رِیکاویک واقع در جنوب غربی ایسلند، افتخار شمالی ترین پایتخت جهان بودن را دارد. به غیر از این، مقصد توریستی مسافرینی است که از سرتاسر دنیا برای تجربه ی زندگی در کشوری سردسیر می آیند، بی خود نیست که نام ایسلند (سرزمین یخ) را دارد. بازدیدکنندگان به بزرگ ترین شهر ایسلند که وایکینگ های اسکاندیناویایی مقیم آن بوده اند می آیند تا بیشتر در مورد مردمان خشن و جنگجوی آن بدانند و یا در چشمه های گرم آب معدنی آن شنا کنند. به هر حال با عنوان هر جاذبه ی توریستی که بازدیدکنندگان را به اینجا بکشاند، این شهر نقطه ای خوب برای آغاز یا پایان یک سفر تفریحی به ایسلند است. با جاذبه های برتر این شهر آشنا شوید تا با سایت رزرو هتل ایران هتل آنلاین هوشمندانه سفر کنید.
10. موزه ی ساگا
بازدیدکنندگان در این موزه می توانند بیشتر در مورد مردم قدیم اسکاندیناوی که جنگجویان صلح طلبی هم نبودند و تاثیر آنها بر تاریخ ایسلند بیاموزند. این موزه با تصاویری مختلف که یکی از آنها “تشنه به خون” نام دارد، روزهای حضور اسکاندیناویایی ها در آغاز مهاجرتشان به این کشور را زنده می کند. بازدیدکنندگان مجسمه هایی مومی از این مردم بی باک و همچنین لباس های آنان می بینند، که انگار آماده ی نابود کردن چیزی هستند و با در دست گرفتن وسایل خاصشان در زمین ها پرسه می زنند. می توان مردم عادی را هم دید که زندگی روزمره شان را می گذرانند. حتی می توانید با لباس های مخصوص این مردم عکس یادگاری بگیرید.
9. منزل آتشفشان
امروزه ایسلند کشور مردمی صلح جوست، اما طبیعت آن به این شکل نیست. در زمینه ی آتشفشان ها این کشور یکی از فعال ترین ها با داشتن 200 آتشفشان که هر سه تا پنج سال فوران می کنند است. منزل آتشفشان مکانی مناسب برای آموختن در مورد این پدیده است. یک موزه، تاریخچه ی زمین شناسی ایسلند را نشان می دهد و شامل مجموعه ای از سنگ های معدنی یافت شده در جزیره است. برخلاف دیگر موزه ها که دست زدن به وسایل ممنوع است، منزل آتشفشان علائمی دارد که به بازدیدکنندگان “می توانید دست بزنید!” را نشان می دهد. موزه همچنین مستندهایی درباره ی فوران های معروف را نمایش می دهد.
8. لاگاوِگور 
مسافرینی که به خرید علاقه دارند باید به لاگاوگور سر بزنند که خیابان خرید اصلی ریکاویک است. این خیابان که در مرکز شهر واقع است، یکی از قدیمی ترین خیابان های پایتخت است. نام آن به معنای “مسیر شستشو” است به این دلیل که به چشمه ی آب گرمی راه دارد که زنان در آن لباس ها را می شسته اند. این خیابان که مجله ی Vogue آن را “خیلی جذاب” توصیف کرده، پر از فروشگاه های گرانقیمت در محله ای تاریخی است. لاگاوگور همچنین تعدادی از بهترین اغذیه ها و مکان های تفریحی شهر را بخصوص جمعه و شنبه شب ها در خود دارد. مسافرینی که به دنبال لباس های مد روز، لوازم منزل یا فقط گذراندن وقتی خوش هستند، لاگاوگور مناسب آنهاست.
بیشتر بخوانید:
7. موزه ی فضای باز آربائِر
این موزه محلی خوب برای آموختن در مورد گذشته ی ریکاویک است. اینجا تا سال 1957 مزرعه ای فعال بوده تا اینکه به حیاتی جدید بعنوان موزه ی زنده ای از تاریخ، تحول پیدا کرد. در این موزه، بازدیدکنندگان می بینند چطور ساکنان ریکاویک در گذشته با لباس های کار خود در جایی که اکنون روستا و مزرعه است زندگی می کرده اند. بیست ساختمان از مرکز ریکاویک به اینجا جابجا شد تا هسته ی موزه ی جدید شکل بگیرد. موزه دوره های زمانی مختلف ریکاویک را با مراسم مختلف، شامل نمایش هنرهای دستی و خودروهای عتیقه که جلوه گر آن دوره ها است نشان می دهد.
6. هارپا
هارپا با اینکه تازه در سال 2011 افتتاح شده، باز هم بعنوان یکی از برترین نقاط برجسته ی ریکاویک در نظر گرفته می شود. هارپا محلی برای کنفرانس ها و کنسرت هاست، اما در اصل برای معماری خیره کننده اش شناخته می شود. پنل های شیشه ای با رنگ های متفاوت قاب فولادی سازه را احاطه کرده است. این اولین بنا در ریکاویک است که مخصوصا برای برگزاری کنسرت ها ساخته شد و اولین کنسرت آن در تلویزیون به صورت زنده پخش شد. پیش از اتمام ساخت، هارپا تبدیل به مسجدی موقت برای نسخه ی فیلم از رمانGæska: Skáldsaga شد. مراسماتی که در این مکان برگزار می شود شامل روز جهانی جاز و جشنواره ی فرهنگی کودکان است.
