معرفی شهرستان سراب
شهرستان سراب از شمال به شهرستان های مشکین شهر و هریس و نیز از سمت شرق به استان اردبیل و از جهت جنوب به شهرستان میانه و همچنین از غرب به شهرستان بستان آباد محدود می شود. آب و هوای این شهرستان نسبتا سرد و خشک می باشد. در واقع شهرستان سراب در مسیر اصلی بستان آباد به اردبیل قرار گرفته است. این شهر به جهت همجواری با سراورود به سراو و سراب خوانده شده است. شهر مذکور در ادوار اورارتو ها و نیز پارت ها (اشکانیان) از رونق کافی برخوردار بوده است. به طوری که مورد توجه حکمرانان اشکانی قرار گرفته است. آثار به جا مانده در این منطقه، نظیر معابد سنگی، قلاع و یک چهار طاقی متعلق به دوران ساسانیان نشان از اهمیت آن در ادوار گذشته داشته است.
سراب، همچنین در ادوار اسلامی نیز از ارزش و اعتبار شهری برخوردار بوده است. به طوری که موقعیت ویژه ی جغرافیایی و حاصل خیزش منجر شده تا مورد توجه حکمرانان قرار گیرد. شهرستان سراب در دوران حکومت مغولان و ایلخانیان از مراکز عمده ی حکومتی آذربایجان به شمار می رفته است. وجود مقبره ی مغولی اسفستان در حومه ی شهر، دلیلی بر این مدعا می باشد. از سایر نقاط تاریخی و دیدنی این منطقه می توان به سنگ نوشته ی اورارتوئی در روستای رازلیق، سنگ افراشته های قیرخ قیزلار، مسجد جامع سراب، تپه ی باستانی قلعه جوق، چهار طاق ساسانی روستای آغمیون، رباط سنگی شاه عباسی در گردنه ی صائین و بازار قدیمی و سنتی سراب اشاره نمود.
پل گاودوش آباد اوقان، در سراب آذربایجان شرقی
پل گاودوش آباد اوقان در هشت کیلومتری شهرستان سرابِ آذربایجان شرقی و بر سر راه روستای اوقان به روستای گاودوش آباد واقع شده است. پل گاودوش آباد متعلق به دوره ی صفویه بوده و در 24 تیر ماه سال 1382 با شماره ی ثبت 9183 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفته است. وجه تسمیه ی این پل به جهت همجواری اش با روستای گاودوش آباد می باشد. بازسازی و مرمت پل مذکور در دوران قاجاریه صورت گرفته است. همچنین این پل دارای چهار میل راهنما است، که دارای ارتفاع حدود 2/10 متر و نیز قطر حدود 80 سانتی متر در طرفین می باشد.
پل گاو دوش آباد راه ارتباطی چند روستای شهرستان سراب به شمار می رود. در واقع این پل بر روی رودخانه ای که در سمت شرق به غرب، در شمال سراب جاری است، احداث شده است. این پل دارای سه چشمه بوده و طول آن حدود 42 متر می باشد. همچنین ارتفاع آن نیز حدود 3/5 متر است. پل مذکور از مصالحی نظیر آجر و سنگ ساخته شده است و در کف این پل و پایه های آن سنگ و ملات آهک و ساروج به کار رفته است. اما تمامی قسمتهای دیگر از آجر ساخته شده است. آنچه ساختار این پل را از سایر بناهای مشابه و هم عصرش جدا می سازد، وجود چهار میل راهنما به قطر هشتاد سانتی متر در طرفین و نبود طاق دزد می باشد. راه دسترسی به این پل از طریق جاده ی آسفالته می باشد و فقط قسمت اندکی از آن راه شوسه ی بین روستاهای اوقان و گاودوش آباد را تشکیل می دهد.