استان چهارمحال و بختیاری در جنوب غربی كشور و در همسایگی استان های اصفهان، خوزستان، لرستان و كهكیلویه و بویر احمد در میان رشته كوه زاگرس قرار گرفته است. این موقعیت اقلیمی و همچنین قرار گرفتن بلند ترین نقطه شهری ایران در این استان، باعث شده آب و هوای خنك و حتی سرد آن در در دل تابستان همه ساله گردشگران و طبیعت دوستان زیادی را به خود جذب كند. در این استان زیبا و كوهستانی علاوه بر طبیعت، تاریخ و فرهنگ غنی نیز از نقاط قوت این استان در ضمینه گردشگری به حساب می آید. متاسفانه در استان های كمتر توسعه یافته، سرمایه گذاری كمتری نیز بر فرهنگ و تاریخ آنها شده است كه خوشبختانه در سال های اخیر با نگاه ویژه ای به تاریخ و فرهنگ این استان، پنجره ای جدید به روی میراث فرهنگی آن باز شده است. از میان شهر ها و روستا های زیبای این استان، در این مقاله گردشگری شما را با «شهر كیان» كه در فاصله 3 كیلومتری شهركرد، در مركز استان قرار گرفته است آشنا می كنیم.
«شهر كیان» كه در گذشته به «شه رز» و همچنین«سرخ لار» شناخته می شده، در سال های اخیر با نام «شهرك» و اخیرا با تغییر یافتن از روستا به شهر، با نام «شهر كیان» شناخته می شود. مردمی این شهرغالبا ترك زبان هستند. شهری كه اكثریت جمعیت آن را اهالی بومی این شهر تشكیل می دهند.
از مهم ترین و با ارزش ترین مكان های این شهر، وجود آستان باشكوه امامزاده شاهزاده عزیز الله از فرزندان امام حسن مجتبی (ع) در این شهر است. امامزاده ای صاحب كرامت كه همه روزه زائران زیادی را از شهر های اطراف به سمت خود جذب می كند. امامزاده در میان پاركی سرسبز و در كنار مقبره شهدای گمنام دفاع مقدس در فضایی آرام و دلنشین قرار گرفته است. در كنار این امامزاده عظیم الشان، صحنی بزرگ و زیبا و در سوی دیگر، مسجدی بنا شده است.
در شمال شهر كیان، آثار و بقایایی از یك تپه تاریخی به نام «گورگای تپه» وجود دارد. متاسفانه این تپه تاریخی طی سالیان اخیر به شدت مورد آسیب های طبیعی و انسانی قرار گرفته است. این تپه تاریخی برای اولین بار توسط باستان شناس آلمانی به نام آلن زاگارل مورد بررسی قرار گرفت. آثار و سفالینه های بدست آمده از این تپه و دیواره های تخریب شده آن نشان از وجود سكونت در این مكان در هزاره پنجم قبل از میلاد مسیح را دارد. كشف سفالینه ها، تیغه های مسی طبیعی و ظروفی كه اغلب در موزه شهركرد و دیگر مناطق كشور نگهداری میشود، و شباهت آن با سفالینه های دشت خوزستان، همدان و شوش نشان دهنده ارتباطی بین این منطقه و دیگر مناطق باستانی كشور بوده است. شهری قدیمی و باستانی كه نشانگر ارتباط فعال با دیگر تمدن های باستانی كشور را داشته است.
در میان شهر مسجد جامع محمد علی بیگ، خود نمایی می كند. مسجدی سنتی و با معماری زیبا كه بنای آن به دوره تیموری و باز سازی آن در زمان افشاریان برمی گردد. این مسجد زیبا دارای دو شبستان بهاره و زمستانه می باشد كه در كنار رواق شرقی آن كه با ستون های سنگی خود اوج معماری را در ایران باستان نشان می دهد. وجود مساجد متعدد در این شهر كوچك نشان از اعتقاد بالا و مذهبی بودن اهالی این شهر از گذشته تا كنون بوده است.
در جنوب شرقی شهركیان و در كنار جاده ارتباطی شهركرد به خوزستان پاركی بسیار وسیع و سرسبز با نام «قزل حصار» واقع شده است. پاركی كه با مساحت 230000 متر و درختان زیبا و امكانات رفاهی معمول، محلی برای اقامت مسافران و محل تفریحی برای بومیان می باشد. پاركی كه در بلندای تپه ای به همین نام احداث شده است. در اطراف این پارك طبیعی زیبا، محلی برای دوچرخه سواری و بازی كودكان ساخته شده است.
در ساختمان حمام قدیمی شهر، موزه ای مردم شناسی دائر گردیده است. موزه ای كه به همت اهالی بومی شهر با جمع آوری وسائل تاریخی و قدیمی و همچنین وسائل مورد استفاده در زمان های گذشته برای كشاورزی و تهیه انواع آرد و غذا در این مكان زیبا و تاریخی بنا شده است. از جمع آوری و راه اندازی این موزه مردم شناسی می توان به فرهنگ بالای اهالی این شهر و همت بی بدیل آنها پی برد.
در این دنیای پر از تكنولوژی و مدرن اغلب گردشگران و مسافران به دنبال اقامت در بهترین هتل های ایران كه در گوشه كنار كشور دیده می شوند هستند. در این زمان با امكانات فراوانی كه وجود دارد به راحتی می توان با رزرو آنلاین هتل خیال خود را از بابت اقامت در سفر راحت كرد. در این میان افرادی به دنبال اقامت در محیط هایی سنتی و باستانی با رنگ و بوی فرهنگ آن منطقه هستند. در شهر كیان یكی از بهترین و معدود اقامتگاه های سنتی و بومی استان قرار دارد كه انسان را به زندگی ساده و بی آلایش سال های دور می برد. اقامتگاه بوم گردی ارگ كیان از سنتی ترین و زیباترین اقامتگاه های بوم گردی استان می باشد.
از دیگر اماكن مقدس و معنوی این شهر، چاه و نظرگاهی در دل شهر و بافت قدیم شهر است به نام «خواجه خضر زنده». این نظر گاه كه به اعتقاد مردم و پیشینیان این شهر نظر گاه حضرت خضر (ع) بود است همچنان محل تجمع و نذر و نیاز مردم به ویژه در ایام محرم و روز تاسوعای حسینی است. با پخت نذری و البته نان جو به نیت شفا و جمع شدن عزاداران در این مكان، معنویت ویژه ای به چشم می خورد.
سال هاست در ایام شهادت حضرت زهرا(س) مردم شهر با ساخت اجاق های سنتی و دیگ های بزرگ مسی به همت همدیگر مراسم سمنو پزان را برگزار می کنند. با شور و شوقی وصف ناپذیر، شب تا سحر مشغول تدارك این مراسم می شوند. مراسمی بسیار زیبا و معنوی و برگرفته از احساس مردم و اعتقاد بالای آنها به خاندان نبوت(ع) است.