5. پِرلان
پرلان که به معنی مروارید است، یکی از سازه های برجسته ی ریکاویک است که برای کاربری های متعدد استفاده می شود. در اصل، پرلان یک موزه و محل برگزاری کنسرت است. گنبد شیشه ای سقف اما کاربری دیگری دارد. دارای شش مخزن عظیم است که حاوی آب داغ زمین گرمایی برای استفاده ی شهروندان است. بین مخزن ها یک آتریوم قرار دارد. طبقه ی پایین به عنوان باغ زمستانی شناخته می شود. طبقه ی چهارم یک سکو دارد که بازدیدکنندگان از طریق تلسکوپ، نماهایی پانورامایی از ریکاویک و مناطق اطراف می بینند. همچنین یک چشمه ی آب گرم مصنوعی بیرون از سازه هست که در سال 1988 بر بالای تپه ی اوسکجولد ساخته شده است.
4. موزه ی اقامتگاه
بازدیدکنندگانی که به دوران قدیم ریکاویک علاقه دارند و به موزه ی ساگا سر زدند باید موزه ی اقامتگاه را هم به لیست دیدنی های خود در این شهر اضافه کنند. موزه ی شهر ریکاویک محلی است که موزه ی اقامتگاه در آن قرار دارد که به آن ریکاویک 2 ± 871 می گویند. به این دلیل که باور بر این است که ریکاویک در سال 871 پس از میلاد مسیح یا دو سال عقب یا جلوتر دارای جمعیت شده است. موزه دارای تالاری است که گفته می شود بین 910 تا 1000 پس از میلاد مسیح در آن سکونت می کرده اند، اگرچه تازه در سال 2001 کشف شده است. باور بر این است که این تالار یکی از قدیمی ترین بناهای ساخت بشر در ایسلند است. موزه همچنین شامل لوازم عتیقه ی مورد استفاده ی وایکینگ هاست.
3. موزه ی ملی ایسلند
این موزه تاریخ کشور را از اقامت وایکینگ ها تا به امروز نشان می دهد. موزه که در 1863 تأسیس شده، غنی از اطلاعات عصر سکونت وایکینگ هاست، که بیان می کند رؤسای قبایل چگونه حکمرانی می کرده اند و لوازمی همچون شمشیر، مجسمه ای برنزی از ثور (خدای اسکاندیناویایی تندر) و شاخ های مخصوص نوشیدن را به نمایش می گذارد. البته با ارزش ترین چیز این مکان، درگاه کلیسای والیوفستادیر است. روی این در قرن سیزدهمی، شوالیه ای به تصویر کشیده شده که در حال سلاخی اژدهایان برای نجات شیری است که پس از آن همراه وفادار او می شود. این موزه که در ساختمانی متمایز قرار گرفته، بیش از 2000 ابزار دست ساز بشر برای نمایش دارد. بازدیدکنندگان به راهنمای صوتی موزه امتیاز بالایی می دهند.
2. پیکره ی سولفار
این تندیس را که به نام مسافر خورشید نیز شناخته می شود، در جاده ی سابرات در خلیج آتلانتیک می توان یافت. توسط یان گونار آرنسون طراحی شده و در مسابقه ی پیکره ای در فضای باز برای نشان دادن 200 امین سالگرد ریکاویک برنده شد. این هنرمند در سال 1990 از راز آن پرده برداشت و گفت طراحی او بر اساس باور اروپایی های اولیه که خورشید را برای رسیدن به مغولستان دنبال می کرده اند است، در حالی که اجداد آنها به ایسلند مهاجرت کردند. پیکره ی سولفار تندیس بزرگ انتزاعی است که به یک کشتی می ماند، اگرچه یک کشتی وایکینگی نیست، و قطعه شعری به خورشید در نظر گرفته می شود.
1. هالگِریم اسکِرکجا
این بنا کلیسای لوتِران در مرکز ریکاویک است، اما مانند هر کلیسای دیگری نیست. بلندترین کلیسا در ایسلند است که 75 متر ارتفاع دارد و یکی از مرتفع ترین ساختمان های ایسلند است. حتی برای بی خدایان، دیدن این محل برجسته با طراحی مدرن در پایتخت ایسلند که به سمت آسمان می پیچد لازم است. مسافرانی که تصور می کنند کلیسا شبیه یک قله ی کوه است درست حدس زده اند. این بنا طراحی شده تا نشانی از کوهستان ها، صخره ها و یخچال های طبیعی ایسلند باشد. دلیل ارتفاع زیاد آن این است که پدران کلیسا می خواستند مرتفع تر از کلیسای کاتولیک شهر باشد. ساخت این بنای منحصر بفرد در 1945 آغاز و 41 سال بعد به پایان رسید.
