دیدار با مرگ آفرین ترین حیوانات بومی استرالیا

استرالیا به عنوان خانه برخی از مرگبارترین حیوانات روی زمین شناخته می شود. اگرچه این موضوع تا حدی هم درست است، اما نباید آن را مرگبارترین کشور در نظر گرفت. با حداقل کشتار حیوانات در طول قرن گذشته و افزایش پاد زهرهای در دسترس برای افرادی که مورد حمله قرار گرفتند، استرالیا امن تر از آن چیزی است که فکرش را می کنید. برای کمک به شناسایی مرگبارترین حیوانات موجود در استرالیا و برای جلوگیری از حملات بیشتر، ما حیواناتی را پیدا کرده ایم که حتما باید مراقب باشید و از آن ها دوری کنید. با وبسایت رزرو هتل ایران هتل آنلاین همراه باشید.

اختاپوس حلقه آبی، عموما در صخره های مرجانی و آب های جزر و مدی در اقیانوس آرام و اقیانوس هند -که از استرالیا به ژاپن می رسد- یافت می شود. هر ساله، چندین گاز گرفتگی گزارش می شود و اگر چه این گاز گرفتگی ها معمولا بدون درد هستند اما در عرض پنج تا ده دقیقه مجروح ممکن است شروع به تجربه درد های شکمی، بی حسی، ضعف عضلانی و دشواری تنفس و بلعیدن کند. در حال حاضر هیچ پادزهری برای این گزیدگی وجود ندارد، قربانی فقط باید منتظر بماند تا علائم از بین بروند. اختاپوس حلقه آبی اغلب به خاطر اندازه شان که به اندازه توپ گلف است، دست کم گرفته می شوند – با این حال، شما باید مراقب این حلقه های آبی درخشان آن ها باشید. علی رغم نبود پادزهر برای مقابله با سم این اختاپوس اما تنها سه مورد گزارش مرگ از این اختاپوس در طول تاریخ ثبت شده است: دو نفر در استرالیا و یک نفر در سنگاپور.

اگر چه کاراکتر دوری در انیمیشن “در جستجوی نمو” بر روی ستاره دریایی بالا و پایین می پرید و از این کار مفرح لذت می برد اما ستاره های دریایی می توانند قاتلان قدرتمندی باشد و ستاره دریایی جعبه ای استرالیایی نیز از این قاعده مستثنی نیست. سم قوی آن ها در ۱۵ شاخک آن قرار دارد که ممکن است به طول سه متر برسد و در حدود ۵۰۰۰ سلول نیش در هر کدام وجود دارد. این زهر از طریق تماس آزاد نمی شود، بلکه بوسیله ماده شیمیایی در لایه خارجی طعمه خود آزاد می شود. اگر چه در حدود ۵۰ گونه متفاوت ستاره دریایی جعبه ای وجود دارد که در آب های گرم ساحلی یافت می شوند، اما تعداد کمی از آن ها زهر کشنده ای دارند که برای انسان ها مهلک هستند. در بیش از ۱۰۰ سال گذشته، ستاره دریایی جعبه ای مسئول بیش از ۶۰ مورد مرگ بوده است، که در آن به قربانی شوک وارد شده که نتیجه آن غرق شدن بوده است، و یا در اثر نارسایی قلبی جان خود را از دست داده اند. با این حال، شدت این نیش به عوامل بسیاری از جمله اندازه ستاره دریایی و خود قربانی و اینکه چند شاخک درگیر بودند، بستگی دارد.

هوشمندانه سفر کنید و جالب است بدانید که کاساوای سنگین ترین پرنده در استرالیا است که ارتفاع آن بین ۱.۵ تا دو متر است. اگرچه آن ها میوه خوار هستند و به هیچ دلیلی حمله نخواهند کرد، اما پرندگان بسیار قلمرویی هستند. بیشتر حملاتی که به انسان ها شده شامل لگد زدن، هل دادن، نوک زدن، پریدن بر روی انسان و ضربه زدن به سر است و همه این ها به دلیل تمایل انسان به غذا دادن به این پرنده است. اگر تنها به یک دلیل برای غذا ندادن به آن ها احتیاج دارید، باید بدانید که پنجه میانی آن ها ۱۲ سانتی متر طول دارد و به عنوان یک خنجر عمل می کند که می تواند منجر به آسیب های جدی به فرد شود. این پرنده ها که باقی مانده دایناسور ها هستند، به عنوان “خطرناک ترین پرنده بر روی زمین” طبقه بندی شده اند، اما با این حال آخرین مرگ ثبت شده ناشی از حمله این پرنده در سال ۱۹۲۶ بوده است. فقط به خاطر داشته باشید که آن ها خجالتی هستند و نمی توانند پرواز کنند و از رودرویی اجتناب می کنند.

