قدمت ماهنشان
کهن دژی از جنس تخت دیو
اگر از روستای بهستان در پانزده کیلومتری ماهنشان به سمت کهن دژ حرکت کنید، فکر میکنم شما هم بی اختیار به یاد لوک خوش شانس می افتید. اینجا همه چیز شبیه بیابان هایی است که در فیلم های وسترن یا لااقل در کارتون لوک خوش شانس دیده اید. ستون های سنگی عجیب و غریب که یک تخته سنگ بر روی آن ها قرار دارد. مردم محلی این ستون ها را به دلیل شکل عجیبشان دود کش جن و یا تخت دیو می نامند.
هر چه جلوتر می روی به تعداد این ستون ها یا همان دودکش های عجیب و غریب افزوده می شود تا آنجا که به یک دیواره متصل از این ستون های سنگی می رسید. دیواره ای که شکل عجیب این دودکش ها و حفره های متعدد پای آن ها ظاهر ترسناکی به آن داده است. اما آنچه که می بینید مجموعه ای از دودکش ها نیست بلکه نمای بیرونی دیواره یکی از کهن ترین قلعه های ایران است، قلعه ای که برخی آن را به مادها نسبت می دهند اما هر آنچه که هست قدمت این قلعه تا دوران هخامنشیان به اثبات رسیده است.
قلعه بنا به گفته صاحبنظران هم محلی برای ذخیره آذوقه، و هم مکانی برای دفاع از هجوم دشمنان بوده است. این قلعه تاریخی کهن دژ یا قلعه بهستان نامیده می شود. کهن دژ مجموعه اتاق های سنگی بوده که در دل کوه کنده شده و کم کم این اتاق ها با دالان هایی به هم وصل شده است. در گوشه برخی اتاق ها اثری از یک کنده کاری برای سوزاندن پیه برای روشنایی دیده می شود. و قسمت های مختلف قلعه با دو راه پله زیگزاگی در ضلع غربی و شرقی به هم متصل شده بودند، یک قلعه تمام و کمال و مستحکم. البته امروزه متاسفانه یکی از این راه پله ها کاملا نابود شده و رفتن به طبقات پایین قلعه تقریبا غیر ممکن است اما یکی از راه پله ها هنوز به قوت خود باقیست. مردم قلعه آب را با لوله های گلی تامین می کردند و کف قلعه یک حوض سنگی قرار داشته و سقف قلعه را نیز با گچ اندوده بودند. و نمای بیرونی قلعه که حالا مجموعه ای از دودکش هاست. اما این ستون های سنگی دودکش جن ها نیست بلکه یک پدیده زمین شناختی است، پدیده ای که در دنیای امروز هودو نامیده می شود و عبارت است از فرسایش سنگ ها که ظاهری قارچی شکل به سنگ ها می دهد. مردم محلی می گویند دیوها زمانی بر روی آن تخته سنگ ها نشسته و حکمرانی می کردند. دودکش جن، تخت دیو یا هودو هر نام دیگری که روی آن بگذارند قلعه بهستان ارزش دیدن دارد.
دریاچه پری
اینجا سکوت است و سکوت است و پری. پری تنها دریاچه طبیعی کل استان زنجان است که نام دیگرش خندقلو است. دریاچه پری در چهل و پنج کیلومتری ماهنشان و در اطراف دهستان اوریاد قرار دارد. در اطراف این دریاچه بسیار زیبا که در پهنه یک دشت وسیع آرام گرفته است چمن زیبای مغول بیک و چشمه های طبیعی بسیاری قرار دارد. مردم دهستان های اطراف از آب دریاچه پری برای کشاورزی و پرورش ماهی استفاده می کنند. اواخر بهار و اوایل تابستان اوج شکوه دریاچه پری و بهترین زمان برای ملاقات با آن است.
آلا داغلار قالی هزار رنگ
در حد فاصل روستای مهرآباد تا روستای شکورچی ماهنشان از مدار زمین خارج می شوید. آنچه در مسیر جاده میانه زنجان به سمت تبریز می بینید چیزی نیست جز قدرت نمایی خداوندو طبیعتی که نظیر آن را ندیده اید. زیبا و چشم نواز، این توصیفی برای هر آنچه در آلاداغلار می بینید است. کوه هایی همانند گره های یک قالی هزار رنگ، که از جاذبه های منحصر بفرد دنیاست. آلاداغلار شما را به سیاره دیگر می برد، سیاره ای که در آن کوه هایش در زیبایی طعنه به رنگین کمان می زنند. آلاداغلار پانزده میلیون ساله است و باران و باد و آفتاب های فراوانی به خود دیده است اما آنچه که حائز اهمیت است این است که آلاداغلار همیشه زیباست چه در آفتاب چه در باران.
در سفر حیرت انگیز حد فاصل روستای مهرآباد تا روستای شکورچی، زمانی که مست از زیبایی آلاداغلار در یک غروب شگفت انگیز به روستای شکورچی رسیدید، آنچه زیبایی و آسایش را در نگاه شما به اوج می رساند لک لک-هایی هستند که فارغ از تمام دنیا حالا تقریبا هفتاد سال است که با مهربانی میزبانان خود خو گرفته برای خود برج و بارویی برهم زده اند. روی یک دیوار عمودی که حاصل عمر زمین است لانه هایی بلند علم کرده اند و با سری تاس رو به خورشید با پاهای خود ور می روند. تنها یک جمله اینجا به ذهن می رسد که قطعا خداوند لک لک ها را دوست دارد.
سفر به ماهنشان به اینجا ختم نمی شود. ستی قلع یادگار ساسانیان، قوچ ها، شاهین ها، پازن ها و اردک های سر سبز انگوران، کاروانسرای سرچمگ و کلی ردپای تاریخی دیگر هنوز بر سینه ماهنشان باقی مانده و مترصد فرصت است تا رخ بنماید. اگر قصد سفر و رزرو هتل های زنجان را دارید قبل از اقدام به سفر سری به سایت ایران هتل آنلاین بزنید و آخرین لیست هتل ها و قیمت ها و تخفیفات را ببینید و با انتخاب هتل مناسب سفر خوبی را آغاز کنید. امیدوارم از سفر خود نهایت لذت را ببرید.
