کشور کامبوج با بناهای باستانی و طبیعت فوق العاده زیبا، یکی از مقصد های توریستی معروف می باشد که به آرامی از ترور و وحشت حاکم توسط سلطنت خمر ها رو به اصلاح و بازسازی است. مشکلات اصلی و مهم هنوز هم بدون تغییر و اصلاح باقی مانده اند: مسائلی مانند زمین های مین گذاری شده، فقر و زیر ساخت های ویران شده از موانع اصلی گسترش صنعت جهانگردی به شمار می روند. با گذشت زمان و توجه بیشتر مسئولین پروژه های بازسازی، نوسازی و ترمیم در حال اجرا بوده و ورود توریست های بیشماری را به این سرزمین به همراه داشته است. گفتنی است که گردشگران با کاوش های ماجراجویانه پرده از طبیعت زیبا و پنهان این سرزمین برداشته اند.
معابد باشکوه انگکور، یکی از محبوب ترین جاذبه های توریستی کامبوج به شمار می رود و گردشگران بیشماری از سراسر جهان برای بازدید از این معابد راهی کامبوج می شوند، اما این سرزمین جاذبه های بسیار زیبا و بهتری نیز دارد که برای نمونه می توان به سواحل گرمسیری، ساختمان هایی با سبک معماری استعماری و وفور جاذبه های طبیعی اشاره کرد. گفتنی است که صنعت هتلداری در کامبوج رو به رشد بوده و این کشور مانند هتل های ایران، امکانات لوکس و عالی برای پذیرایی از مهمانان را فراهم نموده است. توریست ها با اقامت در محیطی آرام می توانند از جاذبه های کامبوج لذت ببرند. در ادامه زیبا ترین جاذبه های توریستی این کشور را معرفی می کنیم تا سفری به یاد ماندنی را رقم بزنید:
10 – معبد پریاه ویهر – Preah Vihear
معبد پریاه ویهر یکی از معابد خمر ها می باشد که در فراز صخره ای قرار دارد و 525 متر (1722 فوت) ارتفاع دارد. این معبد در رشته کوه های دانگرک (Dângrêk Mountains)، در مرز بین کامبوج و تایلند واقع شده است. این معبد در میان دیگر معابد خمر ها با عظمت و با ارزش تر می باشد. تعداد زیادی از معابد در دوران قرن های 11 و 12 میلادی در طول سلطنت خمر ها، در زمان پادشاهی سوریاوارمن اول و سوریاوارمن دوم، بنا شده اند. معبد بزرگ پریاه ویهر به خدای هندو ها یعنی به شیوا تقدیم شده بود. کشور های تایلند و کامبوج بر سر مالکیت این معبد بزرگ با هم اختلاف نظر دارند و به همین خاطر بار ها درگیر بحث و نزاع بوده اند و در درگیری های سال 2009 میلادی چندین سرباز جان خود را از دست دادند. گفتنی است که برای تعیین مالکیت این معبد، مناقشه ها و گفتگو های زیادی در میان تایلند و کامبوج رخ داده است.
9 – شهر سیهانوکویل – Sihanoukville
سیهانوکویل یک شهر بندری و یک تفرجگاه ساحلی می باشد، که با نام کامپونگ سام نیز معروف می باشد. این شهر بندری در خلیج تایلند واقع شده است و سواحل شنی سفید، در کنار چندین جزیره ی دست نخورده و بکر در انتظار توریست ها می باشد و این موارد از مهم ترین جاذبه های آرام کامبوج به شمار می روند. شهر بندری سیهانوکویل مکان مناسبی برای استراحت و آرامش می باشد، اما در طول فصل های گرم سال بهتر است که آمادگی بیشتری داشته باشید تا در میان انبوه توریست ها گم نشوید. گردشگران با غواصی در آب های نیلی رنگ سفری به یاد ماندنی را رقم می زنند.
