عمارت هایی كه زمانی محل زندگی پادشاهان و امپراطورها بوده اند، امروزه تبدیل به جاذبه های گردشگری شناخته شده ای گردیده اند. همچنین شما می توانید با رزرو هتل در اصفهان و قزوین، از قصرها و كاخ های باستانی و دیدنی ایران نیز بازدید نمایید.
10. قصر ملی پِنا
این قصر ملی كه در سال 1842 توسط پادشاه آن زمان كشور پرتغال یعنی فردیناند دوم ساخته شد، قدیمی ترین قلعه قاره اروپا به سبك مكتب هنری رومانتیك است. قصر پِنا بر روی خرابه های یك صومعه كه در اثر زمین لرزه بزرگ سال 1755 شدیداً آسیب دیده بود، بنا نهاده شد. امروزه با بازسازی رنگ های اصلی این قصر به رنگ های قرمز و زرد، قصر پِنا تبدیل به یكی از پربازدیدترین بناهای تاریخی كشور پرتغال شده است.
9. قصر مِیسور
میسور در كشور هند كه عموماً با عنوان شهر قصرها توصیف می گردد، دارای تعدادی قصر تاریخی است كه قصر میسور مشهورترین آن است. سفارش ساخت این قصر در سال 1897 و پس از اینكه قصر قدیمی تر این منطقه طی حادثه ای در یك مراسم عروسی در آتش سوخت، داده شد و كار احداث آن در سال 1912 به اتمام رسید. همزمان با جشنواره داسارا در ماه های سپتامبر و اكتبر، این قصر با بیش از 10000 لامپ چراغانی شده و چشم اندازی بسیار زیبا و عالی در معرض دید عموم قرار داده می شود.
8. قصر شانبرون
قصر 1441 اتاقی شانبرون كه از لحاظ عظمت و شكوه با قصر ورسایلس قابل مقایسه است، یكی از بزرگ ترین جاذبه های گردشگری شهر وین به شمار می آید. این قصر بین سال های 1696 و 1712 بنا به درخواست امپراطور لئوپارد اول ساخته شده و توسط ماریا ترزا به قصر تابستانی امپراطوری مبدل گردید. پارك محوطه این قصر دارای جاذبه های متوعی همانند باغ پریوی، قدیمی ترین باغ وحش جهان، یك مارپیچ و یك دخمه پر پیچ و خم (مخصوص سرگرمی) و گلوریت (كلبه های تابستانی) بر روی یك تپه با ارتفاع 60 متر می باشد.
7. قصر سامر (تابستان)
این قصر در فاصله 15 كیلومتری (3/9 مایلی) از مركز شهر پكن واقع شده و در اصل توسط تپه لانجویتی و دریاچه كانمینگ احاطه شده است. همانطور كه از نام آن پیداست، قصر تابستان به عنوان اقامتگاهی در این فصل توسط قانون گذاران پادشاهی چین مورد استفاده قرار می گرفته است – به عنوان مكانی برای دور بودن از شهر ممنوعه. اساساً باغ های این قصر در سال 1750 توسعه یافت كه باعث شد تا سبك و سیاق انواع قصرها و باغ های دیگر در سراسر چین، از نو در این مكان تولید گردند (نشان داده شوند). دریاچه كانمینگ به منظور شبیه سازی دریاچه غربی در هانگ ژو، توسعه یافت.
6. قصر توپكاپی
زمانی كه سلطان محمد فاتح، در سال 1453 شهر قسطنطنیه را به تسخیر خود درآورد، در گام اول دستور احداث اقامتگاه جدیدی را صادر كرد. این قصر به مدت 4 قرن در فاصله سال های بین 1465 و 1853 توسط پادشاهان عثمانی مورد استفاده قرار می گرفت. با گذشت سالیان، این قصر تحت تأثیر تغییرات و اصلاحات زیادی قرار گرفت. امروزه مجتمع مزبور دارای چهار حیاط اصلی با عظمت و پر شكوه و همچنین تعدادی ساختمان كوچكتر می باشد.
