوردن یک وعده غذایی به رستوران آتیکا رفتم. از میان خلاقیت او و منوهای نوشیدنیها وی، سرآشپز و صاحب رستوران بن شایوری ویژگی های غذاهای استرالیا را از نان تست آووکادو گرفته تا جگر شترمرغ استرالیایی بررسی میکند.
بله، در اینجا نان تست آووکادو در منو وجود دارد( بیشترین خوراک های موجود درکافه ملبورن): بیسکویت بدون شکر با آووکادو، با طعم های لیمو و نعناع در ظرفهای کوچک تزیین میشوند. همچنین شایوری نمونه های رولت پنیر ویجیمات که هر کودک استرالیایی آنرا به عنوان یک میان وعده میل میکند و دسر همراه با چای، کیک لمینگتون، نقش قدیمی را در فرهنگ این کشور ایفا میکند. در کیک های لمینگتون به جای نارگیل خرد شده، از کاکائوی سیاه استفاده می شود، آنها را در باربیکیو مثل خوراک تمساح همراه با نمک دریا درست می کنند. شایوری یکی از سرآشپزهای اصلی است که مسولیت هر ماده غذای بومی استرالیا را بر عهده دارد.
مکان رستوران جلوی ریپونلا، که یک منطقه تاریخی یهودی در مرکز جنوب شرقی شهر واقع شده است. غذاهای در محله های قدیمی با عنوان “تاریخ ناقص ریپونلا”، شامل سه تارت کوچک که سه دوره مختلف از این منطقه را نشان می دهد. در طول سالها، غذاها در حیاط خلوت رستوران سرو می شدند و هنگامیکه آشپزخانه بزرگتر شد به جای دیگری تغییر مکان داد. غذا سوولاکی با طعم و مزه غذاهای نمکی ملبورن همراه با آبجو که یک نوع اسنک است. ( با نگاهی به جمعیت یونانی این شهر، یکی از بزرگترین جمعیت بیرون از یونان است.) اخیراً، فضای بیرونی تغییر کرده است، یک بخش هنری به آن اضافه شده که طرز تهیه غذا برای ۱۰۰ سال آینده ثبت میکند.
برنت ایدنس، سنگاپور
من دو نکته مهم برای سفر به سنگاپور دارم. اولین: تمام خرچنگ های فلفلی را که احتمالاً می توانید از عهده آن برآید را بخورید. هرچقدر سعی کردم این غذا را فقط در یک رستوران امتحان کنم، نتوانستم آنرا انجام دهم. در اینجا خرچنگ فلفلی قرمز زیادی وجود دارد، و پیدا کردن آن دشوار نیست.
دومین توصیه من این است: کباب های برشته سفارش دهید. حدود ۶ سال است که محله چینی که بندرت در سنگاپور پیدا میشود. این رستوران به عنوان “رستوران کباب مدرن استرالیایی” معرفی میشود، سرآشپز آن اهل پرت ( استرالیا) است، کارکنان بسیار زیادی از سراسر جهان دارد. اما از بعضی جهات، نماینده سنگاپور، یکی از هیجان انگیزترین شهرهای بین المللی در جهان است.
سرآشپز دیو پینت، کوره آجرپزی بزرگی را در مرکز این مکان طراحی کرد، تقریباً همه چیز در رستوران یا در اجاق های یا در گریل ساخته شده طبخ میشود. کباب های دودی و نیم پخته هم شگفت انگیز و غافلیگرانه است.
در اینجا استیک های بسیار از سرآشپز استرالیایی، بلک مور واگوی وجود دارد، همه چیز در ادغام گوشت با شعله آتش خوب بنظر میرسد. اما بهترین غذا در منو، سبزیجات است، غذاهای مثل ساقه های بلند سیر کبابی شده با گریمولاتا، رازیانه، بوراتا سرو می شود.
استیکها ارزان نیست، یکی از ویژگی های عالی این رستوران منصف بودن آن است در اینجا به راحتی پول خود را صرف گوشت قرمز و شراب کنید، همچنین برای صرفه جویی آبجو و یک “کباب سوخته سانگر، ” و یک ساندویچ بزرگ گوشت خوک که حدود ۱۵ دلار قیمت دارد را شفارش دهید. امکانات شگفت انگیز هستند اما خیلی وسیع نیست، این خدمات بزرگ به اندازه خود شهر، گفتگوهای جالب با افراد محلی و بازدیدکنندگان، و از همه مهمتر، مکانی جالب برای غذا خوردن است.
