هندوئیسم یکی از از متنوع ترین ادیان در دنیا به شمار می رود و افسانه ها و خدایان زیادی با آن مرتبط هستند. یکی از ویژگی های این دین جشن های فراوان آن است که در طول سال توسط مردم کشور هند برگذار می شود. در این جا می خواهیم با 10 مورد از این فستیوال های رنگارنگ و شاد آشنا شویم. اما قبل از آن خبر خوشی برای شما خوانندگان عزیز داریم! شما همین حالا می توانید با بازدید از وبسایت ایران هتل آنلاین برای رزرو هتل در مشهد و یا رزرو هتل در شیراز و یا هر شهر دیگری که می خواهید از تخفیفات شگفت انگیزی استفاده کنید!
1- “دیوالی، Diwali”:
فستیوال نور ها یا “دیوالی” یکی از مشهور ترین عید های شبه قاره ی هندوستان به حساب می آید و هدف اصلی از برگذاری آن بزرگداشت پیروزی خیر بر شر و جانشینی نور در جایگاه تاریکی می باشد. چراغ های “دیا، Diya” در این روز تمامی خانه های مردم را روشن می کنند و آتش بازی های جذاب و ضیافت های مجلل از دیگر مراسم هایی است که در تمامی سطح کشور برپا می شوند.
2- “هولی، Holi”:
از فستیوال “هولی” به نام جشن رنگ ها نیز یاد می شود و این مراسم نوید بخش شروع فصل بهار می باشد. معمولاً برای شروع مراسم های این عید بزرگ پیکره های ساخته شده از کاهی که “هولیکا، Holika”، یکی از موجودات شیطانی در اسطوره شناسی هندوئیسم، را به تصویر می کشند سوزانده می شود تا نمادی از پیروزی خوبی بر بدی در نمایش عموم قرار گیرد. جشن ها و پایکوبی ها در این روز تا نیمه های شب و خاموش شدن آتش ادامه پیدا می کند و در صبح روز بعد مراسم رنگ پاشی پر آوازه ی هندوستان شروع می شود.
3- “اونام، Onam”:
“اونام” فستیوال رسمی استان کرالا به شمار می رود و همه ساله با استقبال گرمی از مردم رو به رو می شود. از مراسم هایی که در این روز برگذار می شوند می توان به مسابقات قایق سواری و طناب کشی اشاره کرد. افسانه ی “اونام” در رابطه با بازگشت نیمه خدایی با نام “ماهابالی، Mahabali” می باشد که داستانی مشابه با قصه ی “هولیکا” در فستیوال “هولی” دارد. در این عید نیز پیروزی امید بر ناامیدی تجلیل می شود، اما بر خلاف جشن “هولی”، با نیمه ی خدای “ماهابالی” با احترام کامل رفتار می شود. در سال های اخیر، “اونام” از جایگاه مذهبی خود فرا تر رفته است و به یکی از بزرگ ترین فستیوال ها در استان کرالا تبدیل شده است.
4- “ماها شیواراتری، Maha Shivaratri”:
“شیوا” یکی از مهم ترین و بزرگ ترین خدایان دین هندو به حساب می آید و از او با نام نابودگر نیز یاد می شود. “ماها شیواراتری” یا “شب بزرگ شیوا” مراسمی برای ستایش و تجلیل از برتری این الهه ی هندو می باشد. مردم معمولاً در این موقع از سال شب ها بیدار می مانند و به دعا خوانی رو می آورند. بیشتر پیروان او نیز در این روز از خوردن غذا اجتناب می کنند و سرود “تانداوا” را می خوانند. طبق باور هندو ها این مناجات روحانی توسط شیوا نیز خوانده می شده است.
5- “کریشنا جانماشتامی، Krishna Janmashtami”:
الهه ی “کریشنا” جایگاه ویژه ای در میان اسطورگان هندو دارد. “کریشنا جانماشتامی” فستیوال بزرگ و شادی است که تولد این خدای هندی را جشن می گیرد و برنامه های موزیک و شعر خوانی و رقص را در خود جای داده است. یکی دیگر از برنامه های ویژه ی این مراسم، مسابقه ای می باشد که در آن رقیبان سعی می کنند که کوزه هایی را که در هوا معلق می باشند و با دوغ پر شده اند را بشکنند. تمامی شرکت کنندگان در این مسابقه باید سعی کنند که با تشکیل یک هرم انسانی محتوای این ظروف را به بیرون بریزند و سپس آن را به عنوان نذر برای “کریشنا” اهدا کنند.
