استان چهارمحال و بختیاری و كوه های بلند آن كه در قلب رشته كوه زاگرس قرار گرفته است در همسایگی استان های اصفهان، خوزستان، كهكیلویه و بویر احمد و لرستان. از ویژگی های این استان، طبیعت دست نخورده، مردمان بومی، مهد عشایر، بلند ترین نقطه ایران و سرد ترین نقطه ایران می باشد. این ویژگی ها و ویژگی های دیگری از جمله نبود فعالیت های صنعتی چشم گیر و جمعیت پایین، توانسته این استان را از معدود استان های بدون آلودگی و پاك از لحاظ آب و هوایی قرار دهد. همان طور كه از نام استان مشخص است، به معنی چهار محال در كنار منطقه بختیاری نشین است كه ما در این سفرنامه شما را با یكی از روستاهای منطقه بختیاری آشنا می كنیم و البته از آنجایی كه نمی شود از زیبایی های مسیر چشم پوشی كرد اندكی در مورد مناطق بكر و بی نظیر بین راه تا رسیدن به مقصد برای شما دوستان معرفی كرده تا به راحتی تجسمی از این مناطق داشته باشید. این روستای كم نظیر در فاصله حدود 40 كیلومتری شهرستان «كوهرنگ» نام آشنا قرار گرفته و تا مركز استان یعنی شهركرد 130 كیلومتر فاصله دارد. برای حركت به سمت این روستا از شهركرد به سمت شهر فارسان و سپس چلگرد باید راهی شد.
مسیر شهركرد تا روستای سرآقا سید به بدلیل وجود مناطق و چشمه ها و تفریحگاه های زیاد گاهی بیش از 90 روز گردشگران را به ویژه مسافرانی كه در فصل بهار و تابستان از استان های گرمسیری به ویژه خوزستان به این استان سفر می كنند، در دل خود جای می دهد. مناطقی زیبا از جمله چشمه پیر غار، تونل كوهرنگ، آبشار شیخ علی خان، چشمه دیمه، دشت لاله های واژگون و غار زیبای چما با دمای زیر صفر و ضخامت برف بیش از 30 متر حتی در دل تابستان كه به همین دلیل برای برنامه ریزی دوستان و به ویژه طبیعت گردان قبل از سفر به این مناطق به ویژه در بهار و تابستان به دلیل هوای خنك و گه گاه سرد حتی در تابستان، كلیاتی از مناظر و مناطق گردشگری مسیر را نام برده كه در مقالات موجود در وبلاگ ما می توان با هر یك از این مناطق به صورت تفصیلی آشنا شوید.
پس از رسیدن به شهر چلگرد مركز شهرستان كوهرنگ حدود 40 كیلومتری تا روستای سر آقا سید بیشتر راه نیست. ولی به یاد داشته باشید حدود 30 كیلومتر از مسیر آسفالت نیست ولی جاده متعارف و قابل استفاده ای در پیش است. قبل از رسیدن به روستا در دو طرف جاده كوه های بلند و طبیعت سر سبزی چشم هر مسافری را خیره میكند و در سمت چپ راه رودخانه ای بزرگ كه از چشمه های دائمی استان و از دل رشته كوه زاگرس و زردكوه بختیاری جاری می شود و آبی معدنی و بسیار سرد و گوارا به ما هدیه می كند، حتما از این چشمه ها و غار یخی در مسیر دیدن كنید یا اگر دوست دارید در تابستان برف ببینید به ورودی غار یخی وارد شوید و برای لحظاتی به دنیایی دیگر سفر كنید.
با نزدیك شدن به روستای سرآقا سید دو چیز شما را به خود جلب می كند، یكی سبك معماری خانه های روستا، دیگری گنبد امام زاده كه از میان درختان دیده می شود. این روستا در ارتفاع 2500 متری در دامنه كوه های بختیاری قرار گرفته است. روستایی محصور در میان كوه های «وند»، «كنگله»، «نرمه» و «خیمه» و البته طبیعت بكر و درختان و چشمه های اطراف. نكته قابل توجه این است كه به دلیل سرمای هوا در استان چهارمحال و بختیاری به ویژه این مناطق كوهستانی، حدود 6ماه از سال مردمان ساكن در روستا هیچ راه ارتباطی به هیچ روستا و یا شهری ندارند و در میان كوهی از برف كه گاه به چند متر میرسد كنار آتش هیزم خود با گرمای وجودشان سپری می كنند كه این یكی از عجایب این روستا است كه در دنیایی پر از وابستگی و تكنولوژی، نیمی از سال را در خانه های ساده و صمیمی خود بدون هیچ امكاناتی می گذرانند كه این خود از بزرگی و استقامت این مردمان است.
معماری این روستای زیبا به دلیل كوهستانی بودن به صورت پلكانی بوده و سقف خانه ای، حیاط خانه ای دیگر و محل تردد دیگران برای جابجایی بوده و این باعث شده كه صمیمیتی كه بین مردمان این روستا هست همه را همانند یك خانواده گرد هم جمع كرده است. مردمی با اعتقاد بالا و سخت كوش كه در دل خود مقبره امام زاده سید آقا عیسی را جای داده اند. تمام مردمان ساكن در این روستا از سادات می باشند. اعتقاد به امامزاده تاجایی است كه زندگی و زنده بودن خود را در میان كوه و برف در فصل زمستان از عنایات این امامزاده واجب التعظیم می دانند. جنس خانه هایی كه در روستا به صورت تنگاتنگ كنار همدیگر ساخته شده بیشتر از گل و كاه و البته چوب است. از نكات قابل توجه نداشتن پنجره این خانه های زیباست.
