سفر به جزیره ایستر بسیار هیجان انگیز است اما اگر به دنبال مقاصد گردشگری جالب و جذاب در ایران باشید می توانید به یکی از شهرهای آن سفر کنید. بدین منظور تهران پایتخت ایران گزینه مناسبی است. برای رزرو هتل در تهران وارد سایت ایران هتل آنلاین شوید و بعد از مشاهده هتل های تهران و رزرو آنلاین یکی از آنها با خیال راحت به سمت تهران حرکت کنید.
معرفی کلی
در سفر به جزیره ایستر اقیانوس ارام می توانید علاوه بر لذت از طبیعت، مجسمه های غول پیکری را ببینید که بسیار رمزآلودند. این مجسمه ها که با نام موآی شناخته می شوند بسیار بلندقامت و سنگین وزن اند به طوری که ارتفاع برخی از انها به 10 متر هم و وزنشان به چند صد تُن می رسد. دانشمندان تاکنون نتوانسته اند راز وجود این غول های سنگی را کشف کنند و همواره به دنبال آن هستند. 
جزیره ایستر (Easter Island) جزیره ای کوچک و دورافتاده در میان اقیانوس ارام متعلق به کشور شیلی واقع در آمریکای جنوبی است. این جزیره زیبا با طبیعت دل انگیزی که دارد و رازهایی که سختی حفظ آنها را به دوش می کشد امروزه جزء یکی از مقاصد گردشگری شیلی می باشد.
جزیره ایستر با مساحتی حدود 163کیلومتر مربع حدود 4000 نفر جمعیت دارد که همگی آماده پذیرایی از گردشگران هستند. این جزیره دارای شهرکی به نام هانگا روآ است که به جرات می توان گفت همه اهالی ایستر در آن زندگی می کنند. جزیره ایستر آب و هوای خوبی دارد در نتیجه مناظر بسیار زیبایی را در مقابل چشمان گردشگران به نمایش می گذارد. اما هدف اصلی گردشگران از سفر به این نقطه از دنیا مشاهده مجسمه های غول پیکر موآی است.
تعداد مجسمه های موآی در جزیره ایستر 888 مورد است، این مجسمه ها بسیار منحصر به فرد و وجودشان در این جزیره به قدری عجیب و باورنکردنی است که امروزه ایستر را با نام مجسمه هایش می شناسند.
اشنایی بیشتر
قطعا ساخت مجسمه های موآی دلیل خاصی داشته اما این دلیل بعد از گذشت بیش از هزار سال هنوز نامشخص است. در واقع زمان ساخت این مجسمه ها به سال های 1000 تا 1700 میلادی باز می گردد و طبق شواهدی که بدست آمده این غول های عظیم الجثه در همان سال ها و با امکانات ناچیزی که وجود داشته حدود 19 کیلومتر از محل ساخت خود جابه جا شده اند تا به مکان مورد نظر سازندگان رسیده اند. البته اهالی ایستر معتقدند در گذشته این مجسمه ها زنده بوده و خود جابه جا شده اند. عقیده ای که در دنیای پیشرفته امروز خنده دار به نظر می رسد.
تعدادی از مجسمه های موآی بر یک تخته سنگ بزرگ سکومانند قرار گرفته اند، این تخته سنگ را سکوی آهو (Ahu) می نامند و به نظر می رسد مکان مقدسی بوده و مراسمات خاصی در مقابل آن انجام شده است. سایر مجسمه ها به طور کاملا پراکنده در جزیره قرار دارند. البته یکی از آنها که از همه بزرگتر است 10 متر ارتفاع و 82 تن وزن دارد و در ایستر با نام پارو (Paro) شناخته می شود.
ویژگی های ظاهری
ارتفاع متوسط اکثر موآی ها حدود 4 متر است. مجسمه های موآی چنان که در تصاویر به نظر می رسد تنها دارای سر نیستند بلکه انسان هایی با بدن هایی کامل می باشند که سرهایشان از دیگر اجزای بدنشان بزرگ تر است. البته برخی از آن ها نیم تنه هستند و قسمت های پایینی بدنشان تنها روی سنگ کنده کاری شده است. برخی دیگر نیز تا گردن زیر خاک بوده و به کمک باستان شناسان از خاک بیرون کشیده شده اند و مزیتی که دارند اینکه کمتر فرسوده شده و سالم تر مانده اند. در مورد فرو رفتن این موآی ها در زیر خاک نظریه ای وجود دارد و آن اینکه سالها بعد از ساخت موآی ها، جزیره ایستر زیر آب فرو می رود و آب مجسمه ها را زیر خاک مدفون می کند.
