معرفی کلی
معمولا شهر تهران به دلیل وجود وسایل نقلیه ی فراوان هوای پاکی ندارد و اهالی ان مدام در حال کار و تلاش اند. حال اگر مکانی باشد که بتوانند آخر هفته را به آنجا بروند و در دل طبیعت هوای پاک تنفس کنند و اوقات خوشی را سپری گردانند می توانند با انرژی بیشتری به کارهای روزانه بپردازند. حال هر چه این مکان به شهر تهران نزدیک تر باشد بهتر است. خوشبختانه چنین مکانی در فاصله کمی از تهران وجود دارد و با نام روستای آهار شناخته می شود. این روستا که در منطقه ی رودبار قصران قرار دارد یکی از خوش آب و هواترین مناطق استان تهران به شمار می رود.
روستای آهار در هر یک از فصل های سال لباس جدیدی بر تن می کند و با چهره ای متفاوت ظاهر می شود تا از اهالی و گردشگران دل برباید اما در فصل پاییز جلوه ی دیگری دارد و زیباترین چهره ی ممکن را به خود می گیرد و صفت عروس فصل ها را به شایستگی نصیب پاییز می گرداند. آدرس دقیق این مکان استان تهران، شهرستان شمیرانات، منطقه ی رودبار قصران، روستای آهار است. با رفتن به روستای آهار می توان ساعاتی را در اعماق ارامش به سر برد و از شلوغی ها و دغدغه های زندگی شهری به دور بود و نفس تازه ای کشید. از جمله جنبه های مثبت این روستا کوچه باغ هایی است که با قدم زدن در آنها لذت فراوانی می برید و خاطراتی را در ذهن می سازید که هرگز فراموش نمی کنید. از جمله محصولات کشاورزی این روستا میوه ی خوشمزه ی آلبالو است که در فصل بهار با شکوفه های بسیار زیبایی که دارد تصاویر فوق العاده ای را به عرصه ی نمایش می گذارد و در تابستان طعم لذیذش را نثار گردشگران می گرداند.
آهار روستای به نسبت بزرگی است. در واقع یکی از بزرگترین روستاهای منطقه ی رودبار قصران از توابع شمیرانات تهران می باشد. این روستا با وجود طبیعتی زیبا و آب و هوایی دلربا و فاصله ی کوتاهی که تا شهر تهران دارد بهترین گزینه ی پیشنهادی برای یک طبیعت گردی یک روزه می باشد. پس چنانچه ساکن تهران هستید هر زمان احساس خستگی کردید به سمت آهار حرکت کنید و با دیدن ان جان تازه بگیرید تا زندگی را با انرژی فراوان ادامه دهید. شغل غالب مردم آهار کشاورزی و باغداری است. آنها به کمک باغ های سرسبز و پرباری که به عمل آورده اند جلوه ی زیباتری به روستا بخشیده و امرار معاش می کنند.
هر کجا سرسبزی و آبادانی باشد قطعا پای ابی فراوان در میان است. آب مورد نیاز آهار نیز از رودهایی که در دو طرف آن جریان دارند تامین می شود. از جمله اینها رودخانه ی شکرآب است. این رود که حدود 15 کیلومتر طول دارد از دامنه ی کوه صندوق چال سرچشمه می گیرد. شکرآب از دره های کوه تاربیشه عبور می کند و در مسیر خود روستاهای دیگری را نیز سیراب می گرداند. رود بعدی با نام پیش کنک شناخته می شود و از کوه های گاجره یا سی چال سرچشمه می گیرد. این دو رود در قسمت پایین روستای آهار به هم می رسند و بعد از یکی شدن وارد رودخانه ی جاجرود می شوند. صدای اب این رودها در اطراف روستا، بلندقامتی کوه ها، وجود چشمه های زیبا، باغ های سرسبز و … همه دست به دست هم داده اند تا مکانی را فراهم کنند تا پایتخت نشینان با قرارگیری در آن خستگی زندگی شهری را از تن بزدایند و با تنفس اکسیژن خالص نفس تازه ای بکشند.
