کول خرسان دزفول

امروزه عده ی زیادی هستند که به تفریحات و سفرهای هیجانی علاقه دارند. یکی از بهترین سفرهایی که می توان در آن بیشترین حد هیجان و شور و شوق را تجربه کرد سفر به کول خرسان دزفول از استان خوزستان واقع در جنوب کشور ایران است. منطقه ای کمتر شناخته شده که خاطرات بسیار جالبی را در ذهن بازدیدکنندگان ثبت می کند.

برای اقامت در دزفول وارد سایت ایران هتل آنلاین شوید و تنها با یک کلیک لیست تمام هتل های دزفول را ببینید و هر کدام را که می پسندید رزرو آنلاین کنید. یکی از بهترین این هتل ها هتل آوان دزفول است که در میدان امام حسین – بلوار پانزده خرداد – بین خیابان پست و همت – رو به روی هایپر زیتون قرار دارد. این هتل دو ستاره در سال 1358 ساخته شده و در سال 1396 آخرین بازسازی ها بر آن انجام گرفته است. هتل آوان دارای 21 باب اتاق دو تخته و سه تخته است که در 2 طبقه پراکنده شده اند. از جمله مزایای اقامت در این هتل، دسترسی آسان به فرودگاه بین المللی دزفول، رودخانه ی دز و استادیوم ورزشی شهید مجدیان می باشد.

معرفی کلی
دزفول شهری واقع در استان خوزستان است که در جنوب کشور ایران قرار دارد. کول خرسان یکی از جاذبه های شگفت انگیز دزفول است که به تنگه ی کول خرسان نیز مشهور است. رفتن به این جاذبه ی زیبا سفری هیجان انگیز و ماجراجویانه است که می تواند مورد علاقه ی بسیاری از طبیعت گردان قرار گیرد. رسیدن به این تنگه و تماشای شگفتی آن سختی هایی دارد که تنها توسط شیفتگان طبیعت تحمل می شود. مدت زمان پیشنهادی برای بازدید از این جاذبه 5 تا 10 ساعت و آدرس دقیق آن استان خوزستان، ۳۲ کیلومتری شمال شهرستان دزفول می باشد.

کول خرسان که نام دره ای شگفت انگیز است یکی از جاذبه های کمتر شاخته شده ی کشورمان می باشد که چهره های بکر و بی نظیری از طبیعت را به عرصه ی نمایش می گذارد. در سفر به این جاذبه ی منحصر به فرد مجموعه ای از آثار طبیعی مانند رود و آبشار و چشمه و … را یکجا در کنار هم نظاره گر خواهید بود.
بازدید از این جاذبه ی بی همتا برای طبیعت گردان حرفه ای و نیز طبیعت گردان نیمه حرفه ای با همراهی یک فرد حرفه ای مناسب و برای طبیعت گردان ابتدایی و نیز سالمندان و کودکان نامناسب است. از طرفی توصیه می شود هرگز به صورت انفرادی یا حتی با عده ای از افراد که هیچ یک تجربه ی کافی در زمینه ی طبیعت گردی ندارند راهی این نقطه از ایران نشوید.
دلیل اصلی نامگذاری این جاذبه ی طبیعی مشخص نیست. کلمه ی کول در زبان محلی به معنای دره ی بسیار باریک و تنگ است اما در مورد اینکه چرا واژه ی خرسان به آن اضافه شده نظر قطعی وجود ندارد. برخی معتقدند وجود تعداد زیادی خرس در این منطقه در گذشته باعث شده تا چنین کلمه ای به نام این دره اضافه شود.
مسیر رسیدن به کول خرسان
برای رسیدن به کول خرسان باید صبور باشید و خود را برای یک پیاده روی طولانی مدت آماده کنید. در این مسیر از کنار دریاچه ی سد دز عبور می کنید. پس از اندکی استراحت مسیر را ادامه داده تا به قبرستان قدیمی قلعه شاداب برسید. قلعه شاداب، قلعه ای با طولی معادل ۱۰ کیلومتر و عرضی برابر با ۴ کیلومتر است که به عنوان یکی از بزرگترین قلعه های طبیعی ایران شناخته می شود. این قلعه در داخل یک کوه کنده شده و با دیگر قلعه های موجود متفاوت است.