ویژگی دیگری که موآی ها دارند اینکه تعدادی از آنها دارای کلاه یا تاج هایی به رنگ قرمز بر سر هستند که معلوم نیست نشان دهنده چیست، شاید اینها از دیگران مهم تر بوده اند.
رنگ خاکستری و سیاه مجسمه ها به نوع موادی که در ساختشان به کار رفته بر می گردد. البته بسیاری از موآی ها به رنگ سفید و ماریون که طیفی از رنگ نارنجی است بوده اند که اغلب آنها تا سال 1868 میلادی توسط انگلیسی ها از جزیره بیرون برده شده اند.
بیشتر آنها از سنگ و ذرات ساییده شده کانی ها و شیشه های آتشفشانی ساخته شده اند. البته جنس برخی از آنها متفاوت است. مثلا جنس 13 موآی از سنگ بازالتی، 22 مورد از زبره‌سنگ (trachyte) و 17 مورد از اسکوریای قرمز (red scoria) است. 
قسمت های مختلف بدن مجسمه
یکی از نکات مجسمه های موآی این است که هیچ یک از آن ها دقیقا یکی نیستند و تفاوت هایی با هم دارند با این حال همگی دارای سر، صورت، چشم، گردن و شانه و بدن می باشند.
تمام موآی ها دارای سری هستند که تقریبا 3 تا 5 برابر بزرگ تر از دیگر اجزای آنها می باشد و قبل از هر یک از اجزا به چشم می آید. طبق گفته هایی که وجود دارد مردمان بومی منطقه معتقدند سر جزء مقدسی در بدن است و احتمالا این اعتقاد سازندگان موآی ها هم بوده است. 
صورت تمام موآی ها صاف و صیقلی است. در واقع سازندگان پس از ساخت مجسمه صورت آنها را با پشم ساییده اند تا به این شکل درآید. جالب اینکه هر چهره حس متفاوتی را به بیننده القا می کند. برخی از آنها غمگین، برخی شاد و برخی دیگر مغرورند. البته شباهت هایی هم دارند از جمله اینکه بینی تمام آنها بزرگ و لب هایشان نازک است و گوش های بلند و مستطیل شکلی دارند.
یکی از جالب ترین قسمت های بدن یک موآی چشمان اوست، در واقع امروزه در مکان چشم موآی ها گودال هایی دیده می شود که طبق گفته باستان شناسان در این گودال ها چشمانی از جنس شیشه که البته بسیار هم جالب و جذاب بوده وجود داشته اما متاسفانه امروزه خرد شده و از بین رفته است. البته چشم برخی از آنها تنها به صورت نقاشی کشیده شده است. 
مورد بعدی گردن کوتاه موآی هاست. از آنجا که فک آنها به صورت برجسته و بلند ساخته شده، گردن هایشان بسیار کوتاه و باریک به چشم می آید. شانه آنها نیز کمی به سمت جلو خم شده است.
اغلب موآی ها در حالت نشسته اند به همین دلیل پاهای آنها چندان مشخص نیست. البته برخی به گونه ای هستند که انگار روی صندلی نشسته اند. جالب اینکه موآی های موجود بر سکوی آهو پا ندارند و تماما سر و صورت اند. 
جالب است بدانید در عکس هایی که از سالهای بسیار دور باقی مانده مشخص است که مجسمه های موآی موهای بلند و موجداری داشته اند که به مرور زمان از بین رفته است. برخی از باستان شناسان معتقدند یکی از دلایل مدفون کردن برخی از موآی ها در زیر خاک حفظ موی آن ها بوده است. امروزه چند تن از مجسمه های موآی هستند که دارای مو می باشند. 
موآی های خاص
برخی از مجسمه های موآی به دلیل ویژگی های منحصر به فردی که دارند از دیگر مجسمه ها خاص ترند. امروزه اینها در موزه هایی در سراسر دنیا نگه داری می شوند. از جمله این موآی ها می توان به هو هکانانیا (Hoa hakanani’a) و توکوتوری (Tukuturi) اشاره کرد.