فونجی، توکیو
صف غذا در فونجی طولانی است: حدود یک ساعت طول کشید تا من و پسرم به صندلی پیشخوان ۱۵ نفره در آخر صف غذا بنشینیم. درها کشید می شوند، ترافیک از بین میرود، و سپس تا خیابان ادامه می یابد.
پس از رسیدن به رستوران، شما متوجه می شویدکه هنوز راه طولانی در پیش دارید: صف غذا در امتداد دیوار پشت رستوران ادامه دارد، مردم به پیشخوان غذاخوری که درست پشت سر آنهاست تکیه میدهند و سریع غذایشان را میخورند.
آن زمان فرصتی برای تماشای این نمایش بزرگ است، دیدن مالک گروه، میایک سان، که نمایش روزمره خود را انجام میدهد، هنر آشپزی و درست کردن نودل و نوشیدن یک قاشق سوپ او مانند هنر رقصیدن است. داخل رستوران منتظر بایستید از دستگاه یک بلیط برای هر سفارش خارج میشود که به شما میگویید چگونه باید سفارش را بگیرید. هزینه غذا و نوشیدنی های انتخابی خود را پرداخت کنید، سپس بعد از نشستن آنرا به گارسون تحویل دهید.
در اینجا متخصص غذای تسووکیمان، آبگوشت با نودل وجود دارد. شما می توانید یک وعده بزرگ یا متوسط از نودل را بخواهید هزینه آن فرقی نمیکند. نودل ها کاملاً قابل هضم هستند، آبگوشت (که از مرغ و کانبو تهیه می شود) کاهش یافته بنابراین غذایی اُمامی که مثل اسلیپرینگ سرشار از طعم های مختلف است رواج پیدا کرده است. غذای میاکه سان مثل تسووکیمان او مشهور است، همچنین رامن او نیز بسیار خوب است.
در قانون رستوران سوشی یوشیتایک هیچ تلفن و پیشخوانی وجود ندارد. اما من موفق شدم در زمان صرف غذا تلفنم را در زیر پیشخوان مخفی کنم. گفتند، “ماهی تن: گوشت، اقیانوس، هوا، دانه، گل، زندگی! ” است.
علیرغم ممنوعیت تلفن، پیشخوان هشت نفره بسیار راحتر از بقیه برای خوردن سوشی است. سرآشپز ماساهیرو یوشیتاک با خوشحالی به شما در انتخاب ساکی کمک میکند، با انتخاب هر تکه زیبا از نیگیری برای شما بهترین راه برای لذت بردن از غذا را آموزش میدهد.
با غذاهای اشتها آور شروع کنید، که شامل یک صدف آبالون بخار پز شده در یک سس جگر نرم که به نوعی نشان دهنده غذا است. اما این سوشی است که من را مشتاق میکند، تن ماهی که در طبیعت و دنیا وجود دارد را در گوشت قرمز زیاد میگذارند، خوراک گوشتی آجی، لذیذ و شیرین همراه با یک خوراک یونی است. در یک عصر، با خوردن اولین سوشی دستیار یوشیتایک یک ماهی مرکب را در ورقه های با بافت نازک قرار میدهد، سپس آنها را با یک مخلوط بسیار نرم و زیبا بر روی هم میچیند این روش باعث حیرت من شد.
در حالیکه از پیشنهادات عالی یوشیتایک خوشحال بودم، زوجی که کنارم بودند فهرست شراب را به من دادند، می توانم هیجان بالای آنها را هنگام خواندن این مطالب حس کنم. آنها نوشیدنی بولینگر که از سال ۱۹۷۸ و سپس شراب بورگوندی از اواخر دهه ۹۰ است را سفارش دادند. مرد به من گفت: “این کمیاب است. در فهرست شراب هرچه بخواهم با تعداد کمی بطری وجود دارد. “
ماسکو، بمبئی
پیدا کردن رستوران ماسکو کار آسانی نیست. این ساختمان در بخش قدیمی صنعتی شهر بمبئی که قبلاً یک کارخانه پنبه بود واقع شده است، ورودی رستوران با راهروهای خیرکننده به همدیگر راه دارند. بیرون رستوران از فولاد تیره و سنگ ریزه ساخته شده است؛ در داخل رستوران با سقف های بلند و قشنگ مدرن که احتمالاً زیباترین رستوران در هند است.
