پل های شهر پاریس پر از “قفل های عشق” شده که مردم به عنوان یک رسم به آنها وصل کرده اند، بازدیدکنندگان به تعداد انبوه به کلیساهای بارسلونا و مرکز تاریخی شهر دوبروونیک در کرواسی هجوم می برند. در ایتالیا، تلاش برای مدیریت اثرات گردشگری شامل اقداماتی همچون تفکیک مسافرین و شهروندان و گذاشتن جریمه برای پوشیدن صندل است.
وقتی به تیترهای خبری نگران کننده در مورد “توریسم بیش از حد” نگاه بیندازیم، شاید تصور کنیم کره ی زمین کاملا پر از آدم شده است.اما اگر از مکان های توریستی شناخته شده فاصله بگیرید، دنیای دیگری از سفر را کشف خواهید کرد. در بیشتر نقاط، مکان هایی وجود دارد که مشتاق خوشامدگویی به گردشگران اند و اگر به شکلی پایدار عمل کنند، خواهیم دید که گردشگری حتی به کاستن از فقر نیز کمک خواهد کرد.
تفاوت میان بیشترین و کمترین مکان های دیده شده در جهان بسیار زیاد است. در 2017، نزدیک به 87 میلیون گردشگر بین المللی از فرانسه دیدن کرده اند. در همان سال، چیزی حدود 2000 گردشگر بین المللی به کشور تووالو در جنوب اقیانوس آرام سر زده اند، جایی که به راحتی می توانید در آن رزرو هتل انجام دهید، ساحلی پیدا کنید، یا حتی تمام یک جزیره را تنها برای خود داشته باشید.
بر اساس جدیدترین داده هایی که توسط سازمان جهانی گردشگری ملل متحد ثبت شده، این لیست نشان دهنده ی تعدادی از نقاط با کمترین بازدید در جهان است که در آنها طبیعت زیبا، فرهنگ و تاریخ را بدون مزاحمت از طرف مردمی که برای گرفتن سلفی هجوم می آورند، خواهید یافت. البته متاسفانه فهرست کاملی نیست، بعضی از باشکوه ترین مکان های روی زمین، مانند جنگل های انبوه گینه ی بیسائو و سواحل وسیع دریاچه ی چاد، در این فهرست قرار ندارند که علت آن توصیه های ایمنی از طرف این سازمان است.
اما به هر حال، مکان های این فهرست نشان می دهد که رها کردن نقاط محبوب و شناخته شده چقدر ارزشش را دارد، چه در سواحل سیرالئون گردش کنید، چه قلعه های کوهستانی لیختنشتاین را کاوش کنید و یا در ویرانه های کشتی در جنوب اقیانوس آرام به غواصی بپردازید.اگر هم گذراندن یک هفته در کیریباتی یا چشیدن غذاهای سنتی تیمور شرقی دور از ذهنتان به نظر می رسد، هیچ مشکلی نیست. با نگاهی به نقشه و رزرو بلیط پرواز به یکی از کشورهایی که کمتر از آن چیزی می دانید، سفری پر از حس شگفتی و تازگی را آغاز خواهید نمود. به هر حال، هدف از سفر کردن هم همین است.
1. تووالو
با داشتن بیش از 100 جزیره ی کوچک که در جنوب اقیانوس آرام پراکنده شده اند، کشور تووالو یکی از دورافتاده ترین ملت های جهان به حساب می آید.
تنها جزیره ی اصلی یعنی فونافوتی دارای فرودگاه است. از آنجا، مسافران باید با قایق های مسافربری به نقاط دور از مرکز بروند. برخلاف سواحل معروف مملو از جمعیت مثل فیجی، این جزایر محلی بدون توریست هستند که می توانید حرکت ماهی های پرنده را بر روی آب تماشا کنید، بعد از ظهری را بر روی یک تخت خواب سفری استراحت کنید و یا در بین صخره های مرجانی به غواصی بپردازید.
