سفر با خودرو، قطار و اتوبوس شاید مفید و مقرون به صرفه باشد اما همیشه الهام بخش نبوده و لحظات نابی در سفر به یادگار نمی گذارند. هنگام سفر با قطار به راحتی می توانید چرت بزنید و این روشی معمول برای رفتن از مکانی به مقصد دیگر است. حمل و نقل در سرتاسر جهان همیشه با لوازم نرمال و شناخته شده صورت نمی گیرد و به دلیل تنوع با هیجان و ماجراجویی همراه است. برای نمونه در کامبوج می توانید قطار بامبویی را مشاهده کرده و در کانادا دوچرخه نیمکت دار را امتحان کنید. برخی از روش های حمل و نقل پر هیجان در فرهنگ های مختلف وجود دارد که مردم از این طریق رفت و آمد روزانه دارند و در ادامه به شش نوع از غیر معمول ترین روش های حمل و نقل اشاره می کنیم. قبل از سفر رزرو هتل را نیز فراموش نکنید و برای دریافت تخفیف به سایت ایران هتل آنلاین سر بزنید، در ادامه با ما همراه باشید:
1 – قطار بامبو، کامبوج
قطار بامبو در زبان محلی نوری نامیده می شود، که وسیله ای اعصاب خرد کن برای گشت و گذار در اطراف کامبوج به شمار می رود. مسافر ها بر روی سطحی از جنس بامبو که تقریبا بزرگ تر از تخت خواب دو نفره است و بر روی چرخ های فلزی قرار دارد می نشینند، این وسیله نقلیه با کمک نیروی موتور بر روی مسیر ریل خط آهن حرکت می کند. قطار بامبو 25 مایل (40 کیلومتر) در ساعت را طی می کند اما انتظار سفری آرام و بی دردسر را نداشته باشید. مسیر های خط آهن در سرتاسر کامبوج به صورت بدی حفظ شده اند، که موجب می شوند مسیر پر دست انداز را طی کنید. در این وسیله برای حدود 12 تا 15 مسافر جا وجود دارد و این قطار به شدت در مناطق روستایی کامبوج محبوبیت یافته است. اگر به کامبوج سفر کردید فرصت این تجربه را از دست ندهید، کرایه این وسیله کم بوده و عبور از دست انداز ها بخشی از این تجربه می باشد.
2 – اتوبوس جوجه مرغ، آمریکای مرکزی
بدون شک هنگام سفر با اتوبوس مرغی راحت نخواهید بود اما این سفر ارزش تجربه را دارد، اتوبوس مرغی کاربرد های زیادی دارد. روزگاری این اتوبوس ها سرویس مدرسه بودند، امروزه برای انتقال مرغ ها و دیگر پرندگان به سوی بازار، و همچنین حمل مسافر ها به سوی مقصد شان با دریافت کرایه ای اندک کاربرد دارند. این وسیله در امریکای مرکزی، شیوه ای رایج در حمل و نقل عمومی محسوب می شود. این ماشین ها منحصر به فرد بوده و با طراحی و نقاشی های رنگارنگ و جا دادن به تعداد زیادی مسافر در فضای کم شهرت دارند، می توان گفت این اتوبوس زمانی در ایستگاه شروع به حرکت می کند که دیگر جا و فضایی برای مسافر اضافی نباشد. حتی ممکن است در صورت سوار این اتوبوس شدن، کنار مرغ ها و جوجه هایی بنشینید که به تازگی توسط برخی از مسافر ها از بازار خریداری شده اند.
3 – فرشته ی یخی، ایالت ویسکانسین
برای تجربه رانندگی با این وسیله نقلیه، می بایستی به سوی جزیره مادلین در نزدیکی ساحل ویسکانسین سفر کنید. گفتنی است که در میان مجموعه 22 جزیره اپاستل، تنها جزیره ی مادلین مسکونی می باشد و این جزیره به شهرستان بیفیلد وصل می باشد. مسافر ها در طول تابستان توسط کشتی عبور و مرور دارند و در طول زمستان از بزرگراه یخی به جزیره رفت و آمد دارند. در بین دو فصل که امکان عبور خودرو از میان توده یخ وجود ندارد، و کشتی نیز نمی تواند از این مسیر بگذرد، مسافر ها از طریق فرشته ی یخی به رفت و آمد خود ادامه می دهند. فرشته ی یخی نوعی کشتی است که با کمک پروانه های هواپیما طراحی شده تا به صورت امن و آرام از روی یخ عبور کند و 302 نفر ساکن جزیره را جابجا کند.
4 – اتومبیل جیپنی، فیلیپین
اگر به فیلیپین سفر کرده باشید احتمالا با خودروی جیپنی مسیری را پیموده و یا آن را در خیابان های شهر مشاهده کرده اید. این خودرو پس از پایان جنگ جهانی دوم، هنگامی که ارتش آمریکا این کشور را ترک کرد و جیپ های ارتش در فیلیپین باقی ماند، رایج گشت. فیلیپینی ها جیپ های باقی مانده را تغییر دادند، برای داشتن سایه سقف به آن افزودند و با تغییراتی که ایجاد کردند آنها را برای حمل و نقل عمومی بکار بردند. خودرو ها را با رنگ های روشن و اسپورت رنگ آمیزی کردند و پیام های مذهبی بر روی بدنه طراحی کردند. جیپنی ها از محبوب ترین وسیله نقلیه عمومی در فیلیپین به شمار می روند و در سطح جهانی به نمادی از فرهنگ فیلیپینی تبدیل شده اند.
5 – قایق بارکو توتورا، پرو
شاید این قایق ها در ظاهر به قدر کافی محکم نباشند، اما نگران نباشید آنها خود به خود وارد آب نخواهند شد. این قایق ها به طور کامل از نی های محکم توتورا ساخته شده اند که در کنار رودخانه ی تی تی کا کا می رویند، و هم برای مردم محلی و هم برای انتقال توریست ها به آن سوی رودخانه که مرز پرو و بولیوی می باشد، کاربرد دارند. این قایق ها به شکل اژدها طراحی شده اند، و طبق گفته ها آنها در دوران تمدن اینکا ها نیز کاربرد داشته اند و از آنها برای راندن ارواح خبیث استفاده می کردند.
6 – سایکلو، ویتنام
دوچرخه ها وسیله ی حمل و نقل عمومی مناسبی نیستند اما دوچرخه ی ویتنامی دوچرخه معمولی نبوده و مانند ریکشاو یا سه چرخه برعکس طراحی شده است، راننده در سمت عقب مشغول پدال زدن می باشد و مسافر ها در جلو می نشینند و بهترین صندلی را دارند، گویی در خانه نشسته اند. این وسیله پس از عدم استقبال مردم از وسیله ریکشاو و در طول دوره استعمار فرانسه ظاهر شد. امروزه نه تنها این وسیله مسافران را از مکانی به مکان دیگر جابجا می کند بلکه در میان خیابان های شهر حمل بار های سنگین را نیز بر عهده دارد. هنگام سفر به شهر هانوی پایتخت ویتنام، شهر هو شی مین یا دیگر شهر های ویتنامی که استفاده از سایکلو در آنها رواج دارد، فراموش نکنید که می بایستی قبل از سوار شدن درباره کرایه خود چانه بزنید، تا کرایه های نجومی و بسیار بالا پرداخت نکنید.