سرآشپز پاتریک صدو مدت زیادی در آشپزخانه رستوران های آلینیا، فرانسوی لایندری، نوما، گذارنده است. شما می توانید تأثیرات آنرا، به ویژه رستوران نوما، در سبک پخت و پز و سرویس دهی در ماسکو را مشاهده کنید. در اینجا طعمهای کاملاً هندی هستند. صدو از شهر مادری خود کشمیر برای خرید مواد غذا استفاده میکند. درحالیکه فرمت منو، نوشیدنیها، میان وعده ها، غذایی اصلی، پس از آن دسر است، مسافران پولی که در دنیا رایج است را پرداخت می کنند، این غذا کاملا فرق دارد.
مواد لازم مانند آبدوغ دودی و ترشی ژاک فروت که با سبزیجات فصلی، گوشت و غذاهای دریایی ترکیب می شوند. کاتلام، یک نان خوشمزه کشمیری مثل شیرینی کروسانت است اما شیرینتر و آبدارتر با مقداری سس کچاپ که از جامون درست شده ترکیب میشود، از جهات دیگر به عنوان آلو سیاه شناخته میشود (گفته میشود که برای سلامتی مزایای زیادی دارد). گردن گوشت خوک دودی چسبناک بوسیله انبه محلی، درکنار یک دسر بستنی برنج سیاه قرار دارد.
شری ثاکیر بهوجانالای ، بمبئی
علامتی که بروی دیوار رستوران شری ثاکیر بهوجانالای این است، “لطفاً مواد غذایی را هدر ندهید.” فقط به شما میگویید که آنچه را می خورید سفارش دهید، هرچیز را که در بشقاب تان است بخورید. این یک احساس خوب است، اما برای میزبانان با شوق یک افتخار است که اصرار کنند فقط یک چیز دیگر را امتحان کنید. شما خواهید گفت: “نه، نه، من سیر هستم. “
“بله، بله، فقط سعی کنید. تو باید امتحان کنید. ”
شما میتوانید در رستوران گیاهخواری تالیایی گجراتی در یک محله شلوغ با ورودی وصف ناپذیر و یک پلکان کوچک، که از سال ۱۹۴۵ در بمبئی از مهمانان پذیرایی میکند، همه چیز را بخورید، یکی از نمونه های عالی مهمان نوازی حقیقی در جهان است. غذا بسیار عالی دارد.
پس از نشستن در غذاخوری با کف کاشی کاری شده، سینی ها و کوزه هایی که حاوی هر نوع غذا و نوشیدنی خوشمزه به سرعت توسط پیشخدمت هایی با یک بشقاب تالی: چتنی ها، اسنک ها، نانهای ریز در روغن حیوانی، انواع سبزیجات آماده دال، پولائو، نارگیل تازه، کاری گیاهی، بامیه خامه ای، کدو تلخ همراه با بادام هندی در مقابل شما قرار می گیرد. در اینجا کلوچه های سوخاری از گیاهان معطر، پنیر تند، یک فنجان کره شیری تازه وجود دارد تا همه آنها را بشورد. به محض اینکه یک ظرف خالی شد، یک پیشخدمت می پرسد آیا دوست دارید دوباره آنرا پر کنید.
بازار نانگ لونگ، بانکوک
شما نیازی به جستجوی غذاهای عالی در تایلند ندارید؛ فقط لازم است که به خیابان بروید. رستورانهای بانونک به هم دیگر راه دارد. غذای که در حال قدم زدن میخوردم جالب، رضایت بخش و خوشمزه تر از غذاهای (بسیار گران قیمت) که من در رستوران های آنها یافتم. این ممکن است کلیشه باشد، اما واقعیت دارد.