5. شاتو دو چمبورد
این قصر كه دومین قصر معروف كشور فرانسه بعد از ورسایلس می باشد، شاهكاری از دوران رنسانس فرانسه است. شاتو دو چمبورد دارای 440 اتاق، 365 آتشدان و 84 راه پله می باشد. ساخت و ساز این مكان در سال 1519 توسط شاه فرانسیس اول آغاز شد، بنابراین وی با اقامت در آن می توانست در جنگل های اطراف به شكار بپردازد. اتاق های سرد و بزرگ چمبورد، آن را تبدیل به اقامتگاهی ناشناحته كرده و خود شاه فرانسیس اول نیز در كل كمتر از 40 روز در این قصر اقامت می كرد.
4. قصر ورسایلس
ورسایلس در اصل كلبه ای ویژه شكار بوده كه در سال 1624 توسط لوئیس سیزدهم ساخته شد. پادشاه بعدی یعنی لوئیس چهاردهم، محیط این قصر را توسعه داده و آن را تبدیل به یكی از بزرگترین قصرهای جهان نمود و از سال 1682 از آن به عنوان مركزی برای اِعمال قوانین سخت و شدید جهت كنترل كشور فرانسه استفاده كرد. قصر ورسایلس تا اكتبر 1789 و زمانی كه خانواده سلطنتی به خاطر انقلاب فرانسه مجبور شد به پاریس بازگردد، به عنوان اقامتگاه رسمی پادشاهان این كشور باقی مانده بود.
3. آلهامبرا
این مكان دیدنی كه بخشی از آن قلعه نظامی، بخشی دیگر قصر و بخش سوم آن باغ است، در فلاتی مُشرف به شهر گرانادا در بخش جنوبی اسپانیا احداث گردیده است. قصر آلهامبرا در اواسط قرن چهاردهم توسط دودمان نصریان ساخته شده و به عنوان نمادی از مهارت صنعتگران مسلمان در آن زمان شناخته می شود. این قصر در حال حاضر یكی از بزرگترین جاذبه های گردشگری اسپانیا بوده و بسیاری از گردشگران و جهانگردان فقط برای دیدن آن به گرانادا سفر می كنند.
2. قصر پوتالا
این قصر كه بر روی تپه مارپوری در ارتفاع 130 متری از دره لاسا واقع شده، 170 متر ارتفاع دارد و بزرگترین سازه تاریخی در تمام منطقه تبت است. اگرچه یك قصر دیگر از قبل در قرن هفتم میلادی در اینجا احداث شده بوده است، اما ساخت و ساز این قصر در سال 1645 و در دوره پنجم دالای لاما آغاز شده و تا سال 1648 پوترانگ كارپو، یا قصر سفید، تكمیل گردید. پوترانگ مارپو یا قصر قرمز بین سال های 1690 تا 1694 به این مجموعه اضافه گردید. قصر پوتالا تا زمانی كه دالای لامای چهاردهم پس از حمله چینی ها در سال 1959 به هند گریخت، به عنوان اقامتگاه وی باقی مانده بود.
1. شهر ممنوعه
شهر ممنوعه با قرارگیری در مركز پكن، بزرگترین مجتمع قصرگونه جهان می باشد كه زمینی به وسعت 72 هكتار را در بر دارد. این مجتمع كه در فاصله بین سال های 1406 تا 1420 ساخته شده است، متشكل از 980 ساختمان با 8707 اتاق بوده و با خندقی به عمق 6 متر و یك دیوار به ارتفاع 10 متری احاطه گردیده است. فاصله بین گذرگاه تیانانمن و دروازه دیوین مایت 960 متر می باشد. 24 پادشاه به مدت 5 قرن از همین شهر ممنوعه بر كشور حكمرانی نموده و تا زمان كناره گیری آخرین امپراطور چینی یعنی پویی این سلطنت ادامه داشته است.
