موزه ای به سبک خوزستانی ها
آدرس: خوزستان، آبادان، احمد آباد، محله بوآرده شمالی، خیابان لین 15، جنب دانشگاه صنعت نفت (شهید تندگویان)
ساعات بازدید: هر روز از ساعت 8 الی 14
هزینه بلیط: 2000 تومان
به انتهای خیابان لین 15 که می رسیم موزه آبادان در برابر چشمانمان ظاهر می شود. از همین روبروی درب موزه که ایستاده ایم نماد این موزه زیبا شما را با لبخندی عمیق به یاد گنبدی می اندازد که بارها و بارها بر سر مقبره دانیال نبی در شوش دیده اید. گنبدی ملقب به اورچین که مختص خوزستانی هاست و در هیچ کجای دیگر از آب و خاکمان به چشم نمی خورد. هشت ستون سنگی بلند که در نهایت در نوک گنبد یه هم رسیده اند و حلقه های سنگی متعددی آن ها را احاطه کرده اند. این گنبد اما 22.5 متری ارتفاع دارد و نمای خاصی به ورودی موزه بخشیده است و جالب است بدانید که فرنگی ها آن را گنبد آناناسی می نامند!
قبل از ورود به موزه بهتر است کمی از تاریخ و سرگذشت این موزه بدانیم. موزه آبادان، دومین موزه ای است که در سرتاسر ایران افتتاح شده و قدیم ترین موزه در سرتاسر استان خوزستان نیز هست. موزه ای که استارت اولیه طراحی و ساخت آن با طرحی چلیپایی در سال 1338 زده شده و در نهایت در سال 1341 شمسی مورد بهره برداری قرار گرفته است. موسس موزه اما فردی به نام علی هانیبال است. یک روسی الاصل که پس از مهاجرت به ایران و تغییر مذهبش نام علی را برای خود برمی گزیند. مردی که علاقه وافری به فرهنگ و ادب ایرانی داشته و تلاش های فراوانی را برای جمع آوری و زنده نگاه داشتن فرهنگ و آداب رسوم بومی اقوام مختلف ایرانی می کند. تاسیس موزه آبادان هم یکی از کارهای مهم آقای هانیبال است که البته به کمک شرکت ملی نفت آبادان صورت گرفته است. موزه افتتاح شده و آثار باستانی و مردم شناسی ارزشمندی در آن به نمایش گذاشته می شود. با آغاز جنگ اما هیچ نقطه ای از آبادان در امان نبود. در همان روزها اول جنگ تمامی آثار باستانی موزه با احتیاط تمام برای مدتی نامعلوم به سایر موزه های همجوار که امنیت بیشتری داشتند به امانت سپرده شد، تا با اتمام جنگ دوباره به موزه باز گردانده شود. هیچ یک از آثار نمایش یافته در موزه آسیبی ندید اما ساختمان موزه در اثر جنگ صدمات زیادی دید. بعد از اتمام جنگ و آغاز بازسازی آبادان، ساختمان موزه هم با اختصاص بودجه مورد مرمت قرار گرفت و آثار باستانی موزه کم کم عودت داده شد. تا اینکه در نهایت در سال 1382 و درست در سالگرد شکسته شدن حصر آبادان بار دیگر درب های موزه به روی علاقمندان گشوده شد.
ساختمان موزه یک بنای یک طبقه است که از سه تالار اصلی تشکیل شده است. یک تالار که نام تالار اصلی را یدک می کشد، محل نمایش آثار باستانی است. تالار دوم هم که در واقع تالار جنبی است محل موزه مردم شناسی و صنایع دستی استان خوزستان است. تالار سوم هم چند سالی است که تبدیل به کارگاه آموزشی صنایع دستی شده است و گاه گداری نمایشگاه ها و بازارچه های صنایع دستی موقت نیز در آن برگزار می شود. قدم در داخل موزه که بگذارید از همان ابتدا گچ بری های روی دیوار و اشعاری از شاعران نام آشنا و شهره ایرانی بر روی دیوارها خودنمایی می کنند. بازدیدمان را از تالار اصلی موزه آغاز می کنیم.
