با گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی می توان انتظار داشت که در سال 2030 میلادی، کپسولی غلاف مانند که شیک و زیبا بوده و درون تونل استیل کم فشاری بدون هوا شناور بوده و پرواز می کند، گردشگران را با سرعت بیش از 600 مایل در ساعت در سراسر کشور بگرداند.
این سیستم حمل و نقل هایپرلوپ نام دارد، که روش حمل و نقل آینده می باشد و توسط ایلان ماسک، کارآفرین آمریکایی مطرح شد این موضوع بحث های زیادی را در پی داشت و اصول صد ساله حمل و نقل را در قرن 21 بروز رسانی کرد.
شرکت های بزرگ مبالغ بسیار زیادی را برای ساخت و به دست آوردن سیستم هایپرلوپ سرمایه گذاری می کنند. در ظاهر و در تصور این رویا به حقیقت پیوسته و هم اکنون لوله های آزمایشی در بیابان های دبی بر روی زمین قرار گرفته و در حال نصب است و از غلاف هایی با طرح های جدید در انبارهای اروپایی رونمایی شده است.
شرکت امریکایی ویرجین هایپرلوپ وان و شرکتی که در دبی تامین کننده زنجیره بوده، با همکاری شرکت ترابری دریایی دی پی ورلد، مجوز راه اندازی سیستم جدید حمل و نقل را از دولت هند گرفته اند و گفتگوها در مورد این تکنولوژی جدید به صورت جدی تری ادامه دارد.
حامیان فن آوری جدید معتقدند که این سیستم پیشرفته نسبت به هواپیما پایدارتر بوده و به طور چشمگیری از قطارهای سریع السیر تندتر می باشد. اما آیا هایپرلوپ واقعا یک روش حمل و نقل موفقیت آمیز در آینده خواهد بود؟ و می توانیم موانع را پشت سر گذاشته و این تصور را به واقعیت بپیوندیم، و آیا خواهیم توانست در آینده ای نه چندان دور سوار یکی از این وسایل نقلیه با فن آوری بالا و پیشرفته شویم!
آینده حمل و نقل
مدت زیادی است که همگی در انتظار راه اندازی هایپرلوپ می باشیم. با وجود همه ادعاهای تعلق این سیستم به آینده، می توان گفت که ریشه و ایده ی آن به گذشته باز می گردد. کریس دولاک ، رئیس راه آهن و ترانزیت جهانی با مشورت شرکت مات مک دونالد (شرکتی که در پروژه های متروی لندن و ترمینال شماره 5 در فرودگاه هیترو کار کرده است) بیان کرده است که هایپرلوپ از نظر فناوری یک ایده ی نو نبوده، بلکه مفهوم حمل و نقل با استفاده از خلا مدت ها پیش نیز مطرح شده است.
همچنین کریس دولاک به یکی از مهندسین پیشگام بریتانیایی به نام آیزام کینگدام برونل، که سازه های بی نظیری را در زمان خود طراحی نمود اشاره می کند. برونل در اواخر دهه 1800 میلادی با استفاده از هوای فشرده در واگن های حمل و نقل آزمایش هایی را انجام داده است. طبق گفته دولاک، اگر سری به موزه ی برونل در شهر بریستول در جنوب غرب انگلستان بزنید، نمونه های اصلی این طرح که مهندس آیزام کینگدام برونل تهیه کرده و برای حرکت دادن قطارها کنار هم قرار داده است را مشاهده خواهید کرد و متوجه چرخه ی جدیدی از برخی فناوری های موجود می شوید.
در حقیقت ایلان ماسک یک قرن بعد از تلاش های برونل، مفهوم حمل و نقل آینده گرایانه خود را مطرح کرد. در سال 2013 میلادی ایلان هایپرلوپ را به عنوان یک گذرگاه بزرگ، ریل گان و میز هاکی روی هوا توصیف کرد. او در مقاله ی فنی دیدگاه خود را بیان کرد و نوشت که خیلی خوب می شود اگر بتوانیم جایگزینی برای پرواز یا رانندگی بیابیم اما جایگزینی که در حقیقت بهتر از پرواز یا رانندگی باشد. این میلیاردر بیان کرد که این سیستم جدید ترابری می بایستی امن تر، سریع تر، ارزان تر، راحت تر، مقاوم در برابر آب و هوا، پایدار و تامین کننده انرژی خود باشد، و در برابر زلزله ها مقاومت کند. این بلندپروازی چگونه پس از پنج سال به نتیجه رسید؟ گفتنی است که در تبدیل ایده ی هایپرلوپ به یک واقعیت فیزیکی ایلان ماسک هیچ نقش فعالی نداشته است و تنها در رقابت سالانه طراحی هایپرلوپ حضور محدودی داشت که توسط شرکت خودش، ایکس اسپیس، با هدف تشویق و بزرگداشت توانایی های مهندسین جوان برگزار شده بود. 
