موقعیت جغرافیایی و مسیر گردشگری شهرستان سامان
این شهر در حاشیه ی دامنه ی شرقی کوه شیراز قرار گرفته است، و فاصله ی بسیار کمی از زاینده رود دارد. شهرستان سامان در حدود 22 کیلومتری شمال شرقی شهرکرد و نیز 85 کیلومتری استان اصفهان واقع شده است. در واقع این شهر متصل به راه غربی شهر کرد به اصفهان می باشد. طرح جامع استان چهار محال و بختیاری شش مسیر گردشگری را معرفی نموده است که مسیر دوم آن پر طرفدار تر است. این مسیر شامل : « شهر کرد، چالشتر (قلعه چالشتر)، سامان (پل زمان خان، شوراب صغیر، حاشیه ی زاینده رود)، هوره (پل هوره)، مارکده، دریاچه ی سد زاینده رود، بن (آبگیر بن)، امامزاده سید محمد، شهر کرد» می باشد.
معرفی شهرستان سامان و جاذبه های گردشگری آن
شهر قدیمی سامان که دارای قدمتی هزار ساله می باشد، در همجواری زاینده رود و سلسله جبال زاگرس قرار دارد. این شهر کوهستانی که به نگین زیبای چهار محال و بختیاری معروف شده، دارای منظره ها و چشم انداز های بی نظیری می باشد. آب و هوای معتدل کوهستانی سامان، باغ ها و تاکستان های آن که مناظری رویایی را هدیه می نماید، در کنار جاذبه های تاریخی نظیر پل زمان خان، منجر شده تا همه ساله این شهر در فصول مختلف مورد توجه گردشگران قرار گیرد. محصولات کشاورزی شهرستان سامان نظیر گردو و بادام، صنایع دستی و دست بافته های آن از دیگر امتیازات آن جهت جذب گردشگر به شمار می آیند. مردم این شهر غالبا از ترک های قشقایی می باشند. گو اینکه مهاجرانی نیز از اطراف اصفهان، شهر کرد و غرب خوزستان نیز در آنجا دیده می شوند. اهالی شهرستان سامان مسلمان و شیعه مذهب هستند.
شهرستان سامان دارای جاذبه های گردشگری دل انگیزی است که در اینجا به بخشی از آن اشاره می نماییم :
پل زمان خان: این پل یکی از اصلی ترین مراکز گردشگری استان محسوب می شود، و دارای دو دهانه، حدود 30 متر طول و نیز 12 متر ارتفاع می باشد. پل زمان خان که بر روی آب های رودخانه ی زاینده رود واقع شده، دارای سه پایه ی سنگی طبیعی است. قدمت پل مذکور را به دوران صفویه منسوب دانسته اند. آخرین عملیات مرمت و بازسازی آن حدود سال 1321 انجام شده است. امروزه نیز عملیات های عمرانی بسیاری در اطراف آن صورت می گیرد. پل زمان خان که اکنون به یکی از قطب های گردشگری تبدیل شده است، دارای مناظر زیبای بی نظیری است که زاینده رود به آن بخشیده است. وجود درختان میوه و باغات فراوان در اطراف این پل، منجر شده تا بر تعداد گردشگران منطقه افزوده شود.
قنات های سامان: سامان در استان چهار محال و بختیاری دارای بیشترین تعداد قنات می باشد. که از جمله ی آنها می توان به قنات لغدنبه، یز، یالانچی، چشمه سامان، چشمه مزرعه برمه و …. اشاره نمود. هر کدام از این قنات ها جهت آبیاری مزارع مورد استفاده قرار می گیرند. قنات های مذکور از علل های اصلی رونق کشاورزی و به عمل آمدن محصولاتی نظیر گردو و بادام در منطقه به شمار می آیند.
مزارع سامان : در شهرستان سامان مزارع بی شماری وجود دارد. از معروف ترین آنها می توان به لغدم اشاره نمود که از قنات لغدمبه نیز جهت آبیاری آن استفاده می شود. مزارع و باغات زیبای این منطقه از جاذبه های مورد توجه گردشگران به شمار می آیند. در باغ های سامان محصولاتی نظیر گردو، بادام، گیلاس، آلوچه و هلو کاشته می شود. در مزارع شخصی منطقه نیز صیفی جات، گندم، یونجه و جو به عمل می آید.
مسجد جامع سامان : این مسجد در میانه ی شهر واقع شده است و دارای دو در ورودی در شمال خاوری و نیز جنوب باختری و یک شبستان می باشد. که نشانگر معماری اصیل ایرانی – اسلامی هستند. ورودی شمال خاوری مسجد دارای شکلی هشتی و گنبدی عرقچین می باشد. شبستان مسجد نیز دارای پلانی مستطیل شکل است، که به صورت طاق و چشمه بر روی هشت ستون سنگی به شکل مشعل استوار گشته است. مسجد مذکور فاقد تزئینات خاص بوده و رسمی بندی های آجری نمای ورودی شمال مسجد، تنها تزئینات به کار رفته در آن به شمار می آیند. قدمت بنای مذکور را به دوران قاجاریه نسبت داده اند. و مصالح آن نیز از آجر، گچ و ساروج می باشد. این بنا در 28 شهریور ماه 1386 با شماره ی 19676 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
کوه شیراز سامان : کوه شیراز که از کوه های شهرستان سامان به شمار می آید، دارای ارتفاعی بیش از 3000 متر می باشد. از آنجا که این شهر در دامنه ی کوه شیراز واقع شده، منظره ای کوهستانی و رویایی به آن بخشیده است. بسیاری از پژوهشگران بر این باورند که محل اولیه ی شهر در حدود 3 کیلومتری کوه مذکور بوده است. امروزه طرح های کشاورزی صورت گرفته در اطراف کوه، ظاهری چشمگیر به این منطقه بخشیده است.