گردشگاه بش قارداش بجنورد، شهر تاریخ، تفریح و افسانه

واژه بجنورد در واقع بیژن گرد یا ساخته شده بدست بیژن است که در داستان های اساطیری جاییست که منیژه برای نجات وی می آید و پس از حمله اعراب بوزنجرد خوانده شد و کم کم در گویش بوژنرد یا بجنورد خوانده شد. این شهر به رشته کوه های آلاداغ وصل است و با شهر های اسفراین، آشخانه و شیروان همسایه است.
اهالی این منطقه از اقوام مختلف ترک، کرد، تات و ترکمن بوده و مردمانی مهربان، میهمان نواز و دست و دلباز هستند که به زبان تاتی صحبت می نمایند که نوعی فارسی میانه مرسوم در خراسان ایران می باشد.
مردمانی ظریف اندام، سبزه و زیبارو داشته که قد متوسط رو به کوتاه از شاخصه های اصلی ظاهری شان می باشد. بسیار کثرت گرا و اهل تعامل هستند و به آسان گیری اعتقاد دارند و این امر باعث شده تا مردمان این شهر بسیار خوش مشرب و زنده دل باشند.
اگر از تهران و از طرف مشهد به سمت این شهر می روید بهترین روش سفر با قطار و هواپیما می باشد و اگر از سمت جاده شمال و گرگان به سمت بجنورد می روید شک نکنید عبور از جاده های گرگان با خودروی شخصی، سفری خاطره انگیز را برایتان رقم خواهد زد.

هزینه های درون شهری بجنورد بسیار کم است چرا که اصولا شهر کوچکی است و مردمانی منصفی دارد و می توانید در این شهر به تفریح، خرید و گردش بپردازید.
این شهر به دلیل اینکه در تعطیلات بسیار شلوغ می شود بهتر است از طریق رزرو آنلاین هتل در یکی از دو هتل این شهر اقدام به رزرو هتل نمایید تا در شلوغی های این شهر خیالتان از محل اقامت راحت باشد و البته باید گفت پارک های این شهر آنقدر وسیع هستند که می توانید با یک چادر شب ها را سپری نمایید.
اقامت دو شب و سه روز در این شهر چیزی حدود یک میلیون تومان برایتان هزینه خواهد داشت و این در حالی است که می توانید با فراق بال از وعده های غذایی دلخواهتان در رستوران های بی شمار این شهر بهره ببرید.

صنایع دستی شهر بجنورد
در بازار های بجنورد دست خالی نخواهید ماند. تنوع باور نکردنی محصولات صنایع دستی این شهر می تواند یکی از جاذبه های بی نظیر آن باشد و هر ساله مسافران بسیاری به همین منظور به این شهر سفر می کنند. یکی از دلایل تنوع محصولات صنایع دستی را می توان حضور قومیت های گوناگون از جمله تات، ترکمن، فارس، کرد و ترک دانست که هر کدام محصولاتی خاص را به این شهر معرفی و در طول زمان آن ها را تولید و استفاده نموده اند.
از جمله این صنایع می توان سفره كردی، دوخت لباسهای محلی، گلیم‌بافی، پلاس، چارق دوزی، پاپوشهای سنتی، زیلوبافی، نمدمالی و قالی بافی را نام برد که همه این محصولات از الیاف های طبیعی تولید شده و به صورت سنتی با رنگ های طبیعی رنگرزی شده اند و دارای کارکردهای تزئینی و مصرفی می باشند که می تواند زیبایی بخش هر خانه و کاشانه ای باشد.

گلیم های تولید شده در این شهر به صورت دورو بافته می شوند و کاربردهایی نظیر تابلو، کیف و کفش، کوله پشتی، روفرشی، پادری، رومبلی و چاروق و زیرانداز دارند.

از عشایر کرد، سفره کردی به یادگار مانده است و مانند یک اثر هنری دارای مضامینی از زندگی و فرهنگ و آداب و رسوم این مردم حکایت می کند، جاجیم های این شهر جشنواره رنگ هستند و نقش های قالی ترکمن چشم را می نوازند.
پاپوش سنتی اهالی این منطقه با نام چاروق پوشش متداول اهالی این منطقه است و چوخه پوشش پیکار مردان این منطقه است و در مسابقات سنتی این خطه از کشور هنوز هم کاربرد ویژه دارد.
جوراب بافی و کلاه بافی این منطقه درای ثبت میراث جهانی یونسکو است و رنگ نمد چشم را به زیبایی طبیعت روشن می نماید و رودوزی ظرافت و هنر را در ساخته های مردمان سختکوش این خطه به نمایش می گذارد که بر روی چاروق، ابریشم دوزی، پوستین، منگوله بافی، نواربافی، سنبله دوزی و نواردوزی به کار گرفته می شوند.
ساخت سازهای سنتی بخش خراسان مانند قمشه، دهل، سرنا، تار، دوتار و سه تار و جواهراتی که از طلا و نقره و سنگهای این منطقه از جمله یشم، عقیق، فیروزه ساخته می شود آثار هنری حیرت انگیزی را به بینندگان هدیه می کنند.

