روستای قارنه اصفهان

هر زمان از شهر یا استان اصفهان صحبت می شود، بی گمان تصویری از زیبایی، فرهنگ و تاریخ به یادمان می آید؛ استانی با قدمت بالا و تمدن طولانی که از دیرباز تاكنون كه در دل كشور ایران قرار گرفته است. برخی استان ها از جمله استان كم نظیر اصفهان، در هر فصلی پذیرای گردشگران و دوستداران خود هستند. شهرستان های استان اصفهان نیز همانند شهر اصفهان از هنر و تاریخ بی بهره نمانده اند و در برخی مناطق از شهر تاریخی اصفهان نیز پیشی گرفته اند. این استان از نظر تاریخ و بناهای باستانی زبانزد عالم بوده است، تا جایی كه سال ها پایتخت فرهنگ و هنر جهان اسلام بود. از نظر صنعت هتلداری و گردشگری نیز مهد بهترین هتل های ایران و زیباترین اقامتگاه های مدرن و سنتی می باشد. كافی است فقط یكبار با رزرو هتل های اصفهان و سفر به این استان خاطراتی به یاد ماندنی را در ذهن خود ثبت و ضبط كنید. در مطلب پیش رو شما را با یكی دیگر از زیبایی های استان یاد شده یعنی روستای قارنه اصفهان آشنا می كنیم.

اگر از تاریخ این روستا سخن به میان بیاوریم، باید از هزاران سال پیش صحبت کرد؛ چراکه به هر سمت از این روستا نگاه كنیم نشانه ای از قدمت دیده می شود. بیش از ده هزار سال قبل در فلات ایران كنونی دریایی وجود داشت كه با خشک شدن آن منطقه ای سرسبز و جنگل هایی زیبا در روستای “قارنه” كنونی به وجود آمد؛ لازم به ذکر است به دلیل خشکسالی در سال های اخیر این جنگل ها روبه خشكی رفته اند. در اغلب شنیده ها آمده كه این روستا به دست پسر “كاوه آهنگر” به نام “قارن” ساخته شده است؛ البته با قدمت بالایی كه این منطقه دارد این موضوع دور از واقعیت نخواهد بود. از طرفی آثاری که در اطراف غار های این منطقه مانند ابزار مفرغی یافت شده، نشاندهنده تاریخ این سرزمین از زمان غارنشینی است. گورستان ها و آتشكده های كوه های اطراف نیز نشان دهنده قدمتی بین 3000 تا 7000 سال می باشند.

همانطور كه در همه مناطق كشور، خشكسالی در سال های اخیر خود را نشان داده است، در این روستای باستانی نیز به دلیل برداشت آب به صورت غیر صحیح در سال های گذشته، خشكی و كم آبی به چشم می خورد. با این حال عده كمی از روستاییان كه در این روستا سكونت دارند به كشاورزی مشغول هستند. آب انباری زیبا كه شبیه به یک بركه است در دل روستای قارنه قرار دارد. آب انباری بزرگ كه روزگاری دریایی از آب شرب بوده و آب آن از قنات ها و سیلاب های فصلی تامین می شده است؛ اما پس از خشكسالی های پیاپی، بی آبی گریبان این آب انبار را نیز گرفته است.

شاید بتوان در كنار قدمت نزدیک به 7000 ساله این روستا، مهمترین ویژگی آن را بناهای قدیمی، از جنس خشت و گل دانست. تمام روستا از همان سال های اولیه پیدایش، تا هم اكنون مملو از خانه هایی از جنس خشک و گل بوده است. از دیگر ویژگی های این روستا می توان به كوچه ها و خیابان های باریک و سنگ فرش شده اشاره نمود. استفاده از خشت، گل و سنگ كه از عناصر طبیعی هستند، حس زندگی و زیبایی خاصی را به روستای قارنه می دهد. در این روستا خانه هایی به سبک های مختلف به چشم می خورد كه می توان به خانه های رعیت نشین، خان نشین، اربابی و دیگر بناهای آن اشاره كرد.

خانه های اربابی این روستا كه از زیباترین و چشم نواز ترین بناها در زمان خود بوده اند، نشان دهنده وجود روستایی خان نشین و اربابی است. خانه اربابی با معماری خاص و نقش و نگارهای دیواره ها و سقف ها، هنر اصیل ایرانی را به رخ جهانیان می كشد. همچنین گچ بری ها، آئینه كاری ها و كاشی كاری های هنرمندانه و هفت رنگ این بناها چشم نواز دیده هر گردشگری به ویژه دوست داران تاریخ و باستان شناسان است. خانه های اربابی در معماری خود، قسمتی را به فضای سبز و قسمتی را به فواره ها و حوض ها تخصیص داده اند. همه این زیبایی ها بازمانده خانه هایی بزرگ و زیبا در زمان خود بوده اند.

در كنار خانه های اربابی و رعیتی خانه های “خان نشین” از معماری متفاوتی بهره برده اند. ساختمان هایی بلند تر از دیگر خانه ها که در مركز روستا و در كنار مسجد و حسینیه بنا شده و توسط برج و باروهایی احاطه شده اند؛ شاید دلیل آن جلوگیری از هجوم راهزنان به این خانه ها بوده است. آب انبار در نزدیكی این خانه ها داشته و ازجمله قسمت های مختلف آن می توان گوشواره، مطبخ، اتاق مهمان، طویله و غیره را نام برد.

از مهم ترین بناهای روستای قارنه می توان به خانه اربابی مربوط به خاندان “فرخانی” كه از زمان صفویه، زندیه و قاجاریه به جای مانده است اشاره كرد. خانه ای قدیمی و مخروبه كه خوشبختانه بعضی قسمت های آن همچنان پابرجا می باشد و نشان از زندگی در سال های دور دارد. قسمت های زیبایی از قبیل حیاط باغ انگوری، شاه نشین، حیاط باغ اناری، پنج دری، مطبخ، بارو و برج، ورودیه، هشتی و سابات، حوض سنگی و برخی دیگر از قسمت ها همچنان باعظمت پا برجا هستند.

پارك ملی كلاه قاضی در جنوب شرقی استان اصفهان و در نزدیكی روستای قارنه واقع شده است. این پارک ملی در زمان صفویه و قاجاریه شكارگاه سلطنتی بوده و برای شكار كردن خاندان پادشاهی مورد استفاده قرار می گرفته است. منطقه یاد شده كه نزدیک به 50000 هكتار است از دیگر مناطق دیدنی در نزدیكی روستای قارنه محسوب می شود. تنوع گیاهی و گونه های جانوری بسیاری در این پارک ملی دیده می شود. پلنگ كلاه قاضی و آهوی ایرانی از بیشترین و كم یاب ترین گونه های موجود در این پارک ملی هستند.