برای من غیرممکن است فقط یکی از رستورانهای خیابانی را انتخاب کنم و بهترین را اعلام کنم، اما میتوانم شما را مستقیما با بازار نانگ لونگ، تاریخ بازار، شگفتی، تنوع، آشنا کنم.
بازار نانگ لونگ در سال ۱۹۰۰ رسما افتتاح شد، نوسازی اخیر در ساختمان مرکز غذایی، از آن زمان به سختی تغییر کرده است. بیشتر تجارت بانکوک در بازارهای شناور انجام میشود، اما پادشاه، با الهام از مکانهایی که در اروپا دیده بود، از اداره کار خواسته یک منطقه اداری و مسکونی و یک بازارچه که بتوان در آن پیاده روی کرد در بخشی از شهر بسازند. به همین دلیل، اکنون نانگ لونگ در بخش تاریخی شهر واقع شده است، غذای موجود در بازار تحت تأثیر اقوام مختلف که در اینجا زندگی میکنند وجود دارد.
در بازار انواع مختلفی شیرینی خانوم وان، یا دسرهای تایلندی پیدا خواهید کرد. نزدیک رستوران مرکزی، غرفه هایی برای فروش تنقلات وجود دارد، غذاهای چینی که از نودل و کاری تایلندی درست میشوند. در یک غرفه من یک پنکیک دریایی کامل خوردم که با تخم مرغ و آرد برنج درست میشود؛ در دیگری سالاد بادمجان کباب شده، با فلفل و پاستای میگو که در موسیر سرخ شده و یک تخم مرغ نیمه پز میگذارند. شما میتوانید سوسیس های سیردار تایلندی و ماهی ریز را برای میان وعده خریداری کنید، ناهار خود را در کیسه های پلاستیکی بگذارید.
سامچونگدونگ سوجبی، سئول
به رستوان سامچونگدونگ سوجبی بروید و یک بشقاب سوپ دلپذیر و پنکیک سیب زمینی ترد بخورید: افراد دیگر نیز به آنجا می روند، معمولاً یک خط تا پایین خیابان امتداد دارد. درون اتاق ناهارخوری، تقریباً دو چیز در هر جدول مشاهده خواهید کرد. آنها چیزهایی هستند که به ذهنم باز میگردند، کباب به سبک کره ای در هر جای سئول عالی است.
سوپ سوجبی، دامپلینگ خمیر گندم که در آبگوشت و از ماهی موتوماهیان، زنجبیل، جلبک دریایی و صدف ها درست میشود. دامپلینگ های نرم شکل خود را حفظ می کنند اما حتی جویدنی نیستند، آبگوشتی در اُمامی زیاد و مواد دیگر سپس آنرا در سس سویا داغ میگذارند؛ در هر صورت شما آرامش زیاد پیدا خواهید کرد.
غذای گاما جون، یا پنکیک سیب زمینی، تنوع کمی دارد، یکی از آنها با سیب زمینی تهیه و در هیچ ماده دیگری غیر از روغن سرخ نمی شود. و از مخلوط خاصی درست میشود، قسمت های بیرونی و داخلی سیب زمینی از تردی یکسان برخوردار است. یک ظرف کمیچی معطر و خوشمزه، با ادویه بروی میز است. پیشخدمت ها زن در اطراف شما در تکاپو هستند، ممکن است از چاشنی هایی که به آن اشاره شد استفاده کنید.
رستوران VEA، هنگ کنگ
اولین تاثیر رستوران VEA احتمالاً حس خیالی بودن آن است: غذاخوری در یک پیشخوان بدون نقص روبه رو آشپزخانه است. غذاهای درحال پخته شامل خمیر پفی با ماهی شور و چوی بوک تهیه و موسیقی خیال انگیز که پخش میشود. غذا مثل شعر است که در فهرست ثبت میشود، عطر شراب همه جا پخش میشود. نمایش قابل لمس است.