اگر قصد سفر به تووالو را دارید، درنگ نکنید. امواجی که به خانه های بنا شده روی تیرچه ها در کنار آب پهلو می زنند، مدت طولانی است که هشداری عادی محسوب می شوند، چون بالا آمدن آب دریاها می تواند بخش هایی از این سرزمین کم ارتفاع را در آب فرو ببرد.
چرا به اینجا سفر کنیم: گردش در سواحل زیبای آن با هیجان تماشای بالا آمدن سطح آب
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 2000 نفر
2. کیریباتی
صخره های سنگی و مرداب ها به ندرت سر از آب های مرکز اقیانوس آرام در کیریباتی بر می آورند، جایی که جزایر و صخره های آن به سه گروه تقسیم می شود: جزایر گیلبرت، فینیکس و لاین.
هر چه از دور افتاده بودن این جزایر صحبت کنیم، گزافه گویی نیست، مسافران اندکی مسیر سفر به آن را می پیمایند و فیجی در همسایگی آن حدود 2243 کیلومتر فاصله دارد. اما آنها که سفر می کنند، با سنتی غنی از مهمان نوازی پذیرایی می شوند. درست است که همه ی بازدیدکنندگان به میهمانی سنتی که بوتاکی نام دارد دعوت نمی شوند اما خیلی از آنها در آن شرکت می کنند.
اگر شانس حضور در این مراسم را داشته باشید، رقاصانی با لباس مخصوص را خواهید دید، به صدای طبل که با ریتمی سنتی نواخته می شود گوش خواهید داد و از میوه ی درخت نان، گوش فیل و نارگیل تازه رسیده میل خواهید کرد.
چرا به اینجا سفر کنیم: تجربه ی حضور در جشن بوتاکی در محل گردهمایی فضای باز که مِینیبا نام دارد.
تعداد گردشگران بین المللی در 2016: 6000 نفر
3. جزایر مارشال
بمب و لباس شنا، چیزی است که این جزایر در اقیانوس آرام را شناخته شده کرده است، لباس شنای بیکینی بخاطر آزمایش های هسته ای ایالات متحده بر روی صخره های سنگی جزایر مارشال که بیکینی نام دارند، نامگذاری شده است.
دهه ها بعد، این جزیره هنوز هم تشعشعات رادیواکتیو را دارد، اما آب های اطراف بیکینی به یکی از بی نظیرترین مکان ها برای غواصی با تجهیزات بدل گشته است.
تعدادی از ویرانه های کشتی ها بر روی سطح آب در نزدیکی صخره های سنگی بیکینی قابل رویت است. در اولین غواصیتان، ناو هواپیمابر آمریکایی ساراتوگا را ببینید که پیش از آن که ارتش آمریکا از آن برای تمرین اهداف هسته ای استفاده کند، در جنگ آیوو جیما حضور داشته است. غواصان می توانند توپ های جنگی روی عرشه ی کشتی که صخره های مرجانی در داخل آنها رشد کرده اند و حرکت دسته جمعی ماهی ها از میان بمب هایی که بر روی عرشه ی فلزی کشتی بسته شده اند را تماشا کنند.
چرا به اینجا سفر کنیم: تجربه ی غواصی با تجهیزات به داخل ویرانه ی یک کشتی که تبدیل به مکانی دیدنی و البته وهم آور در زیر آب شده است.
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 6000 نفر
4. مونتسِرات
تپه های سرسبز مونتسرات در حاشیه ی تپه های آتش فشانی منطقه ی سوفریِر واقع شده اند که نیروی آتش زای آن، ظاهر طبیعی این جزیره ی کارائیب را شکل داده است.
بیشتر مونتسرات تحت تاثیر فوران های آتش فشانی در دهه ی 90 میلادی قرار گرفته بود، زمانی که پایتخت آن یعنی پلیموث زیر لایه ای عمیق از خاکستر و سنگ های آتش فشانی دفن شد. اکنون بازدیدکنندگان با هواپیما یا قایق تفریحی از جزیره ی آنتیگوا در نزدیکی به اینجا می آیند تا ریزش های حاصل از قدرت بی نظیر آتش فشانی را ببینند.