ادامه راه یک مسیر مالرو است که دامداران منطقه با عبور از آن به چراگاه ها می رسند. بعد از کمی پیش روی به دره ی اشکفت زرده می رسید. در این دره باقیمانده هایی از یک آسیاب قدیمی را می بینید.
مشاهده ی درختانی از جمله کنار، سدر، بادام کوهی و نخل نشان از این دارد که به کول خرسان نزدیک می شوید و شگفتی های آن را با چشمان خود می بینید. این مسیر پیاده روی حدود 20 تا 25 کیلومتر است و برای طی کردن آن بایستی سختی های زیادی را تحمل کنید اما همین که به دهانه ی پر از گیاه دره می رسید، تمام خستگی های راه را به دستان فراموشی می سپارید و تلاش می کنید به انتهای دره برسید.

کول خرسان یا دره ارواح
کول خرسان با نام دره ی ارواح نیز شناخته می شود. این دره بخشی از رشته کوه های زاگرس می باشد و با اینکه در منطقه ای گرمسیر قرار دارد از آب و هوایی متفاوت برخوردار است. به محض رسیدن به دهانه ی کول باید کلاه ایمنی بر سر بگذارید چرا که هر لحظه امکان دارد سنگ ها و تنه های گیر کرده در میان دو دیواره ی دره سقوط کنند. دیواره های دره که شما را از دو طرف در بر گرفته بسیار بلندند به طوری که ارتفاع آنها به بیش از 200 متر می رسد. این بلندی در حدی است که نمی توانید آسمان ابی را به درستی ببینید. این دیواره ها به حدی به هم نزدیکند که تنها یک نفر می تواند از میان آنها عبور کند. شاید به همین دلیل باشد که نامش را دره ی ارواح گذاشته اند. باید از یک مسیر تنگ و باریک عبور کنید. در بستر این دره آبی در جریان است که از چشمه های درون دره سرچشمه می گیرد. این بستر پوشیده از شن و ماسه و سنگ ماسه ای است و هر چه جلوتر بروید دیواره ها بلندتر و فاصله میان آنها کمتر می شود تا جایی که دیگر اثری از آسمان دیده نمی شود. صدای گذر آب و چکیدن آن از دیواره ها به گوش می رسد و با صدای پرندگان در فضا ترکیب می شود. به یک دو راهی می رسید، باید راه سمت راست را در پیش بگیرید. بیش از 4 ساعت پیمایش در میان آب و خشکی، صدای عبور آب رودخانه ی دز را می شنوید. بدانید که به پایان دره نزدیک می شوید. بله این دره شما را به رودخانه ی دز می رساند. رودخانه ای که دمای آبش به منفی 20 درجه ی سانتی گراد هم می رسد.

ابتدا تا انتهای مسیر کول حدود ۱۰ کیلومتر است. در انتهای این مسیر، سطح آب به حدی بالا می اید که مجبور به شنا می شوید. در نهایت رودخانه ی دز نمایان می گردد و صدای خروش آبش فضا را پر می کند. از اینجا به بعد تنها در صورتی که شناگر ماهری هستید و تجهیزات كامل به همراه دارید، می توانید راه را ادامه دهید. این راه پس از 3 و نیم ساعت شنا به دزفول می رسد اما توصیه می شود به هیجان سفر خود خاتمه دهید و مسیر برگشت را در پیش بگیرید.
دیدنی ها و تفریحات کول خرسان
کول خرسان یک جاذبه ی واقعا بی نظیر است و رفتن به آن سفری به حقیقت هیجان انگیز می باشد. در این سفر با صحنه هایی مواجه می شوید که در خواب هم نمی بینید.
1. فضایی پوشیده از وهم و هیجان
با ورود به کول خرسان، تنها گوشه هایی از آسمان آبی را می بینید و با سنگ ها و تنه هایی مواجه می شوید که در میان دره گیر افتاده اند و هر لحظه امکان سقوط دارند. این تصاویر فضایی وهم انگیز را ایجاد می کند. فضایی که آدرنالین خون را بالا می برد و در عین حال کسب تجربه ی هیجانی بی سابقه را فراهم می کند.

2. جریان آب در میان راه
یکی از زیباترین جلوه های کول خرسان وجود چندین چشمه ای است که از دیواره های آن پایین می ریزد و محیط درون کول را مرطوب نگه می دارد. این آب با آب چشمه های زیرزمینی و رودخانه ی دز ترکیب می شود و در میان دره جریان می یابد. آبی که گاهی پاهایتان را خیس می کند و طراوتی تازه را به شما هدیه می دهد.

3. حوضچه گهر
در انتهای مسیر کول، به دره ی قوسی شکلی می رسید که مانند یک تونل به نظر می رسد و شما را به حوضچه ای به نام حوضچه ی گهر هدایت می کند. این حوضچه، 50 متر طول و 3 متر عرض دارد و به رودخانه ی دز وارد می شود.

