با رزرو هتل رفاه مشهد و سفر به این شهر جذاب، از غذاهای لذیذ و خوشمزه بومی این شهر مانند آش ماستی و دیگچه لذت ببرید.
اما نترسید! و بسته های گرانولا را برای خوردن در تمام وعده های غذایی تان در طول سفر (به خاطر ترس از غذاهای محلی) در چمدان انباشت نكنید. خوردن غذاهای جدید یك تجربه ضروری از مسافرت است… فقط كافی است یاد بگیرید كه چگونه با نكات ایمنی در این زمینه آشنا شوید. می توانید این كار را با خودداری كردن از خوردن خطرناك ترین غذاهای جهان آغاز نمایید. پس به دور از هیجان های بی مورد، و بدون توجه به ترتیبی خاص، در این مطلب لیستی از 11 غذایی كه هرگز نباید در طول سفر خورد ارائه می گردد.
تهدید ناشی از خوردن آن: مرگ
خُب، همه ما با این مورد آشنایی داریم. داستان كوتاه: این غذا را در ژاپن نخورید، وگرنه ممكن است بمیرید. به همین سادگی. فوگ یا پافر فیش یك خوراك لذیذ مرموز است، اما این در صورتی است كه سرآشپز در این زمینه متخصص باشد، وگرنه باید بدانید كه جان خود را به خاطر یك ماهی زیبا با طعمی معمولی به خطر انداخته اید. سرآشپزها در ژاپن پیش از گرفتن مجوز برای طبخ این غذای مرگبار، می بایستی دوره كارآموزی ده ساله ای را پشت سر گذاشته باشند. سم موجود در این نوع ماهی با نام تترودوتاكسین، منجر به فلج شدن و خفگی می گردد. در بهترین حالت در صورت خوردن این سم، بایستی تا زمان خروج كامل این سم از بدن، در زیر دستگاه تنفس مصنوعی بمانید. اما به احتمال بیشتر جان خود را از دست خواهید داد.
برای بسیاری از مردم، این غذای پرخطر جزء غذاهایی است كه می خواهند امتحان نمایند. شاید در صورتی كه با دقت زیاد تهیه شده باشد، بعد از خوردن آن مشكلی نداشته باشید. اما به نظر من، بهتر است به خاطر یك غذای دریایی، بر سر زندگی خود قمار نكنید.
تهدید ناشی از خوردن آن: بیماری استفراغ جامائیكایی
این مورد، میوه ای كارابیئنی است كه تا به حال در طول سفرهای خود با آن روبه رو نشده ام – شاید چون بیشتر در جامائیكا روییده شده و در برخی دیگر از نقاط دنیا جزء موارد ممنوعه به شمار می رود. در واقع این میوه، به عنوان میوه ملی در كشور جامائیكا به شمار می رود. همچنین مورد دیگری هم به نام “بیماری استفراغ جامائیكایی” در این كشور وجود دارد كه با آكی ارتباط تنگاتنگ دارد.
آكی خام و نارس، دارای سم هیپوگلیسین است. كسانی كه آن را تهیه می نمایند، بایستی تا زمانی كه به رنگ قرمز درآمده و باز شود، منتظر بمانند، و این یعنی علامتی برای اینكه این میوه رسیده است. آكی از سه قسمت تشكیل شده است: پوست قرمز، میوه زرد و دانه های سیاه. تا زمانی كه فقط بخش زرد رنگ را مورد استفاده قرار دهید، مشكلی برایتان پیش نخواهد آمد. دانه های آن همیشه سمی هستند، با خوردن ذره ای از پوست یا دانه ها، استفراغ شدیدی خواهید كرد و آنفولانزای شما را شبیه به سفری به دیزنی لند خواهد نمود.
تهدید ناشی از خوردن آن: وبا
خب، شاید بگویید كه داری شوخی می كنی. البته كه خوردن پنیر ماگوتی بسیار بد است. بله، این موضوع را به چوپانان اهل ساردین بگویید. چه باور كنید و چه نكنید، برخی از ایتالیایی ها از خوردن پنیر تهیه شده از شیر گوسفند همراه با ماگون بسیار، لذت می برند. در واقع چنین چیزی با عنوان “پشه پنیری” وجود دارد و پنیر در معرض این حشرات كوچك قرار داده می شوند تا فرآیند تخمیر آن تسهیل گردد. كاسو مارزو در اتحادیه اروپا ممنوع است، اما پیدا كردن آن برای شما كار سختی نخواهد بود.
طبق گزارشات ماگوت ها می توانند به میزان شش اینچ به بیرون از پنیر پرش كنند، اما موضوع از این هم بدتر می شود. اگر احساس می كنید كه ماگوت ها در دیواره های روده شما پنهان شده اند، آنگاه دفعه بعدی كه به ایتالیا سفر كردید، باید به هر طریقی كه شده، كمی كاسو مارزو پیدا كنید. آماده درد، اسهال، استفراغ و گرفتگی عضلات باشید، به شكلی كه تنها كاری كه می توانید بكنید، این است كه منتظر شوید تا ماگوت ها از بدنتان خارج شوند.