6- “ماکار سانکرانتی، Makar Sankranti”:
در تقویم هندو ها، خورشید در روز 14 ماه ژانویه هر سال وارد ماه “ماکارا” می شود. ویژگی این روز در این است که “سوریا” خدای خورشید در تمامی نقاط کشور مورد عبادت قرار می گیرد. با اینکه این مراسم بیشتر با نام “ماکار سانکرانتی” شناخته می شود، در بخش های مختلف کشور با عناوین دیگری نیز از آن یاد می شود و هر استان مراسم های مخصوصی را در آن برگذار می کند. در استان تامیل به آن “پنگال، Pongal”، در “آسامس، Assamese” به آن “بیهو، Bihu” و در بیشتر بخش های شمالی کشور به آن “لوهری، Lohri” نیز گفته می شود. از برنامه ها و جشن های برگذار شده در این روز می توان به بادبادک هوا کردن و مراسم های مذهبی که در کنار رودخانه ها انجام می شود اشاره کرد.
7- “گانش چاتورتی، Ganesh Chaturthi”:
“گانش چاتورتی” یکی از پر طرفدار ترین فستیوال ها در کشور به حساب می آید و یکی از اصلی ترین دلیل های آن مراسم های منحصر به فردی است که در آن برگذار می شوند. این برنامه های عجیب با اخلاقیات و ویژگی هایی که به الهه ی “گانش” تعلق دارند، اشتراکات فراوانی دارد. “گانش” فرزند “شیوا”، الهه ی نابودی است، اما از نظر ظاهری و رفتاری با پدر خود تفاوت های بسزایی دارد. صورت او شبیه به یک فیل می باشد و زیرکی و بازیگوشی از ویژگی های اصلی او به حساب می آیند. همین مسئله مردم بسیاری را از گروه های سنی مختلف به مریدان او تبدیل کرده است. در این فستیوال، تولد این الهه با مراسم های دعا و ساخت مجسمه ی گلی او جشن گرفته می شود. سپس این مجسمه ی ساخته شده در میان سرور و پایکوبی مردم به آب سپرده می شود.
8- “ناوراتری، Navratri”، “دوسهرا، Dussehra” و “دورگا پوجا، Durga Puja”:
همانند دیگر اسطوره های هندوئیسم، افسانه ی مربوط به جشن “ناوراتری” نیز در رابطه با پیروزی خیر بر شر می باشد و داستان برتری “راما”، یکی دیگر از خدایان هندو، بر “راوانا”، موجودی پلید و افسانه ای، را بازگو می کند. یکی دیگر از افسانه های مربوط به این فستیوال نبرد “دورگا” علیه نیرو های شیطانی می باشد که زمین را به تسخیر خود در آورده اند. “ناوراتری” به معنای 9 شب است و زمانی برای ستایش و سپاس از بخشندگی های این خدایان به شمار می آید.
این مراسم شگفت انگیز در بخش های شرقی کشور هند بیشتر برای الهه ی مقدس “دورگا” برگذار می شود و نام “دورگا پوجا” را به خود می گیرد. تئاتر مشهور “دوسهرای میسور، Dussehra of Mysore” نیز در روز آخر “ناوراتری” بر پا می شود و از آن به عنوان مراسمی برای بدرقه ی “دیوالی” یاد می شود.
9- “راما ناوامی، Rama Navami”:
شعر حماسی “رامایانا” از جایگاه ویژه ای در دین هندوئیسم برخوردار است. شخصیت اصلی این داستان “راما” نام دارد که با قدرت استثنائی خود موجودات پلید را شکست می دهد و جهان را تحت سلطه ی خود در می آورد و نظم و عدالت را برقرار می کند. در روز “راما ناوامی” تولد او جشن گرفته می شود و از فستیوال های برگذار شده می توان به مراسم های خیریه، دعا خوانی و رقص و پایکوبی اشاره کرد.
10- “اوگادی، Ugadi”:
طبق تقویم هندو ها، “اوگادی” اولین روز سال به شمار می رود. جشن ها و مراسم های مربوط به این روز بیشتر در بخش های جنوبی هند مانند؛ “کارناتاکا، Karnataka”، “آندرا پرادش، Andhra Pradesh”، “تامیل نادو، Tamil Nadu” و “تلانگانا، Telangana” برگذار می شود. در این بخش از سال، خانه ها با برگ های درخت انبه و گل های زینتی تزئین می شود، طرح هایی شبیه به گل بر روی زمین کشیده می شوند و غذا های خوشمزه و سنتی تهیه می شوند تا سال نو با انرژی و روحیه ای تازه شروع شود. یکی دیگر از مراسم های خاص مربوط به این روز، خوردن ترکیبی گیاهی به نام “بوو بلا، Bevu Bella” می باشد که از مخلوط کردن چوب درخت چریش که مزه ی تلخی دارد با شکر زرد که شیرین است درست می شود. ترکیب این دو مزه این نکته را برای مردم یادآوری می کند که تلخی ها و شیرینی های زندگی را با هم باید پذیرفت.