8 – دریاچه ی تونله ساپ – Tonle Sap
تونله ساپ ، بزرگ ترین دریاچه ی آب شیرین در جنوب شرق آسیا محسوب می شود و اهمیت بسیار زیادی برای کشور کامبوج دارد. گفتنی است که دریاچه ی تونله ساپ در فصل های مختلف، گسترش و یا کاهش می یابد. در طول فصل خشکسالی کامبوج که از ماه نوامبر تا ماه مه ادامه دارد، دریاچه ی تونله ساپ به رودخانه مکونگ در پنوم پن سرازیر می شود. با این وجود، زمانی که بارش های سنگین سال در ماه ژوئن آغاز می گردد، جریان آب دریاچه ی تونله ساپ تغییر می کند و یک دریاچه بسیار بزرگی را شکل می دهد. بسیاری از مردم با قومیت های مختلف ویتنامی و کامبوجی در اطراف این دریاچه در دهکده های معلق در آب زندگی می کنند. گردشگران می توانند سوار بر قایق شده و از نزدیک جاذبه های زیبای دریاچه را تماشا کنند.
7 – معبد نقره ای – Silver Pagoda
معبد نقره ای یکی از جاذبه های معروف کامبوج می باشد که درون کاخ سلطنتی در پنوم پن واقع شده است. معبد نقره ای جایگاه گنجینه های ملی زیادی می باشد که برای نمونه می توان به مجسمه طلا و زیور آلات بودا اشاره کرد. یک تندیس باکارا کریستالی بودا (بودای زمردی کامبوج) و یک تندیس بزرگی از بودا مایتریایی که با 9584 قطعه الماس تزئین شده است، از مهم ترین آثار کوچک کامبوج می باشند که قدمت آنها به قرن 17 میلادی باز می گردد. دیوار داخلی درون حیاط معبد نقره ای با یک نقاشی دیواری رنگی و با جزئیات کامل از اسطوره رامایانا تزئین شده است. گفتنی است که این اثر بزرگ در بین سال های 1903 تا 1904 میلادی توسط 40 هنرمند خمری نقاشی شده است.
6 – ایستگاه تپه بکور – Bokor Hill Station
ایستگاه تپه بکور در نزدیکی کامپوت قرار دارد، این ایستگاه توسط فرانسوی ها در دهه 1920 میلادی بنا شده است. ایستگاه بکور برای فرار از گرمای زیاد پنوم پن استفاده می شده است. این مکان دو بار متروکه گشته است، بار اول در دهه 1940 میلادی، زمانی که ژاپنی ها به کامبوج هجوم آوردند و بار دوم در دهه 1970، زمانی که خمر ها سرزمین کامبوج را تصرف کردند. امروزه ، این اثر تاریخی و ساختمان های رها شده در اطراف آن یک احساس ترس آور را در دل توریست ها به وجود می آورد. پروژه های بازسازی در این منطقه ی تاریخی در حال اجرا می باشد، به همین خاطر از اکتبر سال 2008، جاده ی معروف بکور به طور رسمی بسته شده است. گردشگران به تنهایی اجازه ورود به این محوطه را ندارند و می بایستی در تور های گردشگری که توسط آژانس های مسافرتی محلی برنامه ریزی می شود، شرکت کند.
5 – شهر کراتی – Kratie
کراتی یک شهر کوچک می باشد که در سواحل رودخانه مکونگ واقع شده است. یک بازار مرکزی قدیمی برای این شهر کوچک اختصاص دارد که در اطراف آن می توانید ساختمان هایی با سبک معماری استعماری فرانسه را مشاهده نمایید. توریست های زیادی در این ناحیه وجود ندارد اما انبوهی از کوله پشت گرد ها در طول ماه های گرم سال به این شهر سرازیر می شوند. در این منطقه گردشگران می توانند به تماشای دلفین های کم یاب ایراوادی بنشینند. این دلفین ها با تعداد کم در رودخانه ی مکونگ زندگی می کنند. طبق بررسی ها تخمین زده می شود که حدود 66 تا 86 دلفین در منطقه ی مکونگ باقی مانده باشد.