به همراه تور می توانید از کلیسای قرن هفدهم که به خاکستر تبدیل شده و ویرانه های یک هتل عظیم بازدید کنید.
چرا به اینجا سفر کنیم: دیدن مکانی همانند شهر باستانی پامپِی در عصر حاضر و سپس استراحت در سواحلی که پر از سنگ های آتش فشانی خرد شده است.
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 8000 نفر
5. نيوو
اگر تصور شما از یک جزیره پلینزیایی، امواج آرام و شن های نرم است، بهتر است دوباره به آن فکر کنید: ساحل زمخت و پر از غار نیووی مرجان های دریایی تیزی نیز دارد.
از ماه جولای تا اکتبر وال های گوژپشت، از نیووی به عنوان آب گرمی برای پرورش وال های نوزاد بهره می برند و آنقدر به جزیره نزدیک می شوند که می توان از ساحل آنها را تماشا کرد. در طول این ماه ها، صدای آواز مانند وال ها و برخورد دم هایشان به سطح آب در کنار باد ملایمی که می وزد شنیده می شود.
در اینجا بازدیدکنندگان حتی می توانند به راهنماهای مهارت دیده بپیوندند تا در کنار وال های گوژپشت شنا کنند، یکی از معدود جاهایی بر روی زمین که چنین چیزی ممکن است.
چرا به اینجا سفر کنیم: شنا در کنار وال هایی به اندازه ی اتوبوس مدرسه در یکی از کوچک ترین کشورهای جهان
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 10000 نفر
6. ساموآی آمریکا
جزایری شیب دار که به سمت آب های زلال و شفاف قرار گرفته اند، ساموآی آمریکا را تشکیل می دهند. مجمع الجزایری در جنوب اقیانوس آرام و در شمال شرق فیجی که تنها قلمرو کشور آمریکا در نیمکره ی جنوبی است.
چه بخواهید آب های بندر پاگو پاگو را با قایق کانو پارو بزنید و چه بخواهید در میان انبوهی از ماهی تونا و نیزه ماهی ماهی گیری کنید، راه های بی شماری برای کاوش دریا در اینجا وجود دارد. برای یافتن گنجینه های پنهان در جنگل های انبوه، سری به پارک ملی ساموآی آمریکا بزنید و گردشی در میان خفاش های میوه خوار گرمسیری داشته باشید.
این گونه از خفاش که طول بال هایش به سه فوت می رسد، از درختان آویزان می شود یا در جستجوی میوه های تازه و شهد گل ها در هوا تاب می خورد.
چرا به اینجا سفر کنیم: تماشای خفاش های میوه خوار در معرض انقراض در پارک ملی ساموآی آمریکا
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 20000 نفر
7. جزایر سلیمان
پس از اینکه نیروهای دریایی آمریکا در 1942 به جزیره ی گوادال کانال رسیدند، جنگی طاقت فرسا در پس این مجمع الجزایر بهشتی در جنوب اقیانوس آرام در گرفت.
دهه ها پس از آخرین لشکرکشی، این جنگل های انبوه پر از تانک های زنگ زده، خودروهای شناور و سنگرهاییست که یادآور خاطرات آن دوره است.
این تاریخ تنها بر روی خط آب متوقف نمی شود. هواپیماهای دریایی غرق شده، تانکرهای سوخت و زیردریایی ها در امتداد سطح اقیانوس گسترده شده اند، در حالی که مرجان های دریایی بر روی این فلزهای خورده شده روییده اند. برای مسافرانی که اهل غواصی هستند، گردش در جزایر سلیمان شانسی برای دیدن این است که چطور حیات دریایی، باقیمانده های جنگی دشوار را پوشانده و در برگرفته است.
