هر چند سنگاپور در سال 2015 برای پنجاهمین سال استقلال خود را جشن گرفت اما این کشور هیچگاه زمان را برای آماده سازی خودش برای جشن های مهم و اعتبارات بزرگ تر از دست نداده است. جشن دویست ساله سنگاپور که با برگزاری ضیافت ها، نمایشگاه ها و فستیوال هایی در سراسر ماه های سال 2019 همراه خواهد بود یادآور 200اُمین سالگرد ورود سِر استمفورد رافلز به قلمرو سنگاپور است که این کشور را به عنوان مرکز تجاری کمپانی بریتانیایی هند شرقی انتخاب و تثبیت کرد. برخلاف جشن هایی که مربوط به پنجاهمین سالگرد استقلال کشور بود، این جشن به عنوان یک جشن یادبود و تفکر برانگیز مورد توجه قرار می گیرد. استعمار بریتانیا بر این کشور جزیره ای از دیرباز یک موضوع بسیار بحث برانگیز بوده است و بسیاری از ساکنان کشور از این که این تاریخ جشن گرفته می شود ناراضی هستند. با این وجود ارگان برگزار این جشن یادبود می گوید که قصد دارد شرایطی را برای شهروندان مهیا سازد که به تاریخچه قدیمی تری از استعمار که به 700 سال پیش تر باز می گردد فکر کنند و البته ارزش هایی که سنگاپور مدرن امروزی را تشکیل داده است.
چرا مردم سنگاپور را دوست دارند؟
ترکیب فرهنگ ها در سنگاپور به تازه واردها و بخصوص غربی ها اجازه می دهد که خیلی سریع با محیط اطرافشان وفق پیدا کنند. الکساندرا فیگ اهل ایالات متحده که از 3 سال پیش در سنگاپور زندگی کرده و برای یک وبلاگ گردشگری مقاله می نویسد می گوید: «سنگاپور دروازه ای فوق العاده به آسیا محسوب می شود، هم از لحاظ فیزیکی به عنوان یک مرکز فوق العاده برای سفر به دیگر مناطق توریستی در منطقه مانند بالی یا بوراکای و هم از لحاظ فرهنگی. سنگاپور ارتباطات عمیقی با دنیای غرب دارد و به طور ویژه تاثیر بریتانیا بر این کشور فراوان بوده است. وقتی در شهر قدم می زنید با معابد بودایی در کنار فروشگاه های دو منظوره روبرو خواهید شد و در مراکز مربوط به فروشندگان خیابانی و دوره گرد محلی با دکه های فروش برنج و مرغ و نسخه اندونزیایی برنج سرخ شده (ناسی گورنگ) و غذاهای غربی مانند همبرگر برخورد خواهید کرد».
با رستوران ها و کافه های جدیدی که به طور روزانه در این کشور افتتاح می شوند، سنگاپور هیچ کمبودی در زمینه تنوع غذایی ندارد که گذشته آن به عنوان یک بندر تجاری بزرگ و مرکزی را یادآور می شود که روزگاری نه چندان دور محل ملاقات بازرگانان چینی، مالایی، هندی، پرانکانی، آلمانی، ایتالیایی، ژاپنی، ویتنامی، فرانسوی و آمریکایی بوده است.
زندگی در سنگاپور چگونه است؟
برخلاف بسیاری از دیگر شهرهای بزرگ، ساکنان سنگاپور به ندرت نگران سرقت و خشونت هستند. با یکی از پایین ترین آمارهای جنایت در جهان، در سنگاپور جرائم خیابانی به گفته بینو چوای 11 ساله ساکن این شهر نوعی «هدر دادن وقت» انگاشته می شود. آلیسون اوزاوا ساندرز آمریکایی که بیش از 5 سال است در سنگاپور زندگی کرده و نویسنده است در این باره می گوید: «می توانید ماشین خود را بدون قفل کردن درهایش ترک کنید، کیف تان را بی توجه رها کنید. به عنوان یک زن، می توانم شبانه به هر محله ای بروم و نگران امنیت شخصی ام نباشم. به عنوان یک زن دارای فرزند نیز این احساس را ندارم که اگر چشمم را از فرزندانم را برای دو ثانیه بردارم آن ها را خواهند ربود».
مرکز شهر یک حال و هوای متمرکز بر شغل و کسب و کار داشته و مردم با قدم های بلند راه می روند اما در صورت نیاز شرایط فرار از این شلوغی و عجله نیز وجود دارد. دانیل بورهام آمریکایی که کارشناس تحقیقات پروازی آسیا در یک شرکت مسافربری هوایی است می گوید: «از آپارتمانم می توانم 25 دقیقه پیاده روی کنم و خود را در یک جنگل بسیار انبوه بیابم و این مقصدی بسیار باارزش برای تماشای پرندگان است. سنگاپور با توجه به مساحت و تراکمش، پارک های ملی زیبا و مقدار قابل توجهی حیات وحش دارد».
چه چیزهای دیگری باید در مورد سنگاپور بدانم؟
سنگاپور که تنها یک درجه بالاتر (شمالی تر) از خط استوا قرار گرفته یک هوای گرم در تمام طول سال دارد که خارجی ها نیز به آن عادت کرده اند. اوزاوا ساندرز می گوید: «باید به عرق کردن در تمام طول روز عادت کنید. و موهای شما هیچگاه ظاهری شبیه آنچه که قبلا در خانه داشتید نخواهند داشت. سیستم های خنک کننده بسیار سرد درون ساختمان ها نیز یک شیطان ضروری دیگر است».
اما به گفته ساکنان عادت کرده شهر، این اعداد همیشه منعکس کننده واقعیت نیستند. بورنهام در این باره می گوید: «بسیاری از گردشگران و خارجی ها تمایل دارند زندگی در سنگاپور را با چیزهایی که در فیلم هایی مانند آسیایی های ثروتمند دیوانه یا خارجی های ثروتمند می بینند پرهزینه جلوه دهند. هزینه زندگی در سنگاپور ضرورتاً در مقیاس استراتوسفر نیست اگر سبک زندگی محلی را انتخاب کنید. ما انتخاب های بودجه ای بر اساس منطق انجام داده ایم مانند اجاره قسمتی از یک خانه، خودمان غذا درست می کنیم و از سیستم حمل و نقل عمومی استفاده می کنیم. هزینه های ما بسیار کمتر از هزینه زندگی مان در ایالات متحده است». همچنین این کشور یکی از پایین ترین درصدهای مالیات در جهان را دارد که کمتر از 22 درصد است.
روی هم رفته سنگاپور زمانی که ساکنان تلاش می کنند از مرکز شهر خارج شوند شرایط بهتری دارد، جایی که پاساژها و آپارتمان های متحدالشکل را می توان در امتدادی به طول مایل ها در محله های مسکونی بزرگ تر و خیابان های تجاری دید.
بورنهام ادامه می دهد: «تنوع شهری بسیاری زیادی وجود دارد اگر بیرون رفته و دنبال آن باشید، پنهان شده در میان توسعه های قرن بیست و یکمی، دامنه های سنگاپور هکتارها مزرعه، گورستان های در حال ویرانی، دهکده های ماهیگیری و پاسگاه های دوره استعمار دارد».