علاوه بر این ایکس اسپیس، امروزه شرکت های دیگری با هدف راه اندازی مفهوم و ایده ی هایپرلوپ فعال شده اند که می توان به شرکت ویرجین هایپرلوپ وان اشاره کرد که یک شرکت پیشگام امریکایی است و توسط ریچارد برانسون مدیریت می شود، یا شرکت فناوری های حمل و نقل هایپرلوپ (HyperloopTT)، که استارتاپ امریکایی دیگری می باشد که با امضای توافق در چین، به دنبال ساخت مسیر آزمایشی هایپرلوپ است. شرکت هاردت هایپرلوپ که در هلند واقع شده و شرکت کانادایی ترنسپاد، نمونه های دیگری از فعالان در این زمینه می باشند.
هر یک از این سازمان ها به طور منظم پیشرفت ها، آزمایش های ممکن و شدنی یا آزمایش های انجام شده خود را از طریق رسانه ها و شبکه های اجتماعی نشان می دهند. اما تبدیل ایده هایپرلوپ به یک واقعیت در حمل و نقل و زندگی، به فرآیند طولانی تری نیاز دارد.
نیاز به داشتن سرعت بالا
شکی نیست که وجود هایپرلوپ با داشتن سرعتی بالا، بسیار جذاب است. گردش مسافران در سراسر کشور با سرعتی بسیار بالا، درون تونلی شناور، یک ایده ی مهم و تاثیرگذار است. تمام غلاف هایی که تا بحال نمایش داده شده اند دارای بدنی صاف و براق، با ساختار ساده می باشند و در فیلم های علمی تخیلی آینده گرایانه جایگاه مناسبی دارند. سرعت این سیستم حمل و نقل مهم است. افرادی که مشکل ترس از جاهای تنگ و تاریک دارند احتمالا از سفر درون لوله ای بدون پنجره صرف نظر کنند، اما طبق گفته ی هربرت اینشتین، متخصص تونل سازی از دانشگاه ام آی تی ایالت متحده امریکا، اگر این دسته از افراد بدانند که خیلی زودتر به مقصد می رسند، این ناهنجاری و ترس را تحمل خواهند کرد. 
رایان کلی، رئیس بازاریابی و ارتباطات شرکت ویرجین هایپرلوپ وان، معتقد است که اگر افراد بتوانند با سرعت 670 مایل در ساعت یا 1080 کیلومتر بر ساعت از شهری به شهر دیگر بروند، و مسیر سه یا پنج ساعته بر اساس ترافیک را در تقریبا سی دقیقه طی کنند، می توانند از مزایای اجتماعی – اقتصادی زیادی بهره ببرند و این مزیت معادل ساخت یک هواپیما یا قطار است.
سباستین گندرن، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت ترنسپاد است، که معتقد است مسلما مسافرت با هواپیما سریع تر است، اما هایپرلوپ می تواند ویژگی های مترو و سرعت هواپیما را ترکیب کند. گندرن، سیستمی مشابه مترو را تصور می کند که قطارهای هایپرلوپ به صورت مکرر رفت و آمد دارند و امکان استفاده از اولین خدمات موجود را به مسافرها می دهند.
شرکت های مختلفی که در این طرح فعالیت می کنند نیز اعلام کرده اند که سیستم حمل و نقل با خدمات مقرون به صرفه عمومی را در برنامه خود قرار داده اند که حتی بلیط های آن مشابه قیمت بلیط قطار می باشد و مانند هواپیما هزینه ی زیادی برای عموم مردم نخواهد داشت.
جایگزینی پایدار در سیستم حمل و نقل
امروزه بسیاری از گردشگران طرفدار محیط زیست ترجیح می دهند که از قطار به جای هواپیما استفاده کنند هایپرلوپ با وجود خدمات و چشم اندازهای سبز دیگر بر زیرساخت های دهه های قدیمی و موقتی متکی نیست و انتخاب خوبی برای طرفداران محیط زیست خواهد بود. بنابراین ممکن است که جایگزین مناسبی باشد. افرادی که در ساخت پروژه های هایپرلوپ نقشی دارند، معتقدند که این گزینه بهترین جایگزین می باشد، آنها بیان کرده اند که در طول مراحل آزمایشی، هایپرلوپ تاثیرات زیست محیطی نیز خواهد داشت.
تیم هوتیر، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران شرکت هاردت هایپرلوپ، بیان می کند که هایپرلوپ ده برابر بیشتر از هواپیما کارآمد بوده و بسیار پر بازده تر از قطار می باشد. کلی نیز از طرف شرکت ویرجین هایپرلوپ وان معتقد است که این سیستم و فناوری پنج برابر بهتر از پروازهای کوتاه بوده و انرژی کمتری نسبت به آنها مصرف خواهد کرد.