چرا به اینجا سفر کنیم: اکتشاف تاریخ جنگ جهانی دوم در مجمع الجزایری پهناور
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 26000 نفر
8. کومور
این مجمع الجزایر که بین ماداگاسکار و موزامبیک واقع است، آب هایی شفاف و سواحلی محصور دارد که مسافران را به جمهوری سیشِل می کشاند، اگرچه با توریست های اندک و توسعه ی کمی که دارد.
اینجا چیزی هم در هوا جریان دارد. در جزایر کومور از زمانی که مستعمره ی فرانسه بود، گیاهانی معطر برای ایجاد بوی خوش کشت می شود، به همین دلیل به آنها “جزایر عطر” نیز گفته می شود.
حال، شکوفه های درخت ایلانگ رایحه ای مهیج را به داخل نسیمی که می وزد وارد می کند و با عطر میخک، ترنج، یاسمن، وانیل و لیمو ترکیب می شود تا اثری مدهوش کننده به وجود بیاورد.
چرا به اینجا سفر کنیم: نفس کشیدن در هوای معطر جزیره ای سرشار از شکوفه ها
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 28000 نفر
9. سائوتومه و پرنسيپ
این جزایر که تقریبا می توان آن را سرزمینی استوایی در خلیج گینه در غرب آفریقا دانست، مملو از گیاهان و جانداران بومی است.
در جنگل های انبوهی که مزارع قهوه ی سابق را احاطه کرده اند، مسافران ممکن است گیاه بگونیا که به ارتفاع یک خانه رشد کرده، صدها نوع از گیاه ارکیده و پرندگانی با هر رنگی که فکرش را بکنید را پیدا کنند.
به عنوان یک دوست دار طبیعت برای شروع و معرفی به این منطقه با تنوع زیستی فراوانش، پرواز خود را به جزیره ی اصلی سائو تومه آغاز و سپس با هواپیمایی کوچک به جزیره ی کوچک پرنسیپ ادامه دهید. این جزیره ی آتش فشانی یکی از ذخایر زیست کره ی ثبت شده در یونسکو است و گونه های جدیدی در اینجا از قورباغه تا جغد به مرور زمان کشف می شوند.
با دقت در میان شاخ و برگ درختان جستجو کنید، شاید گلی در حال شکوفه زدن یا جانداری پنهان شده بیابید که هنوز دانشمندان آن را کشف و ثبت نکرده باشند.
چرا به اینجا سفر کنیم: جستجوی گونه های کشف نشده ی گیاهی و جانوری در منطقه ای با تنوع زیستی فراوان
تعداد گردشگران بین المللی در 2016: 29000 نفر
10. ايالات فدرال ميکرونزی
اگر قصد این را داشته باشید که در هر یک از جزایر میکرونزی یک روز را سپری کنید، بیش از یک سال و نیم برای گردش در این سرزمین واقع در اقیانوس آرام زمان لازم دارید. 607 جزیره اینجا وجود دارد، اما اگر آنها را به یکدیگر اضافه کنید چیزی حدود 702 کیلومتر مربع خشکی می شود که این مساحت در نزدیک به 7/6 میلیون کیلومتر مربع آبی گسترده شده است.
بسیاری از جزایر آن قابل سکونت نیست. اما گردش در پونپِی، بزرگترین جزیره ی میکرونزی، یادآور شگفت انگیزی است که بدانیم این مجمع الجزایر قرن هاست که توسط انسان ها شکل گرفته است.
در سمت ساحل جنوب شرقی جزیره، نان مادول قرار دارد که جزو میراث جهانی یونسکو است و شامل صد جزیره ی بسیار کوچک می باشد که ساخته ی دست بشر در زمان یکی از سلسله های قدرتمند این منطقه است. در اینجا، مسافران می توانند کاخ ها و معابد عظیم ساخته شده از سنگ بازالت را که بین سال های 1200 و 1500 میلادی بنا شده اند ببینند.
