مسافران مسئول درباره مردم محلی که با آنها در ارتباط هستند، تا حدی آگاهی فرهنگی دارند و به دنبال کسب تجارب فرهنگی هستند که از لحاظ مالی به مردم محلی سود برساند.
مسافران مسئول اثراتشان بر اکوتوریسم منطقه را در نظر دارند، محل اقامت و وسایل حمل و نقل و فعالیت-هایشان را به دقت و به گونه ای انتخاب می کنند که به حفظ زیبایی ها و حیات وحش مقصد سفرشان کمک کنند.
بیایید صادق باشیم، زمانیکه در سفر بسر می بریم، کار آسانی نیست که زمانی را به تاثیراتی که بر آن منطقه می گذاریم، اختصاص دهیم.
اما سفر مسئولانه قابل اعتمادتر، همه جانبه تر است و اغلب ما را به ماجراجویی های هیجان انگیزتری سوق می دهد. این توجه بسیار زیاد به جزئیات سفر، باعث سفرهایی خاطره انگیزتر و ارزنده تر خواهد شد. در این مقاله به دلایل سفر مسئولانه خواهیم پرداخت (که به نظر ما بهترین نوع مسافرت برای تمام افراد حاضر در صنعت گردشگری است).
1. یادگیری فرهنگی سودمند مشترک
با جهانی تر شدن و آگاهتر شدن بیش از پیش مسافران، امید داریم تا در هنگام مسافرت، به چیزی فراتر از خودمان و آداب و رسوم خودمان دست یابیم. “تجربه کردن فرهنگی متفاوت” یکی از دلایل اصلی افراد برای سفرهای بین المللی است و تورهای یادگیری فرهنگی، بیشتر و بیشتر، محبوب می شوند.
اما سفر فرهنگی باید بیش از یک نمایش مبتنی بر گردشگری صرف باشد. نمایشهای تفریحی آداب و رسوم فرهنگی سنتی، تنها باعث پایین آوردن ارزش این تجربه ها برای هر دو طرف حاضر در نمایش می شود.
در عوض، باید به دنبال نمودهای اصلی و حقیقی فرهنگ باشیم، حتی اگر چنین نمودهایی نتوانند با نور و موسیقی های الکترونیک خودنمایی کنند. یکی از نمونه هایی که به ذهنمان آمد، “رقص چرخان درویش ها” در کشتی کروز کوچکی در مصر و تفاوتش با مراسم واقعی این رقص که بر بالای رستورانی در استانبول دیدم، بود.
همانطور که ما به چیزهایی که ما را خاص می کنند و هویت ما هستند، افتخار می کنیم، مردم کشورهای دیگر نیز چنین احساسی دارند. ما باید به این احساس احترام بگذاریم، یعنی باید به آنها فرصت به اشتراک گذاری نسخه قابل فهم خود و تاریخشان را بدهیم. بعلاوه، این کار باعث می شود تا درباره فرهنگ محلی سایر افراد نیز بیشتر یاد بگیریم.
2. ارتقای آگاهی فرهنگی
یادگیری فرهنگی سودمند مشترک عموما باعث تقویت آگاهی فرهنگی می شود. ما در طول تاریخ، عمدتا سایر فرهنگها را با کلیشه هایی منسوخ و ویژگیهایی که فرسنگها با خود واقعی مردم تفاوت دارند، شناخته ایم که تنها باعث ایجاد سوءتفاهم میان فرهنگها شده است، یعنی نوعی عدم شناخت و آگاهی که منجر به شکرآب شدن روابط شده است.
بهترین راه ساخت فهم فرهنگی، تبادل واقعی ایده ها در زمان حقیقی است. برای مثال، اگرچه بومیان آمریکا سنت های قبیله ای خود را گرامی می دارندو جشن می گیرند ولی این جنبه های زندگی آنها، به تنهایی نمی-تواند بیانگر خود واقعی و امروزی این افراد باشد. درست مانند شهروندان مدرن ایالات متحده که دیگر به سختی می توان پی برد، زمانی برده دار بودند (واشنگتن، هنکک، جفرسون، فرانکلین، و … که این کشور را بنا نهادند).
آگاهی فرهنگی متقابل چیزی بیشتر از بازخوانی تاریخ است.