4 – کوه کر – Koh Ker
گفتنی است که کوه کر در مدت کوتاهی بین سال های 928 تا 944 پس از میلاد مسیح مرکز و پایتخت امپراطوری خمر ها بوده است. در طول این مدت کوتاه ساختمان ها و بنا های مهم و تندیس های عظیمی ساخته شدند. معبد پروسات تام در این مکان قرار دارد، این معبد هرمی شکل 30 متر (98 فوت) ارتفاع دارد و در میان جنگل های انبوه اطراف قد بر افراشته است. یک گارودا بسیار بزرگ که موجودی افسانه ای، نصف انسان و نصف پرنده می باشد، در سنگ های این کوه حکاکی شده است و در بالا مشغول نگهبانی می باشد. هم اکنون قسمت هایی از این اثر پوشیده شده است. این ناحیه نزدیک به هزار سال است که در میان جنگل ها رها شده است. گفتنی است که این معبد یکی از دورافتاده ترین و دور دسترس ترین جاذبه و معبد کامبوج می باشد. این ناحیه ی معروف، امروزه با توجه به احداث جاده های بزرگ به یکی از نقاط دیدنی و جذاب کامبوج تبدیل شده است.
3 – معبد بانتی سری – Banteay Srei
گفتنی است که این معبد به طور رسمی بخشی از معبد و مجموعه ی انگکور می باشد. معبد بانتی سری، در فاصله ی 25 کیلومتری (15 مایلی)، در شمال شرق دیگر معابد قرار دارد و به خاطر همین موقعیت اغلب به عنوان یک معبد و جاذبه ی گردشگری جدا و متفاوت محسوب می شده است. ساخت این معبد در سال 967 پس از میلاد کامل شد و در ساخت آن ماسه سنگ های سرخ بکار رفته است. دیوار های این معبد با نقوش زیبا و ظریف حکاکی شده است و این حکاکی ها امروزه نیز باقی مانده است. معبد بانتی سری تنها معبد بزرگ در کامبوج می باشد که برای هیچ پادشاهی ساخته نشده بود و در حقیقت این اثر بزرگ توسط مشاور پادشاه راجندراورمن بنا نهاده شده است.
2 – معبد بایون – Bayon Temple
معبد بایون یکی دیگر از جاذبه های معروف گردشگری در مجموعه ی انگکور می باشد. این معبد بزرگ دارای بیش از 200 چهره ی سنگی است که رو به جهات مختلف قرار گرفته اند. این چهره های شاداب و کنجکاو از نظر کارشناسان، متعلق به تصاویری از پادشاه جایاوارمن هفتم، پادشاه خمر ها بوده یا ترکیبی از پادشاه و تصاویری از انگکور بودا می باشند. معبد بایون در قرن 12 میلادی به عنوان بخشی از پایتخت عظیم شاه، توسط پادشاه جایاوارمن هفتم ساخته شدو گفتنی است که این معبد بزرگ در مرکز شهر سلطنتی قرار گرفته است.
1 – معبد انگکور وات – Angkor Wat
انگکور وات به معنی معبد شهر می باشد. این معبد در میان دیگر معابد انگکور، بزرگ ترین و با عظمت ترین معبد به شمار می رود و یکی از برترین و محبوب ترین جاذبه های گردشگری کامبوج محسوب می شود. معبد انگکور وات در نیمه ی اول قرن 12 میلادی توسط پادشاه سوریاوارمن دوم ساخته شده است. هماهنگی در طراحی، ترکیب و زیبایی، این اثر را به برترین و معروف ترین بنای یادبود جهان تبدیل کرده است. یک منبع بزرگ آب مستطیل شکل، اطراف این معبد را احاطه کرده است و از طریق سه تراس مستطیلی شکل در ارتفاع 213 متری (669 فوتی) به بخش حرم مرکزی متصل می شود. این معماری و بنای بزرگ منعکس کننده ی ایده ها و معماری سنتی خمر ها می باشد. گفتنی است که این معبد بزرگ نشان دهنده ی کوه مرو می باشد که جایگاه و محل زندگی خدایان هندوئیسم بوده است. با سفر به کامبوج بهتر است که فرصت بازدید از این جاذبه های گردشگری معروف را از دست ندهید و سفری لذت بخش را تجربه کنید.