چرا به اینجا سفر کنیم: بازدید از یک مرکز تشریفات و رسوم باستانی که سر از اقیانوس برآورده
وقتی به تیترهای خبری نگران کننده در مورد “توریسم بیش از حد” نگاه بیندازیم، شاید تصور کنیم کره ی زمین کاملا پر از آدم شده است.اما اگر از مکان های توریستی شناخته شده فاصله بگیرید، دنیای دیگری از سفر را کشف خواهید کرد. در بیشتر نقاط، مکان هایی وجود دارد که مشتاق خوشامدگویی به گردشگران اند و اگر به شکلی پایدار عمل کنند، خواهیم دید که گردشگری حتی به کاستن از فقر نیز کمک خواهد کرد.
تفاوت میان بیشترین و کمترین مکان های دیده شده در جهان بسیار زیاد است. در 2017، نزدیک به 87 میلیون گردشگر بین المللی از فرانسه دیدن کرده اند. در همان سال، چیزی حدود 2000 گردشگر بین المللی به کشور تووالو در جنوب اقیانوس آرام سر زده اند، جایی که به راحتی می توانید در آن رزرو هتل انجام دهید، ساحلی پیدا کنید، یا حتی تمام یک جزیره را تنها برای خود داشته باشید.
بر اساس جدیدترین داده هایی که توسط سازمان جهانی گردشگری ملل متحد ثبت شده، این لیست نشان دهنده ی تعدادی از نقاط با کمترین بازدید در جهان است که در آنها طبیعت زیبا، فرهنگ و تاریخ را بدون مزاحمت از طرف مردمی که برای گرفتن سلفی هجوم می آورند، خواهید یافت. البته متاسفانه فهرست کاملی نیست، بعضی از باشکوه ترین مکان های روی زمین، مانند جنگل های انبوه گینه ی بیسائو و سواحل وسیع دریاچه ی چاد، در این فهرست قرار ندارند که علت آن توصیه های ایمنی از طرف این سازمان است.
اما به هر حال، مکان های این فهرست نشان می دهد که رها کردن نقاط محبوب و شناخته شده چقدر ارزشش را دارد، چه در سواحل سیرالئون گردش کنید، چه قلعه های کوهستانی لیختنشتاین را کاوش کنید و یا در ویرانه های کشتی در جنوب اقیانوس آرام به غواصی بپردازید.اگر هم گذراندن یک هفته در کیریباتی یا چشیدن غذاهای سنتی تیمور شرقی دور از ذهنتان به نظر می رسد، هیچ مشکلی نیست. با نگاهی به نقشه و رزرو بلیط پرواز به یکی از کشورهایی که کمتر از آن چیزی می دانید، سفری پر از حس شگفتی و تازگی را آغاز خواهید نمود. به هر حال، هدف از سفر کردن هم همین است.
1. تووالو
با داشتن بیش از 100 جزیره ی کوچک که در جنوب اقیانوس آرام پراکنده شده اند، کشور تووالو یکی از دورافتاده ترین ملت های جهان به حساب می آید.
تنها جزیره ی اصلی یعنی فونافوتی دارای فرودگاه است. از آنجا، مسافران باید با قایق های مسافربری به نقاط دور از مرکز بروند. برخلاف سواحل معروف مملو از جمعیت مثل فیجی، این جزایر محلی بدون توریست هستند که می توانید حرکت ماهی های پرنده را بر روی آب تماشا کنید، بعد از ظهری را بر روی یک تخت خواب سفری استراحت کنید و یا در بین صخره های مرجانی به غواصی بپردازید.
اگر قصد سفر به تووالو را دارید، درنگ نکنید. امواجی که به خانه های بنا شده روی تیرچه ها در کنار آب پهلو می زنند، مدت طولانی است که هشداری عادی محسوب می شوند، چون بالا آمدن آب دریاها می تواند بخش هایی از این سرزمین کم ارتفاع را در آب فرو ببرد.