هو هکانانیا (Hoa hakanani’a) امروزه در موزه بریتیش لندن نگهداری می شود. این مجسمه در 7 نوامبر 1868 توسط کشتی های انگلیسی از جزیره منتقل و در 25 اوت 1869 میلادی وارد شهر پورتسموث انگلستان شد. هو هکانانیا یکی از 16 موآی است که از جنس بازالت سخت می باشد. این مجسمه حدود 2 متر و 42 سانتیمتر قد و حدود 4 تن وزن دارد و متاسفانه چشمانش در زمان انتقال به انگلستان شکست و از بین رفت.
توکوتوری (Tukuturi) موآی خاص دیگری است که برخلاف دیگر موآی ها پاهایش به صورت کامل تراشیده شده است. این مجسمه به شکل نشسته و دو زانو قرار دارد و رنگ آن متمایل به قرمز است.
تاریخچه
زمان ساخت موآی ها بین سال های 1000 تا 1500میلادی یا 1500 تا 1700 میلادی تخمین زده شده است. با این حال زمان دقیقی برای ساخت آنها وجود ندارد. اولین تحقیقات انجام شده بر موآی ها به سال 1650 میلادی باز می گردد که توسط انگلیسی ها و اروپاییان انجام شد.
برخی از باستان شناسان معتقدند سازنده مجسمه های موآی را اقوام پولینزیایی (Polynesian people) هستند، این اقوام از زمان های دور در مجمع الجزایر پُلی‌نِزی (Polynesia) زندگی می کردند. از طرفی طبق گفته اهالی احتمالا موآی های موجود بر سکوی آهو به دستور حاکمان و بزرگان وقت ساخته شده اند زیرا اغلب تاج یا کلاه خاصی بر سر دارند و به سختی ساخته و حمل شده اند چون برای ساختشان به معادنی نیاز بوده که سنگ های قرمز رنگ داشته باشد و چنین معادنی در جزیره ایستر وجود نداشته و ندارد!
در سال 1914 مشخص شد که موآی ها خالکوبی هایی دارند که هر یک معنای خاصی را می رساند، خالکوبی هایی که شامل نمادهایی هستند که در طی قرن ها توسط مبلغان دین های مختلف منع شده اند.
امروزه بیشتر محققان عقیده دارند که این مجسمه ها طی سال های 1250 تا 1500 میلادی ساخته شده اند و نماد قدرت و عظمت رهبران پلینزی در گذشته بوده اند. احتمالا هر مجسمه ای که روی سکوی آهو قرار گرفته نشان دهنده قدرت حاکمی بوده که آن را سفارش داده است، انگار هر گروهی سعی کرده موآی بزرگتری بسازند و خود را قدرتمندتر جلوه دهد.
تفریح در جزیره
به جز تماشای موآی ها تفریحات دیگری هم در جزیره ایستر وجود دارد. از جمله قدم زدن و پیاده روی در طبیعت دلپذیر ایستر، عکاسی از مناظر زیبای جزیره، قایق سواری، تپه نوردی و تماشای گاو و اسب های وحشی.
بهترین فصل سفر
بهترین زمان برای سفر به جزیره ایستر پاییز و مخصوصا آذرماه است چون هوا در اوایل بهار سرد و در اواخر آن شرجی است. تابستان تنها برای گرفتن آفتاب در سواحل جزیره مناسب است. در زمستان هم هوا بسیار سرد است. 
اقامت در جزیره
امکان برپایی چادر در این جزیره وجود دارد اما چنانچه اقامت راحت تری را می خواهید می توانید با صرف هزینه ای بیشتر در یکی از هتل های فوق العاده آن شب را به روز برسانید. از جمله هتلCabañas Manavai Rapa nui با هزینه ای حدود شبی 145 دلار برای یک اتاق دو نفره، هتل لاپیروسLa Perouse Rapa Nui با هزینه ای حدود شبی 165 دلار و هتل کونا Kona Koa Lodge با هزینه ای حدود شبی 250 دلار. توجه کنید به دلیل سیل عظیمی از گردشگران که در تمام طول سال به این جزیره می روند باید از چند ماه قبل هتل خود را رزرو کنید.
مسیر رفتن و هزینه
برای رفتن به جزیره ایستر باید به کشور شیلی بروید و از آن جا با سوار شدن بر کشتی یا قایق خود را به جزیره برسانید، می توانید از تورهای گردشگری هم استفاده کنید. برای بازدید از مجسمه های موآی لازم نیست هزینه ای پرداخت کنید و تنها هزینه ی شما مربوط به رفتن به جزیره و اقامت در آن می باشد.
