آبشار زیر آب و 9 جاذبه دیدنی دیگر در جزیره موریس

هیچ کسی برای پیدا کردن یک ساحل زیبا و دیدنی در موریس (مائوریتیوس) با مشکل مواجه نخواهد شد اما دور از ساحل نیز صدها جاذبه گردشگری دیگر وجود دارد که تجربه آن ها لذت بخش خواهد بود. در این کشور بسیار کوچک جزیره ای، صدها مسیر کوهنوردی خیره کننده در میان کوهستان های زیبا، مکان های زیارتی مقدس، غذاها و مکان های باستانی خیره کننده ای یافت می شوند که قدمت آن ها به هزاران سال پیش بازمی گردد. نام جزیره موریس برای ایرانیان ناآشنا نیست و همه انتظار منطقه ای خشک و بی آب و علف را از آن دارند اما علیرغم آب و هوای گرم و استوایی، جزیره موریس یکی از بهترین مناطق استوایی برای گردش است که اگر می خواهید به آنجا بروید باید با وبسایت رزرو هتل ایران هتل آنلاین هوشمندانه سفر کنید و از قبل با برخی از جاذبه های گردشگری آن آشنا شوید.

کمی دورتر از ساحل له مورنه در بخش جنوب غربی جزیره موریس، یک منظره خیره کننده و بسیار حیرت انگیز وجود دارد. شن و گل و لای در کف اقیانوس منظره ای را خلق می کنند که به یک آبشار در حال جریان به سمت پایین شبیه است، درست مانند این که تمامی جزیره در حال بلعیده شدن توسط یک سیفون بسیار بزرگ است. در واقع این جریان امواج زیر دریاست که چنین تصویر حیرت انگیزی را ایجاد می کند. آب اقیانوس از نمای ساحل بسیار زیبا به نظر می رسد اما دیدن زیبایی های کامل این آب ها تنها از نمای بالا و سوار بر هلی کوپتر امکان پذیر خواهد بود. تورهایی تنها برای این موضوع در جزیره موریس راه اندازی شده است.

روی تپه ای درون پارک ملی جزیره موریس، زمین به رنگ های خیره کننده رنگین کمانی در می آید که از رنگ های آن می توان به ارغوانی، سرخ، بنفش، سبز، زرد و آبی اشاره کرد. این رنگ ها هنگام تابش آفتاب جلوه بسیار خیره کننده تری دارند و در طول روز با تغییر مکان خورشید در آسمان و حرکت ابرها، این رنگ ها تغییر می کنند. در همان حوالی یک آبشار باریک از روی صخره ای فرو می ریزد و پارک ملی بلک ریور گورجس در کنار آن از باقیمانده جنگل های بارانی جزیره حفاظت می کند.

از آنجایی که در این فهرست باید نام یک ساحل نیز باشد می خواهیم بهترین ساحل جزیره موریس را به شما معرفی کنیم. کمی آنطرف تر از محل توقف اتوبوس ها و کامیون های پر از غذایی که در ساحل اصلی گرند بای کنار هم قرار گرفته اند، یک ساحل بسیار زیبا و مخفی قرار دارد. این ساحل که ورودی بسیار باریکی دارد دارای آبی بسیار تمیز و آبی و شن هایی به سفیدی برف است. در اینجا فقط خانواده هایی حضور دارند که فرزندانشان را برای آب تنی در ساحل پریبر آورده اند اما این بدان معنا نیست که ساحل تنها مخصوص کودکان است. جزیره های کوچکی که به اندازه یک سفر دریایی با قایق از این ساحل فاصله دارند همگی بدون سکنه هستند بجز پاسگاه های مخصوص نگهبانان ساحلی. در این نقطه از جزیره موریس برخی از بهترین نقاط برای موج سواری و غواصی وجود دارد. برای کسانی که به غواصی و دیگر تفریحات آبی فعال علاقه ای ندارند، کرجی هایی در نظر گرفته شده که گردشگران را برای صرف شام به رستوران های ساحلی در میان خرابه های عمارت فرماندار سابق آلمانی این جزیره می برد.

موزه عکاسی

در پایین تنها خیابان پیاده روی در پورت لوییس، آنسوی سالن تئاتر شهرداری یکی از گنجینه های مخفی شهر قرار دارد. موزه عکاسی خانه دوربین هایی است که در طول زندگی تریستان بریوال به عنوان یک عکاس خوش ذوق و مشهور توسط او مورد استفاده قرار گرفتند. علاوه بر آن، در این موزه بیش از یک میلیون عکسی که وی از تاریخ جزیره موریس تهیه کرده است نگهداری می شوند که تنها تعداد کمی از آن ها به نمایش عمومی درآمده اند. از میان این جواهرات دنیای عکاسی می توان به مجموعه تصاویر بسیار قدیمی اشاره کرد که اولین عکس هایی هستند که در قاره آفریقا گرفته شده اند.

