در تمام نقاط دنیا پایتخت هر کشور حرف اول را زده و بیشتر از همه ی شهرهای آن سرزمین مورد توجه بوده است. هرچند که کشور ایران در طول سال های متمادی پایتخت های زیادی عوض کرده اما در این یک قرنی که تهران بزرگ به عنوان پایتخت انتخاب شده است اتفاقات و آثار مهم تاریخی را به خود دیده و در دل خود جای داده است. یکی از آثار تاریخی مهم این استان، خیابان بسیار طولانی “ولیعصر” می باشد که در این مقاله به صورت جامع به آن پرداخته خواهد شد. اگر شما خواننده گرامی قصد سفر به تهران و دیدن خیابان ولیعصر را در سر دارید، پس در ابتدا از طریق سایت ” ایران هتل آنلاین” هتل خود را رزرو نمایید و سفر هوشمندانه ای را آغاز کنید. از بهترین هتل های تهران با امکانات درجه یک، هتل اسپیناس پالاس تهران و هتل استقلال تهران می باشد .
تاریخچه کلی خیابان ولیعصر: این خیابان طولانی که با وسعت 17,9 کیلومتر لقب طولانی ترین خیابان خاورمیانه را یدک می کشد در ابتدا با نام خیابان ” پهلوی” در سال 1300احداث شد. نکته قابل توجه در رابطه با این جاده این است که از میدان “راه آهن”، جنوب تهران آغاز و به منطقه “شمیرانات” در شمال تهران ختم می شود. خیابان ولیعصر با فرمان رضاشاه احداث شد و طولی نکشید که تبدیل به مهم ترین و پررفت و آمد ترین نقطه تهران شد. خیابانی که از ابتدا تا کنون به نام های متفاوتی معروف گشته است. بعد از انقلاب از نام ” جاده مخصوص پهلوی” به نام ” خیابان مصدق” تغییر نام یافت و بعد از دو سال به نام ” ولیعصر” تغییر یافت. علاوه بر طولانی بودن خیابان، درختان انبوه چنار که تعدادشان به 60 هزار اصله درخت می رسد نیز بر شهرت این منطقه قدیمی افزوده است. درختان چنار که عمرشان به صد سال می رسد، خیابان ولیعصر را در آغوش گرفته اند و این منطقه را تبدیل به یک منظره زیبا و چشم نواز کرده اند.
خیابان ولیعصر در تهران قدیم: طولی نکشید که درختان در دوطرف خیابان، قد برافراشتند و جوی های آب جاری شدند. در سال1307 ابتدا به دست ” بلدیه تهران” سنگ فرش شد، و اندکی بعد ” مجلس شورای ملی” دستور به گسترش آن را داد و عملیات قیرریزی در خیابان آغاز شد ودر سال 1311 بعد از خیابان های مهمی مثل: لاله زار این شاهراه هم به جمع خیابان های آسفالت شده تهران ملحق و کم کم ساخت این اثرتاریخی تکمیل شد. نکته اساسی در آن زمان این بود که این تعداد فراوان درخت، برای بقا نیاز به آبیاری منظم داشتند و همین مسئله باعث حفر سه حلقه چاه در سه راه زعفرانیه شد، و اینگونه درختان چناری که در فاصله دومتری از هم قرار داشتن، همچنین بوته های گل سرخ رشد کردند و جلوه بی نظیری به طولانی ترین خیابان خاورمیانه دادند. اما این جاده طولانی تا بیست سال بعد از احداث یعنی سال 1320 فقط محلی برای عبور و مرور وزیران و درباریان به شمار می رفت.
