خانه >> طبیعت >> مالزی؛ گردش در یکی از قدیمی ترین جنگل های بارانی
مالزی؛ گردش در یکی از قدیمی ترین جنگل های بارانی

مالزی؛ گردش در یکی از قدیمی ترین جنگل های بارانی

قدیمی ترین جنگل های بارانی بلوم-تمنگور، مجموعه ای از منابع جنگلی در ایالت پراک مالزی است. قدمت این جنگل های بارانی حدودا بیش از 130 میلیون سال تخمین زده شده است و با این قدمت شاید این جنگل از جنگل های بارانی آمازون یا کنگو هم قدیمی تر باشند.

در صبحگاه منطقه گرمسیری، دریاچه تمنگور مالزی پهنای صیقل داده شده ای از رنگ سبز صیقلی است که با دیواره های متراکمی از جنگل های بارانی اطرافش ، عمق این سبزی بیشتر شده می شود. با عبور از میان آب با قایق های تندرو به گروهی از بومی ها بنام orang asli می رسیم که بر روی دکل های ساخته شده از بامبو در حال بازی در میان چوب خشک هایی هستند که همچون شبحی در سطح دریاچه سربرآورده اند. منظره ای بی نظیر، منظره ای باقی مانده ای از دنیای گمشده در طول مسیر چشم نوازی می کند؛ حرکت در میان این مسیر ما را به یاد چشم اندازهای هتل های سلمان شهر و هتل های رشت می اندازد. زیبایی این مسیر با گذر از بزرگراهی که پلی میان دریاچه ایجاد کرده است، صدچندان می شود. این حجم از آب (دریاچه) بخشی از بلوم-تمنگور یا همان مجموعه منابع جنگلی در ایالات پراک مالزی است که مساحتی بیش از چهار برابر اندازه کشور همسایه، سنگاپور را در بر می گیرد. دریاچه تمنگور قدمت کمتری دارد ولی باز هم نمی توان زیبایی طبیعی آن را نادیده گرفت. سدسازی بر روی رودخانه در دهه1970، این تپه ها را به جزایر کوچکی نظیر باندینگ تبدیل کرده است؛ این جزایر مسیر شروع خوبی برای اکتشاف در منطقه است.

در طول سفر در اقامتگاه جزیره ای باندینگ اقامت داشتیم؛ این اقامتگاه همراه با تور یک روزه ای در مسیری سرسبز و جدید در بلوم –تمنگور در جنگل بوده است. ثبت گزارش سفر از پارک ایالتی بلوم رویال از سال 2007 ممنوع شده است. این پارک واقع در نزدیکی مرز تایلند، مشابه جنگل های بورنئو است؛ همچنین اگر بخواهید بجای گردش در بخش های پرگردشگر مالزی به قسمتی بکرتر تغییر جهت دهید این پارک گزینه خوبی است.
حدودا 1000 بومی جاهایی و حیوانات در معرض انقراض نظیر ببرهای مالایی نیز در این پارک زندگی می کنند. شمار این ببرها در کل کشور بین 250 تا 340 قلاده است و در حال حاضر تمامی تلاشهای گروه محیط زیستWWF مالزی بر روی حفاظت از آنها متمرکز شده است.

برای ورود به پارک به مجوز و راهنمای قانونی نیاز دارید و تنها مسیر رسیدن به آنجا عبور از آبراههای شمالی دریاچه است.

گردش در روستاهای بومی جاهایی
از اسکله خصوصی تفرجگاه تا دهانه سونگای پراک حدود 30 دقیقه با قایق طول می کشد؛ در طول مسیر از کل پارک ایالتی رویال بلوم عبور کرده و رودخانه های کوچک تر پشت سر گذاشته می شوند. اولین توقف در سونگای گادونگ برای تماشای گل های زنبق بدبو صورت گرفت؛ این گل به گفته برخی بزرگترین شکوفه جهان را دارد و می تواند تا پهنای یک متر رشد کند؛ این گل بوی بدی شبیه به بوی گوشت فاسد از خود تولید می کند ولی عکسبرداری از شکوفه آن فرصتی است که برای هر کسی پیش نمی آید.