چرا به اینجا سفر کنیم: گردش در سواحل زیبای آن با هیجان تماشای بالا آمدن سطح آب
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 2000 نفر
2. کیریباتی
صخره های سنگی و مرداب ها به ندرت سر از آب های مرکز اقیانوس آرام در کیریباتی بر می آورند، جایی که جزایر و صخره های آن به سه گروه تقسیم می شود: جزایر گیلبرت، فینیکس و لاین.
هر چه از دور افتاده بودن این جزایر صحبت کنیم، گزافه گویی نیست، مسافران اندکی مسیر سفر به آن را می پیمایند و فیجی در همسایگی آن حدود 2243 کیلومتر فاصله دارد. اما آنها که سفر می کنند، با سنتی غنی از مهمان نوازی پذیرایی می شوند. درست است که همه ی بازدیدکنندگان به میهمانی سنتی که بوتاکی نام دارد دعوت نمی شوند اما خیلی از آنها در آن شرکت می کنند.
اگر شانس حضور در این مراسم را داشته باشید، رقاصانی با لباس مخصوص را خواهید دید، به صدای طبل که با ریتمی سنتی نواخته می شود گوش خواهید داد و از میوه ی درخت نان، گوش فیل و نارگیل تازه رسیده میل خواهید کرد.
چرا به اینجا سفر کنیم: تجربه ی حضور در جشن بوتاکی در محل گردهمایی فضای باز که مِینیبا نام دارد.
تعداد گردشگران بین المللی در 2016: 6000 نفر
3. جزایر مارشال
بمب و لباس شنا، چیزی است که این جزایر در اقیانوس آرام را شناخته شده کرده است، لباس شنای بیکینی بخاطر آزمایش های هسته ای ایالات متحده بر روی صخره های سنگی جزایر مارشال که بیکینی نام دارند، نامگذاری شده است.
دهه ها بعد، این جزیره هنوز هم تشعشعات رادیواکتیو را دارد، اما آب های اطراف بیکینی به یکی از بی نظیرترین مکان ها برای غواصی با تجهیزات بدل گشته است.
تعدادی از ویرانه های کشتی ها بر روی سطح آب در نزدیکی صخره های سنگی بیکینی قابل رویت است. در اولین غواصیتان، ناو هواپیمابر آمریکایی ساراتوگا را ببینید که پیش از آن که ارتش آمریکا از آن برای تمرین اهداف هسته ای استفاده کند، در جنگ آیوو جیما حضور داشته است. غواصان می توانند توپ های جنگی روی عرشه ی کشتی که صخره های مرجانی در داخل آنها رشد کرده اند و حرکت دسته جمعی ماهی ها از میان بمب هایی که بر روی عرشه ی فلزی کشتی بسته شده اند را تماشا کنند.
چرا به اینجا سفر کنیم: تجربه ی غواصی با تجهیزات به داخل ویرانه ی یک کشتی که تبدیل به مکانی دیدنی و البته وهم آور در زیر آب شده است.
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 6000 نفر
4. مونتسِرات
تپه های سرسبز مونتسرات در حاشیه ی تپه های آتش فشانی منطقه ی سوفریِر واقع شده اند که نیروی آتش زای آن، ظاهر طبیعی این جزیره ی کارائیب را شکل داده است.
بیشتر مونتسرات تحت تاثیر فوران های آتش فشانی در دهه ی 90 میلادی قرار گرفته بود، زمانی که پایتخت آن یعنی پلیموث زیر لایه ای عمیق از خاکستر و سنگ های آتش فشانی دفن شد. اکنون بازدیدکنندگان با هواپیما یا قایق تفریحی از جزیره ی آنتیگوا در نزدیکی به اینجا می آیند تا ریزش های حاصل از قدرت بی نظیر آتش فشانی را ببینند.
به همراه تور می توانید از کلیسای قرن هفدهم که به خاکستر تبدیل شده و ویرانه های یک هتل عظیم بازدید کنید.