احتمال دارد که این سیستم ترابری جدید به طور کامل جایگزین سفرهای هوایی نباشد، چرا که ایجاد هایپرلوپ بین قاره ها هزینه زیادی دارد و کار خیلی پیچیده و دشواری می باشد. این فناوری جدید می تواند جایگزینی برای پروازهای ارزان کوتاه گردد. دولاک کارشناس تزانزیت می گوید: به مسیرهای ارتباطی مانند سیدنی و ملبورن در استرالیا توجه کردم، مسیر بین این دو شهر چهارمین خطوط شلوغ است که پروازهای زیاد داخلی دارد. سیستم جدید حمل و نقل می تواند تغییرات خوبی در این مسیر ایجاد کند.
امنیت و ایمنی
اینکه هایپرلوپ تا چه حد بتواند جایگزین مناسبی برای مسافرت های هوایی گردد احتمالا به رواج آن بستگی دارد و شک و تردیدهایی در مورد جذابیت جهانی آن وجود دارد. کارشناس ترانزیت می گوید نگرانم که هایپرلوپ بر اساس فیزیکی که عمل می کند، بین عده ای از مردم که می خواهند از آن استفاده کنند، تبعیض ایجاد نماید. این سیستم در نهایت توانایی تحمل سرعت ساخته شده است، بنابراین اگر خانم سالخورده ای باشید شاید نتوانید این سواری با سرعت بالا را مانند قطارهای تندرو تحمل کنید.
از نظر رایان کلی، رئیس بازاریابی و ارتباطات شرکت ویرجین هایپرلوپ وان، غلاف های سیستم امن می باشند و برای تمام سنین مناسب خواهند بود. با قرار گرفتن در محیطی بسته دیگر نگرانی های امنیتی که در قطار و دیگر وسیله های نقلیه وجود داشت، کنار می رود. ماموریت ما این است که خسته کننده ترین سفر را برای مسافران ایجاد کنیم. می خواهیم این سیستم ایمن باشد و قصد ایجاد یک قطار غلتان یا رولر کوستر نداریم.
همچنین کلی، معتقد است که محیط زیست کنترل شده جلوی اختلال را می گیرد. پس اگر با سرعت هواپیما سفر کنید دیگر لحظات بلند شدن و فرود هواپیما یا تلاطم های پرواز را احساس نخواهید کرد. سباستین گندرن، مدیر عامل شرکت ترنسپاد بیان کرده است که این تجربه برای اکثر افراد امن خواهد بود، و مردم می توانند از هواپیما نیز استفاده کنند. قصد نداریم با سیستم جدید در راحتی و امنیت مسافرها خلل ایجاد کنیم.
با وجود اینکه تونل های هایپرلوپ می بایستی در برابر فجایع طبیعی مقاوم باشند، این سوال مطرح است که چگونه می توان مردم را در صورت شرایط اضطراری از غلاف ها تخلیه نمود.
چالش های سیستم هایپرلوپ
به واقعیت بدل شدن یک مفهوم پیشگام، به طور طبیعی دشواری های زیادی دارد. شرکت های هایپرلوپ که با بخش مسافرتی سی ان ان مصاحبه کرده اند، همگی بر موفقیت پروژه های خود تاکید دارند. و مشکل اصلی همه آنها چالش های احتمالی از مقررات دست و پاگیر است. کلی می گوید که می دانیم فناوری نوین و فیزیک موفقیت آمیز خواهد بود، و شرکت ویرجین هایپرلوپ وان هم اکنون در مراحل اخذ صدور گواهینامه از سوی مقامات می باشد.
گندرون نیز معتقد است که تمامی چالش ها در سمت و سوی بخش سیاست قرار دارد. از نظر او چالش این است که اگر دولت ها در مورد حمایت از نوآوری واقعی جدیت دارند، بتوانیم آنها را متقاعد کنیم، منظور ما ایجاد شغل است، و آنها می بایستی ریسک هایی را در انجام این کار بپذیرند.
کریس دولاک بیان کرده که سرمایه گذاری بخش خصوصی یکی از نیازهای اصلی شرکت های هایپرلوپ است و آنها نمی توانند به تنهایی در انجام پروژه ها بر دولت متکی باشند و این سرمایه گذاری نیز دشواری ها و مشکلات خاص خود را دارد. در ادامه او این موضوع را مطرح می کند که سردرگمی هایی درباره نظارت بر هایپرلوپ توسط مقامات ریلی و یا مقامات هواپیمایی نیز وجود دارد.
شروع کار هایپرلوپ
گفتنی است که شرکت ویرجین هایپرلوپ وان، در سال 2017 غلافی ساخت که در مسیر آزمایشی به سوی ایالت نوادا سرعت را به 387 کیلومتر بر ساعت رساند. شرکت امریکایی هایپرلوپ تی تی، در اکتبر سال 2018، در شهر پورتو د سانتا ماریای اسپانیا از یک غلاف در اندازه کامل رونمایی کرد. در ژوئن 2019 میلادی، شرکت هاردت هایپرلوپ برای گسترش سیستم حمل و نقل در سرتاسر اروپا از افتتاح امکانات آزمایشی خبر داد. گفته می شود شاید در سال 2030 همه مردم بتوانند از خدمات این سیستم حمل و نقل به راحتی استفاده کنند و در سریع ترین زمان ممکن به مقصد برسند.