استرالیا، خانه بسیاری از عنکبوت های به ظاهر مرگ آفرین است که البته بسیاری از آن ها نیز مرگبار هستند. اگر چه ممکن است عنکبوت ها در هر جایی از دنیا پیدا شوند، اما عنکبوت های تار قیفی ( اغلب اغراق آمیز) شهرت وحشتناکی پیدا کرده اند. حداقل ۴۰ گونه از این عنکبوت ها ی تار قیفی شناسایی شده که طول آن ها از یک تا ۵ سانتی متر متغیر است. با این حال، همه این گونه ها خطرناک شناخته نمی شوند. یکی از گونه های که نماد ترس و شیفتگی به شمار می رود، عنکبوت تار قیفی مانند سیدنی است که یکی از سمی ترین زهر ها برای انسان را در خود جای داده است. یک نیش از این عنکبوت میگالومورف سمی باید مشابه گزیدگی یک مار در نظر گرفته شود. اگر چه این عنکبوت مسئول ۱۳ مورد مرگ گزارش شده در نیو ساوث ولز است اما از زمان شناخته شدن زهر آن در سال ۱۹۸۱ هیچ تلفاتی از این عنکبوت گزارش نشده است.

گفته می شود که این حیوان یکی از خطرناک ترین حیوانات در استرالیا است. کروکودیل آبهای شور همچنین حیوان خشکی زیست و تهاجمی است و بزرگ ترین حیوان در جهان از نظر وزن است که وزن آن ها به بیش از ۱۰۰۰ کیلوگرم می رسد. اگر چه جنس نر آنها ممکن تا ۷ متر طول داشته باشند، اما در واقعیت کروکودیل های بیش از ۵ متر نسبتا نادر هستند. این گونه های محفاظت شده به طور عمده از خزندگان کوچک، لاک پشت ها، ماهی و پرندگاندراز پا تغذیه می کنند، اما دیده شده که حیوانات وحشی و احشام ( از جمله گاو و اسب) را نیز شکار می کنند. همانطور که توسط استیو ایروین، شکارچی تمساح دیده شده، اگر با آن ها تماس بر قرار کردید باید از تمامی حرکات آن ها آگاه باشید، اما آن ها به همینجوری حمله نمی کنند. بر خلاف موجودات دیگری که در این کشور یافت می شوند، این کروکودیل ها به طور متوسط کم تر از یک کشته در هر سال دارند.

عموما تصور می شود که آب های استرالیا دارای کوسه هستند که همین مسئله باعث شده که بسیاری از مردم از شنا کردن در آب های استرالیا اجتناب کنند. در حالی که سه گونه کوسه ای به احتمال زیاد به انسان ها حمله می کنند شامل کوسه سفید بزرگ ، کوسه ای ببری و کوسه های گاوی است اما هیچ قطعیتی در پس حملات آن ها نیست زیرا این حملات کاملا تصادفی اتفاق می افتند. در طی ۱۰۰ سال گذشته ( گزارش شده در سال ۲۰۱۴)، در مجموع ۲۹۸ تن مورد حملات کوسه ها قرار گرفته بودند که ۲۰۴ از آنها تن زخمی شدند، ۵۶ نفر زخمی نشدند و تنها ۳۸ مورد از این حملات مرگبار بودند. اغلب آن هایی که مورد حمله قرار گرفته اند، موج سواران هستند و بعد از آن ها افرادی که در حال شنا و غواصی در مناطقی که مختص شنا نیستند، می باشند. زمانی که در ساحل هستید، به یاد داشته باشید که در بین پرچم ها شنا کنید، آن ها فقط به عنوان تزیین در آنجا قرار ندارند – آن ها برای کمک به نجات زندگی تان می باشند.