1- “دیوالی، Diwali”:
فستیوال نور ها یا “دیوالی” یکی از مشهور ترین عید های شبه قاره ی هندوستان به حساب می آید و هدف اصلی از برگذاری آن بزرگداشت پیروزی خیر بر شر و جانشینی نور در جایگاه تاریکی می باشد. چراغ های “دیا، Diya” در این روز تمامی خانه های مردم را روشن می کنند و آتش بازی های جذاب و ضیافت های مجلل از دیگر مراسم هایی است که در تمامی سطح کشور برپا می شوند.
2- “هولی، Holi”:
از فستیوال “هولی” به نام جشن رنگ ها نیز یاد می شود و این مراسم نوید بخش شروع فصل بهار می باشد. معمولاً برای شروع مراسم های این عید بزرگ پیکره های ساخته شده از کاهی که “هولیکا، Holika”، یکی از موجودات شیطانی در اسطوره شناسی هندوئیسم، را به تصویر می کشند سوزانده می شود تا نمادی از پیروزی خوبی بر بدی در نمایش عموم قرار گیرد. جشن ها و پایکوبی ها در این روز تا نیمه های شب و خاموش شدن آتش ادامه پیدا می کند و در صبح روز بعد مراسم رنگ پاشی پر آوازه ی هندوستان شروع می شود.
3- “اونام، Onam”:
“اونام” فستیوال رسمی استان کرالا به شمار می رود و همه ساله با استقبال گرمی از مردم رو به رو می شود. از مراسم هایی که در این روز برگذار می شوند می توان به مسابقات قایق سواری و طناب کشی اشاره کرد. افسانه ی “اونام” در رابطه با بازگشت نیمه خدایی با نام “ماهابالی، Mahabali” می باشد که داستانی مشابه با قصه ی “هولیکا” در فستیوال “هولی” دارد. در این عید نیز پیروزی امید بر ناامیدی تجلیل می شود، اما بر خلاف جشن “هولی”، با نیمه ی خدای “ماهابالی” با احترام کامل رفتار می شود. در سال های اخیر، “اونام” از جایگاه مذهبی خود فرا تر رفته است و به یکی از بزرگ ترین فستیوال ها در استان کرالا تبدیل شده است.
4- “ماها شیواراتری، Maha Shivaratri”:
“شیوا” یکی از مهم ترین و بزرگ ترین خدایان دین هندو به حساب می آید و از او با نام نابودگر نیز یاد می شود. “ماها شیواراتری” یا “شب بزرگ شیوا” مراسمی برای ستایش و تجلیل از برتری این الهه ی هندو می باشد. مردم معمولاً در این موقع از سال شب ها بیدار می مانند و به دعا خوانی رو می آورند. بیشتر پیروان او نیز در این روز از خوردن غذا اجتناب می کنند و سرود “تانداوا” را می خوانند. طبق باور هندو ها این مناجات روحانی توسط شیوا نیز خوانده می شده است.
5- “کریشنا جانماشتامی، Krishna Janmashtami”:
الهه ی “کریشنا” جایگاه ویژه ای در میان اسطورگان هندو دارد. “کریشنا جانماشتامی” فستیوال بزرگ و شادی است که تولد این خدای هندی را جشن می گیرد و برنامه های موزیک و شعر خوانی و رقص را در خود جای داده است. یکی دیگر از برنامه های ویژه ی این مراسم، مسابقه ای می باشد که در آن رقیبان سعی می کنند که کوزه هایی را که در هوا معلق می باشند و با دوغ پر شده اند را بشکنند. تمامی شرکت کنندگان در این مسابقه باید سعی کنند که با تشکیل یک هرم انسانی محتوای این ظروف را به بیرون بریزند و سپس آن را به عنوان نذر برای “کریشنا” اهدا کنند.