4. رودخانه دز و گرداب مرگ
همان طور که اشاره شد کول خرسان در نهایت به رودخانه ی دز می رسد، رودخانه ای که با جوش و خروش خود خشم طبیعت را نشان می دهد. در بخشی از این رودخانه که در نزدیکی کول خرسان در منطقه ای به نام چال کندی قرار دارد، عمق رودخانه زیاد می شود و جریان آب شدت می گیرد و گرداب بسیار خطرناکی تشکیل شده به طوری که نام آن را گرداب مرگ می گذارند.

خوشگذرانی در کول خرسان
در سفر به کول خرسان می توانید فعالیت های زیر را برای گذراندن لحظاتی بهتر انجام دهید.
پیمایش دره
با عبور از میان دیواره های بلند این دره می توانید تجربه ای جدید در طبیعت را به دست آورید و مسیری بی نظیر را پشت سر بگذارید.
شنا
حوضچه ی گهر واقع در انتهای دره مکانی مناسب برای شنا کردن است البته اگر شناگر ماهری باشید.
قایقرانی
اگر تجهیزات کافی به همراه داشته باشید می توانید در انتهای مسیر، پس از ورود به رود دز با گرداب های خروشان همراه شوید و تفریح رفتینگ را به شکلی متفاوت تجربه کنید.

بهترین فصل سفر
معمولا طبیعت در هر فصل از سال چهره ی زیبا و آرامی دارد اما این مساله در مورد کول خرسان صدق نمی کند. چنانچه در سفر به این کول فصل مناسبی را انتخاب نکنید ممکن است در سیلاب های منطقه که تا ارتفاع 15 متر دره را پر از آب می کنند، اسیر شوید. حتی در صورت انتخاب فصل مناسب قبل از رفتن به کول خرسان از نبود بارش در روزهای آتی مطمئن شوید.

دمای درون کول خرسان معمولا بسیار پایین تر از دمای اطراف آن است. از طرفی هرگز فریب قرار گرفتن این کول در استانی با آب و هوای گرم را نخورید. دمای کول خرسان در تابستان ها به کمتر از 20 درجه ی سانتی گراد می رسد و اختلاف دمای آن با شهر دزفول تا 30 درجه نیز گزارش شده است. به طور کلی زمان مناسب برای پیمایش کامل کول خرسان اواسط خرداد ماه است.

مهارت های مورد نیاز
داشتن تجربه طبیعت گردی و رعایت اصول آن از الزامات رفتن به کول خرسان استمی باشد. از طرفی باید از آمادگی جسمانی خوبی بهره مند باشید. دانستن اصول کوهنوردی و شنای حرفه ای نیز کمک می کند از این سفر ماجراجویانه لذت بیشتری ببرید. لازم به ذکر است این دره در عین جذابیت و زیبایی فوق العاده ای که دارد جان چند تن از بازدیدکنندگان را گرفته است لذا می تواند بسیار خطرناک باشد.

لوازم ضروری سفر به کول خرسان
از جمله لوازمی که پیشنهاد می شود در این سفر به همراه داشته باشید کفش کوهنوردی، عینک آفتابی، کلاه آفتابگیر، کرم ضد آفتاب، لباس اضافه، کوله پشتی، وعده های غذایی، دارو های عمومی، لباس گرم، بارانی و لباس ضد آب، آب آشامیدنی، کارت شناسایی، شارژر موبایل، پاور بانک، باتوم، کلاه ایمنی، نقشه یا GPS، کمک های اولیه، کیسه زباله، کبریت یا فندک، کفش اضافه، دفترچه بیمه، تلفن همراه و میان وعده است حال اگر قصد دارید شب را در طبیعت بمانید بایستی لوازم کمپینگ هم به همراه داشته باشید. از جمله ی این لوازم می توان به دمپایی و صندل، هدلامپ، چراغ قوه، آتش زنه، چادر مسافرتی، پتو و لوازم خواب، کیسه خواب و جعبه ابزار اشاره کرد. البته شما می توانید با توجه به نظر خود برخی را حذف کنید.

راه دسترسی
برای رسیدن به کول خرسان سه راه پیش رو دارید:
1. از روستای بیشه بزان در منطقه ی شهیون: دسترسی از طریق جاده ی شهیون – دزفول.
2. از روستای پاقلعه در منطقه ی شهیون: دسترسی از طریق جاده ی شهیون – دزفول.
3. از روستای اسلام آباد در منطقه ی چغامیش: دسترسی از طریق بلوار شهدای پلیس در دزفول.
برای رسیدن به ورودی کول خرسان نیز باید یک مسیر حدودا 4 کیلومتری را پیاده بروید. این مسیر در برخی از قسمت های خود نسبتا ناهموار است.