دره عشق چهارمحال بختیاری- عاشقانه ای در دل طبيعت

همه با واژه «عشق» آشنا هستیم و با شنیدن این واژه حس خوبی به همه ما دست می دهد، حالا تصور كنید منطقه بكر و رویایی كه می خواهیم به آن بپردازیم «دره عشق» نام گرفته است.بله «دره عشق» دره ای كه هر كسی را عاشق خودش می كند و گویی دنیایی دیگر را با دیدنش پیش روی هر شخصی هویدا می كند .

استان زیبای چهارمحال و بختیاری از استان های بكر در مناطق و مناظر طبیعی كشور، با آب و هوای سرد در زمستان و بهاری در فصول گرم سال، از بلند ترین نقاط ایران به حساب می آید، كه به بام ایران نیزمعروف و زبانزد شده است.استقبال مردم از این خطه موجب گشته است تا هتل های و مناطق گردشگری زیادی در این منطقه ساخته شود. از جمله اقامتگاه های این استان می توان به هتل پارسیان آزادی شهر کرد و هتل بام بروجن شهرکرد که جزو بهترین هتل های این منطقه هستند اشاره کرد.این استان آب و هوایی خاص دارد كه طی سال تقریبا همیشه خنك ترین و سرد ترین نقطه كشور می باشد. از مركز استان چهارمحال و بختیاری یعنی «شهركرد» به هر چهار سوی جغرافیایی ای شهر كه حركت كنیم، مناطق و گردشگاه های فوق العاده و منحصر به فردی را می توان دید كه سعی شده در هر سفرنامه به یك سمت رفته و منطقه ای را برای دوستان معرفی كنیم.

از شهركرد راهی می شویم و سفر خود را آغاز می کنیم، از شهركرد به سمت خوزستان و شهر ایذه حركت می كنیم. هر چه جلوتر بروید می توانید كوه های سر به فلك كشیده و درختان بلوط اطرافش رو بیش از پیش ببینید و رشته كوه زاگرس، طبیعت بكر اطراف و گونه های مختلف از حیوانات را نظاره گر باشید. به سمت شهرستان «كیار» و روستاهای اطراف آن راهی شدیم، مسافت حدود 100 كیلومتر از شهركرد می باشد كه تمام این مسیر پر از درخت های زیبا و كوه های سر به فلك كشیده ایست كه چشم هر بیننده را حیران می كند. طی مسیر به روستای «جوزستان» رسیدیم كه طبیعت اطراف و منظره های این خطه همگی دیدنی و زیباست و نوید نزدیك شدن به مقصد را به ما داده و ما را مشتاق تر از قبل برای رسیدن به روستای رویایی «دره عشق» کرد. بعد از روستای جوزستان كمی جلوتر به روستای «دورك» كه معروف به «دورك اناری» است، می رسیم كه تقریبا 10 كیلومتری با مقصد اصلی ما فاصله دارد و زیبایی دره ها و كوه های اطراف اجازه نمی دهد از این زیبایی ها دل كنده و جلوتر بروید. حتما در سفر به این منطقه برنامه ای برای خرید از محصولات این روستا كه انار ،رب انار ،سس انار ،ترشی انار و لواشك های تازه و طبیعی است داشته باشید.

پیشنهادی كه ما برای همه گردشگران عزیز داریم، وقتی به این منطقه رسیدید هیچ برنامه از پیش تعیین شده ای برای ادامه سفر نداشته باشید و دل به طبیعت بزنید و هر طرف كه قدم های شما رفت، بروید. در یك طرف طولانی و پر آب ترین رود ایران یعنی رودخانه «كارون» با خروش خود و در طرف دیگر دشت سر سبز و وسیع كه همان «دره عشق» نام دارد چشم نوازی می كند. در سمت دیگر درخت های سر به فلك كشیده و مناطق حفاظت شده ای وجود دارد كه جایگاه زیستی حیوانات زیبایی از قبیل :شغال، روباه، خرس قهوه ای و گرگ می باشد، از جمله منطقه حفاظت شده «هلن» كه به پاسداشت پرستار انسان دوست آمریكایی به این نام نامیده شده است بین سالهای 1925 الی 1935 در این منطقه خدمت رسانی كرده. البته جای نگرانی ندارد كمتر دیده شده این حیوانات نزدیك انسان ها شده و خطر ساز شوند.

چیزی كه هیچوقت از این استان
جدا نمیشود عشایر غیور این استان است كه در این دره زیبا نیز با سیاه چادر های خود به چشم می خورند، بهترین پیشنهاد برای ماندن در دل طبیعت زدن چادر و كمپینگ های دسته جمعی در این دشت با صفاست. البته می شود به سمت شهر های اطراف رفت و شب را گذراند ولی كمتر طبیعت گردی این زیبایی را رها كرده و به شهر رو می آورد. در مورد نام گذاری این دشت رویایی حرف ها و نقل های زیادی شنیده می شود. به عنوان مثال گروهی اعتقاد دارند به دلیل زیبایی این منطقه، از قدیم تاكنون، هر بیننده ای را عاشق خود می كند، به همین دلیل این دره را دره عشق نام گذاری كرده اند ولی خیلی از محلی ها این طور روایت می کنند كه در قدیم پسر و دختری از هر دو سوی این دشت عاشق هم بوده و به دلیل نبود پل و راه ارتباطی، خود را به رودخانه زده تا به وصال هم دیگر برسند كه متاسفانه هر دو آنها را رودخانه با خود برده و نامشان جزو عاشقانی كه به وصال هم نرسیده ماندگار شده و به احترام آنها این دره را به این نام نامگذاری كرده اند.

پلی سیمی قدیمی و منحصر بفردی وجود دارد كه زمانی تنها راه رسیدن و گذشتن از این سمت دره به سمت دیگر آن بوده است. پلی كه هم اكنون مورد استفاده قرار نمی گیرد و با سیم هایی به صورت كاملا استادانه و كفپوشی ساخته شده از تخته، راه عبور گوسفندان و افراد بومی بوده است اما در حال حاضر با گذر زمان زیبایی خاصی به این طبیعت می دهد. البته هم اكنون پلی مدرن بر روی این دره ساخنه شده است كه رودخانه و دره را در زیر خود جای داده و تنها راه ارتباطی این منطقه است