بازار مرکزی پورت لوییس در سال های گذشته تغییرات زیادی یافته است که شامل تمیز شدن ساختمان ها و باقی گذاشتن رنگ های قدیمی، بوها و رایحه هایی است که فرهنگ غذایی جزیره موریس را تعریف می کند. غرفه های این بازار پر از انواع ادویه ها، میوه اژدها، سیب های محلی و برج های از سبزیجات خوشمزه هستند. به سمت مرکز این بازار که بروید با یک سالن غذاخوری می رسید که در آن آبمیوه های تازه و غذای کاملاً محلی و خیابانی موسوم به دال پوری سرو می شود. این غذا از لوبیاهای زرد دو نیم شده که در داخل نان فطیر پیچیده شده، با انواع ادویه و فلفل سرو می شود. اگر می خواهید بهترین دال پوری جزیره موریس را بخورید به طولانی ترین صفی که در این بازار می بینید ملحق شوید.

کوهی در جزیره موریس که با نام لِپوس شناخته می شود بر فراز شهر پورت لوییس قرار گرفته است. این کوه بلندترین در نوع خود در این جزیره نیست اما قرار گرفتن آن در کنار پایتخت کشور کوچک موریس باعث شده که به نماد این شهر تبدیل شود. صعود به این قله حدود یک ساعت به طول خواهد انجامید و در مسیر بازگشت تا مرکز شهر حدود دو یا سه ساعت پیاده روی خواهید داشت. نزدیک به پایه کوه در موکا، خانه های سرئول قرار دارند، خانه های مهاجران قدیمی که در سال های اخیر به زیبایی بازسازی شده اند. این خانه ها اکنون به یک رستوران بسیار زیبا تبدیل شده که تنها غذاهای موریسی در آن سرو می شوند.

وقتی که آتشفشانی بوجود آورنده جزیره موریس خاموش شدند، دهانه یکی از آن ها پر از آب شده و به دریاچه ای تبدیل شد که اکنون با نام گرند بیسین (Grand Bassin) شناخته می شود. این دریاچه را با نام گانگا بالائو نیز می شناسند که ارتباط سمبلیک آب آن با رود گنگ در هند را نشان می دهد. این آب ها نیز مانند رود کنگ به لحاظ دینی اهمیت خاصی دارند و مقبره خدای شیوا در کنار این دریاچه قرار گرفته است. این دریاچه یکی از مقدس ترین مکان ها برای مردمان جزیره موریس و به ویژه برای جماعت هندوی این کشور به شمار می آید. به گفته راهنمایان محلی، در ایام فستیوال شیوراتری که هر ساله به احترام خدای شیوا برگزار می شود، نیمی از جمعیت پایتخت موریس در عرض چند هفته از این دریاچه دیدن خواهند کرد. در روزهای دیگر به دلیل هوای خنک تری که اطراف این دریاچه وجود دارد، مردم شهر برای ساعاتی آرامش به کنار آن می آیند.

موزه ای که تنها به خاطر یک تمبر ساده ساخته شده شاید بسیار جذاب به نظر نرسد اما موزه بلو پنی تاریخچه منحصربفرد جزیره موریس را در خود دارد. این موزه دو مورد از قدیمی ترین و نادرترین تمبرهای جهان را در معرض عموم قرار می دهد: رد پنی و بلو پنی که هر دو در سال 1847 توسط دولت استعماری بریتانیا در این جزیره منتشر شدند. از هر کدام تنها 500 مورد چاپ شده که همگی نیز با یک صفحه مشابه به چاپ رسیدند. آخرین نمونه از این تمبر در یک حراجی در سال 2011 در شهر لندن به قیمت 1 میلیون پوند به فروش رسید که بیشترین قیمت پرداخت شده در جهان برای یک تمبر بوده است. این موزه نمونه های کمیابی از این تمبرها را تنها برای 10 دقیقه در هر روز به نمایش می گذارد. از دیگر اقلام به نمایش درآمده در این موزه به آثار هنری، سکه ها و مدارکی از تاریخچه موریس به عنوان هاب تجارت دریایی در اقیانوس هند نیز می توان اشاره کرد.

باغ های سیووساگور رامگولام که بیشتر به خاطر زنبق های وحشی غول پیکرشان شناخته می شوند یک مکان محبوب برای پیک نیک در جزیره موریس هستند که در زیر سایبان درختان استوایی منطقه قرار گرفته اند. تمامی این گیاهان دارای برچسب نیست اما هر کسی که بخواهد از نام و تاریخچه این گیاهان اطلاع یابد می تواند از در ورودی یک راهنما برای خود استخدام نماید. علاوه بر درختان بلند خرما، دراین باغ ها گیاهانی یافت می شوند که ادویه های تولید شده از آن ها باعث هجوم اروپاییان به آسیا برای تجارت این ادویه ها شد. کلیسای سنت فرانسیس آسیسی که روبروی این باغ ها قرار گرفته در قرن 18میلادی و برای مالکان ثروتمند آن زمان ساخته شده است.