تمام این نمایش میتواند ظاهر جدی در محیط به خود بگیرد، اما حالت آرام و شاد دارد. حتی بدون تماشاچی، پخت و پز به اندازه کافی توجه شما را جلب میکند. سرآشپز ویکی چنگ در هنگ کنگ متولد شد، بخش اعظم آموزش او زیر نظر سرآشپزهای اروپایی، ایالات متحده بود، سالها در رستوران دانیل در شهر نیویورک کار میکرد. تکنیکهایی که از سرآشپزهای فرانسوی یاد گرفت را با غذاهای سنتی چینی، و تغییرات فصلی و خلاقیت خود، ترکیب کرد. نتایج خیره کننده هستند.
یکی از به یاد ماندنی ترین غذاهای در تمام طول سال از بین ۱۰ منو، خیار دریایی ترد بود. این غذا از سس موس لین و خرچنگ نرم پر میکنند، این جانور خاردار را در یک سس زرد تازه از خرچنگ ماده و سفت با یک تخم مرغ درست میکنند. پیش غذا اسپریتز و شراب شاوشینگ که ۲۲ ساله قدمت دارد را تمام می کنم.
اروپا
آنتیچی ساپوری، مونتگروسو، ایتالیا
در سفرنامه ام نوشتم: یک اتاق از هتل پوگلیا به آنتیچی ساپوری را رزور کنید، اما در مونتگروسو اتاقی وجود ندارد، بنابراین رستوران مسافرخانه نیز هست. او گفت: “ما آنرا یک شهر می نامیم، ” وقتی از یک کلیسا به ساختمانهای بلند و کوچک نگاهی بیندازیم و جایی که رستوران در آن واقع شده است، “اما واقعاً مونتگروسو فقط یک خیابان است. “
این رستوران در میان انبوه بیشه های زیتون در پولیا واقع شده است، آنتیچی ساپوری پروژه زیبا پیترو زیتو، باغ بزرگی که امکان پرورش سبزیجات و گیاهان وحشی را در آن فراهم کرده است. هدف زیتو زنده نگه داشتن سنت های آشپزی تاریخی این منطقه است. همه چیز، از اتاق ناهارخوری کاشی کاری شده با تزئینات میزهای چوبی و ابزار مزرعه گرفته تا آشپزی دلچسب و دلپذیر نماد بومی بودن این مکان است.
اگرچه یک منوی غذا وجود دارد، هزینه غذا حدود ۴۵ دلار است. شما ممکن است با یک کاسه لوبیا فوا تازه همراه با پنیر تند، کمی آنتی پاستا، نان تست با پوره گیاهان وحشی، کنگر فرنگی پخته شده سپس دو تا پاستا شروع کنید قبل از اینکه به غذایی اصلی بروید: سوسیس کبابی، گوشت گاو، گوشت خوک، یا گاهی گوشت خر امتحان کنید.
در اینجا فهمیدم واقعاً کاسنی چه طعمی دارد، تلخ و مقوی، که بصورت دست ساز درست می شود. از کیفیت گوشت خوک با طعم عمیق و شدید آن شگفت زده شدم وقتی که پنج یا شش دسر مختلف بر روی میز ظاهرشد گرسنه شدم.
سوربیلو، ناپل، ایتالیا
پیتزا یک مسیر افسانه ای را طی کرد. رستوران سوربیلو یکی از فروشگاه های خیلی خوب پیتزا در ناپل را نادیده نگیرید. اگر کمی قبل از ظهر برسید، به احتمال زیاد بروی اولین صندلی مینشیند. چه احساسی شگفت انگیز است، این کیک های باشکوه بخورید: سس ترش؛ پنیر چسبناک و کاملا پف کرده، مزه تند دارد.
رستوران دو طبقه فعال دارد، پیشخدمت ها کیک های را به سرعت می آوردند تا آنها در جلوی مشتری جدید و خوش شانس خود بگذارند. آشپزخانه طبقه پایین است که پیتزا ها را در اجاق های غول پیکر رستوران می چرخند.
چه چیزی باعث شده که سوربیلو بهترین شود؟ باید بگوییم اجاق گازهای چوبی خاص، یا گوجه فرنگی ارگانیک که داخل سس میگذارند، جینو سوربیلو خود خمیر را درون اجاق میگذارد. همه چیز پیتزا عالی است، احتمالاً کمی جادو در آن است، چیزی ناخوشایند این است که خمیر همراه با سس و پنیر به مراتب بیشتر از قسمتهای آن است. این حالت، پیتزا ناپل را بهترین در جهان تبدیل کرد.
