در سال 1972، پس از عدم توافق بر سر توسعه بین‌المللی، این ایرلاین به دو بخش سنگاپور ایرلاینز و مالزین ایرلاینز تقسیم شد. در این جداسازی ، سنگاپور ایرلاینز تمامی خطوط هوایی بین‌المللی و ناوگان بوئینگ را به خود اختصاص داد و مهمانداران دختر نمادین خود را خلق کرد.
پس از خریداری 5 فروند ایرباس 4موتوره پهن‌پیکر A340-500 در سال 2003، این ایرلاین 2 نمونه از طولانی‌ترین پروازهای بدون توقف در تاریخ سفرهای هوایی را راه‌اندازی کرد: سنگاپور-نیوآرک و سنگاپور-لس‌آنجلس. همچنین نخستین ایرباس A380 دوطبقه در سال 2007 نیز پس از چندین تأخیر در برنامه‌ها توسط این ایرلاین پرواز کرد. این هواپیمای A380 دارای سوئیت‌ها، کابین‌های اختصاصی با درهای کشویی و صندلی و تخت‌خواب مجزا هستند.
سنگاپور ایرلاینز در اکتبر 2016، ده هزارمین ایرباس(A350) را که به سان‌فرانسیسکو پرواز می‌کند را خریداری کرد. این ایرلاین 67 فروند دیگر از این ایرباس را سفارش داده تا در پروازهای به سمت آمستردام، دوسلدورف آلمان، کوآلالامپور، جاکارتا، هنگ‌کنگ و ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی از آنها استفاده کند.
دفتر مرکزی: سنگاپور
دفتر مرکزی این ایرلاین در فرودگاه چانگی که در مراسم اهدای جوایز بهترین فرودگاه‌های جهان در سال 2016 برای چهارمین سال رتبه نخست را به خود اختصاص داد قرار دارد. فرودگاه چانگی که به عنوان بهترین فرودگاه از نظر امکانات تفریحی نیز انتخاب شد، به دلیل «ویژگی‌های عالی و منحصربه‌فردی که بیشترین میزان رضایت مسافران را تضمین می‌کند» مورد تقدیر قرار گرفت. امکانات موجود در فرودگاه عبارتند از: استخر، باغ‌ها مختلف نظیر باغ پروانه‌ها، سالن سینما، سالن و زمین بازی، فروشگاه‌های شبانه‌روزی، استراحتگاه‌های رایگان و غیر رایگان، هتل، سالن‌های زیبایی و اسپا، مراکز تجاری، محل‌های استراحت برای خانواده‌ها، گالری هوانوردی و کلینیک سلامت.