6- “ماکار سانکرانتی، Makar Sankranti”:
در تقویم هندو ها، خورشید در روز 14 ماه ژانویه هر سال وارد ماه “ماکارا” می شود. ویژگی این روز در این است که “سوریا” خدای خورشید در تمامی نقاط کشور مورد عبادت قرار می گیرد. با اینکه این مراسم بیشتر با نام “ماکار سانکرانتی” شناخته می شود، در بخش های مختلف کشور با عناوین دیگری نیز از آن یاد می شود و هر استان مراسم های مخصوصی را در آن برگذار می کند. در استان تامیل به آن “پنگال، Pongal”، در “آسامس، Assamese” به آن “بیهو، Bihu” و در بیشتر بخش های شمالی کشور به آن “لوهری، Lohri” نیز گفته می شود. از برنامه ها و جشن های برگذار شده در این روز می توان به بادبادک هوا کردن و مراسم های مذهبی که در کنار رودخانه ها انجام می شود اشاره کرد.
7- “گانش چاتورتی، Ganesh Chaturthi”:
“گانش چاتورتی” یکی از پر طرفدار ترین فستیوال ها در کشور به حساب می آید و یکی از اصلی ترین دلیل های آن مراسم های منحصر به فردی است که در آن برگذار می شوند. این برنامه های عجیب با اخلاقیات و ویژگی هایی که به الهه ی “گانش” تعلق دارند، اشتراکات فراوانی دارد. “گانش” فرزند “شیوا”، الهه ی نابودی است، اما از نظر ظاهری و رفتاری با پدر خود تفاوت های بسزایی دارد. صورت او شبیه به یک فیل می باشد و زیرکی و بازیگوشی از ویژگی های اصلی او به حساب می آیند. همین مسئله مردم بسیاری را از گروه های سنی مختلف به مریدان او تبدیل کرده است. در این فستیوال، تولد این الهه با مراسم های دعا و ساخت مجسمه ی گلی او جشن گرفته می شود. سپس این مجسمه ی ساخته شده در میان سرور و پایکوبی مردم به آب سپرده می شود.
8- “ناوراتری، Navratri”، “دوسهرا، Dussehra” و “دورگا پوجا، Durga Puja”:
همانند دیگر اسطوره های هندوئیسم، افسانه ی مربوط به جشن “ناوراتری” نیز در رابطه با پیروزی خیر بر شر می باشد و داستان برتری “راما”، یکی دیگر از خدایان هندو، بر “راوانا”، موجودی پلید و افسانه ای، را بازگو می کند. یکی دیگر از افسانه های مربوط به این فستیوال نبرد “دورگا” علیه نیرو های شیطانی می باشد که زمین را به تسخیر خود در آورده اند. “ناوراتری” به معنای 9 شب است و زمانی برای ستایش و سپاس از بخشندگی های این خدایان به شمار می آید.
این مراسم شگفت انگیز در بخش های شرقی کشور هند بیشتر برای الهه ی مقدس “دورگا” برگذار می شود و نام “دورگا پوجا” را به خود می گیرد. تئاتر مشهور “دوسهرای میسور، Dussehra of Mysore” نیز در روز آخر “ناوراتری” بر پا می شود و از آن به عنوان مراسمی برای بدرقه ی “دیوالی” یاد می شود.
9- “راما ناوامی، Rama Navami”:
شعر حماسی “رامایانا” از جایگاه ویژه ای در دین هندوئیسم برخوردار است. شخصیت اصلی این داستان “راما” نام دارد که با قدرت استثنائی خود موجودات پلید را شکست می دهد و جهان را تحت سلطه ی خود در می آورد و نظم و عدالت را برقرار می کند. در روز “راما ناوامی” تولد او جشن گرفته می شود و از فستیوال های برگذار شده می توان به مراسم های خیریه، دعا خوانی و رقص و پایکوبی اشاره کرد.
10- “اوگادی، Ugadi”:
طبق تقویم هندو ها، “اوگادی” اولین روز سال به شمار می رود. جشن ها و مراسم های مربوط به این روز بیشتر در بخش های جنوبی هند مانند؛ “کارناتاکا، Karnataka”، “آندرا پرادش، Andhra Pradesh”، “تامیل نادو، Tamil Nadu” و “تلانگانا، Telangana” برگذار می شود. در این بخش از سال، خانه ها با برگ های درخت انبه و گل های زینتی تزئین می شود، طرح هایی شبیه به گل بر روی زمین کشیده می شوند و غذا های خوشمزه و سنتی تهیه می شوند تا سال نو با انرژی و روحیه ای تازه شروع شود. یکی دیگر از مراسم های خاص مربوط به این روز، خوردن ترکیبی گیاهی به نام “بوو بلا، Bevu Bella” می باشد که از مخلوط کردن چوب درخت چریش که مزه ی تلخی دارد با شکر زرد که شیرین است درست می شود. ترکیب این دو مزه این نکته را برای مردم یادآوری می کند که تلخی ها و شیرینی های زندگی را با هم باید پذیرفت.