راهنمای ما ” آقای هافیزل هارون” در مورد این گل توضیح داد” 9 ماه طول می کشد که گل به رشد کامل برسد و شکوفه آن تنها 5 تا 7 روز عمر می کند.” در طول توقف خود تنها توانستیم یک غنچه نارنجی رنگ رو به پایین به اندازه یک توپ والیبال را در میان بقای دیگر زنبق ها ببینیم. پس از شروع مجدد حرکت، به روستاهای جاهایی ها در اطراف سونگای کجار رسیدیم؛ در این روستا هشت خانواده در کلبه های کاه پوشی شده زندگی می کردند و از نیروی ژنراتور برای تماشای تلویزیون و استفاده از دیگر امکانات مدرن امروزی بهره می بردند.
Rafflesia

هافیزول به میله ی بلندی در یک قایق در امتداد رودخانه اشاره کرد و ادامه داد” این میله در واقع نقش لوله کشی را برعهده دارد ولی برخلاف لوله کشی های سنتی، جنس آن از فلز است تا از بامبوها محافظت شود.” جاهایی ها از این میله برای شکار حیوانات کوچک نظیر پرنده ها و سنجاب ها استفاده می کنند.

رییس 45 ساله قبیله، کرجی رنجک به ما اجازه می دهد وارد روستا شده و برای گفتگو به کلبه او برویم؛ زنان و بچه ها در اطرفمان ما جمع شده بودند و گهگاه صدای پچ پچشان به گوش می رسید؛ میمونها هم در بالای درخت مشغول بازی و سر و صدا بودند.
rainforest

او در مورد لذت زندگی در این روستا با ما سخن گفت. او شنیدن صدای گوزنها و برخی چالش های زندگی در اینجا را دوست داشت و با لذت برایمان از آنها حرف می زد. وی ادامه داد:” مقدار ماهی ها بدلیل رواج ماهیگیری تفریحی در منطقه کم شده است و گاهی هم فیل ها مزرعه غلات را خراب می کنند.” کرجی مردی خوش مشرب و پرحرف بود اما گردشگران باید بیاد داشته باشند که جاهایی ها در مورد تاثیرات منفی حفاظت از حیات وحش و گردشگری بر زندگیشان بسیار ناراحت هستند.

مرمان بومی یادگاری ها و هدایایی را از گردشگران قبول می کنند ( راهنمای تورها به این کار ترغیب می کنند) و حتی برخی از آنها هم برای تجهیز و تهیه پناهگاهها برای تورها استخدام شده اند . اما به اعتقاد برخی باید از مردمان بومی بیشتری استفاده کرد تا مشارکت آنها در صنعت اکوتوریسم بیشتر شود.

خطرهای پنهان، حیوانات در حال انقراض
جاهایی ها در میان 10 گونه معروف از نوک شاخ ها و پستانداران در خطر انقراضی نظیر فیل آسیایی، کرگدن سوماترایی، گاو وحشی مالایی، ببر مالایی و خوکهای خرطوم دار مالایی زندگی می کنند . احتمال دیدن حیوانات بزرگ کم است ولی ممکن است بتوانید حیوانات کوچک را در نزدیکی سنگ نمک ها ببینید؛ گرازهای وحشی، گوزنهای سامبار، پنگولین ها اغلب برای لیس زدن سنگ نمک ها به این قسمت میایند زیرا این سنگ نمکها مواد مغذی بدنشان را فراهم می کند.
هافیزول ما را به پیاده روی کوتاهی در جنگل در میان تنه های ستون مانند و تاکهای حلقه مانند و کج غول پیکر هدایت می کند و به ما نشان می دهند چطور زندگی گیاهی خود را با شرایط مختلف وفق می دهند.
یکی از پرمنفعت ترین گیاهان، درخت تولید کننده چوبهای آگار است که بومی ها آن را gaharu نامیده اند. از روغن این درخت در تهیه عطر، داروهای صنعتی و سنتی استفاده می شود و سود سالانه این تجارت بالغ بر چیزی حدود 6.4 بیلیارد دلار است.