گردشگری مسئولانه، گذشته، حال و آینده ی مردم و مکانهایشان را گرامی می دارد و مسافران مسئول می دانند که جهان به پیشرفت و تکامل خود ادامه می دهد ( و در کنار آن، جوامع نیز رو به تکامل می روند). با به اشتراک گذاشتن ایده ها (بجای نمایش دادن آنها)، می توانیم کاری کنیم تا یکدیگر را بهتر بفهمیم.
3. سفیران “دیگری” (دیگری که در تضاد با خودی معنا پیدا می کند: دیگری# خودی)
از آنجا که تبادلات بین فرهنگی یکی از ارکان اکوتوریسم است، مسافران مسئول باید بفهمند که ما سفیران “دیگری” هستیم.
فرقی ندارد به گواتمالا یا فیلیپین یا روندا سفر می کنید، ما اغلب به جاهایی سفر می کنیم که افراد محلی آنجا، نمی توانند مثل ما به سفر خارجی بروند. به عبارت دیگر، مسافرانی که به این کشورها سفر می کنند، برای افراد محلی آنجا نماینده و مفهوم افراد خارجی هستند.
اگر ما کدهای اخلاقی و رفتاری آنجا بی توجهی کنیم، بی ادبانه رفتار کنیم، و در هنگام ترک آنجا خرابکاری به جا بگذاریم، درک و دریافت مردم محلی از کلمه گردشگر، تحت تاثیر این رفتار ما قرار خواهد گرفت و خیلی زود دیگر نمی خواهند که گردشگر خارجی به آنجا برود و درگیری میان مسافران و مردم محلی، تاثیر بدی روی صنعت گردشگری هر دو طرف ماجرا خواهد گذاشت.
اینکه وارد یک جامعه کس دیگری شوید و موقعیت خودتان را به عنوان یک مهمان بفهمید، یعنی باید به آداب و رسوم سرزمین آنها احترام بگذارید (باید راهی طولانی را طی کنید تا بتوانید به عنوان یک مسافر خوب، خاطره ای مثبت از خود به جا بگذارید). اینکه در مقصدتان یک ساحل یا بار وجود دارد، بدین معنی نیست که زمان “از خود بیخود شدن گردشگران” رسیده است. 
4. از برنامه های داوطلبانه حمایت کنید یا در آنها شرکت کنید
همدلی با تبادل فرهنگی محترمانه به وجود می آید. نه تنها متوجه می شویم که فرهنگهای دیگر سه بعدی هستند، بلکه ارتباط شخصی بیشتری نیز با آنها پیدا خواهیم کرد که باعث میشود تا با صرف زمان و حمایت از آنها، این فرهنگها را گرامی بداریم.
سفر اخلاقی اغلب باعث می شود تا با کار در کنار سایر فرهنگها، دنیا را به جای بهتری تبدیل کنیم. اگرچه راههای واضح تری برای شرکت در برنامه های داوطلبانه وجود دارد ولی مهم است که بدانید که داوطلب شدن، تنها راه (یا لزوما بهترین راه) برای کمک کردن نیست.
زمانیکه به انتخاب هتل و خانه بومگردی، گردانندگان تور، و حتی انتخاب مقصد سفر می رسیم، نشان می دهیم که با فکر انتخاب کرده ایم یا نه.
ما می توانیم به گونه ای انتخاب کنیم که از شرکت ها و سازمانهایی حمایت کنیم که فقط برای سود و منفعت خودشان کار نمی کنند و به فکر منفعت افراد و جوامع محلی نیز هستند. در بسیاری از موارد، این برنامه های غیرانتفاعی بیشتر از اینکه به داوطلب نیاز داشته باشند به مشتری نیاز دارند.
زمانیکه به کمک این سازمانها مسافرت می کنید، به تور قهوه ای خواهید رفت که در همکاری با مزرعه دار و در جهت تجارت منصفانه خواهید رفت یا با توری به سفر خواهید رفت که از مدارس محلی حمایت می کنند. ما به ایجاد یک دنیای سفر آگاهانه کمک می کنیم که برای منافع مقصد سفرمان بهتر باشد. ما میدانیم که این روش سفر، روشی صادقانه است و واقعا برای تمامی طرفین ماجرا خوب است.
5. ارتباطات عمیق تر با جوامع محلی
در نهایت، با تمام این ارتباطات فرهنگی که رخ می دهد و حمایت های بی شائبه ای که انجام شده است، ما ارتباطات عمیق تری با جوامع محلی که میزبان ما هستند، برقرار می کنیم.