منوی به زبان انگلیسی نیست، اگر به زبان ایتالیایی صحبت نمی کنید، از ایما و اشاره استفاده کنید، این روشی بود که من در یکی از بهترین رستوران بکار بردم، گیاهخواران، پیتزا کنگر فرنگی با ترشی عالی را انتخاب می کنند. کیک و رمپ کاهش یافته، با افزودن خامه به پیتزا مارگریتا با پنیرموزارلا دی بوفالا، خوشمزه میشود.
گانبارا، سن سباستین، اسپانیا
فرصت خوردن غذاهای خوب در سن سباستین و اطراف آن زیاد است. اگر شما برای تجربه غذا خوردن به اینجا سفرکرده اید، میتوانید شراب و پنتکسوس را بخورید. انتخاب بار پینتکس در خیابان های باریک شهر قدیمی سن سباستین اشتباه نیست. یک راننده تاکسی به من گفت این مکان بهترین راه برای تشخیص اینکه جمعیت از کدام سمت خیابان سرازیر میشود. بزرگترین، شادترین جمعیت درخارج از گانبارا است.
با عبور از میان جمعیت، راهی را به سمت پیشخوان باز کنید از زیبایی آن متحیر میشوید: مقداری سبزیجات و قارچ های محلی، بشقاب های کوچک با تارت خرچنگ، ساندویچ های کوچک که از ژامبون ایبری قرمز درست شده اند. مکان خاص برای قارچ های وحشی،که با سیر سرخ شده و زرده تخم مرغ وجو دارد. قارچ ها مغزدار و شور، زرده تخم مرغ غلیظ و نرم هستند. واقعاً یکی از کاملترین غذاهایی است که در سفرهایم خوردم.
طبقه بالا رستوران گانبارا یک جشن باشکوه است، یکی از مواردی که باعث شد رستوارن نسبت به تمام کافه های پینتکس شهر متمایز شود زیرزمین اتاق غذاخوری زیبا آن است. یک وعده غذایی کامل را بخورید. در طبقه پایین خوراک قارچ همراه با جگر چرب مرغابی ( صادقانه بگویم، بیش از حد چرب است، اما چرا نه؟ ) همانند منوی های مخصوص باسکی شامل ماهی های کبابی زغال بروری سیخ ها و هیک چیک با سس سبز خوشمزه است.
هیزا فرانکو، کوبارید، اسلوونی
من رستوران سرآشپز آنا رُزی را برای تنها سفرکردن به آنجا توصیه می کنم. اگر شما از پایتخت اسلوونیایی لیوبلیانا یا از مرزهای مجاور با شمال ایتالیا سفر کنید. مسیر از میان مناظر زیبای کوه و دره سوچا اسلوونی که احتمالاً یکی از به یاد ماندنی ترین خاطرات زندگی تان خواهد بود. “رودخانه زمرد”! شهرهای کوچک و قشنگ، با شیب یکطرفه، تپه های با گلهای پراکنده! کوههای که پوشیده از برف است.
با این حال، به محض اینکه به سمت رستوران هیزا فرانکو میروم، متوجه شدم که قرار است قضاوت سختی در این مکان انجام دهم. رُزی و همسرش والتر کرامار این مشاغل خانوادگی را سالها که به عهده دارند، هر کدام از غذاهای آنها داستانی را بازگو می کنند. اسلوونی را در نقشه جهان به عنوان مقصد آشپزی، و دره سوچا را برجسته کردند. کارکنان با خوشروئی شما را به ساختمان قرن ۱۹ دعوت می کند ( این رستوران همچنین به عنوان مسافرخانه و خانه سرآشپز و خانواده ش نیز است)، پیشنهاد، اگر هنوز میز شما آماده نیست، لیوان شراب گازدار ترد اسلوونیایی با حباب های کوچک و یک شامپاین بسیار خوب، را میل کنید. یک رستوران کاملا حرفه ای و معقول که از برجسته ترین رستوران های عالی جهان است.
