خانه >> ایرانگردی >> معرفی زیبایی های فرهنگ و تولید چای ایرانی
معرفی زیبایی های فرهنگ و تولید چای ایرانی

معرفی زیبایی های فرهنگ و تولید چای ایرانی

چای، اولین بار در حدود 450 سال قبل از دوره مسیحیت مدرن و توسط کاروان هایی که از جاده ابریشم عبور می کردند به ایران رسید. تا قبل از قرن هفدهم، قهوه نوشیدنی اصلی مردم محلی آن زمان بود اما در حال حاضر میزان مصرف چای در ایران بیش از چهار برابر متوسط جهانی است. این نوشیدنی به صورت داغ و تقریبا در تمامی مناسبت های اجتماعی و فامیلی سرو می شود.

هر روز صبح، در تمام خانه های سراسر ایران، یک کتری روی اجاق در تمام طول روز در حال جوشیدن است.چای ساز یا کتری برقی جزو امکانات اولیه اکثر هتل های ایران است و چای پای ثابت بسیاری از مناسبت های روزانه هر فرد ایرانی است، از عبادت های صبحگاهی گرفته تا ناهارهای متشکل از پلو و کباب، مکالمات عصرگاهی، حتی تا دیر وقت بعد از صرف شام، برای داغ نگهداشتن بحث های سیاسی روز در مجالس، در مجالس سخن چینی نوشیدن چای یکی از ضرورت ها می باشد.کتری حاوی چای، یکی از مهمترین سنگ بنای فرهنگ ایرانی، و چایخانه نگهدارنده قدیمی آن است.

تولید چای یکی از صنایع اصلی و بخش مهمی از اقتصاد کشورهای موجود در منطقه دریای خزر به شمار می رود. قبل از 1900، چای در ایران تولید نمی شود اما از 1895، یک دیپلمات ایرانی به نام کاشف السلطنه تصمیم به تغییر آن داد.
در آن زمان کشور انگلیس تولید انحصاری چای را در هند به عهده داشت، اما با قوانین سختگیرانه ای که هیچ کشور و فرد غیر اروپایی حق تجارت در این زمینه را ندارد. کاشف السلطنه، فردی که در جوانی در پاریس تحصیل کرده و مسلط به زبان فرانسوی بود، به هند سفر کرد و خود را به عنوان یک تاجر فرانسوی جا زد، او نحوه تجارت چای را فرا گرفت و مقداری چای را نیز با خود به ایران آرود.
او پس از شش سال تجربه، اولین محصول خود را به بازار عرضه کرد و صنعتی را شروع کرد که انقلابی در اقتصاد دو استان شمالی کشور،گیلان و مازندران، به وجود آورد و ایرانیان را به نوشیدن چای علاقه مند کرد. امروزه کاشف السلطنه را به عنوان پدر چای ایران می شناسند. آرامگاه او در شهر لاهیجان و در موزه خانه چای قرار دارد.

مطالعات دیگری مشخص می کند که کاشف السطنه سمت های دیگری از جمله شاهزاده محمد میرزا، سفیر ایران در هند و اولین شهردار تهران را نیز دارا می باشد.
تاریخ چای

خانه چای، یا چایخانه، از زمان امپراطوری پارس وجود داشته است. اما بعد از قرن پانزده ام نقش آن پر رنگ تر شد وقتی که نوشیدن قهوه به لطف تجارت برگ های چایی که از جاده ابریشم چین به ایران می رسید، ممنوع اعلام گردید. تعداد چایخانه ها به سرعت و توسط تمامی اقشار جامعه به ویژه جمعیت جوان تر ایران گسترش پیدا کرد
چای ایرانی در طعم ها و مزه های متفاوتی وجود دارد، اما خصوصیت اصلی آن رنگ قهوه ای مایل به قرمز پر رنگ است که افراد با افزودن آب بسته به سلیقه خودشان می توانند میزان رنگ آن را رقیق تر کنند. علی رغم کشت چای در مناطق شمالی کشور، به دلیل تقاضای زیاد مصرف کنندگان، از کشورهای دیگری نیز مانند کشورهای سریلانکا و هند نیز چای وارد می شود.

بسیاری از چایخانه ها چای را به رنگ تیره سرو می کنند در حالی که دیگر چایخانه ها بسته به انتخاب مصرف کننده اقدام می کنند. چای های تیره، میزان تانین و کافئین بالایی دارند و بنابراین یک فنجان چای غلیظ معادل یک فنجان قهوه است. به دلیل تلخی آن، بسیاری ترجیح میدهند چای را با شکر میل کنند. روش سنتی آن به این صورت است که یک حبه قند را بین دندانهای خود قرار می دهند و سپس چای را می نوشند و اجازه می دند تا قند در دهان آب شود. ایرانیان، به ویژه در مناطق سردسیر کشور، این روش را روش بهتری برای نوشیدن چندین فنجان چای می دانند. حبه های قند و نبات در سراسر کشور یافت می شود و در خوار و بار فروشی ها برای چنین هدف ویژه ای خریداری می شود.
تاریخ چای

نوشیدن چای به خودی خود یک آیین به شمار می رود: بسیاری از جلسات و یا ملاقات های رسمی با نوشیدن چای آغاز و بسیاری از وعده های غذایی نیز با نوشیدن آن پایان می پذیرند. برخی از چایخانه ها دارای تخت یا سکوی با ارتفاع کم به همراه قالیچه و بالشت هستند که می توانید روی آن ها دراز بکشید اما قبل از آن کفش هایتان را در بیاورید. بسیاری از وعده های غذایی بر روی سفره های که در کنار پای شما گسترده می شوند سرو می گردند.

چای به شیوه سنتی از طریق سماور سرو می گردد، سماور یک وسیله گرم کننده که در اصل از روسیه به ایران وارد شده است. از سماور برای گرم نگهداشتن آب برای دوره های زمانی طولانی استفاده می شود و از طریق لوله ای که با سوخت پر شده و در وسط آن قرار دارد محتویات اطراف خود را گرم می کنند. جنس آن می تواند از مس، برنج، نقره و یا طلا باشد، و هنوز هم در روسیه، آسیای مرکزی و ایران استفاده می شود که هنوز هم ممکن است نمونه های عالی آن که به جا مانده از سلسله قاجار هستند مورد استفاده قرار بگیرند.
تاریخ چای

چایخانه ها در شکل ها و طرح های مختلفی هستند، از اتاق های آشپزخانه مانند ساده گرفته در روستا تا مکان های عالی در مراکز شهر و از مکان های زیرزمینی گرفته تا مقاصد پرطرفدار گردشگری.
چای خانه آذری در تهران، با تزئینات سنتی و معماری بی نظیر آن، یکی از معروف ترین چایخانه های شناخته شده برای گردشگران و افراد محلی است. این چایخانه که قدمت آن به قرن چهارده بر می گردد در خیابان ولی عصر واقع شده است و دارای یکی از جالب ترین دکوراسیون های برخاسته از فرهنگ چایخانه می باشد: نقاشی چایخانه.

بهترین مکان های دیدنی ایران در تعطیلات نوروزی
ادامه مطلب

امتیاز دهید (چپ بیشترین)

این مطلب چقدر برای شما مفید بود؟

برچسب ها :

اشتراک گذاری

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
[search_hotel]
  • محبوب ترین ها
  • آخرین مقالات
  • منتخب سردبیر