ما فقط شاهد نمایش های دروغین نیستیم و از مردم محلی نمی خواهیم تا بخاطر دلارهای گردشگران، مانند نسخه آرشیوی خودشان نقش بازی کنند. ما نمی خواهیم مغرورانه، فقط به دنبال بهترین سواحل، دریاچه ها و رودخانه های محلی باشیم.
گردشگری مسئولانه، تعاملات ما با افراد محلی را تقویت می کند. این نوع گردشگری ما را در ارتباط با مردمی قرار می دهد که ممکن بود در ساحل کنار هتل و اقامتگاهمان با آنها آشنا نشویم. این نوع سفر ما را در موقعیتی طبیعی قرار می دهد، شرایطی که دیگر به دقت برنامه ریزی و آراسته نشده است تا نسخه ای مصنوعی و بدون نقص از آن محل باشد. در عوض، می توانیم فراتر از جنبه ی استرلیزه شده ی سفر را ببینیم، زیرا سفر به بهشت روی زمین و جاذبه های پولی، یعنی سفر به جایی که برای سرگرمی گردشگران، نمایش های پرآب و تاب و مصنوعی از فرهنگ ارائه می دهند. دنیا ریزه کاری های بیشتر از این حرفها و نمایش ها دارد و دیدن این ریزه کاری ها (هر چقدر که سختی و پریشانی به همراه داشته باشد) یعنی توانسته اید فرهنگ آن محل را به درستی تجربه کنید.
در حالیکه مسافران در پشت پرده و به دور از دنیای واقعی مقصد سفرشان هستند، ما تصویری شفافتر از اینکه ما که هستیم به دست می آوریم: مردمانی که کوشش و تقلا می کنند، پیروز می شوند، می ترسند، و دلهره دارند. تمامی این کارها با ارتباط عمیق تر با سایر فرهنگهاست که ممکن می شود. زیرا چنین ارتباطاتی در جایی اتفاق می افتند که بهترین ویژگیهای خوب انسانی یافت می شود.
6. یافته هایی که از راههای غیرمعمول بدست می آیند
زمانیکه سفرهای ما عمدتا بر پایه اقامتگاههای فول امکانات و جاذبه های گردشگری فوق شلوغ، برنامه ریزی می-شوند، خود را از دیدن چیزهای کوچکی که یک محل را واقعا خاص می کنند، محروم کرده ایم.
ما دیدن کافه ای دنج را از دست می دهیم (کافه ای که به خاطر آدرس را اشتباهی رفتن، پیدا کرده ایم)، ما شانس ملاقات با افراد محلی مهربان که به ما کمک می کنند تا راهمان را پیدا کنیم، یا سورپرایز دیدن منظره-ای زیبا و غیرمنتظره را از دست می دهیم.
کاری که سفر مسئولانه می خواهد انجام دهد، بیرون آوردن ما از دسته و گروه هم عقیده خودمان و فرستادنمان به سوی غوغا و هیاهوست. اکثر افراد، گردشگری مسئولانه را به فعالیت های مبتنی بر طبیعت ارتباط می دهند، فعالیت هایی مانند کمپینگ در پارکهای ملی، پیاده روی در کوهستانهای باشکوه، یا سفر با قایق کانو در طول جنگلهای مانگرویی که سرشار از حیات وحش هستند.
ما از مسیرهای کمتر استفاده شده در جنگلهای زیبا استفاده می کنیم. ما به دنبال راهنمایان محلی می رویم که به روستاهای کوچک می روند و دوستان قدیمی شان را می بینند. زمانیکه ما از شلوغی و سروصدای کلانشهرهای دنیا بیرون می زنیم، می توانیم تمامی گوشه و کنارهای عجیب و غریب دنیا را کشف کنیم.
ولی این نوع سفر پایدار تنها محدود به طبیعت نیست. تورهای شهری همراه با راهنمای محلی به برخی از زیباترین محله ها و پارکهای عمومی شهر خواهند رفت.
ما در صورتیکه به حس کاملتری از هویت شهر برسیم و خود را در بوها، صداها و مزه های شهر غرق کنیم (به جای اینکه آنها را از پشت شیشه نظاره کنیم) می توانیم بدون ایجاد آلودگی محیطی، شهر را بگردیم.