هنگامیکه شما به اتاق ناهارخوری گرم و با دیوار قرمز راهنمایی می شوید، جشن با جدیت شروع می شود. مجموعه ای از شراب ها بر روی میز شما میآیند: یک سالاد کوچک از نخود فرنگی و نخود سبز در کنار یک کرکر سبز با مغز استخوان دودی؛ یک تاکو از کلم، با گلهای بزرگ و میسو فندق؛ یک دونات خوشمزه با روکش خامه پر از مغز بره است.
کره با نان ترش اسپلیت، که آنرا در گرده زنبور عسل می گذارند، و طعم بهاری دارد. ماهی در چربی خوک و نان را در مارچوبه و “شیر” خیس شده سرخ می کنند و برای شما می آورند. یک غذای تازه که از خوشمزه گی آن کم نمی شود، احساس میکنید که رُزی فقط به یک چیز علاقه مند است، و این لذت بخش است.
نکته مهم در برنامه نوشیدنی رستوران، شراب و غذا که با هم هماهنگ است یک مقدمه هیجان انگیز برای شراب اسلوونی و شمال ایتالیا، از تولیدکنندگان کوچک شراب در تپه ریفنیک گرفته تا بشکه های بزرگ، مانند یک بطری شراب بدبو و نارنجی پینوت گریجیو از گراونیر در فریولی تولید میشود.
وقتی رُزی به اتاق غذاخوری میآید، یک رفتار صادقانه و دوستانه دارد. سرآشپز با حالتی آرام در کنار یک دوست قدیمی می ایستد و بعد از شام در آشپزخانه با همان مهربانی پیش میرود.
نوما، کپنهاگ
رستوران نوما به همان خوبی که می گفتند است. حقیقت شوکه آور نیست که نوما با شکوه است. علیرغم واقعیت رستوران، آزمایشگاه، باغ، موسسه رنه ردزپی در چندین کتاب، فیلم، نمایش تلویزیونی و مقاله بررسی شده است. با این حال، رفتن به آنجا هنوز یک حس قشنگی دارد.
البته، غذا و مکان خواب وجود دارد. در یکی از گلخانه ها که مشرف به آب است، یک وعده غذایی در نوما ۲.۰ دلار است، با یک نوشیدنی شروع کنید. از کنار آبشار به سمت گودال آتش سوزی بروید و سپس وارد ساختمان اصلی، که قبلاً یک انبار نظامی بود، شوید. تمام کارها در آشپزخانه متوقف میشود که شما به سمت میز خود بروید. آشپز و پیشخدمتی به استقبال شما میآند.
من در اواخر بهار از آنجا بازدیدکردم، غذاهای دریایی هنوز هم در راس منو رستوران بودند. (نوما در تابستان، منوی سبزیجات؛ در پاییز غذاهای گوشت سرو می کند.) برای عصر چربی اسکالوپ، گوشت گوزن به رنگ نارنجی با طعمی که تازه از آبهای شور و شیرین اقیانوس یا از خود دریا گرفته شدند.
انواع مختلفی از صدفها، یکی از آنها با برگهای پهن، یکی با خامه تازه، و دیگری با فندق سرو میشود. یک غذای میگو، طبیعت شیرین و لطیف گوشت خام را نشان میدهد، میگوهای خاکستری با کاهو دریایی پخته شده، تمام فانک و اُمامی را در پوسته خرچنگ قرار میدهند، این غذا خوشمزه ضد پتانسیل است.
مهارت آشپزی را میتواند در یک بشقاب ماهی، با زرده تخم مرغ غلیظ در برگهای سیر وحشی کبابی ببینید، این غذا رضایت شما را جلب میکند و همه چیز را متعادل نگه میدارد. خوشمزه ترین غذایی است که تا حالا خوردید.
خب بله، ممکن است در این سفر وعده های غذایی زیادی نخورده ام اما آنچه ردزپی و کارکنانش برای من آماده کردند، فوق العاده، خلاق، زیبا، ظریف، جسورانه بود. کمی غذای کامل خوردم.
این رستوران در زمینه های مهم مثل هیچ مکانی دیگر نیست: مهمان نوازی. متأسفم آنرا سرویس دهی میگویم. بسیار عمیق است. وقتی کارکنان برای آوردن غذا یا پر کردن لیوان به سمت میز می آیند، به عنوان یک انسان به شما نزدیک می شوند. اگر صحبت کنید، آنها می مانند و گوش میدهند.
