غذای پرجنب و جوش؛ فرهنگ حشره خواری در کامبوج

خرید و فروش در بازار «Chbar Ampov Market» در شهر پنوم پن، شهر شلوغ و پایتخت کامبوج بسیار پررونق بود. در زیر لایه هایی رنگارنگ از پارچه ها و تکه های آهن چین دار در حال دور کردن مگس ها بودند در حالی که میوه های گرمسیری را برای وزن کردن بیرون می آوردند. اکثر فروشندگان زن بودند با پیژامه هایی طرح دار و کلاه هایی لبه دار که برای در امان ماندن از آفتاب سوزان بهترین و ارزان ترین گزینه ها هستند. مردان در همان حوالی روی موتورسیکلت های تاکسی خود نشسته بودند و برخی نیز پشته ای از تکه های چوب درست می کردند. بوی گوشت تازه، دود اگزوز و بخور فضا را گرفته بود.

سوکنا سوسک ها و جیرجیرک هایش را از یک تولید کننده در منطقه تاکئو در جنوب پنوم پن می خرد. او می گوید که این حشرات را از طریق روشن کردن یک چراغ فلورسنت آبی در داخل ورقه ای از پلاستیک که از قالبی ساخته شده از چوب بامبو آویزان می شود صید می کنند. حشرات به سمت نور پرواز می کنند اما به صفحه پلاستیکی برخورد کرده و به داخل سطل بزرگی پر از آب که زیر آن قرار دارد می افتند. سپس تکه های خرد شده یخ را روی صید می ریزند و بدین ترتیب حشراتی که هنوز زنده اند نیز می میرند و همزمان آن را تازه و آماده فروش نگه می دارند..
رگه های نور خورشید با برخورد به پیشخوان فلزی آشپزخانه سیار سوکنا منعکس می شوند، آشپزخانه ای که به اسکلت موتورسیلکت او متصل شده که یک گاز دست ساز روی گوشه آن نصب شده است. سوکنا فندکش را روشن می کند و شعله ای زیر ماهیتابه ای خاص که روی گاز قرار دارد روشن می شود. سپس مقداری روغن گیاهی در داخل ماهیتابه می ریزد. سطل های پر از جیرجیرک در اندازه های مختلف از قبل آماده و کنار گذاشته شده است. سطل هایی پر از کرم ابریشم و سوسک نیز که از قبل پخته شده بود و به صورت خانگی بسته بندی شده بود را نیز می توانستیم کنار دست او ببینیم. سوکنا ادامه داد: «ما کرم های ابریشم و سوسک ها را به صورت خام نمی خریم. قوطی ها بهتر هستند زیرا آماده کردنشان راحت بوده و دوام بیشتری دارند».

جرمایا نیز این سبک جیرجیرک پختن را تکرار کرد و من هم از او تبعیت کردم. وقتی به این حشرات که در داخل سطل ها نگاه می کردم حس گرسنگی ام از بین می رفت اما جرمایا یکی از آن ها را برداشته و به دهانش انداخت و سپس ژستی گرفت و شروع به جویدن آن کرد. سرش را همزمان با شانه اش به نشانه رضایت تکان داد. من نیز که از عکس العمل او تهییج شده بودم دست به کار شدم و با کنار زدن پوسته جیرجیرک شروع به خوردن محتویات درونی بدنش کردم. مزه خوبی داشت و مرا به یاد جوجه سوخاری می انداخت. کرم های ابریشم سرخ شده نیز خوشمزه به نظر می رسیدند و این طور بود که ما خود را در ساحل باساک در حال لذت بردن از ملخ های شش پا و سوسک ها یافتیم و سپس در حالی که کیسه های پر از سوسک، جیرجیرک و کرم ابریشم سرخ شده آویزان به موتورمان داشتیم سوار شده و آنجا را ترک کردیم.
چند هفته بعد روی یک قایق مسافری که شهر پنوم پن را به جزیره «کوه داچ» رودخانه مکونگ متصل می کرد، احساس گرسنگی کردم و زنی را دیدم که کیسه هایی پر از جیرجیرک سرخ شده را به مسافران پرتعداد قایق تعارف می کرد. من هم یکی خریدم و در حالی که رودخانه و آسمان پر از دود شهر را نگاه می کردم شروع به خوردن کردم. فکر می کنم دیگر حشره خوار شده بودم.