پوشش گیاهی و طبیعت اطرف روستا در كنار چشمه های زلال آب های معدنی و گونه های مختلفی از گیاهان و حیوانات كنار یك دیگر هر نوع طبیعت دوستی را مجذوب خود كرده و خستگی را از تن گردشگران بیرون می كند. از دیدنی های این طبیعت می توان به درختان گردو با تنه عظیم خود كه عمر آنها به بیش از 300 سال می رسد اشاره كرد. درختان میوه و به ویژ بلوط كه نمادی از پوشش گیاهی مناطق زاگرس نشینان است به وفور دیده می شود. این روستاییان مهربان كاملا به طبیعت آمیخته شده و هر دو، خواسته های همدیگر را برآورده می كنند. اینجا نه خبر از تكنولوژی هست نه از سرو صدای وسایل نقلیه نه چیز دیگر، اینجا فقط صفا و صمیمیت و مهربانی دیده می شود.
یكی از دیدنی های این روستا كه از دور خود نمایی میكند حوضچه های سفید كه در سرتاسر طبیعت پخش هستند میباشد. حوضچه های پر از نمك، به دلیل شرایط خاص این كوهستان حوضچه هایی پر از نمك تشكیل شده كه البته از سوغات این روستای كوچك و جذاب نیز می باشد. روستایی كه گاه تا 2000 نفر را در دل جای می دهد ولی در ایام سرد و برف گیر نصف می شود. روستا نشینان این دیار برای تحصیل بعد از دوران ابتدایی به شهر می روند و پس از بسته شدن راه ها به دلیل بارش برف اغلب 6 ماه خانواده خود را نمی بینند، این امر باعث شده فرزندانی خود ساخته و جسور باشند.
وقتی در كوچه های پر از مهر این روستا قدم می زنید و با آنها هم كلام می شوید و نوع زندگی این مردمان ساده را از نزدیك می بینید، باور نمی كنید كه در حال حاضر زندگی می كنید، همانند ماشین زمانی كه شما را به سال های دور برده و در دیاری كه نه از كینه خبری هست، نه از پول، نه از سیاست، فقط زندگی با امید و گرمای خانوادگی و صمیمیتی كم نظیر. پوشش مردم این روستا حامل فرهنگ غنی این منطقه و این استان است. پوششی سنتی با گویش زیبای لری كه نشان از بی آلایشی و سادگی مردم است. روستایی كه برای پخت غذا و گرما، آن هم در سرمای زمستان هایی زیر 30 درجه حتی مواد سوختی ندارند و با هیزم جمع شده توسط زنان و مردان و كودكان زندگی می كنند كه به جذابیت و سادگی این روستا می افزاید.
پیشنهاد ما برای اقامت در این روستای زیبا، ماندن شبی در كلبه صمیمی و ساده در میان روستا نشینان مهمان نواز در كنار این مردم مهربان است، البته راه های زیادی برای اقامت در این روستا وجود دارد، همان طور كه می دانید هتل های ایران در هر دیاری همیشه پذیرای مهمان و گردشگران عزیز می باشد و به راحتی با رزرو هتل حتی قبل از سفر می توانید برنامه سفر خود را تنظیم كنید. در نزدیگی این روستا می توان در هتل كوهرنگ در شهرستان چلگرد اقامت خوبی داشت یا با برگشتن مسیر به سمت مركز استان از هتل های بسیار شیك شهركرد همانند هتل پارسیان آزادی شهركرد، هتل لاله، هتل هامون و دیگر اقامتگاه های این استان استفاده كنید.
از هرچه در سفر بگذریم از جذابیت غذا های هر دیاری كه از بهترین سوغات ها در سفر است نمی توان گذشت. در این روستا حتما كباب معروف بختیاری كه در منوی تمام رستوران ها و هتل های كشور موجود است و البته برخواسته از همین دیار است را امتحان كنید. كبابی كه اغلب با گوشت شكار و بره تهیه می شد و نوع پخت آن طعم لذیذی را به آن می دهد، لبنیات محلی كه طعمی اصیل را با خود به همراه دارد، آش های محلی این روستا كه از آش كاردینگ، آش مچه و آش برگ آن می توان نام برد، سبك خاصی از پخت نان در میان عشایر مرسوم است كه به نان فتیر می توان اشاره كرد. نانی بسیار نازك كه همانند كاغذی لذیذ و نرم با عطری خاص.
از سوغات این روستای زیبا می توان به صنایع دستی كه حاصل دست زنان روستا می باشد از جمله فرش و گلیم و جاجیم و دست بافت های لباس های محلی خود، كه دنیایی از فرهنگ و هنر را با خود به همراه دارد اشاره کرد. لبنیات محلی و البته بلوط تازه را می توان در تمام روستا به راحتی یافت. از مهم ترین سوغات این روستا نمك است كه در اطراف و كوهستان ها به راحتی یافت می شود و می توان برای مصارف خود نمكی طبیعی را از این روستا تهیه كرد.