چرا به اینجا سفر کنیم: دیدن مکانی همانند شهر باستانی پامپِی در عصر حاضر و سپس استراحت در سواحلی که پر از سنگ های آتش فشانی خرد شده است.
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 8000 نفر
5. نيوو
اگر تصور شما از یک جزیره پلینزیایی، امواج آرام و شن های نرم است، بهتر است دوباره به آن فکر کنید: ساحل زمخت و پر از غار نیووی مرجان های دریایی تیزی نیز دارد.
از ماه جولای تا اکتبر وال های گوژپشت، از نیووی به عنوان آب گرمی برای پرورش وال های نوزاد بهره می برند و آنقدر به جزیره نزدیک می شوند که می توان از ساحل آنها را تماشا کرد. در طول این ماه ها، صدای آواز مانند وال ها و برخورد دم هایشان به سطح آب در کنار باد ملایمی که می وزد شنیده می شود.
در اینجا بازدیدکنندگان حتی می توانند به راهنماهای مهارت دیده بپیوندند تا در کنار وال های گوژپشت شنا کنند، یکی از معدود جاهایی بر روی زمین که چنین چیزی ممکن است.
چرا به اینجا سفر کنیم: شنا در کنار وال هایی به اندازه ی اتوبوس مدرسه در یکی از کوچک ترین کشورهای جهان
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 10000 نفر
6. ساموآی آمریکا
جزایری شیب دار که به سمت آب های زلال و شفاف قرار گرفته اند، ساموآی آمریکا را تشکیل می دهند. مجمع الجزایری در جنوب اقیانوس آرام و در شمال شرق فیجی که تنها قلمرو کشور آمریکا در نیمکره ی جنوبی است.
چه بخواهید آب های بندر پاگو پاگو را با قایق کانو پارو بزنید و چه بخواهید در میان انبوهی از ماهی تونا و نیزه ماهی ماهی گیری کنید، راه های بی شماری برای کاوش دریا در اینجا وجود دارد. برای یافتن گنجینه های پنهان در جنگل های انبوه، سری به پارک ملی ساموآی آمریکا بزنید و گردشی در میان خفاش های میوه خوار گرمسیری داشته باشید.
این گونه از خفاش که طول بال هایش به سه فوت می رسد، از درختان آویزان می شود یا در جستجوی میوه های تازه و شهد گل ها در هوا تاب می خورد.
چرا به اینجا سفر کنیم: تماشای خفاش های میوه خوار در معرض انقراض در پارک ملی ساموآی آمریکا
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 20000 نفر
7. جزایر سلیمان
پس از اینکه نیروهای دریایی آمریکا در 1942 به جزیره ی گوادال کانال رسیدند، جنگی طاقت فرسا در پس این مجمع الجزایر بهشتی در جنوب اقیانوس آرام در گرفت.
دهه ها پس از آخرین لشکرکشی، این جنگل های انبوه پر از تانک های زنگ زده، خودروهای شناور و سنگرهاییست که یادآور خاطرات آن دوره است.
این تاریخ تنها بر روی خط آب متوقف نمی شود. هواپیماهای دریایی غرق شده، تانکرهای سوخت و زیردریایی ها در امتداد سطح اقیانوس گسترده شده اند، در حالی که مرجان های دریایی بر روی این فلزهای خورده شده روییده اند. برای مسافرانی که اهل غواصی هستند، گردش در جزایر سلیمان شانسی برای دیدن این است که چطور حیات دریایی، باقیمانده های جنگی دشوار را پوشانده و در برگرفته است.
چرا به اینجا سفر کنیم: اکتشاف تاریخ جنگ جهانی دوم در مجمع الجزایری پهناور
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 26000 نفر
8. کومور
این مجمع الجزایر که بین ماداگاسکار و موزامبیک واقع است، آب هایی شفاف و سواحلی محصور دارد که مسافران را به جمهوری سیشِل می کشاند، اگرچه با توریست های اندک و توسعه ی کمی که دارد.