تفریحات در داخل و اطراف روستای آهار
1. پیاده روی از آهار تا روستای شکرآب
روستای آهار از آن دسته روستاهایی است که دیدنی های فراوانی دارد. برخی از این دیدنی ها در دل روستا و برخی از آنها در اطراف آن قرار گرفته اند. از جمله اینها باغ های زیبایی است که چشمه های آبی در آن وجود دارد. این باغ ها در غرب روستا واقع شده اند. چنانچه از روستای آهار به طرف روستای شکرآب به راه بیفتید می توانید تجربه ی عبور از دل این کوچه باغ ها را به دست آورید. درختانی که در این باغ ها زندگی می کنند اغلب از نوع گیلاس و آلبالو هستند و در کل مسیر حضور دارند. مسیر حرکت از آهار به سمت شکرآب که در کنار رودخانه قرار دارد یکی از بهترین مسیرها برای پیاده روی است. این مسیر که خاکی اما صاف و هموار است معمولا دو ساعت طول می کشد و به قدری زیبا و چشم نواز است که گذر زمان احساس نمی شود و تنها حسی که در وجود انسان شکل می گیرد لذت از طبیعت و گشت و گذار در یک مکان رویایی است.
روستای شکرآب محلی است که در گذشته پادشاهان قاجار در طول سال برای گردش به آنجا می رفتند و به شکار می پرداختند. مسیری که از روستای آهار شروع می شود و در نهایت به روستای شکرآب می رسد تماما از کنار رودخانه می گذرد و عبور از آن برای هر سنی از افراد اسان می باشد. در هر قسمت از این مسیر که به دو راهی رسیدید مسیر مستقیم را ادامه دهید و رودخانه را به عنوان راهنما در نظر بگیرید. با این حال به این نکات هم توجه کنید؛ پس از 1 تا 5/1 ساعت پیاده روی به یک پل می رسید و پس از آن یک دو راهی را می بینید. در اینجاست که یک رودخانه و آبشار کوچک در سمت راست و چند کلبه جنگلی در بالادست مسیر قابل رویت است.
بعد از مشاهده ی اینها از مسیر رودخانه ی اصلی خارج شوید و مسیر را به طرف بالا و سپس سمت راست ادامه دهید. یک مقدار جلوتر چند چشمه ی آب را می بینید. حدود 20 دقیقه ی دیگر به راه خود ادامه دهید تا به امامزاده ای برسید. مشاهده ی این امزاده رسیدن به روستای شکرآب را نوید می دهد. این امامزاده که یکی از دیدنی های روستای شکرآب به شمار می رود با نام امامزاده طاهر و زاهد شناخته می شود. این امامزاده در واقع جایگاه ابدی دو مرد بزرگ به نام های طاهر و زاهد است که قدمت بنای آن به دوران قاجار بر می گردد و از آنجا که در میان باغ های سرسبز و اباد روستای شکرآب قرار دارد محل مناسبی برای استراحت کوهنوردان و تفریح گردشگران می باشد. از جمله امکاناتی که در جوار این امامزاده وجود دارد یک مغازه برای خرید خوراکی، سکوهایی برای نشستن و استراحت، یک سالن غذاخوری کوچک و سرویس بهداشتی است. بعد از یک استراحت کوتاه در جوار این امامزاده و صرف نهار می توانید راه خود را ادامه دهید و به سمت آبشار پیش بروید. پس اگر قصد دارید از ابشار هم دیدن کنید باید ابتدا خود را به امازاده برسانید. راه رسیدن به امامزاده یک جاده ی مالرو از روستای شکرآب است. در مسیر به چند دوراهی می رسید که همگی تابلوی راهنما دارد و جهت رسیدن به امامزاده را نشان می دهد.