همچنین شیرینی ها و خوراکی های مرغوب بجنورد را می توان شکر پنیر معروف بجنوردی که با هل و پسته و گردو، دارچین و پودر لیمو تهیه می گردد و با همین اسامی در بازار یافت می شود، نام برد. همچنین از محصولات لبنی مرغوب می توان به کشک و قره قوروت، گردو و کشمش، ماست خشک و انگور قرمز مشهور این شهرستان اشاره کرد.

پیشینه شهر بجنورد
شهر بجنورد امروزی در قرن 16 میلادی و قرن 11 هجری قمری توسط تولی‌خان دوم که یکی از امیران ایل شادلو بود بنیان گذاشته شد و بعد از شورش حسن‌خان سالار در قرن 18 به شدت تخریب شد که دوباره توسط فرزندان تولی‌خان بازسازی شد.
قبل از بجنورد کنونی و پیش از پیدایش شهر بجنورد، این ناحیه مرکزی به نام جرمگان داشته است که در جریان یورش مغول ها ویران شد و بازمانده های آن شهر در تپه باستانیِ چرمغان در حاشیه بجنورد امروزی قرار دارد که نشانه هایی از رونق این شهر درزمان ابتدای ظهور اسلام را در خود دارد. در نقاط باستانی حفاری شده این منطقه نشانه هایی از دوران میان سنگی از هزاره چهارم پیش از میلاد مسیح تا هزاره اول وجود داشته که زیستگاه اولیه مردم این منطقه در حاشیه رود اترک بوده است و در دوره های هخامنشی، ماد ها و اشکانیان این قسمت بخشی از ساتراپی پارت محسوب می شده است.

جاهای دیدنی بجنورد

در محل این تفریح گاه در دوران ساسانی و اشکانی عبادتگاه زرتشتی بوده است و این مکان نامش را از افسانه ای با عنوان 5 برادر که در برابر ظلم حاکم زمان خویش به این کوه پناه برده اند و از خداوند طلب کمک کرده اند گرفته که گویا 5 سوراخ غار مانند ایجاد شده و از آن ها چشمه هایی بیرون زده است و اسم این محل به بش قارداش یعنی 5 برادر مشهور شده است.
در پایین کوه سنگی شعار آیین زرتشت در حدود 100 سال پیش توسط یک خوشنویس بجنوردی تراشیده شده است. ساختمانی در کنار چشمه به دستور ناصرالدین شاه بنا شد که هم اکنون هم وجود دارد.

خواص آب معدنی چشمه بش قارداش
در مطالعاتی که پزشکان و آب شناسان در خصوص آب چشمه بش قارداش انجام داده اند خواصی در این آب یافته اند که از جمله آن می توان درمان مشکلات کبدی و اختلالات تغذیه و درمان کلیه و صفرا به دلیل وجود کلسیم، بیکربنات سدیم، سیلیس و آهن را نام برد که در مصرف محدود از این آب تشخیص داده شده است.
همچنین این آب خواص درمانی در درمان بیماری های معده، دستگاه گوارش و روده داشته که به موجب ویژگی های خود می تواند بر محیط اسیدی غلبه نماید و فضا را از میکروب ها عاری نماید.

غذاهای محلی بجنورد، خوش طعم و مقوی

شله ماش نیز از گوشت و ماش و برنج تهیه می شود و نوعی آش است که طرفدار بسیار دارد و قروتو بجنوردی که از کشک و گردو و پیاز داغ تهیه می شود همان کله جوش در شهر های دیگر است و آش قلیه نیز آشی است که قدمتش با تاریخ شهر بجنورد یکسان است.

زیره تو نوعی کاچی بجنوردی است که به عنوان دسر استفاده می شود و از آرد برنج و روغن حیوانی تهیه می گردد، و اُجِز (Ojez) همان اشکنه به زبان محلی است که در سراسر ایران جزوی از غذاهای محلی بوده و اغلب به جای سوپ در زمستان ها تهیه می شود و دیمه دنی آشی است که از حبوبات برای مناسبت دندان درآوردن کودکان استفاده می گردد.
آش جوشواره نوعی غذا است که به سبک راویولی ایتالیایی تهیه می شود و قابلی پلو با کوفته های ریز و مخلفات بسیار می تواند تا حدود زیادی انتظارات شمارا از یک غذای خوب و خوشمزه برآورده نماید.

در چه رستوران هایی غذا بخوریم؟
اگر هوشمندانه سفر کنید می توانید با یک تیر دو نشان بزنید و با رزرو هتل های بجنورد نظیر هتل نگین و هتل داریوش بجنورد علاوه بر اقامتی راحت و بی دردسر از رستوران های بی نظیر این دو هتل کمال استفاده را ببرید و غذاهایی باکیفیت را از منویی که تقریبا اکثر غذاهای محلی را در خود دارد سفارش دهید، هر چند که اگر در این هتل ها اقامت هم نمی کنید می توانید برای نهار یا شام از رستوران های مجلل این دو هتل استفاده نمایید.

رستوران های اکبر جوجه، خوراک گردن در ملورین، رستوران فردوسی، رستوران دیار، خانه استیک نوین، رستوران مادر، رستوران حاج حسین، فست فود پامادور، پیتزا نویان نیز از جمله رستوران های خوبی هستند که می توانید از آن ها برای گذراندن لحظاتی خوش استفاده نمایید.