اینجا چیزی هم در هوا جریان دارد. در جزایر کومور از زمانی که مستعمره ی فرانسه بود، گیاهانی معطر برای ایجاد بوی خوش کشت می شود، به همین دلیل به آنها “جزایر عطر” نیز گفته می شود.
حال، شکوفه های درخت ایلانگ رایحه ای مهیج را به داخل نسیمی که می وزد وارد می کند و با عطر میخک، ترنج، یاسمن، وانیل و لیمو ترکیب می شود تا اثری مدهوش کننده به وجود بیاورد.
چرا به اینجا سفر کنیم: نفس کشیدن در هوای معطر جزیره ای سرشار از شکوفه ها
تعداد گردشگران بین المللی در 2017: 28000 نفر
9. سائوتومه و پرنسيپ
این جزایر که تقریبا می توان آن را سرزمینی استوایی در خلیج گینه در غرب آفریقا دانست، مملو از گیاهان و جانداران بومی است.
در جنگل های انبوهی که مزارع قهوه ی سابق را احاطه کرده اند، مسافران ممکن است گیاه بگونیا که به ارتفاع یک خانه رشد کرده، صدها نوع از گیاه ارکیده و پرندگانی با هر رنگی که فکرش را بکنید را پیدا کنند.
به عنوان یک دوست دار طبیعت برای شروع و معرفی به این منطقه با تنوع زیستی فراوانش، پرواز خود را به جزیره ی اصلی سائو تومه آغاز و سپس با هواپیمایی کوچک به جزیره ی کوچک پرنسیپ ادامه دهید. این جزیره ی آتش فشانی یکی از ذخایر زیست کره ی ثبت شده در یونسکو است و گونه های جدیدی در اینجا از قورباغه تا جغد به مرور زمان کشف می شوند.
با دقت در میان شاخ و برگ درختان جستجو کنید، شاید گلی در حال شکوفه زدن یا جانداری پنهان شده بیابید که هنوز دانشمندان آن را کشف و ثبت نکرده باشند.
چرا به اینجا سفر کنیم: جستجوی گونه های کشف نشده ی گیاهی و جانوری در منطقه ای با تنوع زیستی فراوان
تعداد گردشگران بین المللی در 2016: 29000 نفر
10. ايالات فدرال ميکرونزی
اگر قصد این را داشته باشید که در هر یک از جزایر میکرونزی یک روز را سپری کنید، بیش از یک سال و نیم برای گردش در این سرزمین واقع در اقیانوس آرام زمان لازم دارید. 607 جزیره اینجا وجود دارد، اما اگر آنها را به یکدیگر اضافه کنید چیزی حدود 702 کیلومتر مربع خشکی می شود که این مساحت در نزدیک به 7/6 میلیون کیلومتر مربع آبی گسترده شده است.
بسیاری از جزایر آن قابل سکونت نیست. اما گردش در پونپِی، بزرگترین جزیره ی میکرونزی، یادآور شگفت انگیزی است که بدانیم این مجمع الجزایر قرن هاست که توسط انسان ها شکل گرفته است.
در سمت ساحل جنوب شرقی جزیره، نان مادول قرار دارد که جزو میراث جهانی یونسکو است و شامل صد جزیره ی بسیار کوچک می باشد که ساخته ی دست بشر در زمان یکی از سلسله های قدرتمند این منطقه است. در اینجا، مسافران می توانند کاخ ها و معابد عظیم ساخته شده از سنگ بازالت را که بین سال های 1200 و 1500 میلادی بنا شده اند ببینند.
چرا به اینجا سفر کنیم: بازدید از یک مرکز تشریفات و رسوم باستانی که سر از اقیانوس برآورده
تعداد گردشگران بین المللی در 2016: 30000 نفر
بیشتر بخوانید:
بهترین مقاصد سفرهای فرهنگی در سال 2019
