اما در حالی که طعم های عمیق و متفاوت این فرهنگ غذایی انکار ناپذیر است، این تکنیک های بسیار دقیق پخت و پز برای پخت غذاهاست که باعث شده سبک غذایی نیونا در میان جامعه پراناکان ها از جایگاه رفیعی برخوردار باشد. مردان پراناکان خود را «بابا» (به معنای عمو) و زنان نیز خود را «نیونیا» (به معنای عمه) می خوانند و نامگذاری این سبک غذایی بسیار تند و خوشمزه به نام زنان اتفاقی نبوده است. دستورالعمل های پخت غذا در این فرهنگ غذایی زن سالار از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و انتظار می رود که زنان هر خانواده در آن به مهارت بالایی دست یابند.
بابا جری، همسر و شریک تجاری سو پی نیز چنین می گوید: «نیونیاها به محض اینکه وارد آشپزخانه می شوند می توانند دستوراالعمل های پخت غذایی که از مادر خود یاد گرفته اند را تکرار نمایند. هر مادر ارشدی، تکنیک های مزه ای خاص خود را دارد که مشتاقانه توسط اعضای مونث خانواده به خاطر سپرده می شود. آخرین جملات مادربزرگم به من و سو پی این بود: با قلب و اشتیاق کامل آشپزی کنید، کسانی که غذای شما را می خورند شما را احساس خواهند کرد. آشپزی میراث خانواده ماست».
ظاهراً غذاهای ساده ای مانند «ناسی اولام» یا برنج دارویی، به ترکیب دقیق بیش از 18 گیاه دارویی و ادویه نیاز دارد که باید مقدار آن ها با چشم تعیین و سپس در هاون کوبیده شود و برای این که از دما و ثبات برنج مطمئن گردند به صورت دستی با هم مخلوط شوند. غذاهای پروتئینی ساده مانند ماهی گریل شده نیز باید در داخل برگ های موز پیچیده شده و برای حفظ طعم و بو، با استفاده از زغال طبیعی گریل شده و در ادامه با «لام چوت» سرو شود، نوعی سس ترش و تند که از آب گرفته شده با دست از لیموهای کالامانزی و نوعی خاص از خمیر میگو به نام «بلاچان» تهیه شده است.
تمامی زنان نیونیا در تلاش برای حفظ رسم دوست داشتنی و مقدس آشپزی نیونیا باید تحت آموزش های سختگیرانه قرار بگیرند. هر دستورالعمل و تکنیک باید بی نقص انجام شود و نکات ریز هر دستورالعمل نیز عمداً به صورت شفاهی منتقل می شوند تا آن را از دیگر زنان پنهان نگه دارند. بابا کریستوفر تان که خود یک نویسنده در عرصه آشپزی است می گوید: «سبک غذایی نیونیا در آشپزخانه های خانگی شکل گرفته، جایی که غذا پختن تحت سلطه و حاکمیت مادران قرار دارد. توانایی آماده سازی غذای فوق العاده به عنوان یک سرمایه اجتماعی در نظر گرفته می شد».
راه های میانبری مانند استفاده از آبمیوه گیری و مخلوط کن که گفته می شود باعث از بین رفتن طعم ها می شوند در این فرهنگ غذایی ممنوع هستند. به جای آن، شیر نارگیل را به صورت دستی گرفته و ادویه را نیز در هاون های دستی می کوبند. به دلیل اغوا کننده بودن استفاده از تجهیزات آشپزی مدرن و این واقعیت که زنان نایونیای جوان تر ممکن است علاقه ای به یادگیری تکنیک های آشپزی سبک سنتی نداشته باشند، بابا کریستوفر از این بیم دارد که این تکنیک های بسیار ارزشمند و قدیمی که تعریف کننده اصلی فرهنگ غذایی نیونیا هستند جزیی از میراث های آشپزی باشند که در معرض انقراض قرار گرفته اند.
بابا جری در این باره تصریح می کند: «به عنوان حافظان فرهنگ آشپزی نیونیا، ما قویاً معتقدیم که باید تغییر، تکنولوژی و ایده های جدید را بپذیریم. فرهنگی که تغییر نکند یک فرهنگ مرده است. آشپزی و دستورالعمل های غذایی باید در زندگی امروزی مورد استفاده قرار گرفته، انجام شده و به اشتراک گذاشته شوند». یک نمونه زنده از این موضوع، نیونیا یونگ یی، دختر 17 ساله نیونیا سو پی و بابا جری است که اکنون در حال یادگیری پختن غذاهای مختلف فرهنگ آشپزی نیونیا است. نیونیا یونگ یی در این باره چنین می گوید: «آرام و خونسرد بودن و البته انعطاف پذیری در آشپزخانه مهم است. اگر فرزندانی داشته باشم می خواهم که سبک آشپزی نیونیا را به آن ها یاد دهم. از آن ها خواهم خواست که ارزش های باب-نیونیایی را درک کرده، به بزرگ ترها احترام گذاشته و هر جنبه از این فرهنگ را ارج نهند. هیچ یکی از دوستان من به یادگیری سبک آشپزی نیونیا علاقه ای ندارند. آن ها ترجیح می دهند بیرون از خانه غذا بخورند».