مسیر کنار رودخانه را تا جایی که رودخانه از راه فاصله می گیرد ادامه دهید. اگر مسیر را درست بروید در سمت راست خود یک آبشار کوچک می بینید. مستقیم که پیش بروید به یک شیب تند می رسید. در اینجا باید به سمت راست حرکت کنید و همین طور بالا بروید. در ادامه به باغ های گیلاس و آلبالو می رسید و در نهایت در جوار امامزاده قرار می گیرید. اگر بعد از رسیدن به امامزاده مسیر را ادامه دهید به یک دوراهی می رسید. انتهای مسیر سمت راست یک آبشار پرآب و انتهای مسیر سمت چپ صعود به قله ی توچال در انتظار شماست. اگر مسیر سمت راست را در پیش بگیرید بعد از تقریبا 10 دقیقه پیاده روی به آبشاری با ارتفاعی حدود 10 متر می رسید که در دل دره ای سرسبز در فاصله ی دو کیلومتری از روستای آهار قرار گرفته است. البته این ابشار تنها آبشار موجود در منطقه نیست بلکه یک مجموعه آبشار فصلی به نام آبشار چهل پله نیز در دامنه ی کوه قلعه دختر قرار گرفته و بر زیبایی هر چه بیشتر منطقه افزوده است.
2. روستای ده تنگه
از دیگر دیدنی های روستای آهار روستایی به نام ده تنگه واقع در شمال غربی آهار است که طبیعت بسیار زیبایی دارد به طوری که هر گردشگری وارد روستای آهار شود حتما سری به این روستا هم می زند تا لذت دیدن مناظر زیبای آن را از دست ندهد. این روستا در واقع خالی از سکنه ی دائمی است و تنها استفاده کنندگان از آن اهالی روستای آهار هستند که به صورت موقتی در فصل های خاصی از سال در زمین های آن به کشاورزی می پردازند. برای رسیدن به این منطقه ی زیبا باید از شیب ملایمی بالا بروید. از روستای آهار تا ده تنگه حدود دو تا سه ساعت به صورت پیاده راه است. ده تنگه در سمت چپ رودخانه قرار دارد و برای رسیدن به آن باید از روی پل موجود بر رودخانه گذشت.
3. آتشگاه قصران
در مرز آهار و شهرستانک بنایی به نام آتشگاه قصران وجود دارد که قدمت آن به دوران قبل از اسلام می رسد. این آتشگاه از همان قبل از اسلام تا بعد از آن مرکزی برای برگزاری آیین مذهبی زرتشتیان بوده است. داستان جالبی که در مورد این آتشگاه وجود دارد مربوط به دختر و پسر جوانی است که در گذشته های بسیار دور عاشق هم بوده اند. آنها سر به کوه گذاشته و این بنا را ساخته اند و تمام طول عمر خود را در آن مانده تا اینکه از دنیا رفته اند. برای رسیدن به این آتشگاه و دیدن از آن بایستی از مسیری بروید که شیب نسبتا تندی دارد و شامل صخره های شنی می باشد و حدود یک ساعت با پای پیاده طول می کشد.
4. کوچه باغ های آهار
کوچه باغ های آهار که البته تا روستای شکراب ادامه دارند یکی از زیباترین بخش های سفر به این منطقه می باشند که با عبور از میان آنها می توانید تصاویر بسیار زیبایی را به چشم خود ببینید و در کلبه ی ذهنتان به ثبت برسانید.
5. پیک نیک در آهار
اگر اهل بر پا کردن بساط پیک نیک هستید می توانید وسایل مورد نیاز خود را بردارید و با گروهی از دوستان یا خانواده راهی روستای آهار شوید و در گوشه ای از آن سکنی گزینید و بهترین لحظات را برای خود و همراهانتان به ارمغان بیاورید. در این میان تصاویر زیبایی را در حافظه ی دوربین خود ثبت کنید تا خاطرات خوب رفتن به آهار را برای همیشه داشته باشید.
6. خوردن و خرید میوه های خوشمزه تابستانی
اگر در اواخر تابستان راهی آهار شوید می توانید علاوه بر دیدن منظره ی به بار نشستن درختان میوه ی این منطقه از هر کدام که می خواهید خریداری کنید و به شهر خود ببرید.
7. کوهنوردی
اطراف روستای آهار را کوه های بلندقامتی احاطه می کنند که گزینه های بسیار مناسبی برای کوهنوردان مبتدی تا حرفه ای هستند. در واقع در این منطقه بالغ بر ۵۰ قله وجود دارد که ارتفاع برخی از آنها به ۳۰۰۰ متر نیز می رسد.