در آخرین توقف خود به خلیج ساحلی دامنه کوه می رسیم. در این خلیج درختان همچون برج های بلند در حالی که به یکدیگر تعظیم می کنند در بالای سرمان قدعلم کرده اند و قلعه سبز خیالی را بوجود آورده اند.
rainforest

راه خود را به سمت آبشار سونگای رآک ادامه می دهیم تا کمی از شر این گرما خلاص شویم. اقامتگاه جنگلی های بارانی بلوم گردش های کوتاهی را نیز تدارک دیده است برای مثال گردش شبانه 40 دقیقه ای در اطراف کمپ در جزیره باندینگ. صدای جیرجیرکهای دشتی و ملخ ها تبدیل به سکوت می شود و چشمهای عقاب مانند هافیزول با ما کمک می کند مسیر خود را در تاریک شب پیدا کنیم.
در طول مسیر با گرازهای وحشی بدنبال غذا و حیوانات کوچک و سمی نظیر عنکبوتها، عقربها و هزارپاهای زیادی برخوردکردیم. همچنین توانستیم مورچه های غول پیکر انداز شصت دست، را از نزدیک ببینیم. حتی گیاهان این پارک هم خطرناک هستند. هافیزول هشدار می داد” با بامبوها دست نزنید باعث خارش می شود؛ به انگورهای تزیینی نخورید، تیغ های آن ممکن است بدنتان را خراش دهد.” در طول مسیر از کنار برج دیدبانی متعلق به دهه 1950 نیز عبور کردیم. ارتش مالزی از این برج در جنگ علیه کمونیست ها استفاده می کرد . کمونیستها در آن سالها در این منطقه حضور داشتند ولی زمانیکه سدهای برق آبی، جنگل بلوم-تمنگور را به زیر آب بردند کمونیست ها از این منطقه خارج شدند.

در پایان مسیر پیاده روی به سواحل شیب دار دریاچه تمنگور در زیر بزرگراه شرقی- غربی می رسیم که بلوم تمنگو را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می کند. پذیرش تفرجگاه با ما گفت اگر شب هنگام در امتدا این بزرگراه قدم بزنیم، می توانیم فیل های در حال عبور از جاده را ببینیم، البته اگر خوش شانس باشیم.

برنامه ریزی برای سفر
جزیره باندینگ در 400 کیلومتری کوآلالامپور، پایتخت مالزی قرار دارد و تنها می توانید با اتومبیل به آنجا بروید. برای استراحت در میان راه، می توانید در شهر ایپو توقف کنید، این شهر برای گردشگران علاقه مند به فرهنگ و آشپزی بسیار جذاب است.

هزینه ها در بلوم-تمنگور در مقایسه با دیگر مقصدهای گردشگری در مالزی بسیار بالاست. بیشتر مردم برای راحتی خود بسته های اقامتی را رزرو می کنند که که معمولا شامل غذا و تور است. تفرجگاه جنگل های بارانی بلوم، ویلاها و اتاقهای لوکس با نمایی از دریاچه تمنگور را در کنار اتاقهای ارزانتر در بلوک قدیمی تر مهیا ساخته است. در این تفرجگاه تلویزیون وجود ندارد ولی می توانید به راحتی به دیگر تسهیلات از جمله وای فای دسترسی پیدا کنید.
rainforest

برای تجربه ای عاری از خیال، تفرجگاه بلوم اکو واقع در جزیره ای دیگر در جنوب باندینگ، کلبه های ییلاقی چوبی و خوابگاههای بدون سیستم تهویه هوا را مهیا ساخته است. این مجموعه تنها از ساعت 6:30 عصر تا 8 صبح برق دارد. اگر در طول اقامتتان مسافر دیگری نباشد باید کمی شارژ بیشتر پرداخت کنید. اگر بصورت گروهی سفر می کنید هر دو تفرجگاه می تواند قایق های اتاقی را برایتان مهیا کنند.
بیشتر تورهای رویال بلوم، برنامه سفر استاندارد مذکور را دنبال می کنند. البته چند مورد دیگر از تماشای زنبق های بدبو، روستاهای بومی، سنگ نمک ها و آبشارهای مختلف در میان تورهای مختلف گنجانده شده است. این تورها شما را تنها به حاشیه پارک می برند، اما اگر بخواهید تجربه ای شجاعانه تر داشته باشید تور بلوم ادونچر کمپ به شما پیشنهاد می شود. همچنین تورهای ماهیگیری، تماشای پرندگان و گردش در خارج از رویال بلوم در منابع جنگلی تمنگور هم تدارک دیده شده اند که نیاز به جواز ندارند.

کوالالامپور، پایتخت غذای آسیا را بشناسید
ادامه مطلب

امتیاز دهید (چپ بیشترین)

این مطلب چقدر برای شما مفید بود؟

برچسب ها :

اشتراک گذاری

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
[search_hotel]
  • محبوب ترین ها
  • آخرین مقالات
  • منتخب سردبیر