سقانفار کیجا تکیه بابل

نال بالای سرستون:همان گونه که از نامش پیداست به بخشی از بالای سرستون اطلاق می شود که در دورتا دور بنا قرار می گیرد و با تزییناتی از قبیل نقاشی و خطاطی مزین شده است.

دهان اژدری: سرستون ها که جزئی جدا نشدنی از سقانفار ها به شمار می روند، دارای فرمی به شکل دهان اژدها می باشند که تیر های افقی و عمودی بنا را به هم متصل می نمایند و این گونه معماری برگرفته از معماری اسیای شرقی و کشور چین می باشد.
پتک: ابزاری که درز بین تخته های سقانفار را می پوشاند ” پتک” نام دارد.
هلا: بخشی دیگر از سقانفار “هلا” می باشد که از تیر های چوبی اریب تشکیل شده و بر روی همه انها تخته کوبی انجام می شود.
تخته: تخته نیز وظیفه پوشاندن پلورها را بر عهده دارد.

نقاشی های حک شده بر پیکره بنا: طرح ها و نقاشی های گوناگونی که همگی حامل پیامی از فرهنگ و سنن گذشته می باشند وبعضا بر گرفته از فرهنگ و معماری کشور چین است، بر روی تخته های چوبی تکیه به چشم می خورد. این نقاشی ها عبارتند از: خورشید، دیو، جبرئیل، بدن انسان با سرهای شغال، سگ، ماهی و پرندگان، مرد قلیان به دست، شکارچی باتفنگ، مالک عذاب، رستم ودیو سفید، دختری که گاو می دوشد، اسرافیل مشغول دمیدن در صور، ماری که به دور مرغی می پیچد و همچنین مرثیه محتشم کاشانی نیز با خطی هنرمندانه و زیبا بر پیکره این بنا نقش بسته است