دیگچه مشهدی:
دیگچه یک دسر مشهدی است که اغلب در ایام سوگواری محرم و صفر و همچنین در هنگام ماه مبارک رمضان طبخ می شود. بیشتر مردم استان خراسان رضوی و به خصوص مشهد، دیگچه را به عنوان غذای نذری میان همه پخش می کنند.
دیگچه معمولا از موادی نظیر برنج، شیر، کره، شکر، زعفران، گلاب و هل تهیه می شود. طعم شیرین و خوشمزه این دسر سبب شده تا افراد زیادی به خوردن آن علاقه پیدا نمایند. دیگچه در دو رنگ سفید و زرد طبخ می گردد و آن را با خلال پسته و بادام تزیین می کنند.
شله مشهدی:
شله یکی دیگر از غذاهای سنتی شهر مشهد است که آوازه آن در سراسر کشور پیچیده است. ارزش غذایی بالای شله سبب شده تا افراد آن را به عنوان یک وعده غذایی کامل مصرف نمایند. پیدایش این غذای خوشمزه به دوره قاجار باز می گردد.
شله یکی از متداول ترین غذاهای نذری در سطح مشهد است. در طبخ شله مشهدی از گوشت قرمز، لوبیا چیتی، لوبیا رشتی، لوبیا سفید، عدس، بلغور گندم، ماش، برنج نیمه، ریشه جوز هندی، فلفل سیاه، زنجبیل و دارچین استفاده می شود.
از آنجا که بیش از نیمی از مواد اولیه شله را حبوبات تشکیل می دهند، در نتیجه پخت آن زمان زیادی را نیاز دارد. اغلب افراد این غذا را به همراه کمی سبزی سرو می کنند. همچنین شله مشهدی را با کمی قیمه تزیین می کنند. باید به این نکته توجه داشت که شله مشهدی دارای روند طبخ متفاوتی نسبت به نمونه های دیگر است که این امر بر خوشمزگی آن افزوده است.
یتیمچه:
یتیمچه یکی از غذاهای معروف است که به غیر از مشهد، در سایر نقاط کشور نیز طبخ می گردد. طرز تهیه این غذای ارزان و ساده در هر یک از شهرهای کشور متفاوت است. اما یتیمچه ای که در شهر مقدس مشهد طبخ می گردد، اصالتی نیشابوری دارد.
در این غذا از لوبیا، عدس، بادمجان، زردچوبه، نمک، فلفل و دارچین استفاده می شود. بیشتر مردم مشهد از این غذا برای سفره های افطار خود استفاده می کنند. این غذای خوشمزه به همراه سبزی سرو می گردد.
رشته پلو:
رشته پلو یکی از غذاهای سنتی شهر مقدس مشهد است که جزو غذاهای بومی استان اردبیل و کرمانشاه نیز محسوب می گردد. همواره از گوشت و پیاز داغ برای طعم دهی به این غذا استفاده می شود.
طعم رشته پلوی مشهدی شیرین است و مردم این شهر اغلب این غذا را در ایام نوروز طبخ می کنند. مردم مشهد معتقد هستند که خوردن رشته پلو، سر رشته امور را به دست می گیرند. برای پخت رشته پلو مشهدی به برنج، رشته پلویی، زعفران، دارچین، کره، فلفل، نمک، پیاز و سماق نیاز است. همچنین می توان بنا بر ذائقه شخصی، از گوشت قرمز و یا ران مرغ برای خوشمزه تر شدن این غذا استفاده کرد.
چنگالی:
چنگالی در حقیقت یک عصرانه به شمار می رود و کمتر آن را به عنوان وعده غذایی محسوب می کنند. دلیل نامیده شدن این غذا با این نام آن است که در گذشته مردم چنگالی را با دست سرو می کردند. به دلیل چنگمالی شدن آن در حین خوردن، چنگالی نامیده شده است.
اما چنگالی امروزه کمتر طبخ می گردد و تنها قدیمی ترها مزه این غذا را به یاد دارند. برای تهیه چنگالی باید از نان بیات خرد شده، روغن داغ، شکر، شیره نبات استفاده کرد. استفاده از عسل و روغن حیوانی می تواند طعم این غذا را دلچسب تر نماید.
کباب شیشلیک شاندیز:
کباب شیشلیک شاندیز یکی از معروف ترین غذاهای شهر مشهد است که شهرتی جهانی دارد. این غذای گران قیمت و لذیذ از شش تکه گوشت راسته گوسفند تهیه می شود. طبخ این غذا دارای دستور خاصی است که منحصر به شهر شاندیز می باشد.
برای تهیه کباب شیشلیک شاندیز اغلب از گوشت تازه استفاده می شود. برای خوش طعم شدن این کباب، گوشت را بدون جدا کردن دنده داخل آن در زعفران و آبلیمو و فلفل قرار می دهند. این امر به آبدار شدن کباب نیز کمک می کند. اغلب افراد کباب شیشلیک شاندیز را به همراه گوجه فرنگی کبابی و نان و سبزی میل می کنند.
آش لخشک:
آش لخشک یکی از غذاهای سنتی شهر مشهد است که پیشینه آن به سال های دور باز می گردد. در این آش از رشته های پهن و بلندی که اغلب بانوان خانه دار آن را تهیه می کردند، استفاده می شود.
در پخت آش لخشک از هیچ گونه حبوباتی به غیر از عدس استفاده نمی شود. طعم لذیذ و ظاهر متفاوت این آش، آن را از سایر آش ها مجزا ساخته است. برای تزیین آش لخشک از نعنا داغ، کشک و سیر داغ استفاده می شود.
اشکنه قوروت:
اشکنه قوروت یک غذای مقوی و سالم مشهدی است که مردم سایر مناطق کشور آن را با نام کاله جوش می شناسند. این غذا در گذشته بسیار مورد استفاده قرار می گرفته است. اما با ظهور زندگی مدرن، امروزه کمتر کسی این غذا را چشیده است.
اشکنه قوروت یا کاله جوش، از ساییده شدن کشک تهیه می شود. برای تهیه این غذا، کشک ساییده شده را در روغن و پیاز داغ می جوشانند و سپس به آن مغز گردو ساییده شده را اضافه می کنند. کشک و گردو دو ماده اصلی این غذا به شمار می روند که بر ارزش غذایی آن افزوده اند.