ارزش هر موزه باستان شناسی اما به قدمت آثار به نمایش گذاشته در آن و تنوع آثار ارائه شده بستگی دارد. دور تا دور تالار اصلی مملو از قفسه هایی است که پر از آثار باستانی از دوره های مختلف تاریخی است. در میانه تالار هم چندین قفسه و تعدادی از آثار باستانی قرار گرفته که توضیحاتی بر روی قفسه ها و آثار باستانی درج شده است. نگاهی کلی به تالار نشان می دهد که در این تالار نه چندان بزرگ آثاری از دوره های پیش از تاریخ گرفته تا تاریخ، دوران اسلامی و دوره های متاخر به نمایش گذاشته شده است. آثاری از هزاره های قبل از تاریخ که از حفاری های متعدد از شوش پیدا شده تا نامه نگاری ها و اسنادی که متعلق به دوران قاجار و پهلوی است و در این موزه نگهداری می شود.
سنجاق ها، تابوت ها، پیکرک های باستانی و متعدد، مهرها، سفال های لعابدار، سفال های لوله دار باستانی، مجسمه هایی از ایلام باستان و آثار کشف شده از لرستان، آثاری مختص ناحیه شوش، حجاری ها، ابزارهای سنگی متعلق به قبل از تاریخ و حتی ابزارهای استخوانی در کنار گل نوشته ها و آثار فلزی و مفرغی در قفسه های تالار به نمایش گذاشته شده است. از دوران ما قبل از تاریخ که بگذریم آثاری از دوران پیش از اسلام و پس از اسلام به خصوص از دوره های صفویه و قاجار نیز به چشم می خورد. بخشی هم مختص اسناد و مکتوباتی است که مرتبط به آبادان و یا استان خوزستان است. کوزه های گلی بزرگ و کوچک با شکل و شمایل خاص هم در گوشه و کنار تالار اصلی چشم نوازی می کنند، که هرکدام متعلق به یک دوره تاریخی است.
از تالار اصلی که فاصله بگیریم و خودمان را به تالاردوم برسانیم. قفسه هایی شیشه ای را می بینیم که هر کدام پوشش زنان و مردان اقوام مختلف خوزستانی را به نمایش گذاشته اند. از لباس مردان و زنان عرب گرفته تا صائبی ها، قشقایی ها و بختیاری هایی که در شهرها و روستاهای خوزستان ساکن هستند. در کنار این قفسه های خوش رنگ و لعاب زیبا اما صنایع دستی و آثار هنرمندان خوزستانی هم به نمایش گذاشته شده است. تالار سوم هم به کارگاهی برای آموزش صنایع دستی آبادان به خصوص لیف بافی اختصاص یافته و گاهی بازارچه هایی نیز برای ارائه این محصولات برپا می شود. سازمان میراث فرهنگی آبادان هم از همین چند سال پیش به این موزه نقل مکان کرده است و در یکی از قسمت های آن مشغول به فعالیت است.
موزه آبادان اما مثل خود آبادان جذابیت های بسیاری دارد. مثلا همین چند سال پیش مسئولان موزه در صدد بودند تا مجموعه ای از عینک های برند ریبن را جمع آوری کرده و در موزه به نمایش بگذارند. برگزاری نمایشگاه های موقت هم در موزه بسیار رایج است مثلا همین چند وقت پیش پیکرک های باستانی یک نوازنده در این موزه به نمایش گذاشته شد و یا نمایش آثاری تاریخی که متعلق به حرم ها و اماکن مذهبی ایران و سایر کشورهای همسایه بود.
بازدید از موزه هر شهری فرصت مغتنمی است چرا که شما را در کوتاهترین زمان ممکن به سفری هزاران ساله می برد. آبادان اما جاذبه های دیدنی بسیاری دارد که حتما چشمتان را خواهد گرفت. اگر قصد اقامت و رزرو هتل در آبادان را داشتید حتما سری به ایران هتل آنلاین بزنید. قصد رزرو هتل پارس کاروانسرا آبادان را داشته باشید می توانید روی ما حساب کنید و مطمئن باشید که با کمترین قیمت و گاهی با تخفیف هایی فوق العاده بهترین و راحت ترین رزرو را انجام خواهید داد.