در حال حاضر، ما می توانیم هر ماری را که به عنوان یکی از مرگبارترین حیوانات استرالیا طبقه بندی کنیم اما تعداد آن ها بسیار زیاد است. در استرالیا حدود ۱۴۰ گونه از مار های خشکی زیست و حدود ۳۲ گونه از مار های دریایی وجود دارد که حدود ۱۰۰ نوع از آن ها سمی هستند؛ اگر چه تنها ۱۲ تا از این گونه ها ممکن است منجر به زخمی در فرد شود که واقعا کشنده باشد. مارهای قهوه ای شرقی و غربی مسئول اغلب مرگ های گزارش شده هستند که زهر آن ها موجب فلج شدن و اختلالات لخته شدن خون می شود. با این حال، در مراکز پزشکی پادزهری وجود دارد که می تواند از این کار را معکوس کند. اگرچه اولین پادزهر برای سم مار تایپان در سال 1956 تهیه شد اما تایپان ساحلی یکی ترسناک ترین گزیدگی ها ناشی از مار ها را رقم زد که در کمتر از 30 دقیقه منجر به مرگ فرد شد. با این حال، به طور متوسط دو مورد مرگ در هر سال توسط مارها گزارش می شود و اکثر آن ها به علت تلاش برای کشتن مارها و یا پیدا کردن جفت شان توسط انسان می باشد.

در سال ۲۰۰۶، سفره ماهی ها به دلیل کشتن استیو ایروین شهرت بدی پیدا کردند، اما آنچه بسیاری از مردم متوجه آن نشدند این است که اگر چه آن ها عمو زاده کوسه ها هستند، به ندرت برای انسان ها تهدیدی محسوب می شوند. استیو ایروین در اثر گزیدگی کشته نشد بلکه خونریزی شدید در قلب اش منجر به مرگ او شد. اگر چه این تصویر دوست داشتنی نیست، اما نیش سفره ماهی ها در دم نیزه ای آنها و تنها شکل دفاع آن ها قرار دارد که به ندرت تهدیدی برای انسان ها به شمار می روند. در هر دو آب های آزاد و اقیانوس ها، حدود ۲۰۰ گونه از سفره ماهی وجود دارد از سفره ماهی های نرم گرفته ( که ارتفاع آنها به 4 متر می رسد) تا سفره ماهی نقطه ای آبی رنگ ( به اندازه ۷۰ سانتی مترارتفاع دارند). این دیدگاه که سفره ماهی ها مرگبار هستند به عنوان بخشی از یک افسانه شناخته می شود، زیرا آن ها ذاتا خشن نیستند، بلکه آن ها موجودات کنجکاو و بازیگوشی هستند. در کل به غیر از مرگ استیو ایروین، تنها یک تلفات از کشتن شدن توسط سفره ماهی ها گزارش شده است.

اگرچه از زمان ورود اروپایی ها تا کنون هیچ مرگی توسط سنگ ماهی ها در استرالیا گزارش نشده است، اما سنگ ماهی ها خطرناک ترین نوع ماهی ها در جهان هستند که در آب های استرالیا پنهان شده اند. با این قابلیت استتار فوق العاده تا زمانی که حرکتی انجام نداده اند، تشخیص آنها بسیار سخت است. سم آنها توسط ۱۳ ستون فقرات آن ها و به هنگام اعمال فشار بر ستون فقرات آزاد می شود و می تواند موجب درد شدید، نارسایی قلبی و در صورت عدم درمان، منجر به مرگ شود. این ماهی ها که به طور طبیعی شناگران کندی هستند، اما با این وجود حمله های آن ها می تواند در 015/0 ثانیه رخ دهد. اگرچه بسیاری از مردم نیش آن را تحمل می کنند – به دلیل تصادفی پا گذاشتن بر روی آنها – اما یک پاد زهر در اواخر دهه ۱۹۵۰ برای جلوگیری از وقوع حادثه ای تهیه شد.