در تهران قدیم، شمیرانات به عنوان منطقه ای ییلاقی به شمار می رفته و این خیابان هم نقش یک جاده را ایفا می کرده است. بعد از عمومی شدن خیابان ولیعصر کم کم مغازه ها و مراکز گوناگونی در مجاورتش شکل گرفت، مراکزی مثل: بوت کلاب یا باشگاه قایقرانی، و در قسمت چپ خیابان هم آب نمایی زیبا و با شکوه شکل گرفت اما این پایان ماجرا برای خیابان ولیعصر نبود و در سال 1332 تا 1335 این شاهراه اساسی از حالت جاده بیرون امد و کم کم شکل امروزی را به خود گرفت و باعث تبدیل شدن چهارراه ونک به میدان نیز گشت. در همین سالها بود که تاسیسات تلوزیون ایران نیز در سمت چپ خیابان بنا شد وساخت فروشگاها، رستورانها، ویلاها و کافه های متعددی باعث رونق بیش از پیش خیابان ولیعصر گشت. از جمله کافه های معروف و فرنگی که اطراف خیابان ولیعصر ساخته شده اند می توان به: کافه چاتالوگاه، باربیکیو و کازبا اشاره کرد، همچنین این خیابان باعث رونق گرفتن فرهنگ و هنر نیز شد و سینماهای بی شماری از جمله : سینما اسپایسر و آتلانتیک در این خیابان بنا شدند.
خیابان ولیعصر در پاییز: فصل پاییز همیشه تصویری زیبا را به نمایش گذاشته است و چنارهای باصلابت این منطقه نیز در پاییز تصویری ورای تصور را به این منطقه بخشیده است. ریختن برگ های پاییزی در سطح خیابان منظره را تبدیل به زیباترین نقاشی پاییزی کرده و همین زیبایی بی حد و حصر می باشد که همگان را در سراسر دنیا به واکنش واداشته است به طوری که ” پیتر دلاواله” جهانگرد ایتالیایی در کتاب خود نوشته است: «اگر استانبول شهر سروهاست، تهران را باید شهر چنارها خواند.»
مشکلاتی که امروزه گریبان گیر خیابان ولیعصر شده است: با گذشت زمان از میزان توجه به این خیابان قدیمی کاسته شد و همین موضوع باعث بروز مشکلاتی از قبیل نابودی درختان چنار خیابان که به نوعی شناسنامه این منطقه به شمار می رفت، شد. همچنین احداث بناهای غول پیکر در اطرف خیابان باعث از بین رفتن نما وبافت قدیمی این منطقه شده است و دیگر خبری از آن آب و هوای پاک در این منطقه نمی باشد و اگر به این خیابان قدیمی رسیدگی نشود طولی نخواهد کشید که یکی دیگر از هویت های ملی این مرز و بوم نابود خواهد شد.
اماکن مهم خیابان ولیعصر: این خیابان منطقه ای بسیار مهم می باشد و مراکز و اماکن بسیاری را در خود جای داده است که می توان به : صداسیما، پارک ملت، بیمارستان خاتم الانبیا، بیمارستان ولیعصر، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، برج اسکان، بیمارستان دی، سینما استقلال، سینما قدس، پارک ساعی، سینما آفریقا، بیمارستان مهرگان، دانشگاه صنعتی امیر کبیر، دانشگاه هنر، پارک دانشجو، تئاتر شهر، کاخ مرمر، مهدیه تهران و دانشکده پرستاری علوم پزشکی شهید بهشتی اشاره کرد.
ورودی های خیابان ولیعصر: همانطور که اشاره شد خیابان ولیعصر بسیار طولانی و از جنوب تا شمال تهران گسترده شده است که نقش و کارکرد مهم این خیابان طویل در نقشه تهران به وضوح دیده می شود و از مناطق 1، 3، 6 و 11 عبور می کند. همچنین میدان ونک، ولیعصر ومنیریه در مسیر خیابان ولیعصر قرار گرفته اند و بزرگراه های متعددی به این شاهراه مرتبط می شوند که همه اینها به خوبی میزان اهمیت خیابان ولیعصر را نشان می دهد.
آدرس خیابان ولیعصر: تهران چهارراه ولیعصر، تقاطع خیابان انقلاب. شما می توانید برای رسیدن به این منطقه پررفت و امد از وسایل نقلیه عمومی مانند: مترو واتوبوس استفاده نمایید. اگر با مترو قصد امدن به خیابان ولیعصر را دارید باید در خط 4 مترو سوار و در ایستگاه تئاتر شهر پیاده شوید. همچنین می توانید با انتخاب اتوبوس از ایستگاه چهاراه ولیعصر و خط 4، قدم به این قسمت از بافت تاریخی تهران بگذارید.
کلام آخر: تمام این آثار قدیمی وکهن به عنوان هویت وشناسنامه تک تک مردم ایران به شمار می رود که باید از آن پاسداری شود.
