هنردوستان هرگز دلشان نمی خواهد كه دیدن جواهر تاج موزه اتریش را از دست بدهند – موزه ای با یك ورودی كه به زیبایی و حیرت آوری كلكسیون های داخل آن است. موزه كانشیستوریشه وین كه به موزه هنرهای زیبا شهرت دارد، به منظور نمایش مجموعه كارهای هنری باشكوه هابزبورگ احداث شد. جلوه های ماندگار این موزه كه در سال 1891 در یك ساختمان سفارش شده توسط امپراطور فرانز جوزف اول افتتاح گردید، شامل آثاری از میشِلانجلو، روبنز، رمبرانت، دوورر و رافل است. این موزه به خاطر كلكسیون بزرگ نقاشی های هنرمند رنسانس شمالی، پیتر بروگل كبیر بسیار معروف و شناخته شده است. نقاشی “شكارچیان در برف” نشان از استفاده بروگل از صحنه معنوی و سوزناك روستاییان هلندی دارد – نگاره ای كه میل به زندگی روستایی دلپذیر و حماسی را نشان می دهد و مشهورترین اثر این هنرمند است. دیگر مجموعه های برجسته این موزه، شامل آثار باستانی و عتیقه، مسكوكات و لوازم موسیقی قدیمی هستند.
رویارویی اولیه با موزه ناچرهیستوریشه از مناطق اطراف آن كه بسیار تأثیرگذار است، آغاز می گردد. موزه ناچرهیستوریشه كه سراسر به تاریخ طبیعی اختصاص داده شده است، همزمان با موزه هنر افتتاح شد. این موزه میزبان بیش از 30 میلیون شیء باستانی است كه تاریخ، سیر تكاملی و تنوع زیستی بر روی كره زمین – و خارج آن – را به نمایش می گذارد. با در اختیار داشتن انواع حیوانات و نمایشی از جهان، این موزه به مثابه یك زمین بازی برای دوستداران طبیعت در قالب یك كاخ است.
موزه مزبور به خاطر كلكسیون عظیمی از استخوان های دایناسور دارای شهرت است، سالنی بزرگ از انواع دایناسور داشته و بزرگترین نمایشگاه شهاب سنگ در جهان نیز است. از دیگر جاذبه های این موزه، مجسمه الهه ویلندورف است كه با 28000 سال قدمت یكی از مشهورترین تندیس های ماقبل تاریخ می باشد. نمایش پالئولیت یك زن برومند در اتریش كشف شد كه به باور برخی او یك پیشگام الهه عشق و زیبایی است.
نام این موزه بسیار دهان پُركُن است – بهترین معنی برای آن، موزه تاریخی نظامی می باشد. این موزه به عنوان یكی از مهمترین موزه های تاریخی جهان بسیار مشهور بوده و این شهرت را با داشتن مجموعه ای از پراهمیت ترین مصنوعات نظامی تاریخ حفظ و تقویت نموده است. در داخل، می توانید همه چیز را در قالب نقاشی های استادانه روی دیوار تماشا كنید، نقاشی هایی كه در آنها انواع جنگ های منطقه ای تا خودرویی كه شاهزاده فرانز فردیناند در آن به ضرب گلوله كشته شد و منجر به آغاز جنگ جهانی اول گردید، به تصویر كشیده شده اند. در بیرون قسمتی به نام “باغ تانك ها” احداث شده، محوطه ای كه در آن انواع تانك های جنگی از دوره شوروی سابق تا دوره كنونی در معرض عموم قرار گرفته اند (در صورتیكه در فصل تابستان در این موزه حضور داشته باشید، به احتمال زیاد می توانید به صورت زنده شاهد نمایش و رژه ای از خودروها نیز باشید).
دیگر جاذبة شهر وین كه حتماً بایستی قبل از مرگ دید، فقط یك موزه ساده نیست – بلكه سراسر یك منطقه فرهنگی است. میوزییمز كوارتییر، تركیبی از ساختمان هایی با سبك معماری باروك (كه زمانی اصطبل های امپراطوری بودند) و معماری معاصر را دارا است. این مجتمع میزبان چند موزه، مانند موزه لئوپولد است كه دارای بزرگترین كلكسیون جهانی آثار اِگون شییل و اساتید اتریشی دیگر همانند گوستاف كلیمت می باشد. یكی از معروف ترین دارایی های موزه لئوپولد، نقاشی “مرگ و زندگی” كلیمت است كه در آن دِروگر ظالم (الهه مرگ) در كمین جمعیتی بی نظم از مردمان با سنین و مراحل زندگی مختلف نشسته است. مجموعه بعدی، موزه مادرنر كاندست استیفگانگ لودویگ وین (ماموك) است كه بزرگترین و مدرن ترین موزه هنری اروپای مركزی بوده و دارای فضای نمایشگاهی مهمی به نام كانستهال وین برای نمایش هنر معاصر است.
وقتی در مورد زندگی روزانه صحبت می نماییم، چرا صحبت پیرامون موزه ای در فضای باز را نیز وارد بحث نكنیم؟ این موزه كه در دره ای نزدیك به دومین شهر بزرگ اتریش یعنی گراز قرار گرفته است، بزرگترین موزه جهان در نوع خود است – یك مجتمع موزه در فضای آزاد كه دارای بیش از 100 ساختمان تاریخی بوده و در وسط جنگل ها، مزارع و چمن زارهای خوش منظره واقع شده است. اتریش فریلیش میوزیم معبدی برای زندگی سنتی روستایی و فرهنگ هنر و صنعت است. گردشی در میان خانه های قدیمی داشته باشید (كه قدیمی ترین ساختمان مربوط به دوران قرون وسطی است)، بازدیدی از مزارع گیاهان دارویی داشته باشید، صنعتگرانی را ببینید كه ساخته های قدیمی خود را در یك سری از نمایشگاه های چرخشی به نمایش می گذارند و در مزارع تاریخی با كمك راهنماها پیاده روی كنید.
اگر آماده اید كه زندگی شهری را پشت سر بگذارید، فراموش نكنید كه سری به یكی از معروف ترین شگفتی های معماری اتریش بزنید. كانثاس گراز یك موزه هنری است كه در داخل یك بازار قرار داشته و دارای سازه ای زیباست كه بیشتر به “غریبه مهربان” شهرت دارد. ساختار ساختمان مربوطه متناسب با برگزاری یك موزه هنری در آن است: تلاش شده تا ساختمان به طور همزمان هم به نوعی سر صحبت را با مخاطب باز كرده، و هم یك مولد انرژی خورشیدی و حتی یك صفحه نمایش ویدئویی باشد.
این موزه یك مجموعه كلكسیون دائمی دارد، اما نمایشگاهی دائماً در حال تغییر از تأسیسات، فیلم، رسانه های جدید و طرح های دیگر هنر معاصر را ارائه می دهد. بنیانگذاران این موزه در مطلبی در وب سایت آن بیان كرده اند كه به موزه كانثاس گراز به عنوان “یك وسیله ارتباطات هنری نگاه می كنند” – موزه ای همیشه در حال تغییر، ارگانیك و كاملاً متفاوت.