تهدید ناشی از خوردن آن: مسدود شدن مسیر تنفس
معمولاً تمایلی برای خوردن چیزهای زنده وجود ندارد، و چیزهای مرده هم خیلی برایشان مهم نیست (كه خورده شوند یا خیر). و به نظر من این دلیلی است برای اینكه كركس ها نسبت به بسیاری از جانوران دیگر، باهوش تر هستند. آنها می دانند كه غذایشان آنها را گاز نخواهند گرفت، یا چشمانشان را چنگ نخواهند زد یا آنها را تا سرحد مرگ خفه نخواهند كرد.
انسان ها عموماً این موضوع را حل كرده اند، اما گاهی اوقات دلمان می خواهد كارهای دیوانه واری انجام دهیم و چیزهایی مثل ساناكجی را بخوریم، غذایی كره ای كه از شاخك های اختاپوس زندة تازه و در هم تنیده تشكیل شده است. چنگك های جذب كننده بر روی شاخك ها به قدری تازه هستند كه همچنان (موقع لمس كردن) عكس العمل نشان می دهند. این یعنی اینكه به دیواره های داخلی گلو و دهان شما می چسبند و به این ترتیب خطر خفگی را به وجود می آورند. برخی از مردم كره ای چند قدم هم جلوتر می روند و تمام اجزای اختاپوس را به صورت خام می خورند.
تهدید ناشی از خوردن آن: وبا
خرچنگ ها، صدف ها و صدف های باریك رودخانه ای می توانند از طریق آب های كثیف، آلوده به وبا گردند. پختن این غذاها می تواند از شما مراقبت به عمل آورد، اما بسیاری از گردشگران در دهه 1990 و بعد از خوردن خرچنگ هایی هم كه به طور كامل پخته شده بودند، آسیب دیدند. وبا در بخشی از امریكای لاتین وجود داشته و استفاده از آب آلوده از هر منبعی می تواند شما را به شدت مبتلا به اسهال و در نهایت كم شدن آب بدنتان نماید. گردشگران احتمالاً به خاطر وبا جان خود را از دست نخواهند داد چرا كه به مراقبت های پزشكی دسترسی بهتری خواهند داشت، اما آنچه مسلم است این است كه تعطیلات خوبی را سپری نخواهند كرد.
تهدید ناشی از خوردن آن: علائم بسیار بدی مانند آنفولانزا
وقتی در مورد مایعاتی كه در خارج از كشور محل زندگیتان نباید بنوشید، صحبت می كنیم، این را هم در نظر می گیریم كه وضعیت شیر خیلی بهتر از آب نیست. با اینكه می پذیرم كه یك بار شیر غیر پاستوریزه بز را خوردم و هنوز هم زنده ام، اما هرگز این كار را تكرار نخواهم كرد. می توانید سالمونا و یا برخی دیگر از انگل ها را در یك لیوان شیر غیر پاستوریزه سر بكشید، و این یعنی به شدت بیمار خواهید شد.
شیر غیر پاستوریزه را می توان در نقاط مختلف قاره آسیا و در نواحی روستایی فرانسه، انگلستان و مكزیك یافت. جابجایی شیر خام در ایالات متحده، این موضوع را تبدیل به مسئله ای درون ایالتی كرده است. آلودگی مورد بحث می تواند در خامه و پنیر هم وجود داشته باشد، بنابراین فقط ننوشیدن شیر نمی تواند تضمینی برای بیمار نشدن شما باشد. تب مالت كه یك بیماری ناشی از مصرف شیر غیر پاستوریزه است، می تواند تا بیست هفته ادامه پیدا كند، اما آنتی بیوتیك ها به طور عمومی می تواند باعث بهبودی این بیماری گردند.
تهدید ناشی از خوردن آن: بیماری گاو دیوانه
بله، درست مثل ایندیانا جونز و معبد دووم. اما با بیماری گاو دیوانه به عنوان بخش بالقوه و اضافه شده. ویروسی كه باعث بروز بیماری كرستفیلد جاكوب می شود، در یك بافت عصبی یافت می شود، و این دقیقاً همان چیزی است كه با خوردن این غذای عجیب، وارد بدنتان می گردد. صرف نظر از اینكه PETA بر وجود شما غلبه می كند، این را هم باید بدانید كه طبق برخی شایعه ها، مغزهای موجود در این غذا از میمون های زنده جمع آوری شده اند. مثل اینكه به اندازه كافی چندش آور نبوده است. اگر تصمیم گرفتید كه در خوردن این غذا مشاركت داشته باشید، چین و مالزی مكان هایی هستند كه در آنها مغز میمون به عنوان غذا سِرو می گردند.
تهدید ناشی از خوردن آن: سرگیجه، استفراغ و غش كردن
این گیاه در امریكای لاتین و افریقا، جزء اصلی هر غذایی را تشكیل می دهد. همچنین اساس این خوراكی، تاپیوكا (نشاسته كاساو یا مانیوك) می باشد. اگر هنگام حضورتان در آنجا، خواستید مانند یك فرد بومی غذا بخورید (كه البته توصیه من هم به شما همین است)، به احتمال زیاد می توانید غذاهای مختلفی با پایه كاساوا بیابید. خوردن آن به صورت پخته شده، خوب است. اما خوردن آن به صورت خام و یا تهیه شده به شیوه ای نادرست، می تواند باعث رها شدن سیانور در بدن شما گردد.
