شهرهايی كه در آنها مردم بالاترين هزينه ها برای غذا و خريد صرف می کنند

گزارش مورد بحث لیستی از 10 شهر را كه در آنها گردشگران تقریباً یك سوم – و به طور مشخص، 9/30 تا 36 درصد – از كل هزینه های خود را صرف خوردن و نوشیدن می كنند را ارائه نموده است. تركیبی پیچیده موجود در این لیست به شكل نزولی از این قرار می باشند: دوبلین، استكهلم، بوگوتا، سائوپائولو، ریو، استانبول، آنتالیا، مالاگا، مونترال، پالما ده مایوركا، وین و لیزبون. در مقام مقایسه، گردشگران سفر كننده به شهرهای معروف دیگر رقمی معادل 9/12 درصد را صرف تهیه غذا و نوشیدنی می نمایند (سنگاپور). اما این آمار چه كاربردی برای ما دارند و به چه كاری می آیند؟
تنها توضیح برای این آمار ارزشمند این است كه در تمام این 10 كشور، هزینه هتل، حمل و نقل و سرگرمی نسبتاً پایین هستند، بنابراین هزینه های خورد و خوراك تقریباً سهم بالاتری نسبت به میانگین مخارج را به خود اختصاص داده اند. در انتهای پایین تر طیف، هزینه های غذا و نوشیدنی در لندن 6/17 درصد، در نیویورك 9/19 درصد و در توكیو 3/20 درصد می باشند كه احتمالاً انعكاس دهنده این حقیقت هستند كه هزینه های اقامت، حمل و نقل و سرگرمی در این شهرها بالاتر می باشند.

گردشگران در چهار شهر افریقای جنوبی – بلومفونتنِ، پولوكوان، ژوهانسبورگ و نلزپروت – نصف یا بیش تر بودجه خود را صرف خرید می كنند. آیا مردمی كه از افریقای جنوبی دیدن می كنند، الماس های زیادی خریداری می نمایند؟
تشخیص این موضوع كه علت اینكه بازدیدكنندگان از شهر ورشو 8/59 درصد از كل بودجه خود را صرف خرید می كنند و یا اینكه چرا گردشگران در شهر كپنهاگن، لندن، ادینبرگ، چیبا، سئول و اوساكا، 4/43 تا 4/49 درصد از مخارج خود را صرف این كار می نمایند، می تواند كمی فریب دهنده باشد. هزینه كردن در برخی از این شهرها احتمالاً در بخش های دیگر به صرفه می باشد (مانند هزینه های اقامت یا حمل و نقل)، و این باعث شده تا هزینه های خرید بخش بزرگتری از بودجه را به خود اختصاص دهد؛ دیگر شهرها ممكن است به طور ویژه مغازه ها، بازارها و بوتیك ها را در بر بگیرند.

بخش های دیگر این گزارش بدون شك برای كسانی كه در زمینه مسافرت و گردشگری حرفه ای هستند، بسیار جالب توجه خواهد بود – مردم نگران تأمین غذا برای گردشگران و مسافران هستند. آمارها نشان دهنده مخارج كلی سالانه گردشگران، مخارج در زمینه غذا و نوشیدنی و مخارج برای خرید كردن می باشند.
اما برای بیشترین بخش، داده ها در مورد اینكه مسافران چه كاری انجام می دهند و برای چه چیزی هزینه صرف می كنند، زیاد به مصرف كنندگان ارتباط ندارد. آمارها ممكن است نشانه ای از ارتباطات هزینه ای و اینكه چقدر از بودجه تان را برای تخصیص به غذا و نوشیدنی نیاز دارید، ارائه دهند،‌ و ممكن است مكان هایی را نیز نشان دهند كه در آنها شما انتخاب می كنید كه به دنبال حراجی ها و یا مراكز با قیمت بالا برای خرید باشید، اما طبق تجارب من میزان پولی كه مردم صرف خرید می كنند بیشتر توسط اولویت بندی های خودشان تعیین می گردد تا اینكه بخواهند این را در نظر بگیرند كه گردشگران دیگر چه میزانی را صرف این موضوعات می نمایند.