در حالیکه در آشپزخانه فعالیت زیادی اتفاق می افتد اما آرام بنظر میرسد، اضطراب کارکنان هرگز به مهمان نمی رسد. امکان ارتباط طولانی و معنادار را با افرادی که آشپزی و سرو کردن غذای من در نما انجام میدادند را هرگز تجربه نکرده ام، و فکر میکنم که این یک راه تشکر از ردزپی و کارکنان اوست که آنجا را اداره می کنند اما بیشتر شبیه یک ارگانیسم به هم پیوسته با مجموعه قوانین سختگیرانه و فرهنگی او در آنها ایجاد کرده است.
سترن، پاریس
پاریس این روزها یک روش جالب برای مسافر گرسنه ارائه میدهد. آیا پولتان را صرف یکی از غذای شهر می کنید؟ آیا دنبال بارهای شراب هستید تا بهترین بیسترو کلاسیک را پیدا کنید؟ جواب، اگر وقت و پول دارید، همه موارد خوب است. من تلاش کردم در بین همه این گروه ها، یک وعده غذایی را که ضروری را پیدا کنم.
درحالیکه، غذا را در سترن یافتم، که به مدرن و سنت پایبند نیست، اما بهترین است. منوی فصلی از وعده های غذایی محبوب من است، صدف خام که در آب تره موس، مارچوبه و برگ سیر، یک تارت کوچک، لوبیا فاوا که از خامه تهیه شده از پنیر تومی دی ساویی با گلهای ریز درست می شود.
غذای بونیتو خام در مارچوبه تازه و روغن فلفل سبز با ترشی مارچوبه سفید در گلهای تربچه ای میگذارند. ماهی کاد پخته شده با نخود فرنگی تازه، لیمو تلخ در مقابل سبزیجات و ماهی های شیرین استفاده می کنند.
سرآشپز سواین چارتیری، زیر نظر آلن پاسارد در رستوران لارپیج کار میکرد. زمانی که ۲۴ ساله بود در سال ۲۰۱۰ رستوران سترن را افتتاح کرد. وی همچنین مسئول تشویق استعدادهای آشپزی در نقاط دیگر شهر است. (گروه او در سال ۲۰۱۴ بار کلون را به عهده گرفت.)
سنت جان، لندن
عالی. این کلمه بهترین توصیف درباره سنت جان است، رستوران که تأثیر زیادی در لندن، ایالات متحده، و جهان دارد و هنوز هم یکی از رضایت بخش ترین تجربه های خوردن در هر کجای زمین است. بیست و پنج سال پس از افتتاح، فرگوس هندرسون و اسمیتفیلد همه چیز رستوران تریوور گیلییور را بریتانیای کردند. غذاهای گوشتی خوشمزه دارد.
در اینجا هیچ کدام از گلهای مشهور برروی میز (در آن زمان دودخانه بود) هیچ موسیقی در آن وجود ندارد. کارکنان مودب هستند. به عبارت دیگر، هیچ چیز برای منحرف کردن شما از خوردن و خیلی خوب خوردن نیست.
البته، شما باید سفارش غذا اصلی بکنید: چهار استوانه بزرگ که گوشت را، با نان تست و یک سالاد جعفری پرتقال سرو میکند. این غذا معروف رستوران سنت جان است. همه چیز این مکان: سادگی و کیفیت غذایی گوشتی آن است.
من در اوایل بهار در آنجا غذا خوردم، یک لذت ناب بهار را در کنار غذایی اصلی، یک بشقاب مارچوبه و کره نمک دار بردم. یک بشقاب خرگوش پخته شده با لوبیا سفید و سپس یک پودینگ پرتقال خونی رنگ بخار شده با یک خامه ی غلیظ که مثل برش کره فوق العاده است.
مطمئن نیستم از مراحلی مختلف، غذا رضایت داشته ام. حتی وقتی صورتحساب را آوردند خوشحال تر شدم تجربه غذا خوردن در جاهای گران دنیا را داشتم اما رستوران سنت جان یک تخفیف خوب دارد.
این کاملاً عالی بود و هست.