كاساوا دارای لینامارین نیز می باشد، ماده ای كه از نظر شیمیایی شبیه به شكر است، اما سیستم گوارش بدن انسان، آن را تبدیل به سیانور می نماید و مسمومیت سیانوری پدید می آید. ژاپنی ها آن را به عنوان یك ماده بسیار خطرناك در نظر گرفته و برای استفاده های انسانی آن را ممنوع اعلام كرده اند.
تهدید ناشی از خوردن آن: چیزی بین سردرد و مرگ
مگر اینكه شما یك متخصص گیاهان مختلف در جهان باشید، وگرنه بهترین كار نادیده گرفتن قارچ ها و عدم استفاده از آنها می باشد. تنها چند نوع آن قابل خوردن می باشند، و برخی از آنها می توانند موجب مرگ شما گردند. و تشخیص تفاوت آن به عنوان یك فرد معمولی كار بسیار سختی است. اگر می خواهید كه خودتان آن را از طبیعت جمع كنید، توصیه می شود كه همراه با یك گروه با تجربه برای این كار اقدام كنید تا میزان خطر كاهش پیدا كند. اثرات خوردن (نوع نادرست) قارچ می تواند از ابتلا به یك سردرد معمولی تا نارسایی كلیوی و مرگ متفاوت باشد. بنابراین، مگر اینكه به درستی تشخیص دهید كه كدام قارچ ایمن است و كدام یك نه، وگرنه از این گیاهان عبور كنید و آنها را نادیده بگیرید.
تهدید ناشی از خوردن آن: نارسایی كلیوی یا مرگ
بسیاری از مردم حتی نمی توانند تصور خوردن پای قورباغه پخته شده را داشته باشند، حتی اگر واقعاً طعم غذاهایی مانند مرغ را دوست داشته باشند. با این حال، كسانی هم هستند كه در سمت دیگر طیف قرار دارند و به خوردن تمام بخش های بدن قورباغه علاقه مند می باشند. اگر شما هم مشابه این افراد هستید، به شما هشدار می دهیم – قورباغه های درشت سمی هستند!
این نوع از قورباغه های در معرض انقراض، به عنوان یك خوراكی لذیذ در نامیبیا در نظر گرفته می شوند، اما پس از فصل جفت گیری و زمانیكه احساس شد كه سم بدنشان كم تر است، خورده می شوند. سم آنها، اوشیكتاكالا نام دارد و می تواند منجر به نارسایی كلیوی و حتی مرگ گردد. برای تهیه آن به شكلی امن، نیاز به یك سرآشپز خوب است. و كسی كه در پشت وانت خود اقدام به فروش این غذا می كند، به نظر نمی رسد كه آشپز خوبی باشد.
تهدید ناشی از خوردن آن: مرگ
این آبزی بومی اقیانوس هند، در كانال سوئز زندگی می كند و همراه با خود سم بسیار خطرناكی را به حوزه مدیترانه جابجا می كند. ماهیگیران ساده لوح در بخش شرقی مدیترانه به خاطر اینكه تمام قسمت های ماهی را خوردند، جان خود را از دست دادند. پوست، جگر و ارگان های تولید مثل آنها در بر دارنده سمی است كه می تواند باعث فلج، مشكلات تنفسی و حتی مرگ گردد.
در طی دوران زندگی خود در كارابیئن، هنگام سفر به جزایر مختلف، اطلاعات بسیاری در مورد اینكه چه بخورم و چه نخورم بدست آوردم. همانطور كه گردشگران، خرچنگ، ماهی، كروسانت های فرانسوی و انواع چیزهایی را می خورند كه من از آنها با عنوان قابل خوردن یاد می كنم، كودكان محلی هم میوه های ناشناس را از روی درختان می چینند و یا هنگام پیاده روی حبوبات سمی را می خورند. با كمی ترغیب و تشویق، نهایتاً غذاهایی را امتحان كردم كه هرگز در سوپرماركت های امریكای شمالی با آنها مواجه نگردیده بودم: تمر هندی، كینیپ، برگ درختان، و بسیاری دیگر از چیزهایی كه هرگز اسم آنها هم به گوشم نخورده بود. همانطور كه در روزهای اول فهمیدم، غذاهای عجیب محلی امن و سالم بودند. غذاهای گردشگران همیشه از چنین كیفیتی برخوردار نبودند. صخره های اطراف جزایر، آلوده به سم سیگاترا هستند، و اگر بعضی از ماهی های گوشتخوار را بخورید، به شدت مریض خواهید شد. این موضوع، مسئله ای نیست كه همیشه رخ بدهد، اما گاهی اوقات پیش می آید.
مسافرت یعنی ماجراجویی، اما یك مرز باریكی بین ماجراجویی و خطر وجود دارد. وقتی نوبت به غذا می رسد، دانستن تفاوت بین این دو بسیار ضروری خواهد بود!
