معرفی پارک ملی بمو همراه با جاذبه های بی نظیر آن
پارک ملی بمو که از لحاظ شمار حیوانات و نیز تنوع حیات وحش، پس از پارک های ملی گلستان و ارومیه در مقام سوم قرار دارد، در بخش زرقان شهرستان شیراز و حدود 27کیلومتری این شهر واقع شده است. این پارک که حدود چهل و هشت هزار هکتار مساحت دارد، حدود چهل سال مورد حفاظت واقع شده است و یکی از مناطق چهار گانه ی طبیعیِ استان فارس به شمار می آید. در زیستگاه طبیعی بمو، گونه های مختلفی نظیر پلنگ ایرانی، آهو، قوچ، بز، میش، پازن و نیز پرندگانی چون عقاب طلایی زندگی می نمایند. از دیگر گونه های موجود در این پارک می توان به کفتار، گربه ی جنگلی، جغد کوچک، شاه بوف و گربه ی وحشی اشاره نمود.
از جاهای دیدنی شیراز که بسیار مورد توجه ی گردشگران می باشد، می توان به مناظر منحصر به فرد کوهستانی آن، دره های عمیق، صخره ها و پرتگاه ها اشاره نمود، که به واسطه ی توپوگرافی منطقه ایجاد شده است. به طوری که آن را تحت عنوان یک ژئو پارک معرفی می نماید. گفتنی است که در پارک ملی بمو حدود 350 گونه از گونه های گیاهی موجود است که در 58 تیره ی گیاهی جای دارند. اهمیت بسزای حدود 51 گونه از گیاهان انحصاری در پارک ملی بمو نشانگر غنی بودن ذخایر توارثی موجود در آن می باشد. و از حیث حفظ ذخایر ژنتیکی جایگاه حائز اهمیتی را اشغال نموده است.
همچنین قابل ذکر است که این پارک، نام خود را از کوهی به همین نام اقتباس نموده است. کوه بمو را به نوعی می توان ادامه ی ارتفاعات سلسله جبال زاگرس معرفی نمود. در واقع منطقه ای کوهستانی و تپه ماهوری است که از شهر شیراز کاملا آشکار است، و در آن سه رشته کوه از شرق به غرب امتداد می یابد. رشته کوه بمو از جهت مشرق به ارتفاعات خرمن کوه و از جهت جنوب به دریاچه ی بختگان منتهی می گردد. همچنین این رشته کوه، دشت شیراز را از دشت مرو دشت جدا می نماید.
مناسب ترین زمان بازدید از این پارک ملی، فصول گرم سال یعنی فصل های بهار و تابستان می باشد. چرا که در این فصول پارک ملی بمو دارای آب و هوایی بهاری و سر سبزی خاص استان فارس می باشد. و از این حیث در این فصل ها، پارک ملی بمو میزبان سیل عظیمی از گردشگران و دوست داران طبیعت می باشد.