پایتخت های مهم اروپا در حال تجربه سطوح مختلفی از آلودگی هوا هستند. در تلاش برای تأمین هوای پاک برای مردم بومی و گردشگران، بسیاری از این شهرها از روش های مختلفی برای کاهش آلودگی به واسطه حضور گردشگران و
رزرو هتل توسط آنها و عبور و مرور وسایل نقلیه در خیابان های مهم شهرها استفاده می کنند. با وجود این، تمام این روش ها به دلیل میزان بالای آلودگی هوا، برای همه شهرها کافی و مناسب نیست.
اخیرا شهر بروکسل تصمیم گرفته است که به منظور محکوم کردن شش کشور عضو برای نقض قوانین اتحادیه اروپا در مورد آلودگی هوا، این موضوع را به دادگاه عدالت اتحادیه اروپا (CJEU) بکشاند. استاندارد های انتشار اروپا، حدودی که قوانین اروپا باید در مورد هر وسیله نقلیه جدید فروخته شده در اتحادیه اروپا اعمال کنند را تعیین می کند. این سازمان در سال 1993 و با اعمال دستورالعمل یورو 1 آغاز شد و در سال 2014، یورو 6 نیز به تصویب رسید که این قانون علاوه بر قوانین انتشار فلزات سنگین توسط وسایل نقلیه، تجاری سازی و استفاده از موتورهای دیزلی و بنزینی را به ترتیب با حدود انتشار 80 یا 60 میلی گرم نیتروژن دی اکسید در هر کیلومتر برای گردشگری محدود می کند.
شهر های ایران نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
تهران،
مشهد و
اصفهان از جمله آلوده ترین شهر های ایران می باشند که این آلودگی تحت تاثیر جمعیت بالا، سوخت نامناسب وسایل نقلیه و صنعت گردشگری می باشد.
برلین
مقامات برلین، میزان نیتروژن دی اکسید موجود در هوای شهر را به عنوان یک ” مشکل بسیار جدی” بیان می کنند. میزان آلودگی هوا در این شهر تقریبا دو برابر استاندارد های انتشار اروپا است. تخمین زده شده است که سالانه 10000 نفر به دلیل آلودگی هوا در پایتخت آلمان جان خود را از دست می دهند. بیماران آسمی و مبتلایان به بیماری های قلبی و عروقی بیشترین صدمه را از این وضعیت می بینند.
برای مبارزه با آلودگی هوا، برلین برای خیابان های اصلی شهر حداکثر سرعت 30 کیلومتر در ساعت را اعمال می کند. از سال 2008، یک ناحیه محیط زیستی اختصاصی با مساحت 88 کیلومتر مربع و تنها برای اتومبیل هایی با نشان سبز افتتاح شده است، نشانی که به وسایل نقلیه ای تعلق می گیرد که استانداردهای انتشار آنها در میزان یورو 4 یا بالاتر قرار دارد. چند ماه پیش، این شهر یک سری از روش های نوین و دوستدار محیط زیستی را با هدف مبارزه با آلودگی هوا به تصویب رساند، که شامل پرداخت هزینه 2500 یورویی برای خرید یک تاکسی هیبریدی نیز می شود. این شهر همچنین استفاده از اتوبوس های الکتریکی را به عنوان وسیله حمل و نقل عمومی اعمال کرده است.
روش اصلی که توسط دولت فدرال مورد بررسی قرار گرفته، به کارگیری یک نشان آبی برای اتومبیل هایی که استاندارد های انتشار یورو 6 را دریافت می کنند. به لطف دادگاه عالی آلمان، دیگر شهرهای این کشور نیز ممکن است دسترسی به ماشین های دیزلی با استاندارد یورو 5 را برای مردم محدود کند. با اعمال این قانون، در حدود 10 میلیون وسیله نقلیه تحت تاثیر قرار می گیرند. در سال 2017، بیش از 70 شهر آلمان گزارش کردند که شاخص نیتروژن دی اکسید بالاتر از آستانه متوسط 40 میکروگرم در متر مکعب است، آستانه ای که توسط اتحادیه اروپا که برلین نیز یکی از اعضای آن است، تعیین شده است.
بروکسل
مقامات اروپا گزارش کردند که سالانه در حدود 12000 مرگ در بلژیک در نتیجه کیفیت پایین هوا رخ می دهد و بروکسل پایتخت بلژیک، یکی از آسیب پذیر ترین ناحیه از سه ناحیه این کشور است. منطقه بروکسل محدودیت های سختی را در خصوص استفاده از وسایل نقلیه با آلایندگی بالا طرح ریزی کرده است. در مورد ماشین های دیزلی، در ابتدای امسال، استفاده از وسایلی با استاندارد یورو 1 ممنوع شده است و هر ساله روش های جدیدی اعمال خواهد شد که هدف آنها، ممنوعیت استفاده از کلیه وسایل نقلیه ای است که موفق دریافت حداقل استانداردهای یورو 6 تا سال 2025 نشده اند و به این معنی است که تنها به اتومبیل هایی با کمترین میزان انتشار نیتروژن دی اکسید اجاره تردد داده می شود. برای اتومبیل های بنزینی، این برنامه تا حدودی کمتر بلند پروازانه است: در سال 2025، تنها تردد وسایل نقلیه پایین تر از استاندارد یورو 3 ممنوع خواهند شد.
لندن
از سال 2010، آلودگی هوا در لندن بالاتر از حدود مجازی بوده که اتحادیه اروپا تصویب کرده است. در سال 2018، همانند هر سال دیگری در این یک دهه اخیر، آستانه مجاز در کل سال تا پیش از به پایان رسیدن ماه ژانویه از حدود مجاز تجاوز کرده بود. هر ساله مرگ بیش از 9000 لندنی بر اثر ترکیبات سمی موجود در هوا گزارش می شود. 50% آلودگی هوا در نتیجه استفاده از وسایل نقلیه موتوری به ویژه موتورهای دیزلی است.
در سال 2003 ، شهر لندن برای کاهش استفاده از وسایل نقلیه شخصی قانونی را تحت عنوان ” هزینه تردد” اعمال کرده بود، به این معنی که هر وسیله نقلیه شخصی که در “منطقه هزینه تردد” شهر قرار دارد مجبور به پرداخت هزینه ای در حدود 11.5 پوند (یا 13 یورو) بوده است. علاوه بر این، لندن سال گذشته قانون ” هزینه سمیت” را نیز برای وسایل نقلیه قدیمی اعمال کرده است که شامل یک هزینه اضافی 10 پوندی ( در حدود 11 یورو) است و به عنوان “هزینه T ” شناخته می شود. این وسایل نقلیه، شامل اتومبیل هایی هستند که موفق به دریافت استاندارد های یورو 4 را نشده اند و به طور کل وسایلی که پیش از سال 2006 ثبت شده اند.
شورای شهر لندن در حال مطالعه برای بررسی احتمال داشتن ” روزهایی بدون اتومبیل” است. این قانون ترافیک جاده ای را در نواحی خاصی از پایتخت و در روزهای متفاوتی از سال کاهش می دهد. هدف این برنامه گسترش روش های دوستدار محیط زیست تا سال 2019 است.
