اندکی در خصوص لیوس
روستای لیوس، روستایی در حدود 70 کیلومتری شمال دزفول است. این روستای جنوبی کشور در بخش سردشت و در دامنه زیبای کوه لنگر واقع شده است. بر اساس سرشماری سال 1385، 41 خانوار در آن زندگی می کردند ولی در حال حاضر بسیاری از ساکنان روستا به منظور اشتغال به شهرها مهاجرت کرده اند. مسیر دسترسی به روستا از شهر دزفول، کوهستانی است.
نام لیوس برگرفته از بخشی از نام یک سردار رومی است. در کنار آن نیز روستایی به نام روستای سزار وجود دارد.
دسترسی به روستای لیوس
برای دسترسی به لیوس باید از شمال شهرستان دزفول وارد مسیر شهیون شوید. از تعدادی روستا عبور می کنید. بعد از روستاهای صالح آباد، روستای لیوس قرار گرفته است. کل مسیر جاده به روستای لیوس آسفالت است ولی چون جاده ای کوهستانی است، در هنگام بارندگی ممکن است رانندگی در آن اندکی خطرناک باشد.
جاذبه های گردشگری لیوس
وجود باقیمانده های یک آسیاب بادی متعلق به دوران ساسانی قدمت این روستا را نشان می دهد. برخی خانه ها ممکن است طول عمری 700 ساله داشته باشند. بر سر در تعدادی از ساختمان ها، مانند خانه حیدر عباسی کتیبه ای قرار دارد که گواهی بر تاریخی بودن این روستا است.
زندگی در این روستای قدیمی به زیبایی در جریان است. آداب و رسوم و گویش مردمان این روستا به سان گذشته است و مراسم در اینجا به همان شیوه سنتی انجام می شود. عزاداری در ایام محرم و صفر، جشن های عروسی محلی، جشن به دنیا آمدن اولین فرزند یک خانواده، جشن سنتی باران و همچنین جشن شروع کشت و کار از جشن ها و مراسم زیبای سنتی این روستا هستند.
گشت و گذار در این روستا و استشمام هوای کوهستانی و خوش آن، انرژی زیادی به شما می بخشد. طبیعت این روستا از برکت وجود رودخانه ها و آبشارهای جاری در آن بسیار سرسبز و زیباست.
باغ های انار، انجیر، بادام کوهی را در اطراف این روستا به فراوانی مشاهده می کنید. حیواناتی مانند قرقاول، میش، بزکوهی، آهو و … در طبیعت اطراف این روستا سکونت دارند.
روستای لیوس یک روستای کوچک با معماری زیباست که هر یک از بخش های بناهای آن به بهترین شکل استفاده می شوند. به عنوان مثال از ستون های سنگی ساختمان ها برای انبار کردن گندم استفاده می شود. از مصالح به نحوی استفاده می شد که دمای مورد نیاز برای نگهداری مواد تأمین شود.
خانه ها از سنگ ساخته شده اند. حتی ابزار ساخت خانه ها نیز سنگی است مانند برنجکوب، بردر، بگلو. جالب است که حتی آبخوری مرغ ها نیز از سنگ ساخته شده است. این سنگ ها از جنس آهک هستند و متعلق به کوه لنگر می باشند که با ملات گچ بهم متصل شده اند.
جاذبه اصلی این روستا همین خانه های سنگی هستند که در کنار طبیعت بکر روستا و در میان انبوه باغ های میوه قرار گرفته اند.
کوچه های روستا تماماً سنگی هستند و مردمان اینجا بسیار مهمانوازند. شغل برخی از آنها سبد بافی و لچک بافی، قالی بافی و چوقا بافی است. بهترین چوقا در ایل بختیاری متعلق به چوقای لیوس است که هنوز قدمت آن مشخص نشده است. زنان و دختران این روستا حصیر و سیاه چادر نیز می بافند و به دلیل وفور باغ های انار در این روستا، ترشی انار نیز یکی از سوغاتی های اینجاست که توصیه می شود اگر به این روستا سفر کردید، حتماً آن را تهیه کنید.
کوه های اطراف روستا محل بسیار مناسبی برای کوهنوردی و حتی صخره نوری هستند. تورهای طبیعت گردی مناسبی می توان برای این روستا ترتیب داد.
آرامگاه سید ولی الدین یکی از بناهای تاریخی این روستا است که جنبه مذهبی نیز دارد.
دهل و سرنا از سازهایی هستند که در این روستا در هنگام مراسم و اجرای موسیقی استفاده می شوند. موسیقی رایج در این روستا، موسیقی بختیاری است.
این روستا از نظر امکانات گردشگری در سطح پایینی قرار دارد. جاده دسترسی به آن آسفالت و ماشین رو است ولی تابلوی راهنمایی در طول مسیر، برای دسترسی به این روستا وجود ندارد و اقامتگاهی نیزی برای گردشگران به جز خانه های اهالی روستا احداث نشده است.
روستای لیوس به عنوان یکی از روستاهای نمونه گردشگری در خوزستان در نظر گرفته شده است ولی متأسفانه اقدام خاصی برای توسعه گردشگری در روستا صورت نگرفته است.
بهترین گزینه برای اسکان در سفر به روستای لیوس، انتخاب یکی از هتل های دزفول است. هتل روناش دزفول در جاده ساحلی شمالی این شهر قرار گرفته است و دسترسی آن به جاذبه های گردشگری شهر دزفول نیز آسان است. می توانید در این هتل اقامت کنید و یک سفر نیم روزه به روستای سنگی و زیبای لیوس نیز داشته باشید.